eGospodarka.pl
eGospodarka.pl poleca

eGospodarka.plPrawoGrupypl.soc.prawoSprawa spadkowaRe: Sprawa spadkowa
  • Path: news-archive.icm.edu.pl!news.icm.edu.pl!newsfeed2.atman.pl!newsfeed.atman.pl!.P
    OSTED!not-for-mail
    From: " ąćęłńóśźż" <ąćę@łńó.śżź>
    Newsgroups: pl.soc.prawo
    Subject: Re: Sprawa spadkowa
    Date: Fri, 12 Sep 2014 08:40:00 +0200
    Organization: ATMAN - ATM S.A.
    Lines: 263
    Message-ID: <luu56v$scq$2@node1.news.atman.pl>
    References: <ltli8k$fg6$1@node2.news.atman.pl>
    NNTP-Posting-Host: 212.180.230.50
    X-Trace: node1.news.atman.pl 1410504735 29082 212.180.230.50 (12 Sep 2014 06:52:15
    GMT)
    X-Complaints-To: u...@a...pl
    NNTP-Posting-Date: Fri, 12 Sep 2014 06:52:15 +0000 (UTC)
    X-Priority: 3
    X-MSMail-Priority: Normal
    X-Newsreader: Microsoft Outlook Express 6.00.2900.5931
    X-MimeOLE: Produced By Microsoft MimeOLE V6.00.2900.6157
    X-RFC2646: Format=Flowed; Response
    Xref: news-archive.icm.edu.pl pl.soc.prawo:741356
    [ ukryj nagłówki ]

    Trzy przyczyny możliwości wydziedziczenia są wskazane w ustawie i stanowią
    listę zamkniętą.

    "Kodeks Cywilny Austriacki z 1811 r. - Powszechna Księga Ustaw Cywilnych Dla
    Wszystkich krajów dziedzicznych niemieckich Monarchii austryackiej
    (Allgemeines Bürgerliches Gesetzbuch)


    My Franciszek Pierwszy,

    z Bożej łaski Cesarz austryacki,

    Król Węgier i Czech, Arcyksiążę Austryi, etc. etc.

    Zważywszy, iż ustawy cywilne mające zabezpieczyć obywatelom spokojne
    używanie ich praw prywatnych, nietylko powinny spoczywać na ogólnych
    zasadach sprawiedliwości, lecz także według szczególnych stosunków
    mieszkańców określonemi, w języku dla nich zrozumiałem obwieszczonemi, i w
    zbiorze w porządku ułożonym, dla ciągłej pamięci zachowanemi być winny; od
    wstąpienia na tron, było nieustannem staraniem Naszem, ażeby zamierzone i
    rozpoczęte już przez Przodków Naszych ułożenie dokładnej ojczystej księgi
    ustaw cywilnych do skutku doprowadzonem zostało.

    Rozdział CZTERNASTY. O zachowku i policzeniu na zachowek lub część
    dziedzictwa

    Którym osobom jako dziedzicom koniecznym należy się zachowek.

    § 762. Osobami, dla których spadkodawca w rozporządzeniu ostatniej woli
    część spadku pozostawić jest obowiązanym, są jego dzieci; a w braku tychże,
    jego rodzice.

    § 763. Do dzieci liczą się według ogólnego prawidła (§ 42) także wnuki
    i prawnuki, a do rodziców wszyscy dziadowie i babki. Płeć męzka lub żeńska,
    ród prawy lub nieprawy żadnej pod tym względem nie stanowi różnicy, jeżeli
    tylko osobom tym służyłoby prawo i kolej ustawowego dziedziczenia.

    § 764. Część dziedzictwa, której osoby wzmiankowane domagać się mają
    prawo, nazywa się zachowkiem; a oni sami ze względu na takowy nazywają się
    dziedzicami koniecznymi.

    Ilość zachowku


    § 765. Ustawa przeznacza każdemu dziecięciu jako zachowek połowę tego,
    coby mu według ustawowego dziedziczenia przypadało.

    § 766. W liniji wstępnej, należy się każdemu koniecznemu dziedzicowi
    jako zachowek trzecia cześć tego, coby według ustawowego dziedziczenia
    otrzymał.

    i jakie co do niego zachodzą warunki.


    § 767. Kto zrzekł się prawa dziedziczenia; kto od niego stosownie do
    zawartych w rozdziale ósmym przepisów jest wyłączonym; albo przez
    spadkodawcę prawnie jest wydziedziczonym, ten nie ma prawa do zachowku i
    przy obliczeniu takowego uważa się tak, jak gdyby go nie było.

    Warunki prawnego wydziedziczenia.


    § 768.

    Dziecię może być wydziedziczonem:

    1) gdy odpada od wiary chrześcijańskiej;

    2) gdy spadkodawcę w niedostatku znajdującego się zostawia bez pomocy;

    3) gdy z powodu zbrodni skazanem jest na dożywotnie lub
    dwudziestoletnie więzienie;

    4) gdy ciągle prowadzi życie przeciwne publicznej obyczajności.

    § 769. Z tych samych przyczyn mogą być także rodzice wyłączeni od
    zachowku, a prócz tego wtenczas jeszcze, kiedy zaniedbali zupełnie
    wychowania dziecięcia.

    § 770. W ogólności może także być przez rozporządzenie ostatniej woli
    odjęty zachowek dziedzicom koniecznym, z powodu takich czynów, dla których
    dziedzic stosownie do §§ 540-542 staje się niegodnym dziedziczenia.

    § 771. Przyczyna wydziedziczenia bez względu na to, czy jest wyrażoną
    lub niewyrażoną przez spadkodawcę powinna być zawsze przez dziedzica
    dowiedzioną i wynikać z wyrazów tudzież ducha ustawy.

    § 772. Wydziedziczenie tylko przez wyraźne w sposobie przez ustawę
    przepisanym uczynione odwołanie, zniesionem być może.

    § 773. Gdy z powodu, że dziedzic konieczny jest bardzo zadłużonym lub
    marnotrawnym, zachodzi obawa, że należący mu się zachowek nie dostanie się
    jego dzieciom zupełnie lub w części, natenczas może mu spadkodawca odebrać
    zachowek w tym tylko sposobie, iżby się dostał dzieciom tegoż dziedzica
    koniecznego.

    Jak ma być zostawiony zachowek?


    § 774. Zachowek zostawionym być może albo jako część spadku, albo jako
    zapis, a nawet bez wyraźnego nazwania, że to jest zachowek. Powinien być
    jednak zostawionym dziedzicowi koniecznemu zupełnie wolny. Jakikolwiek
    warunek ograniczający zachowek, lub obciążenie onego, jest nieważnem. Jeżeli
    dziedzic konieczny ma zapisana większa część dziedzictwa nad zachowek,
    natenczas warunek lub obciążenie, jedynie do tego co przewyższa zachowek,
    odnosić się może.

    Środki prawne dla dziedzica koniecznego:


    a) w razie bezprawnego wydziedziczenia lub ukrzywdzenia w zachowku;

    § 775. Dziedzic konieczny, który został wydziedziczonym, pomimo, że nie
    zachodzą, warunki w §§ 768-773 przepisane; albo ten, który nie otrzymał
    czystego całkowitego zachowku, może domagać się w pierwszym razie
    całkowitego zachowku, w drugim uzupełnienia onegoż.

    b) w razie zupełnego pominięcia.

    § 776. Gdy spadkodawca z pomiędzy więcej dzieci, o których miał
    wiadomość, pominął jedno zupełnie milczeniem, natenczas dziecię to także
    tylko zachowku domagać się może.

    § 777. Jeżeli jednak z zachodzących okoliczności dowiedzionem być może,
    że spadkodawca dla tego tylko pominął jedno z dzieci, ponieważ nie wiedział,
    że takowe istnieje; w takim przypadku dziecię pominięte nie jest obowiązanem
    poprzestawać na zachowku; lecz może żądać albo części spadku takiej, jaka
    przypada dla dziedzica koniecznego najmniej obdarzonego; albo też równej
    części z innymi, jeżeli jeden jeszcze tylko dziedzic konieczny ustanowiony
    jest dziedzicem, lub jeżeli jest ich więcej i wszyscy równe maja, wyznaczone
    części.

    § 778. Jeżeli spadkodawca zostawia jednego tylko dziedzica koniecznego
    i o nim z pomyłki wyżej wzmiankowanej nie wspomina; albo jeżeli przybywa
    bezdzietnemu spadkodawcy dziedzic konieczny już po zrobieniu rozporządzenia
    ostatniej woli, dla którego żadne rozporządzenie nie jest uczynionem;
    natenczas tylko zapisy na rzecz publicznych zakładów, na wynagrodzenie
    świadczonych usług lub w celach pobożnych uczynione, w ilości czwartej
    części czystego spadku nie przechodzącej stosunkowo zaspokojonemi będą;
    wszystkie zaś inne rozporządzenia ostatniej woli bez skutku pozostaną.
    Rozporządzenia te odzyskują napowrót moc swoja, gdy dziedzic konieczny umrze
    przed spadkodawcą.

    § 779. Gdy dziecię umiera przed spadkodawca zostawując potomków, którzy
    są pominięci, natenczas ci potomkowie ze względu na prawo dziedziczenia,
    wchodzą w miejsce dziecięcia zmarłego.

    § 780. Potomkowie dziecięcia w rozporządzeniu ostatniej woli wyraźnie
    wydziedziczonego, lecz przed spadkodawcą zmarłego, mają jedynie prawo żądać
    zachowku.

    § 781. Jeżeli dziedzic konieczny, z liniji wstępnej pominiętym
    zostanie, natenczas zawsze zachowku tylko żądać może.

    § 782. Gdy dziedzic udowodnić potrafi, że pominięty dziedzic konieczny
    stał się winnym której z przyczyn wydziedziczenia w §§ 768-770 wyrażonych,
    natenczas pominięcie to uważanem będzie za domniemane prawne
    wydziedziczenie.

    Kto jest obowiązanym przykładać się do płacenia zachowku?


    § 783. We wszystkich przypadkach, gdy zachowek czyli część dziedzictwa
    należąca się dziedzicowi koniecznemu, albo wcale nie, albo niezupełnie jest
    oznaczona; obowiązani są ustanowieni dziedzice tudzież zapisobiercy,
    przykładać się stosunkowo do zupełnego uiszczenia onegoż.

    Sposób oznaczenia i obliczenia zachowku.


    § 784. Aby zachowek dokładnie oznaczyć można, potrzeba dokładnie spisać
    i należycie oszacować wszystkie do spadku należące ruchomości i
    nieruchomości, wszystkie prawa i wierzytelności, które spadkodawca swoim
    następcom w spadku mógł przekazać, a nawet to wszystko, co dziedzic lub
    zapisobierca jest dłużnym, do spadku. Dziedzicom koniecznym wolno jest
    znajdować się i czynić swoje uwagi przy oszacowaniu. Sprzedaży przez
    licytacyję rzeczy do spadku należących, w celu wykrycia prawdziwej ich
    wartości, domagać się nie mogą.

    § 785. Długi i inne ciężary, które się już za życia spadkodawcy na
    majątku znajdowały, powinny być ze spadku strącone.

    § 786. Zachowek obliczonym będzie bez względu na zapisy i inne z
    rozporządzenia ostatniej woli wynikające ciężary. Dopóki rzeczywisty podział
    (Zutheilung) nie nastąpi, spadek pod względem zysku i straty uważanym być ma
    miedzy głównymi i koniecznymi dziedzicami, za dobro stosunkowo spólne.

    Policzenie na zachowek;


    § 787. Co tylko konieczni dziedzice otrzymują rzeczywiście ze spadku
    przez zapis lub inne rozporządzenie spadkodawcy, to wszystko przy oznaczeniu
    dla nich zachowku policzonem być winno.

    § 788. Co spadkodawca dał za życia córce swojej lub wnuczce na posag,
    synowi lub wnukowi na wyprawę, albo wprost na objęcie urzędu lub rozpoczęcie
    jakiegokolwiek zatrudnienia; lub też cokolwiek na zaspokojenie długów
    wieloletniego dziecięcia obrócił; to wszystko na zachowek policzonym być
    winno.

    § 789. Zaliczenie wstępnym uczynione, wtenczas tylko może być na
    zachowek onymże przypadający policzonem, kiedy nie było czynionem z samej
    tylko szczodrobliwości, lub też jako wsparcie z przepisu ustawy należące
    się.

    lub na część dziedzictwa przy ustawowem dziedziczeniu.


    § 790. Jeżeli dzieci przychodzą do spadku z rozporządzenia ostatniej
    woli, policzenie na część dziedzictwa wtenczas tylko ma miejsce, kiedy
    takowe spadkodawca wyraźnie rozporządził. Przeciwnie, przy dziedziczeniu
    ustawowem, powinno być dziecięciu policzonem to wszystko, co tylko od
    spadkodawcy za jego życia w celach wyżej wzmiankowanych (§ 788) otrzymało.
    Wnukowi policzą się na jego część dziedzictwa nietylko to, co sam
    bezpośrednio otrzymał, ale i to, co otrzymali jego rodzice, w których
    miejsce on wstępuje.

    § 791. To wszystko, cokolwiek rodzice oprócz wymienionych przypadków,
    dali dziecięciu, uważa się za darowiznę i nie wchodzi w policzenie, jeżeli
    rodzice nie zastrzegli sobie wyraźnie zwrotu.

    § 792. Rodzice przy ustawowem dziedziczeniu także, mogą wyraźnie
    uwolnić dziecię od policzenia. Gdyby jednak potrzebne wychowanie i
    opatrzenie innych dzieci ani z ich własnego majątku, ani z majątku rodziców
    opędzonem być nie mogło; natenczas powinno być dziecięciu to, co w celach w
    § 788 wyrażonych naprzód otrzymało, o tyle na część jego policzone, ile
    potrzeba na wychowanie i utrzymanie rodzeństwa.

    § 793. Policzenie tego na część dziedzictwa, co się naprzód otrzymało,
    tym sposobem następuje, że każde dziecię otrzymuje jeszcze przed działem
    taką samą kwotę. Jeżeli spadek nie wystarcza na to, natenczas dziecię
    wcześniej obdarowane nie może wprawdzie upominać się o część dziedzictwa,
    lecz też do żadnego zwrotu nie jest obowiązanem.

    § 794. Jeżeli to co dziecię dostało, nie składało się z gotowych
    pieniędzy, lecz z ruchomości lub nieruchomości, natenczas przy każdem
    policzeniu, wartość nieruchomości oznacza się ze względem na czas ich
    odebrania; wartość zaś ruchomości, ze względem na czas otwarcia się spadku.

    Prawo dziedzica koniecznego do potrzebnego;


    § 795. Dla takiego dziedzica, który nawet od brania zachowku prawnie
    jest wyłączonym, potrzebne utrzymanie zawsze oznaczonem być winno.

    a małżonka do przyzwoitego utrzymania.


    § 796. Małżonek nie ma wprawdzie żadnego prawa do zachowku; atoli
    jeżeli na przypadek przeżycia żadne zaopatrzenie umówionem nie było, i
    dopóki nie wnijdzie w powtórne związki małżeńskie, należy mu się przyzwoite
    utrzymanie, którego mu nie dostaje. Małżonek z własnej winy rozdzielony, nie
    ma do tego utrzymania żadnego prawa.



    -----
    > Umiera matka dwóch synów, wcześniej w roku 2006 testamentem w formie aktu
    > notarialnego ustala jednego z synów wyłącznym spadkobiercą, a drugiego
    > wydziedzicza - też aktem notarialnym - ponieważ od wielu lat nie
    > interesuje się jej losem.


Podziel się

Poleć ten post znajomemu poleć

Wydrukuj ten post drukuj


Następne wpisy z tego wątku

Najnowsze wątki z tej grupy


Najnowsze wątki

Szukaj w grupach

Eksperci egospodarka.pl

1 1 1