W dniu 27-01-17 o 10:03, J.F. pisze:

>> Czyli popełnić przestępstwo przynajmniej fałszerstwa podpisu. Jak
>> widać "nie każdy mógłby" i wcale się tak nie robi.
> O przepraszam, nic nie falszuje, skladam podpis osobiscie w swoim
> imieniu :-)
> A ze zawijas bardziej przypomina Liw niz JF ... a musi ?
> Pozostaje kwestia, ze podpis jest pod pismem z cudzymi danymi.

To mnie zainspirowałeś. Jest oświadczenie: "Wyrażam zgodę na
przetwarzanie danych osobowych Jana KOWALSKIEGO zamieszkałego w
Warszawie." Pod spodem nieczytelna parafa.

Nie dość, że nie wiadomo o którego KOWALSKIEGO chodzi, więc teoretycznie
może o dowolnego. Co więcej, w sumie nie wynika, że podpisał KOWALSKI.
Może MALINOWSKI. Mógł wyrazić zgodę? No teoretycznie to nic do sprawy
nie wnosi, bo ma KOWALSKI, ale operator danych twierdzi, że on zgodę ma
i na drzewo. Ale czy ja popełniam przestępstwo wyrażając zgodę na
przetwarzani Twoich danych osobowych? Dokąd nie podpisuję się "Liwiusz",
to nie.

Liwiusz, tak właśnie działa "mój sposób". Sygnalizuję operatorowi
danych, że ja ani tych danych mu nie dawałem, ani zgody nie wyrażałem,
ani on nie ma "prawnego interesu" w ich dalszym przetwarzaniu. To bank
ma teraz ocenić, czy na pewno to byłem ja.

Bank udziela pewnie kilku tysięcy kredytów dziennie. Nikt się nad tym
nie rozczula. Ja w życiu brałem 2~3, to pamiętam każdy szczegół.
Pracownik banku pewnie dziennie kilka. Tu nie chodzi o automagiczne
osłanianie oszustów, tylko spowodowanie zasygnalizowania bankowi
problemu w tym jednym przypadku i wymuszenia na baku działań zgodnych z
prawem. Już teraz, a nie za kilka lat, gdy nikt nic nie będzie pamiętał,
a rzekomy dług będzie jedynie zapisem w BIK.

Bank może albo uznać moją rację i wdrożyć procedurę szukania oszusta
podającego się za mnie. Albo uznać, że to jednak ja, a koro się
wypieram, to jestem oszustem. Tak,czy siak zostanie to ustalone już.