Dnia 04/06/2005 23:19, Roman G. wrote :
> Dnia Thu, 02 Jun 2005 21:19:33 +0200, Przemyslaw 'Pshemekan' Plaskowicki
> napisał(a):
>
>
>>>Po trzecie, wcale nie uważam, że publiczna nagana jest małą karą.
>>
>>W szkole, moim zdaniem jest. Jeśli bowiem upominają Mnie moi wrogowie,
>>to należy to traktować jako komplement ;-).
>
>
> A co jeśli upominają go jego przyjaciele, opiekunowie, ludzie, którzy
> dobrze mu życzą, którzy się o niego troszczą i mają go przywołać do
> porządku, gdy zbłądzi? Ludzie, którym za bardzo na nim zależy, aby mieli
> pozwalać mu na wszystko?

Wtedy ma to inne znaczenie oczywiście. Nikt nie neguje tutaj, że
winowajcy źle zrobili, że zasłużyli na karę i że szkoła może ich
legalnie ukarać. Wydaje mi się jednak, że zastosowanie tu nagany przed
całą szkołą mija się z celem, bo zamiast powstrzymać takie zachowanie
szkoła zrobi chłopakom darmową reklamę ich strony -- bo oczywiście
upominając przed społecznością szkoły trzeba wskazać za co...

Ponadto, mimo wszystko, winowajcy wziąli odpowiedzialność za swoje
słowa, nie chowali się pod pseudonimami etc. Zamiast więc bawić się w
ewidentne działanie na pokaz poprzez publiczną naganę, należało ich
upomnieć prywatnie i w ramach pokuty zlecić przygotowanie prezentacji na
WOS/lekcję wychowawczą/apel szkolny na temat wolności wypowiedzi i
granic wolności wypowiedzi. Zauważ, że wyznaczono im karę, ale nie
wskazano im co tak naprawdę źle zrobili -- mowa o obrazie uczuć
religijnych jest śmiechu przecież warta.

Tak więc w kontekscie tego zdarzenia, podtrzymuję zdanie, że kara
upomnienia przed szkołą jest małą karą (i przynieść może wprost
przeciwne skutki).


--
Przemyslaw 'Pshemekan' Plaskowicki
When I was ten, I read fairy tales in secret and would have been ashamed
if I had been found doing so. Now that I am fifty I read them openly.
When I became a man I put away childish things, including the fear of
childishness and the desire to be very grown up. (C.S. Lewis)