Użytkownik "GT" <g...@c...op.pl> napisał w wiadomości
news:di07sv$ggp$1@nemesis.news.tpi.pl...
>
> Użytkownik "Kira" <c...@-...pl> napisał :
>> Ano, ale do oceny liczą się statystyki. Jak jedna sztuka tak
>> uważa, to można zignorować. Jak mówią Ci to prawie wszyscy,
>> to wartoby się chwilę zastanowić... ;P
>
> Choćby 99,99% mi mówiło, że nie mam racji, nie upoważnia mnie to do
> lekceważenia pozostałych 0,01% i zmiany przekonań.
> Wystarczy mi słownie JEDNA osoba, która się ze mną zgodzi. Już się
> znalazła - Mandragora, chociaż nie ze wszystkim się zgadza. Rozumie
> problem,
> nie akceptuje rozwiązania i moich działań.

Ja tez sie zaliczam do tych, ktorzy rozumieja problem, ale nie akceptuja
rozwiazania, a w szczegolnosci zachowania zwiazanego z proba tego
rozwiazania.

> Ewentualnie uszanuję kogoś, kto wykaże mi błąd w rozumowaniu, ale
> logicznie.
> Co więcej - im mniej akceptacji, tym więcej siły do kontynuowania działań.
> Tylko martwe ryby płyną z prądem.

Dobra; sprobuje Ci jeszcze raz powoli wyjasnic.
Problemem jest nieakceptacja choroby i strach przed osobami na nia
chorujacymi w spoleczenstwie.
Ty probujesz z tym walczyc poprzez:
1) atakowanie i uzywanie prawa wobec osob, ktore przejawily strach, probujac
na nich wymusic kontrakt/kontakt, ktorego sie boja (sprawa z Twoim
niedoszlym pracodawca)
2) atakowanie osob, ktore bez jakichkolwiek intencji zwiazanych z osobami
chorymi psychicznie uzyly wyrazu/obrazu zwiazanego z chorymi w innym,
powszechnie uzywanym znaczeniu (osoby zachowujacej sie w sposob
nieracjonalny).
3) rozglaszanie o powyzszych dzialaniach.

Jesli cos z powyzszych faktow jest nie tak, to skoryguj.

A teraz rozwaz to, ze:
- ludzie nie lubia, gdy sie na nich cos wymusza sila i ich nastawienie do
tego bedzie prawdopodobnie jeszcze bardziej negatywne, gdy beda swiadkami
takiej proby wymuszenia; szczegolnie negatywnie odbierane sa proby
wymuszenia jakiegos nastawienia psychicznego niezgodnego z tym, co ktos
czuje rzeczywiscie
- w przypadku grup "nastygmatyzowanych", gdy czlonek takiej grupy idzie do
"reszty spoleczenstwa", te osoby beda sobie ksztaltowac opinie na temat jego
grupy na jego podstawie - w wiekszym zakresie, niz by to wynikalo z tego, ze
to jedna osoba. Jest tak, poniewaz grupa nastygmatyzowana jest zwykle
postrzegana jako jednolita.

Zachowujac sie w sposob budzacy niechec, wyrzadzasz swojej grupie wieksza
szkode niz reklamowki i publiczne wypowiedzi, o ktorych ludzie wiedza, ze sa
przenosniami i metaforami - w przeciwienstwie do tego, Ty jestes prawdziwy.
Najlepsza strategia jest kontakt z "ludzmi z zewnatrz" bez ukrywania swojego
"stygmatu", za to z zachowaniem przelamujacym stereotypy.

stereotyp, jaki Ty tworzysz swoim zachowaniem, to:
- atakowanie, szukanie okazji do pozywania (chciales kiedys pozwac firme za
uzycie jezyka angielskiego na rozmowie kwalifikacyjnej)
- chorobliwe i egocentryczne skupienie na swoich problemach i żądanie od
innych, obcych ludzi przejmowania sie nimi
- negatywne nastawienie
- nieumiejetnosc znoszenia smiechu i krytyki, pragnienie poradzenia sobie
tym poprzez cenzure
- tchorzostwo - mowisz, ze jestes chory i robisz z tego temat, nie mowisz na
co; atakujesz publicznie rozne osoby po nazwisku (np. Walese), a Twoja
reakcja na moje odkrycie i opublikowanie na pl.praca.dyskusje Twojego
prawdziwego nazwiska spowodowala z Twojej strony histeryczna reakcje,
wlacznie z usunieciem swoich zdjec z konta na sympatia.pl, gdy dalam do
zrozumienia na ppd, ze to konto znalazlam

To wszystko o wiele bardziej zakloca obraz chorych psychicznie (choc
prawdopodobnie nie ma nic wspolnego z Twoja choroba - ale wystepujesz tu
jako ich przedstawiciel) niz psychole Walesy i wariaci PZU.

Po prostu szkodzisz wizerunkowi chorych psychicznie, niech to do Ciebie
dotrze.

I.