On Mon, 22 Mar 2004 05:13:13 +0100, Big Jack wrote:

> Przeniesiony to ja jestem od dawna i było to związane z pracą. To
> tylko żona nie chciała do mnie dołączyć
Długo tak mieszkaliście osobno? Bo jeśli tak, to to wiele wyjaśnia,
jeśli chodzi zarówno o rozpad Waszego związku, jak i o wcześniejsze
zachowania teściowej. Ale to stwierdzenie wyłącznej winy żony masz w
wyroku, tak?

> Są zarzuty, że za lekie
> przewinienia jest bita, a to pasem, ręką, skakanką, czy też kapciem.
Skakanką?! Sześcioletnia dziewczynka?! Ty potrafisz to sobie w ogóle
wyobrazić?

> No i jeszcze teściowa pisze mi,
> że konkubent wyraża się: "to jest moje dziecko", "dziecko bedzie
> zawsze mieszkało tam, gdzie ja bedę mieszkał".

To tego to już w ogóle nie rozumiem. Szczególnie, że własnym
dzieckiem się nie przejmuje, a i z tym nie wydaje się zbytnio związany.
Chyba, że... słuchaj, postaraj się o tę wizytę u psychologa.

> Tutaj to teściowa sama mu
> pomogła,

Dziecku mogła to wmówić, ale nie facetowi. Coś jest nie tak. Albo
facet dziecka nie cierpi i reaguje z niechęcią, albo nie potrafi się z
nim rozstać. Razem to się rzadko zdarza. Szczególnie jeśli własną
córką się nie interesuje. Nie chcę siać paniki, ale znajdźcie
dobrego psychologa i sprawdźcie, czy tam się nic gorszego nie dzieje.
Tak czy inaczej przynajmniej będziecie mieli dowód na dręczenie.

> Tu jest problem. Mam kompletnie nie uregulowany czas pracy, w związku z
> nią często i dużo przebywam poza domem.

Na Twoim miejscu zaczęłabym go pilnie regulować. W ostateczności
możesz sprowadzić do pomocy swoich rodziców, albo wynająć nianię.
Sąd może odebrać dziecko z domu, gdzie jest dręczone, ale musi być
pewien, że tam, gdzie go przekaże dziecko nie umrze z głodu, nie
przewróci się o jakiś kabel przeciągnięty przez środek pokoju, ani
niczego na siebie nie zrzuci.
Masz w ręku dowód, że
Twoje dziecko jest przynajmniej dręczone. Jak pójdziesz z nim do
psychologa, to będziesz mieć dodatkowe potwierdzenie. Wtedy pomyśl o
złożeniu zawiadomienia do prokuratury i o wystąpieniu do sądu o
przejęcie opieki nad dzieckiem. Skontaktujcie się z jakimiś
organizacjami walczącymi przeciw przemocy w rodzinie. Znajdź numer na
niebieską linię (telefon zaufania dla ofiar przemocy). Spytaj, jak
możesz swojemu dziecku pomóc, gdzie się zgłosić, gdzie w okolicy
znajdziesz kompetentnego psychologa od tych spraw. Oni powinni być
przygotowani. Tylko usiądź przy telefonie z notesem, żeby sobie od razu
wszystko zapisać.

> Tu chodzi o coś więcej. Ex czuje się chyba osaczona w dotychczasowym
> środowisku i chce się od tego uwolnić.

To skoro mają aż tak złą opinię i sąsiedzi ich aż tak nie lubią,
to kurator nie powinien mieć problemów przy pracy. Każdy kij ma dwa
końce.

> Tak, to prawda. Ale z drugiej strony przecież nie mam prawa ingerować
> w to jak ma zamiar dalej układać sobie życie moja była żona.

Żona - nie. Masz natomiast nie tylko prawo, ale i obowiązek zadbać o
bezpieczeństwo córki. Jesteś za nią odpowiedzialny.

> Wiesz, to jest wieś. A na wsi sąsiedzi dużo widzą i wiedzą, ale
> mało mówią. A nakłonić kogoś do wystąpienia w Sądzie w słusznej
> sprawie jest niezwykle trudne.

W jakim sądzie? Kurator sobie zrobi wywiad i zbierze, co po wsi mówią.
Nikt nie mówi o wleczeniu ich do sądu.

Pozdrawiam,
MArta