Robert Tomasik pisze:
> Chyba, ze celnicy
> to robią, zanim prześlą materiały do wszczęcia.

No przecież cały czas piszę, ze celnicy. W toku korespondencji z
uprawnionym, na jego wniosek.

>
> Mają długie tabelki. Ja też mam. To jest tabelka w WORD-zie.

Na pół miliona chronionych znaków towarowych? W wordzie? Gratuluję
działania pliku. ;)

Raczej macie w tych tabelach tylko czesc znaków - te częsc o któreej
pisze raczej

>
>>> Jeśli towar jest zabezpieczany, to istnieje prawie że
>>> pewność, że to podróbka.
>> Jedno z dwojga, albo jest to bardzo znany znak, albo na wniosek
>> uprawnionego.
>
> Tego fragmentu nie rozumiem.

Chodzi mi o to, ze celnicy mogą sami stwierdzić naruszenie znaku tylko w
tych dwóch wymienionych przeze mnie sytuacjach - albo wtedy, gdy jest to
bardzo znany znak, albo wtedy, gdy jest aktualny wniosek uprawnionego.
Nie wyobrażam sobie sytuacji, gdy napotykając dowolne oznaczenie
celnicy sprawdzali, czy nie jest ono jednym z tego pół miliona.
Zwłaszcza, zę czesto (tak jak u wątkotwórcy) mówimy o granicy celnej
Unii, więc należałoby brać pod uwagę wszystkie znaki z całej Unii, co
jest oczywista bzdurą. Tu ważna uwaga. Prawidłowo złożony przez
uprawnionego wniosek do celników o ochronę skutkuje wprowadzeniem sprawy
do rejestru unijnego tych wniosków. Pewnie ten właśnie rejestr zawierają
tabelki, o których piszesz, bo przecież nie mogą zawierać wszystkich
znaków z całej Unii.


>> Dlatego właśnie ja wolę drogę cywilną.
>
> I co niby z tego wynika? Pytam, bo cywilnym aspektem się nigdy nie
> zajmowałem. Będziesz ścigał importera za to, ze go oszukano na zasadzie
> ryzyka? Bo na zasadzie winy z przyczyn uprzednio porzeze mnie
> podniesionych szansy zasadniczo nie widzę.

Importer dokonując importu / eksportu używa znaku, naruszając wyłączność
uprawnionego. Są rejestry objęte domniemaniem jawności i znajomości,
wiec importer nie jest chroniony niewiedzą, a nie ma zgody uprawnionego.
Wystarczy do orzeczenia przez sad zakazu, wystarczy do zasądzenia od
niego kosztów całej sprawy, zniszczenia towaru itd itp.

> Wystarczy, że zamówił oryginał. Jesli stosownym zamówieniem nei potrafi
> sie gość wylegitymować, to co innego. Ale tu wchodzi w rachubę ściganie
> karne.

Tak łatwo odpuszczacie? Przecież nie ma znaczenia, czy on zamawia
oryginały, czy podróbki, Jeśli zamawia je poza Unią to wprowadza je do
obrotu na terenie Wspólnoty bez zgody uprawnionego (nie działa
wyczerpanie regionalne). Nawet jeśli to jest znak oryginalny, to jest to
znak, którego nie ma prawa używać. Mamy wyraźnie to spenalizowane w
obecnym brz mieniu 305 pwp. Nie rozumiem wątpliwości i powodów do
odpuszczania.


>
> Źle. Przestęspstwo, jesli popełniono (zakałdam, ze celowo podróbki gość
> zamawia), to w chwili działania potencjalnego sprawcy, czyli w chwili
> zamówienia. Wówczas mamy już usiłowanie. Dokonane staje się w chwili
> pojawienia się towaru w obszarze celnym RP.

Tyle, ze nie musi świadomie zamawiać podróbek. Obecnie powinno
wystarczyć, że świadomie zamierza obracać towarami, ze znakiem, którego
nie ma prawa używać.

Złozenie lub nie wniosku o
> ściganie na istneinei lub nie przestępstwa nie ma żadnego wpływu. Ma
> natomiast kardynalny wpływ na możliwość ścigania.

Czyli dochodzimy do tego, co je piszę - co z tego, że cokolwiek
popełniono, jak nie ma podstawy do ścigania.


--
Szukam nowej sygnaturki, a skończył mi się żeń szeń.

Roman Rumpel skype: rumpel.roman
www.rumpel.pl