Użytkownik "Piotr [trzykoty]" <trzykoty@[wytnij]o2.pl> napisał w wiadomości
news:f9nn3n$6sa$1@nemesis.news.tpi.pl...

>> Pomijając, że to raczej sąd należy przekonać, niż prokuratora,
> Dlaczego...? Przecież, gdyby prokurator nie skierował oskrażenia
> twierdząc, że przekroczenia obrony nie było, to nie trzebaby przekonywać
> sądu.

teoretycznie masz rację. Ale w praktyce, w wielu wypadkach albo decyzję o
akcie oskarżenia podejmuje inny prokurator (przełożony), albo prokurator
nie mając pewności woli wysłać akt oskarżenia, by odpowiedzialność zrzucić
na sąd.
>
>>to próba wykazania, ze facet niekaralny idący przez osiedle rzucił się z
>>nożem na bogu ducha winną grupę kilku mężczyzn jest raczej mało
>>prawdopodobna.
>
> Chodziło mi bardziej nie tyle o problem dowiedzenia, że gość faktycznie
> przez nich został napadnięty czy, że on ich napadł , ale o ryzyko
> zniekształcenia obrazu jego obrony, w ustaleniach dowodowych. Bo s a m
> f a k t, że to on został napadnięty, nie usprawiedliwia z automatu użycia
> noża. Oczywiście taka okoliczność działania w obronie polepsza jego
> sytuację (np. dając szansę na nadzwyczajne złagodzenie kary za
> przekroczenie granic o.k. w wyniku usprawiedliwionego wzburzenia
> emocjonalnego), ale dalej pozostaje problem adekwatności obrony do ataku.

O tym pisałem na początku. Nóż jest wyjątkowo niewłaściwym narzędziem
samoobrony.