Dnia Fri, 18 Aug 2006 18:57:20 +0200, Robert Tomasik w wiadomości
<news:ec4rib$c2e$1@atlantis.news.tpi.pl> napisał(a):

>> W ten sposób dojdziemy do absurdalnego wymogu całkowitej rezygnacji z
>> ustnego załatwiania spraw, żeby urzędnik nie miał kłopotu ze zrozumieniem
>> istoty żądań obywatela.
> Skoro nie da się ustnie, to na papierze.

Da się ustnie, ale trzeba petenta wysłuchać i spróbować pojąć, o co mu
chodzi.

>>> Ty wiesz, ile on ma sparw na głowie?
>> W owej chwili miał na głowie tylko moją. I odmówił jej rozpoznania.
> Jak to odmówił rozpoznania. Pisałeś, że rozpoznał i odmówił okazania Ci tego
> dokumentu.

Okazało się, że on do dzisiaj nie wiedział, o co ja prosiłem.

>> To na nim ciąży ciężar dowodu, że niezwłoczne spełnienie prośby petenta
>> było niemożliwe. Jak miał to zrobić, nie wysłuchawszy nawet dokładnie, co
>> to za prośba?
> Czyli miał Ci pootwierać szafki, byś sobie sam sprawdził, czy nie leży gdzieś?
> Czy masz jakiś inny pomysł realizacji w praktyce Twojego pomysłu.

Owszem.
1. Trzeba za pomocą pytań ustalić, o co petentowi dokładnie chodzi.
2. Potem trzeba zastanowić się, czy jest to osiągalne natychmiast, czy nie.
3. Jeżeli nie, trzeba to petentowi _wiarygodnie_ wyjaśnić, pouczając go
uprzejmie, że w takiej sytuacji można usiąść przy stoliku i napisać
wniosek.

Kurator nie wykonał nawet punktu pierwszego.

--
Sz.