W dniu 13.01.2025 o 13:42, J.F pisze:

>> To już na tyle wiarygodne źródło, że pochyliłem się na tematem.
>> Międzynarodowy Trybunał Karny (MTK), działa na podstawie Statutu
>> Rzymskiego, który został przyjęty 17 lipca 1998 roku i wszedł w
>> życie 1 lipca 2002 roku. Statut ten jest traktatem międzynarodowym
>> określającym
> A wczesniej nie było?

Nie wiem, ale nie wykluczone, że nie. Po II Wojnie Światowej zwycięzcy
zrobili Trybunał dla Niemców. Nie chce mi się szukać, który niemiecki
generał bardzo celnie zauważył, że warto by było osądzić i zwycięzców.
Nie to, by to jakoś szczególnie Niemców uniewinniało, ale Stalin wśród
zwycięzców nie był jedynym zbrodniarzem. Spalenie Drezna pełnego
uchodźców ze wschodnich terenów przedwojennych Niemiec, czy w ogóle
nocne bombardowania miast niemieckich na chybił / trafił w sytuacji, gdy
dokładność była liczona w dziesiątkach kilometrów też mogłaby być
potraktowana jako zbrodnie wojenne. O Stalinie nie będę pisał, bo masę
napisano o jego zbrodniach.

Zrzucenie bomb atomowych na miasta japońskie tylko dlatego, że w jednym
były fabryki, a w drugim port uważasz za szczególnie właściwe i nie
wymagające oceny, czy czasem aby nie stanowiło zbrodni wojennej? I teraz
wyobraź sobie, że zatrzymujemy Prezydenta USA i sobie go sądzimy za to -
powiedzmy nawet po kilku latach uznając, że ratował tym miliony
żołnierzy amerykańskich.
>
>> zasady funkcjonowania Trybunału, jego jurysdykcję oraz procedury
>> postępowania. MTK zajmuje się najpoważniejszymi przestępstwami
>> międzynarodowymi, takimi jak ludobójstwo, zbrodnie przeciwko
>> ludzkości, zbrodnie wojenne oraz zbrodnia agresji, która w pełni
>> znalazła się w jurysdykcji Trybunału od 2018 roku. Trybunał może
>> prowadzić postępowania wyłącznie wobec osób fizycznych, a nie
>> państw czy organizacji.
>>
>> Jurysdykcja MTK obejmuje przypadki, gdy przestępstwo zostało
>> popełnione na terytorium państwa-strony Statutu Rzymskiego, gdy
>> sprawca jest obywatelem takiego państwa lub gdy Rada
>> Bezpieczeństwa ONZ skieruje sprawę do MTK na podstawie rozdziału
>> VII Karty Narodów Zjednoczonych, niezależnie od statusu państwa.
> Nie skierowała? Nie było wniosku, czy USA dopilnowała, aby nie
> skierowała ? A jak było z Jugosławią?

MTKJ (pełna nazwa: Międzynarodowy Trybunał Karny dla Ścigania Osób
Odpowiedzialnych za Poważne Naruszenia Międzynarodowego Prawa
Humanitarnego popełnione na terytorium byłej Jugosławii od 1991 roku)
został utworzony w 1993 roku na mocy Rezolucji nr 827 Rady
Bezpieczeństwa ONZ. Jego powołanie opierało się na rozdziale VII Karty
Narodów Zjednoczonych, który daje Radzie Bezpieczeństwa prawo do
podejmowania działań mających na celu utrzymanie międzynarodowego pokoju
i bezpieczeństwa.
>
>> Trybunał działa zgodnie z zasadą komplementarności, co oznacza, że
>> interweniuje tylko wtedy, gdy krajowe systemy prawne są niezdolne
>> lub niechętne do przeprowadzenia odpowiedniego postępowania.
>>
>> Statut Rzymski podpisało i ratyfikowało 123 państwa (stan na 2023
>> rok). Niektóre państwa, takie jak Stany Zjednoczone, Rosja, Chiny
>> czy Indie, nie są stronami Statutu, co ogranicza jurysdykcję MTK
>> wobec ich obywateli i terytoriów. Izrael podpisał Statut Rzymski
>> 31 grudnia 2000 roku, ale nigdy go nie ratyfikował. W praktyce
>> oznacza to, że Izrael nie jest stroną tego traktatu i nie podlega
>> jurysdykcji Międzynarodowego Trybunału Karnego, chyba że Rada
>> Bezpieczeństwa ONZ skieruje sprawę do Trybunału lub przestępstwo
>> zostanie popełnione na terytorium państwa będącego stroną Statutu.
> A mówimy o terytorium Strefy Gazy, czy np Ukrainy ...

Ukraina podpisała Statut Rzymski 20 stycznia 2000 roku, ale do tej pory
go nie ratyfikowała. Oznacza to, że formalnie nie jest pełnoprawną
stroną Międzynarodowego Trybunału Karnego (MTK), choć aktywnie
współpracuje z Trybunałem. Rosja go nawet nie podpisała.

Po za tym wojna rządzi się pewnymi prawami i nie każde zabójstwo jest
zbrodnią wojenną. Wszystkie strony konfliktu - w mojej ocenie w celu
podniesienia morale swoich żołnierzy - pomawiają przeciwnika o zbrodnie
wojenne. Jeszcze żołnierz by uznał, że to, kto rządzi w ich kraju nie
jest warte jego śmierci, czy kalectwa. Zgwałcona sąsiadka czy
zamordowane dziecko jest tu lepszym powodem. Kilka dni temu na tym forum
po raz kolejny wałkowaliśmy zastrzelenie przez żołnierzy rosyjskich
fotografującego ich cywila.
>
>> No i teraz trochę inaczej wygląda ta przegłosowana amerykańska
>> ustawa. Nie ma ona raczej zastosowania dla osób nie będących
>> obywatelami USA, a już na pewno nie zadziała karnie poza jego
>> granicami. Wydaje mi się, że by Premiera Izraela można było w
>> Polsce ścigać za ludobójstwo polskie organa musiałyby wszcząć w
>> tej sprawie postępowanie, zgromadzić materiał dowodowy
>> wystarczający do przedstawienia zarzutów i dopiero wówczas
>> zastanawiać się nad ewentualnym zatrzymaniem.
> A nie wystarczy nakaz z MTK? Tak jak np "prośba" z Interpolu ?

Nie. Policjant legitymując osobę nie sprawdza bezpośrednio w Interpolu,
czy dana osoba nie jest poszukiwana ani nie opiera się na informacjach
medialnych. Wszystkie w Polsce poszukiwane na podstawie not INTERPOL
osoby wyświetlają się z komunikatem "zatrzymać i zażądać dokumentów z
biura (...).

Jest 48 godzin na ściągnięcie dokumentów i przedstawienie ich
ewentualnie sądowi. Nie zapominaj, że w Polsce można bez postanowienia
sądu przetrzymywać osobę maksymalnie 72 godziny, z czego ostatnie 24
godziny są w dyspozycji sądu. Z upływem tego terminu profos ma obowiązek
zwolnić zatrzymanego i jest to jedna z rzeczy, których się bardzo
rygorystycznie trzyma. Te 72 godziny są pewnym uproszczeniem, bo to jest
maksymalnie 48 godzin plus 24 od chwili skierowania wniosku do sądu.
>
>> Mamy w kodeksie karnym odpowiednie unormowania. Nie podejmuje się
>> oceny, na ile działania Izraela w Palestynie wyczerpują znamiona
>> jakiegoś przestępstwa, albowiem przypominam, że to Palestyńczycy
>> zaatakowali Izrael.
> Ale teraz mowa o działaniach Izraela w Palestynie ...

Tam wojna trwa 70 lat. Każda z tych stron dokonała wielu "złych" rzeczy.
Ostrzeliwanie na chybił / trafił rakietami robionymi w garażach - gdzie
nikt nie jest w stanie powiedzieć, gdzie spadną - żydowskich miast też
nie jest szczególnie rycerskie. Albo ukrywanie składów broni pod
szkołami i szpitalem. By to ocenić trzeba by było naprawdę znać fakty, a
nie opierać się na internetowym przekazie, gdzie każda ze stron
publikuje, to co jej wygodne i ani nie wiadomo, czy to prawda, ani jaki
jest kontekst tego.
>
>> Palestyna nie ma również zorganizowanych sił zbrojnych w
>> rozumieniu prawa wojny, więc nie wiem, na jakiej postawie ktoś by
>> chciał ustalić, który Palestyńczyk jest żołnierzem, a który nie
>> jest.
> Ale czy to ma znaczenie w kwestii zbrodni wojennych?

W mojej ocenie zdecydowane. Prawo wojny mówi, że walczymy z wrogimi
żołnierzami. Ale jak ktoś sobie tak urządził swoją armie, że walczą
wszyscy, kobiety, dzieci, starcy, to trudno mieć do przeciwnika
pretensje, że walczy ze wszystkimi. Rozumiem, ze dysproporcja sił
Palestyny i Izraela jest taka, że inaczej Palestyńczycy nie mogą, ale ma
to właśnie skutki w postaci tego, że Izrael walczy ze wszystkimi.

Zacznijmy od tego, że walka z żołnierzami i ochrona cywili, to nie jest
jakaś oczywista rzecz. To unormowania z przełomu XIX / XX wieku.
Wcześniej niewiele osób sobie tym zaprzątało głowę i przypadki
wyrżnięcia wszystkich mieszkańców po uprzednim zgwałceniu kobiet nie
było uważane za szczególnie niewłaściwe. Poszukaj informacji o zdobyciu
i spaleniu miejscowości Gilgenburg (obecnie Dąbrówno) przez
polko-litewskie wojska bezpośrednio przed Bitwą pod Grunwaldem.
>
>> Taka partyzantka ma właśnie takie wady, ze naraża ludność całego
>> państwa na to, ze stają się uprawnionym celem wojskowym.
> Tak, jak np przypadek Wawer/Anin ?

Przeceniasz moją domyślność. Anin, to osiedle i obszar w dzielnicy Wawer
w Warszawie. Zakładam, że może Ci chodzić o opisaną na WiKi akcję: 26
grudnia w restauracji Antoniego Bartoszka w Wawrze dwaj bandyci, Marian
Prasuła i Stanisław Dąbek, zabili dwóch Niemców. W odwecie dowództwo
niemieckie skierowało do Wawra karną ekspedycję, kierowaną przez majora
Fryderyka Wilhelma Wenzla. Zarządził on obławę na mężczyzn na terenie
Nowego Wawra i Anina. Patrole wchodziły kolejno do wszystkich domów,
wyciągały z łóżek mężczyzn w wieku 16-70 lat. Wszystkich 114
aresztowanych skazano na śmierć. Była godzina 5 rano 27 grudnia 1939 r.,
gdy przystąpiono do egzekucji. Ogółem rozstrzelano tego dnia 106 osób
oraz powieszono właściciela restauracji, Bartoszka. Wśród zamordowanych
było 62 mieszkańców Wawra, 27 Anina, 7 z Warszawy (święta spędzali u
krewnych lub znajomych) oraz 11 osób z różnych miejscowości, byli to
mężczyźni zabrani z dworca kolejowego.

Zbiorowa odpowiedzialność cywili za haniebny czyn kilku bojowników była
zgodna z prawem niemieckim, a później Trybunał ich za to sądził. Ale to
trochę inaczej, niż w Palestynie wygląda. W Palestynie bojownik jest
bojownikiem, dokąd biega z karabinem i strzela do żołnierzy izraelskich,
a jak ginie i mu zabiorą karabin dla kolejnego bojownika, to jest
podstępnie zamordowanym cywilem. Teraz za to ścigamy (czy bardzo chcemy)
Premiera Izraela.

I już nawet nie chodzi o to, czy to jest żołnierz, czy nie, a o to czy
Premier Izraela polecił mordować cywili, czy bojowników. To jest sprawa
bardzo skomplikowana. Gdyby Trybunał najpierw zbadał temat, a potem
wezwał Premiera do stawienia się, a przy odmowie chciał go aresztować,
to by to - w moich oczach - wyglądało inaczej. Ale na podstawie
dostępnych materiałów wnoszę, że tak nie jest. Palestyna, która
ratyfikowała Statut wniosła oskarżenie, więc "na wszelki wypadek"
aresztujemy Premiera Izraela. Najwyżej się go uniewinni.

Oczywiście przy okazji można by władze Palestyny aresztować za atak na
pokojowo nastawionych ludzi, którzy świętowali jakieś tam lokalne święto
żydowskie na pustyni pod namiotami, ale Izrael okazał się skuteczniejszy
i ich wymordował nie czekając, czy któryś z krajów zatrzyma sprawców,
czy nie.

Żeby jeszcze Izrael ich zlikwidował w Palestynie, ale on zaatakował w
zupełnie obcym kraju, gdzie nikt z lokalnych władz nie zastanowił się,
czy ich nie zatrzymać i nie osądzić za zbrodnie wojenną.
--
(~) Robert Tomasik