W dniu poniedziałek, 16 marca 2015 17:17:57 UTC+1 użytkownik m napisał:
> W dniu 16.03.2015 o 16:47, Shrek pisze:
> > On 2015-03-12 08:05, Tomasz Myrdin wrote:
> >
> >> To że gdzieś są jakieś informacje to jeszcze nie znaczy że wolno z nich
korzystać.
> >> Komornikowi NIE WOLNO brać pod uwagę tego kto jest właścicielem! Takie przepisy.
> >
> > Znaczy, że jak dłużnik wynajmie sobie samochód z wypożyczalni, to
> > _obowiązkiem_ komornik jest go zająć?
>
> I czy jeżeli dłużnik jest kierowcą MPK, to czy obowiązkiem komornika
> jest zająć autobus MPK?
>
> Wiem, absurd, ale chciałbym wiedzieć gdzie jest granica absurdu.
>
> p. m.

Po zastanowieniu, zgodnie z przepisami należy przyjąć że władanie obejmuje zarówno
posiadanie jak i dzierżenie.
Większość komorników nie zdecydowałaby się - gdyby już naprawdę nie musiała - na
zajęcie ruchomości gdyby miała ewidentnie tylko dzierżenie (autobus MPK). Przepisy
jednak na to pozwalają a jeśli wierzyciel wprost tego zażąda to komornik będzie miał
związane ręce i będzie musiał dokonać zajęcia. Tak, wiem, niekiedy będzie to
prowadzić do absurdu (autobus MPK).
Jeżeli komornik zajmie autobus MPK będący we władaniu dłużnika i przy okazji nie
zaliczy jakiejś głupiej wpadki to ewentualna skarga na niego powinna zostać (i
zostałaby) przez sąd oddalona. Jeżeli natomiast odmówiłby zajęcia to skarga na niego
powinna zostać przez sąd uwzględniona a to już zaczyna nieładnie pachnąć ewentualną
odpowiedzialnością odszkodowawczą.
Dokonując takiego zajęcia (gdybym musiał), wpisałbym w protokół że wierzyciel jest
świadom iż autobus MPK nie jest własnością dłużnika (nie mogę badać, ale oświadczenie
mogę przyjąć), wie że dłużnik jest pracownikiem MPK i władanie wynika wyłącznie ze
stosunku pracy (i pewnie jeszcze wymyśliłbym dalsze oświadczenia, np. o potencjalnej
odpowiedzialności) a pomimo to domaga się zajęcia tej ruchomości jako będącej we
władaniu dłużnika. Zapewne przywołałbym jeszcze kilku świadków którzy podpisaliby się
pod tym protokołem obok wierzyciela.
Mając takie oświadczenie w aktach ja jestem czysty, nikt nic nie może mi zarzucić.
Oczywiście, niezależnie od stanowiska wierzyciela pozostawiłbym autobus we władaniu
dłużnika.
Odpowiedzialność za zajęcie autobusu spoczywa na wierzycielu - to on poniósłby koszty
sądowe od powództwa przeciwegzekucyjnego, no chyba że MPK nie wystąpiłoby z takim
powództwem, wtedy wierzyciel "ma autobus".

Oczywiście powyższe to rozważanie akademickie. Rzadko kiedy wierzyciel bierze udział
w czynnościach a jak już bierze to zwykle zachowuje się przynajmniej w miarę
racjonalnie (i zwykle nie łapie się wtedy dłużnika w autobusie MPK - bo to od strony
technicznej jest skomplikowane). Zatem chociaż prawnie powyższe jest możliwe to
prawdopodobieństwo że coś takiego się zdarzy jest na tyle małe że w sumie pomijalne.