> A tak poważnie, zastanów się z czego wynika postawa tego człowieka. Z
> doświadczenia wiem, że ludzie myślą o grupowym "rzuceniu papierami" tylko
> jeśli są przyciśnięci do muru przez pracodawcę/przełożonego i nie mają
> innego wyjścia. Jeżeli doprowadziłeś do sytuacji, że pracownik/pracownicy
> nie mają z Tobą innej drogi dialogu, to jest to głównie Twoja wina.
> Jeżeli jesteś uczciwym pracodawcą to żadne namawiania pojedyńczych
> jednostek nie zbuntują grupy zadowolonych pracowników. Jeżeli jednak się
> tego obawiasz, to znaczy, że "buntownik" znalazł podatny grunt, a to
> oznacza, że pracownicy zadowoleni jednak nie są i o tym dobrze wiesz.

Wydaje mi sie, ze nie zrozumiales mego problemu.
Moze nie przeczytales wszystkich postow.

Jezeli jakies pracownik jest nie zadowolony np z pracy, czy tez placy,
to moze sobie sie zwolic i znalesc prace lepsza i lepiej platna.
Ja nikogo na lancuchu nie uwiazalem.
Fakt jest taki, ze wszyscy zostaja (nawet jezeli jest to brak innych
perspektyw, to nie moja w tym glowa, zeby uszczesliwic cala branze).

Wiadomo, ze probowal ich buntowac przeciwko firmie.
Nie udalo mu sie, ale sam fakt ze to zrobil mi nie odpowiada.
Nie widze mozliwosci dalszej wspolpracy.

Jakby Ci sasiad zone podrywal mimo tego, ze ona bylaby nie ulegla,
to nadal bylby twoim dobrym sasiadem? Czy to od razu oznaczaloby, ze jestes
zly maz?

Koles chce byc drugim szefem, albo nawet ponad nim i zarabiac 2 razy tyle co
inni.
Rozstawiac wszystkich po katach, mowic kogo zatrudnic, kogo zwolnic itd.
W tej firmie jest miejsce tylko dla jednego szefa, a mu to nie odpowiada.

Z drugiej strony jezeli szef bylby okropny, to w kazdej chwili taki
pracownik moze sie zwolic,
a nie chodzic namawiac tez innych. Innym warunki odpowiadaja i zostaja.
Gdyby bylo inaczej, to by nic dla szefa nie powiedzieli i by sie zwolnili.