Użytkownik "przypadek" <p...@g...pl> napisał w wiadomości
news:69593929-230d-45d2-9473-cb21b0f2a5e1@n33g2000pr
i.googlegroups.com...
> On 23 Sty, 21:06, "Robert Tomasik" <r...@g...pl> wrote:
>> Użytkownik "przypadek" <p...@g...pl> napisał w
>> wiadomościnews:a20
>> 1...@m...googleg
roups.com...
>>> On 22 Sty, 22:19, "Robert Tomasik" <r...@g...pl> wrote:
>>> .
>>>> Ale w sytuacji, gdy się wdarli do lokalu, to po prostu są sprawcami
>>>> przestępstwa, a takie działanie nie może być chronione przez prawo
>>>> cywilne.
>>> Jak nie może jak jest :)
>>> Przestępstwo przestępstwem, a posiadanie które w wyniku nastąpiło jest
>>> chronione przez prawo cywilne (ponieważ ochrona dotyczy także
>>> posiadania w złej wierze). Już na studiach mnie uczyli, że nawet
>>> złodziejowi niemożna nic ukraść.
>> Rzuć łaskawym okiem na art. 5 kodeksu cywilnego.
> Art. 5.
> Nie można czynić ze swego prawa użytku, który by był sprzeczny ze
> społecznogospodarczym
> przeznaczeniem tego prawa lub z zasadami współżycia społecznego.
> Takie działanie lub zaniechanie uprawnionego nie jest uważane za
> wykonywanie
> prawa i nie korzysta z ochrony.
> Podpieranie się klauzulą generalną jest dobrym chwytem gdy brak
> konkretów, ale wyinterpretowanie czegoś z tej klauzuli dla konkretnego
> faktu przekracza moje siły. Tym niemniej mogę luźno poargumentować,
> że:

Chyba nie :-)

> - społecznogospodarczym przeznaczeniem ochrony posiadania jest
> zapewnienie stabilności pewnych stosunków - tzn. uniknięcie sytuacji,
> gdy ludzie sobie coś ad hoc odbierają, bo uważają, że "to ich".

O włąśnie! Jednak wymyśliłeś. Ci lokatorzy sobie wymyślili, że lokal jest
ich i się wdarli. Takie zachowanie nie korzysta z ochrony prawa.

> Na ten
> przykład, jeśli zostanie mi skradziny rower, a ja na drugi dzień
> zobaczę ten rower na ulicy, to nie mogę go odebrać, choćby nawet ta
> osoba działała w złej wierze (np. bo sama była złodziejem). Można
> powiedzieć, że zasady współżycia społecznego też raczej wymagają, aby
> te sprawy rozstrzygał sąd a nie nasze widzimisię uliczne.
>> "Posiadanie" było by
>> chronione, gdyby dało się dowieść, że lokatorzy działali w dobrej
>> wierze.
> Bzdura, której zaprzeczenie bezpośrednio w kodeksie cywilnym się
> znajduje:
> Art. 342.
> Nie wolno naruszać samowolnie posiadania, chociażby posiadacz był w
> złej wierze.

Rzecz w tym, że lokatorzy nigdy posiadaczami tego lokalu nie byli. Z resztą
się zgadzam.

> Dodatkowo:
> Art. 7.
> Jeżeli ustawa uzależnia skutki prawne od dobrej lub złej wiary,
> domniemywa się
> istnienie dobrej wiary.
> Art. 341.
> Domniemywa się, że posiadanie jest zgodne ze stanem prawnym.
> Czyli to kto inny musi dowieść (i to przed sądem) że działali w złej
> wierze a ich posiadanie nie jest zgodne ze stanem prawnym.

I zakąłdam, że w jakiś sposób udowodniono, a z tego wynikała interwencja
Policji.

>> Przykładowo dostali od kogoś zgodę na zamieszkanie, ale później okazało
>> się, że ta osoba nie była uprawniona. Ale skoro popełnili przestępstwo
>> wdzierając się do lokalu, to nie korzystają z ochrony posiadania.
> 1. Nie popełnili przestępstwa dopóki nie stwierdził tego sąd.
> 2. Nawet jeśli uda się obalić domniemanie dobrej wiary, to są
> chronieni posiadając niechby i w złej wierze.


Tak, gdyby byli posiadaczami.