On Tue, 15 Oct 2013, Andrzej Lawa wrote:

> W sumie przecież liczy się tylko saldo - jak ci dłużnik przyśle
> w tytule "za fakturę numer 1000" a ma nie zapłaconą fakturę 1 (która lada
> chwila się przedawni), to możesz sobie to zaliczyć na poczet faktury 1, czyż
> nie?

Hm... w wersji "kodeks wg Andrzeja" firmy egzekucyjne obrzucane
mianem "naciągacze" miałyby używanie :>
451 KC: "dłużnik ... mający kilka długów ... może wskazać".
To *DŁUŻNIK* decyduje o tym, który dług spłaca, nie można
w ten sposób podmienić (przy staranności dłużnika) istniejącego
długu na nieistniający!
Wierzyciel może sobie jedynie swobodnie zaliczać wpłaty *częściowe*
na wierzytelność główną, kary umowne, zwrot kosztów, odsetki
i inne takie "należności uboczne", zależne od umowy.

Jest nadto drobna różnica między omawianym przypadkiem a Twoim
przykładem: otóż w przykładzie wyżej "tytuł" (a raczej oba
"tytuły") są udowadnialne INNYMI dowodami i nie ma potrzeby
rozpatrywania tytułów pod kątem "czy w ogóle istniała taka
należność".
Ani że to była "zapłata za towar lub usługę".
Zaś w wątku problem jest z TYM, z samym źródłem roszczenia.

pzdr, Gotfryd