Tak poniekąd przy okazji: Czy Art. 286. § 1. Kto, w celu osiągnięcia
korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego
rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w
błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania
przedsiębranego działania,...

Dotyczy wyłącznie sytuacji dokonanych, czyli musimy dopiero paść ofiarą
wyłudzenia? Czy sama próba wyłudzenia jeśli nie nosi znamion pomyłki
podlega jakiejkolwiek odpowiedzialności?

Przykładowo: Firma A twierdzi że pan B jest im winien pieniądze tytułem
wcześniej wykonanej usługi. Pan B mówi, że nie jest, że zapłacił i na
dowód tego przesyła (skutecznie) firmie A kopię dowodu zapłaty. Mimo tego
firma A nadal monituje pana B i dodatkowo jeszcze straszy firmą
windykacyjną i sądem.

--
Marcin

do góry

Opisany przez Ciebie stan rzeczy oszustwem nie jest. Nie jest nawet
usiłowaniem oszustwa, albowiem rozsądnie rzecz ważąc, to jeśli pan B wie,
że zapłacił, to wie i nie można go wprowadzić w tym zakresie w błąd w
konsekwencji którego mógłby on niekorzystnie rozporządzić swoim majątkiem.
W razie bardziej nachalnych żądań, to może to ewentualnie przybrać postać
wykroczenia polegającego na złośliwym nękaniu. Ale kilka wezwań do zapłaty
jeszcze pod to nie podejdzie. Musieli by na przykład kilka razy zadzwonić
w środku nocy.

Pan B skoro jest przekonany, że firma A nie ma racji powinien jej raz a
skutecznie to wyjaśnić - najlepiej na piśmie - dodając, iż skoro z jego
opinią się nie zgadzają - bo zasadniczo obowiązku nie mają - to powinni go
pozwać do sądu cywilnego. Pozostałą korespondencję w tej sprawie
pochodzącą z firmy B pan A może z powodzeniem składać jako ostatecznie
załatwioną (tzw. OZ) w pojemniku na śmieci. Konsekwencją takiej postawy
może być rezygnacja firmy B z roszczeń albo też proces cywilny, gdzie pan
B do swoich racji będzie musiał jeszcze przekonać sędziego. I miejsca na
oszustwo tu nie widzę.

do góry

> Dotyczy wyłącznie sytuacji dokonanych, czyli musimy dopiero paść ofiarą
> wyłudzenia? Czy sama próba wyłudzenia jeśli nie nosi znamion pomyłki
> podlega jakiejkolwiek odpowiedzialności?

Zawsze mozna zastosowac konstrukcję usiłowania wyłudzenia ...

> Przykładowo: Firma A twierdzi że pan B jest im winien pieniądze tytułem
> wcześniej wykonanej usługi. Pan B mówi, że nie jest, że zapłacił i na
> dowód tego przesyła (skutecznie) firmie A kopię dowodu zapłaty. Mimo tego
> firma A nadal monituje pana B i dodatkowo jeszcze straszy firmą
> windykacyjną i sądem.

Tego nikt nie potraktuje jako wyłudzenie czy oszustwo. Znamieniem oszustwa
jest wprowadzenie w błąd lub wyzyskanie błędu - a tego nijak tu nie ma.
Firma A może sobie straszyć (ewentualnie groźby karalne - ale raczej też nie
w tym przypadku - bo gdzie przestępstwo?), czy nawet oddac sprawę do sądu -
a pan B w sądzie okazuje kwitek, ze zapłacił...i wygrywa sprawę, a firma A
płaci koszty.

Marek Świtała
----------------------------------------------------
-
www.lexpress.pl - o prawie nie (tylko) dla prawników

do góry

In article <bpggr8$4nd$1@topaz.icpnet.pl>, Marek Świtała wrote:
> Tego nikt nie potraktuje jako wyłudzenie czy oszustwo. Znamieniem oszustwa
> jest wprowadzenie w błąd lub wyzyskanie błędu - a tego nijak tu nie ma.

A jakby wyglądała sytuacja gdyby B zaufał firmie, nie sprawdził, że
faktycznie zapłacił taki rachunek i zapłacił go ponownie?

--
Marcin

do góry

In article <bpgj7f$3ln$6@news.onet.pl>, Robert Tomasik wrote:
> Opisany przez Ciebie stan rzeczy oszustwem nie jest. Nie jest nawet
> usiłowaniem oszustwa, albowiem rozsądnie rzecz ważąc, to jeśli pan B wie,
> że zapłacił, to wie i nie można go wprowadzić w tym zakresie w błąd w
> konsekwencji którego mógłby on niekorzystnie rozporządzić swoim majątkiem.

Oszustwem na pewno nie, ale może być próbą i wydaje mi się, że jest to
dość częsta praktyka różnych firm (posłać nienależne wezwanie - a nuż
zapłaci). Taka praktyka mi się mocno nie podoba i głośno się zastanawiam
jak możnaby to ugryźć...

> Pan B skoro jest przekonany, że firma A nie ma racji powinien jej raz a
> skutecznie to wyjaśnić - najlepiej na piśmie - dodając, iż skoro z jego
> opinią się nie zgadzają - bo zasadniczo obowiązku nie mają - to powinni go
> pozwać do sądu cywilnego. Pozostałą korespondencję w tej sprawie

No to dosyć jasne. Z drugiej strony widzę tu (ogólnie w tej sprawie)
jeszcze taki argument, że gdyby takie nękanie nie należnymi wezwaniami
było jakoś karalne to rzeczywiści dłużnicy mieszaliby sporo swoim
wierzycielom.

> pochodzącą z firmy B pan A może z powodzeniem składać jako ostatecznie
> załatwioną (tzw. OZ) w pojemniku na śmieci. Konsekwencją takiej postawy
> może być rezygnacja firmy B z roszczeń albo też proces cywilny, gdzie pan
> B do swoich racji będzie musiał jeszcze przekonać sędziego. I miejsca na
> oszustwo tu nie widzę.

Jest niestety miejsce (potencjalne przynajmniej) bo wiele osób odczuwa 1)
strach przed procedurami prawnymi czy taką dorywczą widnykacją, 2) mało
kto przechowuje rachunki przez cały czas okresu przedawnienia płatności -
owszem, ich wina, ale też są firmy które mogą chcieć to wyzyskać.

--
Marcin

do góry

> Oszustwem na pewno nie, ale może być próbą i wydaje mi się, że jest to
> dość częsta praktyka różnych firm (posłać nienależne wezwanie - a nuż
> zapłaci). Taka praktyka mi się mocno nie podoba i głośno się zastanawiam
> jak możnaby to ugryźć...

Moim zdaniem ugryźć się nie da. No chyba, że w kierunku złośliwego
niepokojenia.
>
> No to dosyć jasne. Z drugiej strony widzę tu (ogólnie w tej sprawie)
> jeszcze taki argument, że gdyby takie nękanie nie należnymi wezwaniami
> było jakoś karalne to rzeczywiści dłużnicy mieszaliby sporo swoim
> wierzycielom.

Ustawodawca nie podziela Twojej opinii, bo karalne nie jest. Boję się, że
byłby kłopot z logicznym określeniem co jest zabronione. Tak logicznym, by
filtrował tylko złośliwe niepokojenie, a nie prowadził do karania
faktycznych wierzycieli.

No i co zrobić z pomyłkami. Mnie kiedyś Sąd przysłał od razu tytuł
wykonawczy na zapłatę stu iluś tam złotych za wpis w księdze wieczystej.
Tyle, że ja rok wcześniej to uczyniłem na konto. kwitka nie miałem, ale od
dłuższego czasu staram się wszystkie opłaty robić przelewami z ROR-u, więc
poszedłem do banku i wtórnik potwierdzenia przelewu dostałem bez problemu.

Wysyłając im ten wtórnik zażądałem odszkodowania za koniecznie z mojej
strony wyjaśnienie w wysokości 5 zł, które by mnie nie podejrzewali o
skąpstwo (w sumie tyle zapłaciłem za ten wtórnik w banku) kazałem przelać
"na konto PCK albo inny społecznie użyteczny cel". Skutek był taki, że
prezes sądu do mnie dzwonił i przepraszał, że jakiejś pani po prostu nie
chciało się sprawdzić na koncie, bo wszyscy płacą w kasie, a ja płaciłem
przelewem na konto. I największy problem mieli z tymi 5 zł, bo nie
wiedzieli z jakiego konta mi to wypłacić, choć prezes przyznał, że "należy
się mi jak psu buda".

Ad rem problem jest w takim unormowaniu, które karało by zachowania
kryminogenne, czyli wysyłanie wezwań obliczonych właśnie na
nieprzechowywanie dowodów wpłaty, a nie karanie za błąd księgowej.

do góry

In article <bpikri$55g$2@news.onet.pl>, Robert Tomasik wrote:
>> Oszustwem na pewno nie, ale może być próbą i wydaje mi się, że jest to
>> dość częsta praktyka różnych firm (posłać nienależne wezwanie - a nuż
>> zapłaci). Taka praktyka mi się mocno nie podoba i głośno się zastanawiam
>> jak możnaby to ugryźć...
>
> Moim zdaniem ugryźć się nie da. No chyba, że w kierunku złośliwego
> niepokojenia.

No nic, życie :)

> No i co zrobić z pomyłkami. Mnie kiedyś Sąd przysłał od razu tytuł
> wykonawczy na zapłatę stu iluś tam złotych za wpis w księdze wieczystej.
> Tyle, że ja rok wcześniej to uczyniłem na konto. kwitka nie miałem, ale od
...
> "na konto PCK albo inny społecznie użyteczny cel". Skutek był taki, że
> prezes sądu do mnie dzwonił i przepraszał, że jakiejś pani po prostu nie
> chciało się sprawdzić na koncie, bo wszyscy płacą w kasie, a ja płaciłem
> przelewem na konto. I największy problem mieli z tymi 5 zł, bo nie
> wiedzieli z jakiego konta mi to wypłacić, choć prezes przyznał, że "należy
> się mi jak psu buda".

No ale akurat to jest klarowne i nie pozostawia ani watpliwosci ani nie
smaku. Ja pisalem o takiej sytuacji w której Ty prezesowi pokazujesz dowód
wpłaty a on ktoś nadal się domaga pieniędzy.

Nic to, dzięki za dyskusję.

--
Marcin

do góry