Miku <m...@i...pl> napisał(a):

> > chcialbym widziec sad, ktory oskarzy rodzica o naruszanie korespondencji
> > wlasnego 13 letniego dziecka, w trosce o jego bezpieczenstwo
> Konwencja o ochornie wolnosci i praw dziecka
> art 16
> 1.Żadne dziecko nie będzie podlegało arbitralnej lub bezprawnej ingerencji w
> sferę jego życia prywatnego, rodzinnego lub domowego czy w korespondencję
> ani bezprawnym zamachom na jego honor i reputację.
> 2. Dziecko ma prawo do ochrony prawnej przeciwko tego rodzaju ingerencji lub
> zamachom.

News ma rację, że się martwi. Dla trzynastolatki tego typu znajomość z
siedemnasto-, osiemnastolatkiem jest z pewnością niewłaściwa. Jako rodzic ma
prawo tak uważać i nie wchodźcie mu z butami do mieszkania. To on zna swoje
dziecko, zna sytuację i widzi, czy zagrożenie jest realne, czy mniej. Czemu
kwestionujecie jego ogląd sytuacji?

Z drugiej strony rację mają ci wszyscy, którzy radzą zacząć od rozmowy z
córką. Takich rozmów, newsie, nie unikniesz, jeśli chcesz mieć dobry kontakt
z dzieckiem i jego zaufanie. Do zakazów masz prawo, ale lepiej uciec się do
tego w ostateczności. Przemyśl te posty jednak :)))

Aspekt prawny:
Zgodnie z k.r.o. dzieci winny rodzicom posłuszeństwo. Tu nie ma dyskusji.
Jako rodzic możesz zakazać temu chłopakowi kontaktów z własną córką, czy
raczej córce kontaktów z nim, jeśli uznasz to za stosowne. W ostateczności
zostaje Ci oficjalne pismo do jego rodziców oraz/albo do jego szkoły. Jak
umyją ręce, to nic nie zrobisz, ale chociaż chłopaka może postraszysz.

Sąd by pewnie go nie skazał, jak nie ma 18 lat, ale teoretycznie za pewne
(wybacz, ale nie mam czasu sprawdzić, konkretnie za jakie) czyny odpowiada
się wcześniej. Uświadom mu, że w razie czego prokurator mógłby tu mieć coś do
powiedzenia (do czasu ukończenia przez nią 15. roku życia grozi do 10 lat
więzienia).
W męskiej rozmowie na osobności (bez rękoczynów i innych takich!) możesz mu
też powiedzieć, że nawet jak "coś" jej zrobi za jej zgodą, oskarżysz go o
gwałt i żaden sąd nie da mu wiary, bo córka będzie zeznawać, jak Ty chcesz.
Oczywiście mam na myśli takie "strachy na lachy" - skoro córka jest dobrze
wychowana i przeprowadzisz z nią odpowiednie rozmowy wychowawcze, zakładam,
że jej zgoda nie wchodzi w rachubę. Poza tym nie zrobiłbyś takiego świństwa
chłopakowi, prawda? ;-)

Nie bój się też oskarżeń o naruszanie tajemnicy korespondencji.
Po pierwsze Konwencja o prawach dziecka opatrzona jest ważnym zastrzeżeniem
polskiego Parlamentu:

"Rzeczpospolita Polska uważa, że wykonania przez dziecko jego praw
określonych w Konwencji, w szczególności praw określonych w artykułach od 12
do 16 dokonuje się z poszanowaniem władzy rodzicielskiej, zgodnie z polskimi
zwyczajami i tradycjami dotyczącymi miejsca dziecka w rodzinie i poza
rodziną."

Art. 49 Konstytucji mówi wprawdzie:
"Zapewnia się wolność i ochronę tajemnicy komunikowania się. Ich ograniczenie
może nastąpić jedynie w przypadkach określonych w ustawie i w sposób w niej
określony."

a k.r.o. nie określa takich sposobów w odniesieniu do rodziców, uważam
jednak, że nic Ci nie grozi.
Twoje postępowanie nosi wyraźnie znamiona czynu kontratypowego, bo zachodzą
okoliczności wyłączające bezprawność czynu, choćby to, że działasz na
podstawie wyraźnych konstytucyjnych i ustawowych delegacji:
Mam tu na myśli art. 48 ust. 1 Konstytucji oraz art. art. 92 i 95 k.r.o.
M.zd. w grę wchodzi tu także tzw. kontratyp zwyczajowy, podobnie jak w
odniesieniu do klapsów rodzicielskich.

Jedną z podstawowych zasad współżycia społecznego określoną w orzecznictwie
jest zasada:
"Nie można realizować swego prawa podmiotowego sprzecznie z celami
wytyczonymi przez państwo."
Zatem prawo dziecka do prywatności nie może uniemożliwiać rodzicowi
wypełniania jego podstawowych obowiązków wynikających z władzy rodzicielskiej.

Pozdrawiam wszystkich dyskutantów

--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/