do jakiego sadu ??


--
--
Mateusz

do góry

Użytkownik "mat" <s...@o...pl> napisał w wiadomości
news:de5hqh$68q$1@news.onet.pl...
> do jakiego sadu ??

Napisz w jakiej sprawie, bo od tego zależy właściwość.

do góry

kupilem chorego psa na parvoviroze ktory umarl w ciagu 2 dni

--
--
Mateusz
Użytkownik "Robert Tomasik" <r...@g...pl> napisał w wiadomości
news:de5kjb$cvh$1@atlantis.news.tpi.pl...
> Użytkownik "mat" <s...@o...pl> napisał w wiadomości
> news:de5hqh$68q$1@news.onet.pl...
> > do jakiego sadu ??
>
> Napisz w jakiej sprawie, bo od tego zależy właściwość.
>

do góry

Użytkownik "mat" <s...@o...pl> napisał w wiadomości
news:de5l9k$d9v$1@news.onet.pl...
> kupiłem chorego psa na parvoviroze który umarł w ciągu 2 dni

Zgodnie z art. 27§1 pkt 1. Ust. z dnia 12 listopada 1965 r. Prawo
prywatne międzynarodowe "Jeżeli strony nie mają siedziby albo miejsca
zamieszkania w tym samym państwie i nie dokonały wyboru prawa, (...)
do zobowiązań z umowy sprzedaży rzeczy ruchomych lub umowy dostawy -
prawo państwa, w którym w chwili zawarcia umowy ma siedzibę albo
miejsce zamieszkania sprzedawca lub dostawca". A zatem należało by
zajrzeć do prawa litewskiego, ale prawie na pewno właściwy będzie sąd
litewski.

do góry

mat <s...@o...pl> napisał(a):

> kupilem chorego psa na parvoviroze ktory umarl w ciagu 2 dni
>

Podałeś zbyt mało szczegółów, by jednoznacznie określić sąd i prawo właściwe
dla tego zdarzenia.

Właściwy sąd wskazuje rozporządzenie Rady w sprawie jurysdykcji i wykonywania
orzeczeń w sprawach cywilnych i handlowych i zależnie od miejsca(kraju)
wydania psa będzie to sąd litewski lub polski - art. 5 ust. 1 pkt a i b
rozporządzenia.

Również prawem właściwym dla umowy sprzedaży będzie prawo państwa, na którego
terytorium zawarta została umowa sprzedaży - art. 37 ust. 1 umowy między RP a
Litwą z 26 I 1993 r.(Dz. U. z 1994, poz. 35 br 130 ze zm.)

Wszystko to przy zastrzeżeniu, że zamierzasz korzystać ze swych praw
wynikających z zawartej umowy sprzedaży i nic innego w kwestii właściwego
prawa ani sądu nie postanowiliście z litewskim kontrahentem.

Jeżeli z powyższego wynikać będzie, że swych uprawnień będziesz musiał
dochodzić aż na Litwie, to rozważyć można jeszcze drugą ewentualność.

Niewykluczone, że mamy do czynienia ze zbiegiem podstaw odpowiedzialności.
Sprzedawca może odpowiadać z tytułu czynu niedozwolonego, o ile umyślnie
pozbył się umierającego psa. Sytuacja dowodowa jest tutaj znacznie
trudniejsza, musisz wykazać jego celowe działanie, ale za to sądem właściwym
jest sąd miejsca powstania szkody czyli śmierci psa, mniemam że nastąpiło to w
Polsce oraz tak samo wskazane prawo.(art. 5 ust. 3 rozporządzenia oraz art. 38
cyt. umowy międzynarodowej).

roburkov

--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/

do góry

Użytkownik " roburkov" <r...@W...gazeta.pl> napisał w
wiadomości news:de6vv4$921$1@inews.gazeta.pl...

> Właściwy sąd wskazuje rozporządzenie Rady w sprawie jurysdykcji i
wykonywania
> orzeczeń w sprawach cywilnych i handlowych i zależnie od
miejsca(kraju)
> wydania psa będzie to sąd litewski lub polski - art. 5 ust. 1 pkt a
i b
> rozporządzenia.

Czy możesz podać mi namiar na to rozporządzenie? Dziennik ustaw z
numerem i pozycją.
>
> Również prawem właściwym dla umowy sprzedaży będzie prawo państwa,
na którego
> terytorium zawarta została umowa sprzedaży - art. 37 ust. 1 umowy
między RP a
> Litwą z 26 I 1993 r.(Dz. U. z 1994, poz. 35 br 130 ze zm.)

Zobowiązania ze stosunków umownych podlegają prawu tego państwa, na
którego terytorium została zawarta umowa, chyba że uczestnicy stosunku
zobowiązaniowego poddadzą ten stosunek wybranemu przez siebie prawu. W
sprawach wymienionych wyżej właściwy jest sąd tego państwa, na której
terytorium ma miejsce zamieszkania lub siedzibę pozwany. Właściwy jest
również sąd tego państwa, na której terytorium ma miejsce zamieszkania
lub siedzibę powód, jeżeli na tym terytorium znajduje się przedmiot
sporu albo majątek pozwanego.

Ponieważ przedmiotu sporu (zwłoki psa) znajdują się w Polsce, więc
wydaje mi się, że można by było zaryzykować powództwo w Polsce.
>
> Niewykluczone, że mamy do czynienia ze zbiegiem podstaw
odpowiedzialności.
> Sprzedawca może odpowiadać z tytułu czynu niedozwolonego, o ile
umyślnie
> pozbył się umierającego psa. Sytuacja dowodowa jest tutaj znacznie
> trudniejsza, musisz wykazać jego celowe działanie, ale za to sądem
właściwym
> jest sąd miejsca powstania szkody czyli śmierci psa, mniemam że
nastąpiło to w
> Polsce oraz tak samo wskazane prawo.(art. 5 ust. 3 rozporządzenia
oraz art. 38
> cyt. umowy międzynarodowej).

Jeśli uznać, że sprzedawca działał celowo, to raczej sądem właściwym
będzie sąd miejsca zawarcia transakcji. Nie znam się na psach, ale
pytanie, czy hodowca jako profesjonalista może i powinien rozpoznać tę
chorobę u psa na 2 dni przed śmiercią.

do góry

Robert Tomasik <r...@g...pl> napisał(a):

> Czy możesz podać mi namiar na to rozporządzenie? Dziennik ustaw z
> numerem i pozycją.

Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich
Wydanie specjalne PL
Rozdz. 19
Tom VI str. 60

Jest do ściągnięcia ze strony M$, lecz nie zawiera ostatnich zmian
wynikających m. in. z traktatu akcesyjnego, zawartych w Dz. U. WE L 236 z 23
września 2003 S. 711 - 718.
Zmiany te można znaleźć w EuroLexie, niestety nie w jęz. polskim:
http://europa.eu.int/eur-lex/lex/LexUriServ/LexUriSe
rv.do?uri=CELEX:
12003TN02/18A:DE:HTML
Podobnie samo rozporządzenie(pl w postaci html).

[..]
> W
> sprawach wymienionych wyżej właściwy jest sąd tego państwa, na której
> terytorium ma miejsce zamieszkania lub siedzibę pozwany. Właściwy jest
> również sąd tego państwa, na której terytorium ma miejsce zamieszkania
> lub siedzibę powód, jeżeli na tym terytorium znajduje się przedmiot
> sporu albo majątek pozwanego.

No właśnie nie, bo rzeczone rozporządzenie w znowelizowanym art. 69 uchyla te
postanowienia umowy polsko-litewskiej, które dotyczą spraw regulowanych aktem
WE, dlatego wspomniana konwencja obowiązuje tylko w swej części
materialnoprawnej. Postanowienia dotyczące jurysdykcji nie obowiązują.

> Ponieważ przedmiotu sporu (zwłoki psa) znajdują się w Polsce, więc
> wydaje mi się, że można by było zaryzykować powództwo w Polsce.

Zwłoki psa nie są przedmiotem sporu, tylko oznaczona kwota pieniężna jako
odszkodowanie za nienależyte wykonanie zobowiązania, tak mi się przynajmniej
wydaje. Nie sądzę, by autor wątku chciał kolejnego psa od tego samego hodowcy.
Pozostawiam na boku przepisy o rękojmi, bo nie wiem jakie znajdą zastosowanie
w tej sprawie:)

> > Niewykluczone, że mamy do czynienia ze zbiegiem podstaw
> odpowiedzialności.
[..]
> Jeśli uznać, że sprzedawca działał celowo, to raczej sądem właściwym
> będzie sąd miejsca zawarcia transakcji. Nie znam się na psach, ale
> pytanie, czy hodowca jako profesjonalista może i powinien rozpoznać tę
> chorobę u psa na 2 dni przed śmiercią.

W ramach dyskusji z samym sobą:) dalej mam jednak wątpliwości, czy da się
tutaj sięgnąć po delikt. Innymi słowy czy sprzedaż chorego psa stanowi coś
więcej, niż tylko "zwyczajne" naruszenie obowiązku wykonania umowy w postaci
dostarczenia rzeczy wadliwej kupującemu? Nigdy nie słyszałem o parvovirozie,
jeśliby li choroba ta były b. zakaźną lub stanowiła li zagrożenie dla
człowieka dałoby się najprawdopodobniej przypisać sprzedawcy czyn
niedozwolony.

roburkov

--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/

do góry

Użytkownik " roburkov" <r...@W...gazeta.pl> napisał w
wiadomości news:de7j0j$5oa$1@inews.gazeta.pl...

> Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich
> Wydanie specjalne PL
> Rozdz. 19
> Tom VI str. 60
>
> Jest do ściągnięcia ze strony M$, lecz nie zawiera ostatnich zmian
> wynikających m. in. z traktatu akcesyjnego, zawartych w Dz. U. WE L
236 z 23
> września 2003 S. 711 - 718.
> Zmiany te można znaleźć w EuroLexie, niestety nie w jęz. polskim:
> http://europa.eu.int/eur-lex/lex/LexUriServ/LexUriSe
rv.do?uri=CELEX:
> 12003TN02/18A:DE:HTML
> Podobnie samo rozporządzenie(pl w postaci html).

A to na jakiej podstawie ma być w Polsce obowiązujące?

> [..]
> > W
> > sprawach wymienionych wyżej właściwy jest sąd tego państwa, na
której
> > terytorium ma miejsce zamieszkania lub siedzibę pozwany. Właściwy
jest
> > również sąd tego państwa, na której terytorium ma miejsce
zamieszkania
> > lub siedzibę powód, jeżeli na tym terytorium znajduje się
przedmiot
> > sporu albo majątek pozwanego.
>
> No właśnie nie, bo rzeczone rozporządzenie w znowelizowanym art. 69
uchyla te
> postanowienia umowy polsko-litewskiej, które dotyczą spraw
regulowanych aktem
> WE, dlatego wspomniana konwencja obowiązuje tylko w swej części
> materialnoprawnej. Postanowienia dotyczące jurysdykcji nie
obowiązują.
>
> > Ponieważ przedmiotu sporu (zwłoki psa) znajdują się w Polsce, więc
> > wydaje mi się, że można by było zaryzykować powództwo w Polsce.
>
> Zwłoki psa nie są przedmiotem sporu, tylko oznaczona kwota pieniężna
jako
> odszkodowanie za nienależyte wykonanie zobowiązania, tak mi się
przynajmniej
> wydaje. Nie sądzę, by autor wątku chciał kolejnego psa od tego
samego hodowcy.
> Pozostawiam na boku przepisy o rękojmi, bo nie wiem jakie znajdą
zastosowanie
> w tej sprawie:)

A z rękojmi by się tego dochodzić nie dało? Sprzedaż, to sprzedaż.

> [..]
> > Jeśli uznać, że sprzedawca działał celowo, to raczej sądem
właściwym
> > będzie sąd miejsca zawarcia transakcji. Nie znam się na psach, ale
> > pytanie, czy hodowca jako profesjonalista może i powinien
rozpoznać tę
> > chorobę u psa na 2 dni przed śmiercią.
>
> W ramach dyskusji z samym sobą:) dalej mam jednak wątpliwości, czy
da się
> tutaj sięgnąć po delikt. Innymi słowy czy sprzedaż chorego psa
stanowi coś
> więcej, niż tylko "zwyczajne" naruszenie obowiązku wykonania umowy w
postaci
> dostarczenia rzeczy wadliwej kupującemu? Nigdy nie słyszałem o
parvovirozie,
> jeśliby li choroba ta były b. zakaźną lub stanowiła li zagrożenie
dla
> człowieka dałoby się najprawdopodobniej przypisać sprzedawcy czyn
> niedozwolony.

Jeśli da się dowieść, ze wiedział, a przynajmniej powinien był
wiedzieć, to po prostu można gościowi przypisać oszustwo.

do góry

Robert Tomasik <r...@g...pl> napisał(a):

> Użytkownik " roburkov" <r...@W...gazeta.pl> napisał w
> wiadomości news:de7j0j$5oa$1@inews.gazeta.pl...
>
> > Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich
> > Wydanie specjalne PL
> > Rozdz. 19
> > Tom VI str. 60
> >
> A to na jakiej podstawie ma być w Polsce obowiązujące?

art. 91 ust. 3 Konstytucji.
Zobacz też uzasadnienie wyroku TK z 11 maja 2005 r., K 18/04 - http://www.
trybunal.gov.pl/Rozprawy/2005/k_18_04/K_18_04_wyrok.
pdf

[..]
> A z rękojmi by się tego dochodzić nie dało? Sprzedaż, to sprzedaż.

No tak, tylko nie wiadomo czy była to sprzedaż konsumencka, a więc czy mamy
niezgodność czy też cywilnoprawną rękojmię wg prawa polskiego lub litewskiego.

> > [..]
> Jeśli da się dowieść, ze wiedział, a przynajmniej powinien był
> wiedzieć, to po prostu można gościowi przypisać oszustwo.

Stawiam raczej tylko na umyślność, ale specem od prawa karnego nie jestem.
Natomiast oczywiści, jeśli sprzedający popełnił oszustwo to automatycznie
również stanowi to czyn niedozwolony na gruncie prawa prywatnego.

roburkov


--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/

do góry

Użytkownik " roburkov" <r...@W...gazeta.pl> napisał w
wiadomości news:de7tkv$7an$1@inews.gazeta.pl...

> art. 91 ust. 3 Konstytucji.
> Zobacz też uzasadnienie wyroku TK z 11 maja 2005 r., K 18/04 -
http://www.
> trybunal.gov.pl/Rozprawy/2005/k_18_04/K_18_04_wyrok.
pdf

To znam. Ale jak dotąd to, co obowiązuje w Polsce publikowano w
Dziennikach Ustaw.
>
> No tak, tylko nie wiadomo czy była to sprzedaż konsumencka, a więc
czy mamy
> niezgodność czy też cywilnoprawną rękojmię wg prawa polskiego lub
litewskiego.

Ja zakładam, ze nie była to sprzedaż konsumencka i mamy odo czynienia
z raczej z rękojmią. Zresztą w tym zakresie będzie miało zastosowanie
prawo litewskie moim zdaniem, a tego nie znam.
>
> > > [..]
> > Jeśli da się dowieść, ze wiedział, a przynajmniej powinien był
> > wiedzieć, to po prostu można gościowi przypisać oszustwo.
>
> Stawiam raczej tylko na umyślność, ale specem od prawa karnego nie
jestem.

Jeśli powinien był wiedzieć, ale twierdzi, że nie wiedział. Czyn
zabroniony popełniony jest umyślnie, jeżeli sprawca ma zamiar jego
popełnienia, to jest chce go popełnić albo przewidując możliwość jego
popełnienia, na to się godzi. Jeśli pies miał objawy parvovirozy, a
hodowca założył, ze jest zdrowy, to i tak oszustwo popełnia umyślnie.

> Natomiast oczywiści, jeśli sprzedający popełnił oszustwo to
automatycznie
> również stanowi to czyn niedozwolony na gruncie prawa prywatnego.

Moim zdaniem kluczowym ty będzie opinia weterynarza.

do góry