Rządowy projekt ustawy o zmianie ustaw regulujących wykonywanie niektórych zawodów

metodyką prowadzenia grupy, pierwszą pomocą i zapewnieniem
bezpieczeństwa, a także zapewni możliwość rzeczywistego
nadzoru oraz kontroli poprawności formalnej i merytorycznej
postępowania egzaminacyjnego, wraz z jasnym trybem
odwoławczym egzaminowanego od decyzji komisji,
Ustawowy obowiązek zapewnienia przewodnika turystycznego
górskiego powinien zostać skonfrontowany z przepisami Unii
Europejskiej.
214

Art. 1
Zmiany w Kodeksie wykroczeń- pozytywnie ocenia się fakt
uwaga nieuwzględniona
jednoznacznego określenia, iż kontroli może podlegać wyłącznie
odpłatne wykonywanie zadań przewodnika górskiego. Ale takie
jednoznaczne określenie powinno znaleźć się także w zapisach
ustawy o usługach turystycznych – chodzi m.in. o ograniczenia
w parkach narodowych, nakładanych na wolontariuszy, którzy
nieodpłatnie organizują imprezy górskiej Turystyki
kwalifikowanej.
215

Art. 10 (art. Pozytywnie oceniamy intencje proponowanych zmian, ale
Nie wymaga ustosunkowania się.
20 u.u.t.)
stwierdzamy też wady konkretnych zapisów i dlatego

proponujemy zmianę ich brzmienia:
216

ogólne
1. pozytywnie ocenia kierunek zmian w przepisach dotyczących
Przepisy ustawy odnoszą się do
przewodników turystycznych i pilotów wycieczek zawartych w
wykonywania zadań przewodnika
projekcie z dnia 6 marca 2012 r. ustawy ,, o zmianie ustaw
turystycznego i pilota wycieczek,
regulujących wykonywanie niektórych zawodów",
Natomiast karaniem objęte jest
2. stoi na stanowisku, że konieczne jest wyraźne określenie we
odpłatne świadczenie tych usług bez
wszystkich przedstawionych zmianach, że przepisy ustawy ,.o
uprawnień. Po deregulacji dotyczyć
usługach turystycznych" odnoszą się wyłącznie do odpłatnego
to będzie przewodników górskich
wykonywania zadań przewodnika turystycznego i pilota
wycieczek,
3. postuluje całkowite usunięcie zapisów o obowiązkowych
egzaminach państwowych dla przewodników turystycznych (w
tym także górskich) oraz przekazanie w całości kwestii
szkolenia i egzaminowania organizacjom zrzeszającym

232
przewodników turystycznych i pilotów,
4. wskazuje, iż poważnym niedostatkiem proponowanych
rozwiązań jest brak obowiązkowego ubezpieczenia OC dla osób
wykonujących zadania przewodnika lub pilota wycieczek,
5. wskazuje, iż brak jest (przy deklarowanej trosce o jakość
usług i bezpieczeństwo klienta) jasnych zapisów określających
nie tylko obowiązki przewodnika górskiego, ale także
możliwości konsumenta dochodzenia swoich praw w przypadku
nierzetelnego lub narażającego go na niebezpieczeństwo
sposobu realizacji usługi,
6. stoi na stanowisku, że: jeżeli ustawowy obowiązek
zapewnienia przewodnika turystycznego górskiego zostanie
utrzymany, to musi być rozumiany jako obowiązek organizatora
zapewnienia bezpieczeństwa uczestnikom i niezbędne jest
doprowadzenie do sytuacji, w której egzamin (bez
obowiązkowego szkolenia) będzie obejmował tylko i wyłącznie
problemy związane z metodyką prowadzenia grupy, pierwszą
pomocą i zapewnieniem bezpieczeństwa, a także zapewni
możliwość rzeczywistego nadzoru oraz kontroli poprawności
formalnej i merytorycznej postępowania egzaminacyjnego, wraz
z jasnym trybem odwoławczym egzaminowanego od decyzji
komisji,
7. zwraca uwagę na fakt, że ustawowy obowiązek zapewnienia
przewodnika turystycznego górskiego powinien zostać
skonfrontowany z przepisami Unii Europejskiej, w
szczególności:
W 1991 r. Europejski Trybunał Sprawiedliwości orzekł w
sprawie przeciw Włochom, te wszelkie zasady krajowe, które
uzależniają świadczenie usług przez przewodników
turystycznych od posiadania licencji wymagającej szczególnego
szkolenia potwierdzonego dyplomem (wydawanym no szczeblu
lokalnym), w przypadkach, gdy usługi te polegają na

233
oprowadzaniu turystów po miejscach innych niż muzea czy
pomniki historyczne - które można zwiedzać tylko z
wyspecjalizowanym przewodnikami - stoją w sprzeczności z
zasadą swobody świadczenia usług, a zatem i prawem UE.
ETS, C-180/89 z 26.11.1991: Europejski Trybunat
Sprawiedliwości orzekł, że art. 49 traktatu WE w sprawie
swobody świadczenia usług nie pozwala państwom
członkowskim na formułowanie wobec przewodników
towarzyszących grupom turystycznym uzyskiwania
szczególnych kwalifikacji krajowych.
Komunikat dla posłów - Petycja 0454/2006 złożona przez Agnes
Kotyzler (Węgry), w sprawie wydanej przez władze włoskie
odmowy uznania jej węgierskiej legitymacji przewodnika
wycieczek (PE 390.690)
217
Art.
1
Oddział Międzyuczelniany PTTK w Warszawie bardzo
Uwaga nieuwzględniona.

pozytywnie ocenia fakt jednoznacznego określenia, iż kontroli
może podlegać wyłącznie odpłatne wykonywanie zadań
przewodnika górskiego. Rozwiązanie takie pozwala na nie
budzące wątpliwości zawężenie sfery zainteresowań organów
kontrolnych tylko i wyłącznie do osób odpłatnie wykonujących
zadania przewodnika górskiego.
Niestety powyższy zapis nie znajduje odbicia, w
proponowanych w dalszej części projektu, zmianach zapisów
ustawy „o usługach turystycznych", mimo iż ogólne kwestie
bezpieczeństwa w górach (nie zależnie od formy prowadzonej
tam działalności) reguluje nowowydana ustawa z dnia 18
sierpnia 2011 r. ,,o bezpieczeństwie i ratownictwie w górach i na
zorganizowanych terenach narciarskich".
Proponowany zapis będzie wymagał dodatkowo
systematycznego przeglądu i zmian praw lokalnych (np.
regulaminów parków narodowych), które obecnie narzucają
konieczność posiadania licencjonowanych przewodników

234
turystycznych górskich dla każdej grupy zorganizowanej
niezależnie od tego czy zadania przewodnika górskiego
wykonywane są odpłatnie, czy nie.
Zdaniem Oddziału Międzyuczelnianego PTTK w Warszawie
obecna sytuacja, w której dyrektorzy parków narodowych na
podstawie zapisów ustawy ,,O usługach turystycznych"
narzucają ograniczenia na działalność prowadzoną przez
wolontariuszy, godzi w zasadę zaufania obywatela do
praworządności działania instytucji i organów administracji
rządowej i samorządowej. W związku z powyższym Oddział
Międzyuczelniany PTTK w Warszawie jako organizacja
pożytku publicznego prowadząca silami swoich wolontariuszy
nieodpłatną działalność polegającą między innymi na
organizowaniu imprez górskiej turystyki kwalifikowanej jest
żywotnie zainteresowany jasnym i bezsprzecznym określeniem
intencji ustawodawcy co do ograniczenia możliwości
kontrolnych do podmiotów prowadzących działalność odpłatną
nie tylko w zapisach Kodeksu Wykroczeń ale także w zapisach
ustawy ,,o usługach turystycznych".
218

Art. 10 pkt 1
Oddział Międzyuczelniany PTTK w Warszawie bardzo
Uwaga nieuwzględniona
(art. 20
pozytywnie ocenia intencje proponowanych zmian, jednakże z
Każdy kto świadczy usługi
u.u.t.)
przykrością stwierdza, iż litera tych zmian wprowadza więcej
przewodnika górskiego musi mieć
wątpliwości ni ułatwień w codzienne działanie organizacji
uprawnienia, natomiast karany
pożytku publicznego jaką jest Oddział Międzyuczelniany
będzie tylko ten, kto bez uprawnień
PTTK w Warszawie.
wykonuje te zadania odpłatnie.
Istotnymi wadami proponowanych zapisów są:
- brak jasnego ustawowego rozdzielenia zadań przewodników
turystycznych i przewodników turystycznych górskich. W
szczególności zapis art. 20 ust. 2 "a podczas prowadzenia
turystów w górach troska o ich bezpieczeństwo w szczególności
podczas wyjść wymagających odpowiednich technik i
specjalistycznego sprzętu" nie określa jednoznacznie, iż

235
wykonywanie tego zadania jest jedynym istotnym wyróżnikiem
działalności przewodnika turystycznego górskiego w stosunku
do działań przewodnika turystycznego.
- dodatkowe wątpliwości w interpretacji zapisów tego artykułu
wprowadza propozycja dodania ust. 8, który wprowadza
wymaganie od wszystkich osób wykonujących zadania
przewodnika turystycznego górskiego posiadania stosownych
uprawnień niezależnie od faktu czy zadania te wykonywane są
odpłatnie, czy nieodpłatnie. Konstrukcja taka stoi w
sprzeczności z. art. 1 ustawy ,,o usługach turystycznych", który
wyraźnie określa, że:
"Ustawa określa warunki świadczenia przez przedsiębiorców
usług turystycznych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a
także za granicą, jeżeli umowy z klientami o świadczenie tych
usług są zawierane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej."
Nie widać, zatem możliwości rozszerzenia ustawowych
uregulowań poza przedsiębiorców świadczących usługi
turystyczne jak to ma miejsce w obecnej postaci zapisu ust. 8.
- jednocześnie proponowany zapis ust. 8 jest sprzeczny z
propozycją zmian wart. 60 par. 4 "Kodeksu Wykroczeń", w
którym jest wyraźnie mowa o możliwości karania wyłącznie w
przypadku odpłatnego wykonywania zadań przewodnika
turystycznego górskiego.
219

Art. 10 pkt 2 W opinii Oddziału Międzyuczelnianego brak jest uzasadnienia
Uwaga niezasadna, zawody
lit. a
dla zapisów art. 21 ust. 1 pkt 1. tiret 1, w którym wprowadza się
przewodnika miejskiego i
(art. 21 ust.
do obrotu prawnego przewodników turystycznych miejskich i
terenowego nie zostają
1 u.u.t)
terenowych pomimo braku uregulowań dotyczących tych
zlikwidowane, uchyla się tylko
szczególnych rodzajów przewodnictwa po proponowanych
obowiązek uzyskiwania uprawnień
zmianach.
220


Proponujemy wprowadzenie zmiany polegającej na
Uwaga nieuwzględniona
stwierdzeniu, iż dalsza część proponowanych zapisów dotyczy

wyłącznie przewodników turystycznych górskich, czyli tego

236