Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego
Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego
projekt mający na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej
- Kadencja sejmu: 7
- Nr druku: 492
- Data wpłynięcia: 2012-06-15
- Uchwalenie: Projekt uchwalony
- tytuł: Ustawa o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego
- data uchwalenia: 2012-08-31
- adres publikacyjny: Dz.U. poz. 1091
492
Wpływ ustawy na sektor finansów publicznych, rynek pracy, konkurencyjność
gospodarki i rozwój regionalny
Projektowana ustawa nie spowoduje skutków finansowych. Ewentualny wzrost
liczby nadzorowanych w Polsce środków zapobiegawczych, jak również
czynności związane z prowadzeniem konsultacji z organami państw członkowskich
UE pokrywany będzie w ramach istniejących zasobów kadrowych i budżetowych.
Ponadto projekt przewiduje wprowadzenie nowych mechanizmów prawnych, które
mogą zmniejszyć koszty postępowań karnych poprzez zastąpienie aresztu
tymczasowego mniej kosztownymi środkami wolnościowymi.
Projektowana ustawa nie spowoduje skutków na rynku pracy oraz pozostanie bez
wpływu na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość, w tym na
funkcjonowanie przedsiębiorstw oraz na rozwój regionalny.
Zgodność z prawem Unii Europejskiej
Projekt jest zgodny z prawem UE, a w szczególności z decyzją ramową Rady
2009/948/WSiSW z dnia 30.11.2009 r. w sprawie zapobiegania konfliktom
jurysdykcji w postępowaniu karnym i w sprawie rozstrzygania takich konfliktów
oraz decyzją ramową Rady 2009/829/WSiSW z dnia 23.10.2009 r. w sprawie
stosowania przez państwa członkowskie Unii Europejskiej zasady wzajemnego
uznawania do decyzji w sprawie środków nadzoru stanowiących alternatywę dla
tymczasowego aresztowania.
02/06-kt
14
TABELA ZBIE NO CI
TYTUŁ PROJEKTU:
Ustawa z dnia …… o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego
TYTUŁ WDRA ANEGO AKTU PRAWNEGO /
Decyzja ramowa 2009/829/WSiSW z dnia 23 pa dziernika 2009 r. w sprawie stosowania przez
WDRA ANYCH AKTÓW PRAWNYCH 1):
państwa członkowskie Unii Europejskiej zasady wzajemnego uznawania do decyzji w sprawie
rodków nadzoru stanowiących alternatywę dla tymczasowego aresztowania (Dz.U.UE L z dnia
11 listopada 2009 r.)
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
PRZEPISY UNII EUROPEJSKIEJ 2)
Jedn.
Tre ć przepisu UE 3)
Konieczn
Jedn.
Tre ć przepisu/ów projektu (*)
Uzasadnienie
red.
o ć
red. (*)
uwzględnienia w
wdro eni
projekcie
a
przepisów
wykraczających
T / N
poza minimalne
wymogi prawa
UE (**)
Art.1
Przedmiot
T
Art.
§ 1. W razie orzeczenia przez polski sąd lub prokuratora
Niniejsza decyzja ramowa określa zasady,
607zca
środka zapobiegawczego określonego w art. 272, 275 lub
zgodnie z którymi jedno państwo członkowskie
275a oraz jeżeli zapewni to prawidłowy tok postępowania,
uznaje decyzję w sprawie środków nadzoru
sąd lub prokurator może wystąpić o wykonanie tego
wydaną w innym państwie członkowskim jako
orzeczenia do właściwego sądu lub innego organu państwa
alternatywę dla tymczasowego aresztowania,
członkowskiego Unii Europejskiej, zwanego w niniejszym
monitoruje stosowanie środków nadzoru
rozdziale „państwem wykonania orzeczenia”, w którym
nałożonych na osobę fizyczną i w przypadku
oskarżony posiada legalne stałe miejsce pobytu, o ile
naruszenia warunków związanych z tymi
przebywa on w tym państwie lub oświadczy, że zamierza tam
środkami przekazuje daną osobę państwu
powrócić.
wydającemu.
§ 2. Wystąpienie, o którym mowa w § 1 może być na
wniosek oskarżonego skierowane również do innego
państwa członkowskiego, niż państwo legalnego stałego
miejsca pobytu oskarżonego, za zgodą właściwego sądu lub
innego organu tego państwa.
§ 3. Wystąpienie, o którym mowa w § 1, każdorazowo sąd
lub prokurator kieruje wyłącznie do jednego państwa
wykonania orzeczenia. Ponowne wystąpienie do innego
państwa wykonania orzeczenia może nastąpić jedynie w
razie niewykonania albo częściowego wykonania orzeczenia.
§ 4. Do poświadczonego za zgodność z oryginałem odpisu
orzeczenia, o którym mowa w § 1, dołącza się zaświadczenie
zawierające informacje umożliwiające jego prawidłowe
wykonanie dotyczące: orzeczenia, osoby oskarżonego,
środka zapobiegawczego i kwalifikacji prawnej czynu.
§ 5. Zaświadczenie powinno zostać przetłumaczone na język
urzędowy państwa wykonania orzeczenia albo na inny język
wskazany przez to państwo.
§ 6. Przekazanie odpisu orzeczenia oraz zaświadczenia, o
którym mowa w § 3, może nastąpić również z
wykorzystaniem urządzeń służących do automatycznego
przesyłania danych, w sposób umożliwiający stwierdzenie
autentyczności tych dokumentów. Na żądanie właściwego
sądu lub innego organu państwa wykonania orzeczenia sąd
lub prokurator przekazuje odpis orzeczenia oraz oryginał
zaświadczenia.
§ 7. W razie trudności w ustaleniu właściwego sądu lub
innego organu państwa wykonania orzeczenia sąd lub
prokurator może również zwracać się do właściwych
jednostek organizacyjnych Europejskiej Sieci Sądowej.
§ 8. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze
rozporządzenia, wzór zaświadczenia, o którym mowa w § 4,
mając na uwadze konieczność udostępnienia państwu
wykonania orzeczenia wszelkich niezbędnych informacji
umożliwiających podjęcie prawidłowej decyzji w przedmiocie
wykonania orzeczenia.
Art.
607zce
§ 1. W razie wystąpienia państwa członkowskiego Unii
Europejskiej, zwanego w niniejszym rozdziale „państwem
wydania orzeczenia”, o wykonanie orzeczenia wydanego w
celu zapewnienia prawidłowego toku postępowania i
nakładającego na osobę, przeciwko której w tym państwie
prowadzone jest postępowanie karne, obowiązek:
1)
stawiennictwa przed określonym organem,
2) powstrzymania
się od opuszczania miejsca pobytu
lub kraju,
3) informowania
określonego organu o zmianie miejsca
pobytu albo uzyskiwania zgody na taką zmianę,
4)
przebywania albo powstrzymania się od przebywania
w określonych środowiskach lub miejscach,
5) powstrzymania
się od kontaktowania z określonymi
osobami lub zbliżania się do określonych osób,
orzeczenie to podlega wykonaniu przez prokuratora
prokuratury rejonowej, na obszarze działania której osoba ta
posiada legalne stałe miejsce pobytu.
§ 2. Do orzeczenia, o którym mowa w § 1, lub jego odpisu
poświadczonego za zgodność z oryginałem powinno być
dołączone zaświadczenie zawierające wszystkie istotne
informacje umożliwiające jego prawidłowe wykonanie.
§ 3. Jeżeli prokurator, do którego zostało skierowane
wystąpienie, nie jest właściwy do nadania mu biegu,
przekazuje je właściwemu prokuratorowi i zawiadamia o tym
właściwy sąd lub inny organ państwa wydania orzeczenia.
§ 4. Na wniosek właściwego sądu lub innego organu
państwa wydania orzeczenia, prokurator może wyrazić
zgodę na wykonanie orzeczenia, o którym mowa w § 1,
wydanego wobec osoby wymienionej w tym paragrafie,
nieposiadającej legalnego stałego miejsca pobytu na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli w większym
stopniu zapewni to prawidłowy tok postępowania.
§ 5. Jeżeli przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią
inaczej, przy wykonywaniu orzeczeń, o których mowa w § 1,
stosuje się przepisy prawa polskiego.
Art. 2
Cele
1. Cele niniejszej decyzji ramowej to:
N
a) zapewnienie
prawidłowego toku
postępowania, w szczególności
stawiennictwa danej osoby na rozprawie;
b) zachęcanie, w stosownych przypadkach,
by w toku postępowania karnego
stosować środki niepolegające na
pozbawieniu wolności wobec osób
niemających miejsca pobytu w państwie
członkowskim, w którym toczy się
postępowanie;
c) poprawa
ochrony ofiar i ogółu
społeczeństwa.
2. Z niniejszej decyzji ramowej nie wynika
prawo do żądania zastosowania w toku
postępowania karnego środka
niepolegającego na pozbawieniu wolności
zamiast tymczasowego aresztowania. Kwestia
ta podlega przepisom i procedurom państwa
członkowskiego, w którym prowadzone jest
postępowanie karne.
Art. 3
Ochrona porządku publicznego i
bezpieczeństwa wewnętrznego
N
Niniejsza decyzja ramowa nie narusza
wykonywania przez państwa członkowskie
obowiązków dotyczących ochrony ofiar,
porządku publicznego i zapewniania
bezpieczeństwa wewnętrznego zgodnie z art.
33 Traktatu o Unii Europejskiej.
Definicje
Art. 4
Na użytek niniejszej decyzji ramowej:
a)
"decyzja w sprawie środków nadzoru"
oznacza podlegającą wykonaniu decyzję, T
Art.
§1 – j,w.
którą w toku postępowania karnego
607zca
podjął właściwy organ państwa
wydającego zgodnie ze swoimi
Art.
§1 – j.w.
przepisami i procedurami krajowymi, na
607zce
mocy której organ ten zastosował wobec
osoby fizycznej środek lub środki
nadzoru zamiast tymczasowego
aresztowania;
b) "środki nadzoru" oznaczają obowiązki i
N
nakazy nałożone na osobę fizyczną
zgodnie z przepisami i procedurami
krajowymi państwa wydającego;
N
c) "państwo wydające" oznacza państwo
członkowskie, w którym wydano decyzję
w sprawie środków nadzoru;
N
d) "państwo wykonujące" oznacza państwo
członkowskie, w którym monitorowane
jest wykonywanie środków nadzoru.
Art. 5
Prawa podstawowe
Niniejsza decyzja ramowa nie ma wpływu na
N
obowiązek poszanowania praw podstawowych
i podstawowych zasad prawnych, o których
mowa w art. 6 Traktatu o Unii Europejskiej.
Art. 6
Wyznaczenie wła ciwych organów
1. Każde państwo członkowskie informuje T
Art.
§1 – j.w.
Sekretariat Generalny Rady o tym, który organ Wymaga
607zca
sądowy lub organy sądowe są na mocy jego
oświadcze
§1 – j.w.
prawa krajowego właściwe do podejmowania
nia
Art.
działań zgodnie z niniejszą decyzją ramową,
607zce
gdy to państwo członkowskie jest państwem
wydającym lub państwem wykonującym.
2. Na zasadzie wyjątku od ust. 1 i bez
uszczerbku dla ust. 3 państwa członkowskie
mogą wyznaczyć organy inne niż sądowe jako
organy właściwe do podejmowania decyzji na
mocy niniejszej decyzji ramowej, o ile organy
te są właściwe do podejmowania podobnych
gospodarki i rozwój regionalny
Projektowana ustawa nie spowoduje skutków finansowych. Ewentualny wzrost
liczby nadzorowanych w Polsce środków zapobiegawczych, jak również
czynności związane z prowadzeniem konsultacji z organami państw członkowskich
UE pokrywany będzie w ramach istniejących zasobów kadrowych i budżetowych.
Ponadto projekt przewiduje wprowadzenie nowych mechanizmów prawnych, które
mogą zmniejszyć koszty postępowań karnych poprzez zastąpienie aresztu
tymczasowego mniej kosztownymi środkami wolnościowymi.
Projektowana ustawa nie spowoduje skutków na rynku pracy oraz pozostanie bez
wpływu na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość, w tym na
funkcjonowanie przedsiębiorstw oraz na rozwój regionalny.
Zgodność z prawem Unii Europejskiej
Projekt jest zgodny z prawem UE, a w szczególności z decyzją ramową Rady
2009/948/WSiSW z dnia 30.11.2009 r. w sprawie zapobiegania konfliktom
jurysdykcji w postępowaniu karnym i w sprawie rozstrzygania takich konfliktów
oraz decyzją ramową Rady 2009/829/WSiSW z dnia 23.10.2009 r. w sprawie
stosowania przez państwa członkowskie Unii Europejskiej zasady wzajemnego
uznawania do decyzji w sprawie środków nadzoru stanowiących alternatywę dla
tymczasowego aresztowania.
02/06-kt
14
TABELA ZBIE NO CI
TYTUŁ PROJEKTU:
Ustawa z dnia …… o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego
TYTUŁ WDRA ANEGO AKTU PRAWNEGO /
Decyzja ramowa 2009/829/WSiSW z dnia 23 pa dziernika 2009 r. w sprawie stosowania przez
WDRA ANYCH AKTÓW PRAWNYCH 1):
państwa członkowskie Unii Europejskiej zasady wzajemnego uznawania do decyzji w sprawie
rodków nadzoru stanowiących alternatywę dla tymczasowego aresztowania (Dz.U.UE L z dnia
11 listopada 2009 r.)
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
PRZEPISY UNII EUROPEJSKIEJ 2)
Jedn.
Tre ć przepisu UE 3)
Konieczn
Jedn.
Tre ć przepisu/ów projektu (*)
Uzasadnienie
red.
o ć
red. (*)
uwzględnienia w
wdro eni
projekcie
a
przepisów
wykraczających
T / N
poza minimalne
wymogi prawa
UE (**)
Art.1
Przedmiot
T
Art.
§ 1. W razie orzeczenia przez polski sąd lub prokuratora
Niniejsza decyzja ramowa określa zasady,
607zca
środka zapobiegawczego określonego w art. 272, 275 lub
zgodnie z którymi jedno państwo członkowskie
275a oraz jeżeli zapewni to prawidłowy tok postępowania,
uznaje decyzję w sprawie środków nadzoru
sąd lub prokurator może wystąpić o wykonanie tego
wydaną w innym państwie członkowskim jako
orzeczenia do właściwego sądu lub innego organu państwa
alternatywę dla tymczasowego aresztowania,
członkowskiego Unii Europejskiej, zwanego w niniejszym
monitoruje stosowanie środków nadzoru
rozdziale „państwem wykonania orzeczenia”, w którym
nałożonych na osobę fizyczną i w przypadku
oskarżony posiada legalne stałe miejsce pobytu, o ile
naruszenia warunków związanych z tymi
przebywa on w tym państwie lub oświadczy, że zamierza tam
środkami przekazuje daną osobę państwu
powrócić.
wydającemu.
§ 2. Wystąpienie, o którym mowa w § 1 może być na
wniosek oskarżonego skierowane również do innego
państwa członkowskiego, niż państwo legalnego stałego
miejsca pobytu oskarżonego, za zgodą właściwego sądu lub
innego organu tego państwa.
§ 3. Wystąpienie, o którym mowa w § 1, każdorazowo sąd
lub prokurator kieruje wyłącznie do jednego państwa
wykonania orzeczenia. Ponowne wystąpienie do innego
państwa wykonania orzeczenia może nastąpić jedynie w
razie niewykonania albo częściowego wykonania orzeczenia.
§ 4. Do poświadczonego za zgodność z oryginałem odpisu
orzeczenia, o którym mowa w § 1, dołącza się zaświadczenie
zawierające informacje umożliwiające jego prawidłowe
wykonanie dotyczące: orzeczenia, osoby oskarżonego,
środka zapobiegawczego i kwalifikacji prawnej czynu.
§ 5. Zaświadczenie powinno zostać przetłumaczone na język
urzędowy państwa wykonania orzeczenia albo na inny język
wskazany przez to państwo.
§ 6. Przekazanie odpisu orzeczenia oraz zaświadczenia, o
którym mowa w § 3, może nastąpić również z
wykorzystaniem urządzeń służących do automatycznego
przesyłania danych, w sposób umożliwiający stwierdzenie
autentyczności tych dokumentów. Na żądanie właściwego
sądu lub innego organu państwa wykonania orzeczenia sąd
lub prokurator przekazuje odpis orzeczenia oraz oryginał
zaświadczenia.
§ 7. W razie trudności w ustaleniu właściwego sądu lub
innego organu państwa wykonania orzeczenia sąd lub
prokurator może również zwracać się do właściwych
jednostek organizacyjnych Europejskiej Sieci Sądowej.
§ 8. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze
rozporządzenia, wzór zaświadczenia, o którym mowa w § 4,
mając na uwadze konieczność udostępnienia państwu
wykonania orzeczenia wszelkich niezbędnych informacji
umożliwiających podjęcie prawidłowej decyzji w przedmiocie
wykonania orzeczenia.
Art.
607zce
§ 1. W razie wystąpienia państwa członkowskiego Unii
Europejskiej, zwanego w niniejszym rozdziale „państwem
wydania orzeczenia”, o wykonanie orzeczenia wydanego w
celu zapewnienia prawidłowego toku postępowania i
nakładającego na osobę, przeciwko której w tym państwie
prowadzone jest postępowanie karne, obowiązek:
1)
stawiennictwa przed określonym organem,
2) powstrzymania
się od opuszczania miejsca pobytu
lub kraju,
3) informowania
określonego organu o zmianie miejsca
pobytu albo uzyskiwania zgody na taką zmianę,
4)
przebywania albo powstrzymania się od przebywania
w określonych środowiskach lub miejscach,
5) powstrzymania
się od kontaktowania z określonymi
osobami lub zbliżania się do określonych osób,
orzeczenie to podlega wykonaniu przez prokuratora
prokuratury rejonowej, na obszarze działania której osoba ta
posiada legalne stałe miejsce pobytu.
§ 2. Do orzeczenia, o którym mowa w § 1, lub jego odpisu
poświadczonego za zgodność z oryginałem powinno być
dołączone zaświadczenie zawierające wszystkie istotne
informacje umożliwiające jego prawidłowe wykonanie.
§ 3. Jeżeli prokurator, do którego zostało skierowane
wystąpienie, nie jest właściwy do nadania mu biegu,
przekazuje je właściwemu prokuratorowi i zawiadamia o tym
właściwy sąd lub inny organ państwa wydania orzeczenia.
§ 4. Na wniosek właściwego sądu lub innego organu
państwa wydania orzeczenia, prokurator może wyrazić
zgodę na wykonanie orzeczenia, o którym mowa w § 1,
wydanego wobec osoby wymienionej w tym paragrafie,
nieposiadającej legalnego stałego miejsca pobytu na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli w większym
stopniu zapewni to prawidłowy tok postępowania.
§ 5. Jeżeli przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią
inaczej, przy wykonywaniu orzeczeń, o których mowa w § 1,
stosuje się przepisy prawa polskiego.
Art. 2
Cele
1. Cele niniejszej decyzji ramowej to:
N
a) zapewnienie
prawidłowego toku
postępowania, w szczególności
stawiennictwa danej osoby na rozprawie;
b) zachęcanie, w stosownych przypadkach,
by w toku postępowania karnego
stosować środki niepolegające na
pozbawieniu wolności wobec osób
niemających miejsca pobytu w państwie
członkowskim, w którym toczy się
postępowanie;
c) poprawa
ochrony ofiar i ogółu
społeczeństwa.
2. Z niniejszej decyzji ramowej nie wynika
prawo do żądania zastosowania w toku
postępowania karnego środka
niepolegającego na pozbawieniu wolności
zamiast tymczasowego aresztowania. Kwestia
ta podlega przepisom i procedurom państwa
członkowskiego, w którym prowadzone jest
postępowanie karne.
Art. 3
Ochrona porządku publicznego i
bezpieczeństwa wewnętrznego
N
Niniejsza decyzja ramowa nie narusza
wykonywania przez państwa członkowskie
obowiązków dotyczących ochrony ofiar,
porządku publicznego i zapewniania
bezpieczeństwa wewnętrznego zgodnie z art.
33 Traktatu o Unii Europejskiej.
Definicje
Art. 4
Na użytek niniejszej decyzji ramowej:
a)
"decyzja w sprawie środków nadzoru"
oznacza podlegającą wykonaniu decyzję, T
Art.
§1 – j,w.
którą w toku postępowania karnego
607zca
podjął właściwy organ państwa
wydającego zgodnie ze swoimi
Art.
§1 – j.w.
przepisami i procedurami krajowymi, na
607zce
mocy której organ ten zastosował wobec
osoby fizycznej środek lub środki
nadzoru zamiast tymczasowego
aresztowania;
b) "środki nadzoru" oznaczają obowiązki i
N
nakazy nałożone na osobę fizyczną
zgodnie z przepisami i procedurami
krajowymi państwa wydającego;
N
c) "państwo wydające" oznacza państwo
członkowskie, w którym wydano decyzję
w sprawie środków nadzoru;
N
d) "państwo wykonujące" oznacza państwo
członkowskie, w którym monitorowane
jest wykonywanie środków nadzoru.
Art. 5
Prawa podstawowe
Niniejsza decyzja ramowa nie ma wpływu na
N
obowiązek poszanowania praw podstawowych
i podstawowych zasad prawnych, o których
mowa w art. 6 Traktatu o Unii Europejskiej.
Art. 6
Wyznaczenie wła ciwych organów
1. Każde państwo członkowskie informuje T
Art.
§1 – j.w.
Sekretariat Generalny Rady o tym, który organ Wymaga
607zca
sądowy lub organy sądowe są na mocy jego
oświadcze
§1 – j.w.
prawa krajowego właściwe do podejmowania
nia
Art.
działań zgodnie z niniejszą decyzją ramową,
607zce
gdy to państwo członkowskie jest państwem
wydającym lub państwem wykonującym.
2. Na zasadzie wyjątku od ust. 1 i bez
uszczerbku dla ust. 3 państwa członkowskie
mogą wyznaczyć organy inne niż sądowe jako
organy właściwe do podejmowania decyzji na
mocy niniejszej decyzji ramowej, o ile organy
te są właściwe do podejmowania podobnych
Dokumenty związane z tym projektem:
- 492 › Pobierz plik