Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego

Art. 29 Wej cie w ycie
N

Niniejsza decyzja ramowa wchodzi w
życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu
w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.


TABELA ZBIE NO CI


TYTUŁ PROJEKTU:
1/ Ustawa z dnia …… o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego
2/ Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwo ci z dnia … zmieniające rozporządzenie w sprawie
szczegółowych czynno ci sądów w sprawach z zakresu międzynarodowego postępowania
cywilnego oraz karnego w stosunkach międzynarodowych (zwane dalej rozporządzeniem sądowym)
3/ Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwo ci z dnia … zmieniające rozporządzenie - Regulamin
wewnętrznego urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury (zwane dalej
rozporządzeniem prokuratorskim)
TYTUŁ WDRA ANEGO AKTU PRAWNEGO / Decyzja ramowa Rady 2009/948/WSiSW z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie zapobiegania
WDRA ANYCH AKTÓW PRAWNYCH 1):
konfliktom jurysdykcji w postępowaniu karnym i w sprawie rozstrzygania takich konfliktów

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
PRZEPISY UNII EUROPEJSKIEJ 2)
Jedn.
Tre ć przepisu UE 3)
Koni
Jedn. red. (*)
Tre ć przepisu/ów projektu (*)
Uzasadnienie
red.
ecz
uwzględnienia w projekcie
-no ć
przepisów wykraczających
wdro
poza minimalne wymogi
żenia
prawa UE (**)

T / N
Art.1
Cel
N




1. Niniejsza decyzja ramowa ma za cel

propagować ściślejszą współpracę

właściwych organów z co najmniej dwóch

państw członkowskich prowadzących

postępowanie karne, i dzięki temu zapewnić

skuteczniejsze i właściwsze wymierzanie

sprawiedliwości.

2. Taka ściślejsza współpraca ma:


a) zapobiegać sytuacjom, w których w

różnych państwach członkowskich toczą się

wobec tej samej osoby równoległe

postępowania karne w sprawie tych samych

czynów, czego skutkiem może być

prawomocne zakończenie tych postępowań w

co najmniej dwóch państwach

członkowskich, a tym samym naruszenie
zasady ne bis in idem; oraz
b) służyć wypracowywaniu porozumienia co
do skutecznego rozwiązania, które pozwoli
uniknąć negatywnych skutków równoległych
postępowań.
.
Art. 2
Przedmiot i zakres zastosowania




N

1. Aby można było zrealizować cele

wskazane w art. 1, w niniejszej decyzji

ramowej ustala się ramy:

a) procedury stosowanej przez właściwe

organy państw członkowskich, by nawiązać

kontakt i stwierdzić, że toczy się równoległe

postępowanie karne wobec tej samej osoby w

sprawie tych samych czynów;
b) wymiany informacji – w drodze
bezpośrednich konsultacji – między
właściwymi organami co najmniej dwóch
państw członkowskich prowadzących
równoległe postępowania karne wobec tej
samej osoby w sprawie tych samych czynów,
gdy organy te wiedzą już o równoległym
postępowaniu karnym i chcą wypracować
porozumienie co do skutecznego
rozwiązania, które pozwoli uniknąć
negatywnych skutków równoległych
postępowań.
2. Niniejszej decyzji ramowej nie stosuje się
do postępowań objętych przepisami art. 5 i
13 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 z
dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie
wprowadzenia w życie reguł konkurencji
ustanowionych w art. 81 i 82 Traktatu [6].

Art. 3
Definicje




N


Na użytek niniejszej decyzji ramowej:


a) "równoległe postępowania" oznaczają


postępowania karne – to znaczy zarówno


postępowanie przygotowawcze, jak i proces

– wobec tej samej osoby w sprawie tych

samych czynów toczące się w co najmniej

dwóch państwach członkowskich;
b) "właściwy organ" oznacza organ sądowy
lub inny, który na mocy ustawodawstwa
odnośnego państwa członkowskiego jest
właściwy do wykonywania działań
przewidzianych w art. 2 ust. 1 niniejszej
decyzji ramowej;
c) "organ nawiązujący kontakt" oznacza
właściwy organ państwa członkowskiego,
który nawiązuje kontakt z właściwym
organem w innym państwie członkowskim,
by potwierdzić, że toczą się równoległe
postępowania;
d) "organ, z którym nawiązano kontakt"
oznacza właściwy organ, do którego organ
nawiązujący kontakt zwrócił się o
potwierdzenie, że toczą się równoległe
postępowania karne.


Wskazywanie wła ciwych organów

Art. 592a
§ 1. Jeżeli zachodzą okoliczności wskazane w
Art. 4
T
k.p.k.
art. 590 § 1 i art. 591 § 1 lub inne okoliczności

1. Państwa członkowskie wskazują właściwe


nasuwające przypuszczenie, że co do tego
organy w sposób pozwalający propagować


samego czynu tej samej osoby wszczęto
zasadę bezpośredniego kontaktu między


postępowanie karne w Rzeczypospolitej Polskiej
organami.


i w innym państwie członkowskim Unii



Europejskiej, sąd lub prokurator występuje do


właściwego sądu lub innego organu państwa



członkowskiego Unii Europejskiej z wnioskiem



o udzielenie informacji o tym postępowaniu.





Art. 592b.
§ 1. W razie wystąpienia sądu lub innego


k.p.k.
organu państwa członkowskiego Unii



Europejskiej o udzielenie informacji



odnośnie tego, czy toczy się postępowanie



karne co do tego samego czynu tej samej


osoby, sąd lub prokurator udziela



odpowiedzi we wskazanym przez ten organ



terminie. W razie braku takiego terminu lub



w wypadku stosowania wobec oskarżonego



środka polegającego na pozbawieniu


wolności, sąd lub prokurator udziela





odpowiedzi niezwłocznie.

N


2. Zgodnie z ust. 1 każde państwo
Polsk

członkowskie informuje Sekretariat
a


Generalny Rady o tym, które organy są na
złoży

mocy prawa krajowego właściwe do
oświa

podejmowania działań przewidzianych w
dczen

niniejszej decyzji ramowej.
ie o



właśc
iwyc


h


organ



ach.



N

3. Niezależnie od ust. 1 i 2 każde państwo


członkowskie może – jeżeli to konieczne z


uwagi na strukturę systemu wewnętrznego –

wyznaczyć co najmniej jeden organ

centralny, który będzie odpowiedzialny za

administracyjne przekazywanie i odbieranie

wniosków o informacje zgodnie z art. 5 lub

za wspomaganie właściwych organów

podczas konsultacji. Państwa członkowskie

chcące skorzystać z możliwości wyznaczenia

organu centralnego lub organów centralnych

przekazują tę informację Sekretariatowi

Generalnemu Rady.



N
4. Sekretariat Generalny Rady udostępnia
informacje otrzymane na mocy ust. 2 i 3 wszystkim