Rządowy projekt ustawy o odpadach

się dowód uiszczenia opłaty za przeprowadzenie
egzaminu w zakresie gospodarowania odpadami.
3. Za przeprowadzenie egzaminu w zakresie
gospodarowania odpadami pobiera się opłatę w
wysokości 34 % przeciętnego miesięcznego
wynagrodzenia, o którym mowa w art. 164 ust. 2.

Art. 166. 1. Egzamin w zakresie gospodarowania
odpadami przeprowadza się i świadectwo
stwierdzające kwalifikacje w zakresie
gospodarowania odpadami wydaje się w
następujących zakresach:
1) termiczne przekształcanie odpadów;
2) składowanie odpadów.
2. Egzamin w zakresie gospodarowania odpadami
przeprowadza komisja egzaminacyjna powołana
przez marszałka województwa.
3. W skład komisji egzaminacyjnej mogą być
powołane osoby posiadające wyższe
wykształcenie z zakresu nauk biologicznych,
chemicznych, prawa, ochrony środowiska,
inżynierii środowiska, inżynierii chemicznej lub
technologii chemicznej oraz spełniające
szczegółowe wymagania określone w przepisach
wydanych na podstawie ust. 7.
4. Członkom komisji egzaminacyjnej za udział w
pracach komisji przysługuje wynagrodzenie, w
wysokości określonej w przepisach wydanych na
podstawie ust. 7.
5. W przypadku uzyskania negatywnego wyniku z
egzaminu w zakresie gospodarowania odpadami
zainteresowany może ponownie przystąpić do
egzaminu nie wcześniej niż po upływie 6
miesięcy od dnia przeprowadzenia egzaminu, z
którego uzyskał wynik negatywny.
29 
 
6. Opłaty, o których mowa w art. 164 ust. 2 i art.
165 ust. 3, ponosi zainteresowany. Wpływy z tych
opłat stanowią dochód budżetu państwa.
7. Minister właściwy do spraw środowiska
określi, w drodze rozporządzenia:
1) tryb powoływania komisji egzaminacyjnej, o
której mowa w ust. 2, jej skład oraz
szczegółowe wymagania wobec członków
komisji,
2) szczegółowy zakres wiadomości
podlegających sprawdzeniu na egzaminie w
zakresie gospodarowania odpadami,
3) tryb przeprowadzania egzaminu w zakresie
gospodarowania odpadami,
4) sposób uiszczenia opłaty związanej z
przeprowadzeniem egzaminu w zakresie
gospodarowania odpadami i wydaniem
świadectwa stwierdzającego kwalifikacje
w zakresie gospodarowania odpadami,
5) wysokość wynagrodzenia członków komisji
egzaminacyjnej,
6) wzór świadectwa stwierdzającego
kwalifikacje w zakresie gospodarowania
odpadami
– mając na uwadze konieczność sprawnego
przeprowadzenia egzaminu i zapewnienia
należytego sprawdzenia wiadomości
zainteresowanych oraz kierując się potrzebą
zapewnienia prawidłowego unieszkodliwiania
odpadów oraz potrzebami ochrony środowiska.
Art. 7
Dopuszczalne wielkości emisji do powietrza

POŚ


art. 7


POŚ


ust. 1
art. 7


POŚ


ust. 2
30 
 
art. 7


POŚ


ust. 3
art. 7


POŚ


ust. 4
art. 7


POŚ


ust. 5
Art. 8


Prawo wodne


art. 8


Prawo wodne


ust. 1
art. 8


Prawo wodne


ust. 2
art. 8


Prawo wodne


ust. 3
art. 8


Prawo wodne


ust. 4
art. 8


Prawo wodne


ust. 5
art. 8


Prawo wodne


ust. 6
art. 8


Prawo wodne


ust. 7
art. 8


Prawo wodne


ust. 8
Art. 9
Minimalizuje się ilość i szkodliwość pozostałości

Art. 18
Art. 18. Wprowadza się następującą hierarchię

Pozosta
pochodzących z działania spalarni lub
Art. 19
sposobów postępowania z odpadami:
łości
współspalarni. Gdzie stosowne, pozostałości
Art. 159 ust. 8
1) zapobieganie powstawaniu odpadów;
poddaje się recyklingowi bezpośrednio w instalacji
(§ 13 PTPO)
2) przygotowywanie do ponownego użycia;
lub poza nią, zgodnie z właściwym
3) recykling;
prawodawstwem wspólnotowym.
4) inne procesy odzysku;

5) unieszkodliwianie.


Art. 19. 1. Kto podejmuje działania powodujące
lub mogące powodować powstanie odpadów,
powinien takie działania planować, projektować i
31 
 
prowadzić przy użyciu takich sposobów produkcji
lub form usług oraz surowców i materiałów, aby
w pierwszej kolejności zapobiegać powstawaniu
odpadów lub ograniczać ilość odpadów i ich
negatywne oddziaływanie na życie i zdrowie ludzi
oraz na środowisko, w tym przy wytwarzaniu
produktów, podczas i po zakończeniu ich użycia.
2. Odpady, których powstaniu nie udało się
zapobiec, posiadacz odpadów w pierwszej
kolejności jest obowiązany poddać odzyskowi.
3. Odzysk, o którym mowa w ust. 2, polega w
pierwszej kolejności na przygotowaniu odpadów
przez ich posiadacza do ponownego użycia lub
poddaniu recyklingowi, a jeżeli nie jest to
możliwe z przyczyn technologicznych lub nie jest
uzasadnione z przyczyn ekologicznych lub
ekonomicznych – poddaniu innym procesom
odzysku.
4. Przez recykling rozumie się także recykling
organiczny polegający na obróbce tlenowej, w
tym kompostowaniu, lub obróbce beztlenowej
odpadów, które ulegają rozkładowi
biologicznemu w kontrolowanych warunkach
przy wykorzystaniu mikroorganizmów, w wyniku
której powstaje materia organiczna lub metan;
składowanie na składowisku odpadów nie jest
traktowane jako recykling organiczny.
5. Odpady, których poddanie odzyskowi nie było
możliwe z przyczyn, o których mowa w ust. 3,
posiadacz odpadów jest obowiązany
unieszkodliwiać.
6. Składowane powinny być wyłącznie te odpady,
których unieszkodliwienie w inny sposób było
niemożliwe z przyczyn, o których mowa w ust. 3.
7. Unieszkodliwianiu poddaje się te odpady, z
32 
 
których uprzednio wysegregowano odpady
nadające się do odzysku.

Art. 159.8. Minister właściwy do spraw
gospodarki w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw środowiska określi, w
drodze rozporządzenia, wymagania dotyczące
prowadzenia procesu termicznego przekształcania
odpadów, z wyjątkiem odpadów medycznych i
weterynaryjnych, oraz sposoby postępowania z
odpadami powstałymi w wyniku termicznego
przekształcania odpadów, kierując się
właściwościami odpadów i ochroną środowiska.
Transport i przejściowe składowanie suchych

Art. 159 ust.5
5. Zarządzający spalarnią odpadów lub

pozostałości w formie pyłu, takich jak pył kotłowy i
pkt 2 i 3 i ust. 8
współspalarnią odpadów, termicznie
suche pozostałości z oczyszczania gazów
(§13 PTPO)
przekształcając odpady, jest obowiązany do:
spalinowych, odbywają się w taki sposób, aby
2) transportu i magazynowania odpadów w
zapobiec rozpraszaniu do środowiska naturalnego,
postaci pylistej, powstałych w wyniku
np. w zamkniętych pojemnikach.
termicznego przekształcania odpadów, w
zamkniętych pojemnikach;
3) określenia bezpiecznej trasy transportu
odpadów niebezpiecznych powstałych w
wyniku termicznego przekształcania
odpadów, jeżeli odpadów tych nie udało
się poddać odzyskowi lub unieszkodliwić
w miejscu ich powstania.

8. Minister właściwy do spraw gospodarki w
porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
środowiska określi, w drodze rozporządzenia,
wymagania dotyczące prowadzenia procesu
termicznego przekształcania odpadów, z
wyjątkiem odpadów medycznych i
weterynaryjnych, oraz sposoby postępowania z
odpadami powstałymi w wyniku termicznego
33