Rządowy projekt ustawy o Państwowej Komisji Badania Wypadków Morskich

przeglądów technicznych jachtów morskich posiadały
wiedzę techniczną oraz znajomość przepisów technicznych
w zakresie budowy i stałego wyposażenia takich jachtów.”;
6) w art. 28:
a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) zapewnia, aby statek odpowiadał wymaganiom obo-
wiązujących przepisów międzynarodowych, w szcze-
gólności przeprowadza ocenę stanu technicznego statku,
weryfikując usunięcie uchybień stwierdzonych przez
poprzednią administrację.”,
b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a o następującym brzmieniu:
„1a. Za przeprowadzenie oceny stanu technicznego statku
przed wpisaniem go do polskiego rejestru pobiera się
opłatę określoną w załączniku do ustawy. Opłata
stanowi dochód budżetu państwa.”,
c) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej,
kierując się koniecznością zapewnienia odpowiedniego
poziomu bezpieczeństwa i ochrony środowiska oraz
uwzględniając wiek i stan techniczny statków, których
przynależność zmieniana jest z obcej na polską, określi,
w drodze rozporządzenia, sposób przeprowadzania
oceny stanu technicznego statku oraz wymagane
warunki, jakie statek powinien spełniać, aby został
wpisany do rejestru.”;
7) w art. 54 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Dyrektor
urzędu morskiego może wyrazić zgodę na wejście
do portu statkowi, któremu wydano zakaz wejścia do portu,
w wyjątkowych przypadkach spowodowanych siłą wyższą,
potrzebą zapewnienia statkowi bezpieczeństwa, w celu
zmniejszenia ryzyka zanieczyszczenia lub usunięcia
uchybień, pod warunkiem że armator lub kapitan zastosuje

35

zalecone przez dyrektora urzędu morskiego środki
zapewniające bezpieczne wejście statku do portu.”;
8) w art. 76 w ust. 4 pkt 1otrzymuje brzmienie:
„1) warunki i tryb uznawania, zmiany zakresu, potwierdzania
uznania, odnawiania, zawieszania i cofania uznania
podmiotów, o których mowa w art. 75 ust. 1,”;
9) w art. 80 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) dokonując wpisu w karcie bezpieczeństwa lub certyfikacie,
dla statków innych niż określone w pkt 1.”;
10) w art. 89 w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje
brzmienie:
„W przypadkach, o których mowa w art. 88 ust. 1 ustawy oraz
w

art. 11 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 16 marca 1995 r.
o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki, dyrektor
urzędu morskiego właściwy ze względu na miejsce, w którym
znajduje się statek, w celu zapewnienia bezpieczeństwa życia na
morzu, bezpieczeństwa żeglugi lub ochrony środowiska
morskiego może:”;
11) w art. 94 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Dyrektor urzędu morskiego sporządza plan udzielenia
schronienia statkom znajdującym się w niebezpieczeństwie
lub potrzebującym pomocy na polskich obszarach morskich
znajdujących się w jego właściwości. Plan, w części
dotyczącej obszarów portu lub obiektu portowego,
sporządza się w porozumieniu z podmiotem zarządzającym
portem, przystanią morską lub obiektem portowym. Plan
nie narusza postanowień „Planu akcji poszukiwawczych
i

ratowniczych”, o którym mowa w art. 117 ust. 2,
i przepisów wydanych na podstawie art. 24 ust. 1 ustawy
z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu
morza przez statki.”;
12) w art. 107:

36

a) ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Dokumenty, o których mowa w ust. 3, wydaje się, na czas
określony, osobie, która:
1) posiada dyplom kapitana żeglugi wielkiej;
2) odbyła wymagane szkolenie w ośrodku szkolenia
pilotów;
3) zdała egzamin kwalifikacyjny przed Komisją.”,
b) po ust. 6 dodaje się ust. 6a – 6i w brzmieniu:
„6a. Szkolenie pilotów prowadzą uznane przez ministra
właściwego do spraw gospodarki morskiej ośrodki
szkolenia pilotów.
6b. Ośrodek szkolenia pilotów uznaje się, jeżeli jego
program szkolenia, baza szkoleniowa oraz kwalifikacje
kadry zapewniają należyte wyszkolenie pilotów
morskich, a także jeżeli posiada ważny certyfikat
systemu zarządzania jakością.
6c. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej uznaje
ośrodki szkolenia pilotów spełniające wymagania
określone w przepisach określonych na podstawie
ust. 11 pkt 2 oraz sprawuje nadzór nad tymi ośrodkami,
dokonując audytów dotyczących uznania i odnowienia
ważności uznania.
6d. Audyty, o których mowa w ust. 6c, przeprowadza się na
wniosek ośrodka szkolenia pilotów.
6e. W przypadku uzasadnionego podejrzenia wystąpienia
nieprawidłowości w działalności ośrodka szkolenia
pilotów minister właściwy do spraw gospodarki
morskiej przeprowadza audyt dodatkowy.
6f. Audyty, o których mowa w ust. 6c i 6e, przeprowadzają
audytorzy, o których mowa w art. 76 ust. 1 – 3.
6g. Jeżeli w wyniku przeprowadzonego audytu zostały
stwierdzone nieprawidłowości, minister właściwy do

37

spraw gospodarki morskiej może, w drodze decyzji,
zawiesić albo cofnąć uznanie ośrodkowi szkolenia
pilotów, w zależności od rodzaju stwierdzonych
nieprawidłowości.
6h. Uznania dokonuje się na okres 4 lat.
6i. Za przeprowadzenie audytów, o których mowa

w ust. 6c, pobiera się opłaty w wysokości 50% kwoty
określonej w pkt 12.1 i 12.4 części III „Opłaty za
egzamin” załącznika do ustawy. Opłaty stanowią
dochód budżetu państwa.”,
c) po ust. 10 dodaje się ust. 11 w brzmieniu:
„11. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej
określi, w drodze rozporządzenia:
1) warunki i tryb uznawania, odnawiania, zawieszania
i cofania uznania ośrodków szkolenia pilotów,
2) wymagania
dotyczące wyposażenia bazy
szkoleniowej oraz kwalifikacji kadry tych
ośrodków,
3) ramowe programy szkoleń i praktyki pilotowej,
4) wymagania egzaminacyjne dla uzyskania dyplomu
stwierdzającego uzyskanie kwalifikacji pilota
morskiego lub szczególnych uprawnień pilotowych
– mając na względzie konieczność zachowania
obiektywizmu i przejrzystości prowadzenia audytów
i egzaminów, a także zapewnienia wysokiego poziomu
kształcenia pilotów morskich.”;
13) w art. 124 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Rada
Ministrów,
mając na względzie efektywność działań
brzegowych stacji ratowniczych określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe warunki i sposób
wykonywania zadań poszukiwania i ratowania życia na

38

morzu przez Służbę SAR, oraz sposób realizacji uprawnień
członków ochotniczych drużyn ratowniczych.”;
14) w załączniku do ustawy w części „I. Opłaty za przeprowadzenie
inspekcji i wystawienie certyfikatów” wprowadza się następujące
zmiany:
a) pkt 17.2 otrzymuje brzmienie:
„17.2. Opłata za przeprowadzenie inspekcji w celu
potwierdzenia ważności certyfikatu lub karty
bezpieczeństwa wynosi 50% wartości stawki
określonej do przeprowadzenia inspekcji w celu
wydania certyfikatu lub karty bezpieczeństwa, na
której dokonano potwierdzenia ważności.”,
b) pkt 18.9.5 otrzymuje brzmienie:
„18.9.5. Statki o pojemności brutto powyżej 30 000 – opłata
jak w pkt 18.9.4 i dodatkowo za każde następne
20 000 – 400 j.t.”,
c) pkt 18.21 otrzymuje brzmienie:
„18.21. Za każdorazowe określenie warunków przeładunku
materiałów niebezpiecznych w miejscach, dla
których nie zatwierdzono instrukcji, o której mowa
w pkt 18.13 – 100 j.t.”,
d) dodaje się pkt 18.28 – 18.30 w brzmieniu:
„18.28. Za przeprowadzenie kontroli okresowej podmiotu
upoważnionego do wykonywania przeglądów
technicznych jachtów morskich o długości
do 15 m – 300 j.t.
18.29. Za przeprowadzenie oceny stanu technicznego
statku przed wpisaniem do polskiego rejestru:
– 4000 j.t. – dla statków starszych niż 15 lat,
– 500 j.t. – dla statków do 15 lat.

39