Rządowy projekt ustawy o Państwowej Komisji Badania Wypadków Morskich

statku, instytucji klasyfikacyjnej lub innego podmiotu, który ma
siedzibę lub przedstawicielstwo na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej;
10) zapoznania się z wynikami ekspertyz, badań lub analiz
dotyczących wypadku lub incydentu morskiego będących
w posiadaniu Policji, prokuratury, Straży Granicznej, izby
morskiej lub sądu.
2.
Sposób korzystania z przysługujących członkom Komisji
uprawnień, o których mowa w ust. 1, określi minister właściwy do spraw gospodarki
morskiej w regulaminie działania Komisji, kierując się potrzebą zapewnienia pełnego
i bezstronnego ustalenia okoliczności i przyczyn badanych wypadków i incydentów
morskich.
3. Dokumentem potwierdzającym uprawnienia, o których mowa
w ust. 1, jest legitymacja członka Komisji.
4. Legitymację członka Komisji wydaje minister właściwy do spraw
gospodarki morskiej.
5. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze
rozporządzenia, wzór legitymacji członka Komisji, kierując się koniecznością
określenia niezbędnych informacji umożliwiających identyfikację osoby będącej
członkiem Komisji.

Art. 30. 1. W razie zajścia wypadku lub incydentu morskiego członkowie
Komisji oraz eksperci biorący udział w jej pracach mają prawo do realizacji swoich
uprawnień w pierwszej kolejności.
2.
W celu przeprowadzenia badania wypadku lub incydentu
morskiego członkom Komisji oraz ekspertom biorącym udział w pracach Komisji
przysługuje prawo dostępu do portów oraz infrastruktury portowej.
3. Prawo dostępu do miejsca wypadku lub incydentu morskiego oraz
portów i infrastruktury portowej przysługujące członkom Komisji oraz ekspertom
biorącym udział w pracach Komisji może zostać ograniczone przez sąd ze względu na
istotny interes publiczny lub istotny interes państwa oraz bezpieczeństwo zewnętrzne
i wewnętrzne państwa.

20

Art. 31. 1. Eksperci biorący udział w pracach Komisji, oraz przedstawiciele
istotnie zainteresowanych państw, o których mowa w art. 23, korzystają z uprawnień
przysługujących członkom Komisji, o których mowa w art. 29 ust. 1, po okazaniu
stosownego upoważnienia wydanego przez przewodniczącego Komisji, w zakresie
w nim określonym.
2. W przypadku przedstawicieli istotnie zainteresowanych państw,
o których mowa w art. 23, upoważnienie ogranicza się do wysłuchania osób i dostępu
do dowodów.
3. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze
rozporządzenia, wzór upoważnienia, mając na uwadze zakres niezbędnych informacji
umożliwiających identyfikację osób, o których mowa w ust. 1.

Art. 32. 1. W celu zapewnienia poufności prowadzonego badania w sprawie
wypadku lub incydentu morskiego uzyskane przez Komisję:
1) dowody z wysłuchania osób oraz inne dokumenty sporządzane
lub otrzymane przez Komisję w trakcie badania wypadku lub
incydentu morskiego,
2) zapisy ujawniające tożsamość osób wysłuchanych w trakcie
badania wypadku lub incydentu morskiego,
3) informacje dotyczące osób, które uczestniczyły w wypadku lub
incydencie morskim, mające charakter informacji szczególnie
chronionych lub prywatnych, w tym informacji dotyczących ich
stanu zdrowia
– nie mogą być udostępnione ani organom procesowym
w postępowaniu karnym, ani żadnym innym organom
prowadzącym postępowanie mające na celu ustalenie
odpowiedzialności lub winy.
2. Udostępnienie dowodów, dokumentów, zapisów i informacji,
o których mowa w ust. 1, może być dokonane wyłącznie na potrzeby postępowania
przygotowawczego, sądowego lub sądowo-administracyjnego za zgodą sądu, jeżeli sąd
uzna, że nadrzędny interes publiczny uzasadnia ich ujawnienie. Właściwy do
rozpoznania sprawy jest Sąd Okręgowy w Gdańsku.

21

Art. 33. 1. Ekspertyzy wykonane przez Komisję lub ekspertów biorących
udział w pracach Komisji, w szczególności w oparciu o dowody, dane techniczne
statku, rejestratory VDR lub S-VDR, mogą być udostępniane przez Komisję na wniosek
izby morskiej, sądu, prokuratora lub Policji, tym podmiotom, w przypadku gdy ich
udostępnienie nie będzie mogło mieć wpływu na ustalenie odpowiedzialności lub winy.
2. Ekspertyzy udostępniane są bez wynikających z nich opinii
i wniosków.

Art. 34. W przypadku gdy do badania wypadku lub incydentu morskiego
konieczne jest podjęcie przez Komisję współpracy z innym działającym na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej organem badającym wypadki lub incydenty morskie, w tym
z Państwową Komisją Badania Wypadków Lotniczych, zakres i tryb współpracy
uzgadniają przewodniczący tych organów.

Rozdział 4
Raporty i zalecenia

Art. 35. Komisja sporządza i ogłasza raporty: końcowy, tymczasowy
i uproszczony.

Art. 36. 1. Po zakończeniu badania wypadku lub incydentu morskiego
Komisja sporządza raport końcowy.
2. Raport końcowy powinien zawierać:
1) zestawienie podstawowych faktów dotyczących wypadku lub
incydentu morskiego, w tym informacje o rannych, ofiarach
śmiertelnych lub zanieczyszczeniu środowiska;
2) określenie państwa bandery statku, jego właściciela, armatora,
operatora oraz instytucji klasyfikacyjnej;
3) informacje dotyczące uczestniczących w wypadku lub
incydencie morskim statków, ich wymiary i moc maszyn,
a także informacje dotyczące członków załogi, w szcze-
gólności zakres ich obowiązków oraz okres zaokrętowania;

22

4) opis okoliczności wypadku lub incydentu morskiego;
5) analizę i uwagi dotyczące czynników, które przyczyniły się do
wypadku lub incydentu morskiego, w tym czynników
mechanicznych, ludzkich lub organizacyjnych;
6) omówienie wyników przeprowadzonego badania, w tym
identyfikację kwestii dotyczących bezpieczeństwa i wniosków
wynikających z badania;
7) zalecenia dotyczące bezpieczeństwa, o których mowa w art. 43
ust. 1 – gdy jest to uzasadnione.
3. Komisja ogłasza raport końcowy, w terminie do 12 miesięcy od
dnia wypadku lub incydentu morskiego, na swojej stronie internetowej.

Art. 37. 1. Jeżeli ze względu na szczególną zawiłość prowadzonego badania
sporządzenie i ogłoszenie raportu końcowego w terminie, o którym mowa w art. 36
ust. 3, jest niemożliwe, Komisja sporządza i ogłasza w tym terminie raport
tymczasowy.
2. Raport tymczasowy powinien zawierać co najmniej informacje
zawarte w powiadomieniu o wypadku lub incydencie morskim, o którym mowa
w art. 20 ust. 5, okoliczności wystąpienia wypadku lub incydentu morskiego oraz
przewidywany czas sporządzenia i ogłoszenia raportu końcowego.
3. Raport tymczasowy, o którym mowa w ust. 1, i następujący po nim
raport końcowy Komisja ogłasza na swojej stronie internetowej.

Art. 38. 1. Jeżeli po zakończeniu badania wypadku morskiego innego niż
bardzo poważny wypadek lub incydentu morskiego Komisja rozstrzygnie, że wyniki
badania nie przyczynią się do zapobiegania wypadkom lub incydentom morskim
w przyszłości, sporządza i ogłasza raport uproszczony.
2. Raport uproszczony powinien zawierać elementy, o których mowa
w art. 36 ust. 2 pkt 1 – 6.
3. Komisja ogłasza raport uproszczony, w terminie do 12 miesięcy od
dnia wypadku lub incydentu morskiego, na swojej stronie internetowej.


23

Art. 39. 1. Przed ogłoszeniem raportu końcowego Komisja przesyła projekt
raportu organom powołanym do prowadzenia badania wypadków lub incydentów
morskich istotnie zainteresowanych państw oraz innym podmiotom, których dotyczy
treść raportu, w celu umożliwienia zgłoszenia uwag, wraz ze wskazaniem terminu na
zgłaszanie tych uwag.
2. O sposobie uwzględnienia uwag rozstrzyga Komisja.
3. Podmioty, o których mowa w ust. 1, nie powinny udostępniać
treści projektu raportu.

Art. 40. 1. W raporcie końcowym, uproszczonym oraz tymczasowym Komisja
podaje przyczyny wypadku lub incydentu morskiego, o ile są znane, bez względu na to,
czy treść zawarta w raporcie może być podstawą ustalenia przez inne podmioty
odpowiedzialności lub winy.
2. Raport sporządzony przez Komisję nie może stanowić dowodu
w postępowaniu karnym albo innym postępowaniu mającym na celu ustalenie
odpowiedzialności lub winy.

Art. 41. 1. O sporządzeniu raportu końcowego, tymczasowego lub uproszczo-
nego przewodniczący Komisji informuje niezwłocznie ministra właściwego do spraw
gospodarki morskiej.
2. Kopię raportu, o którym mowa w ust. 1, przewodniczący Komisji
przesyła Komisji Europejskiej. Informacje dotyczące wypadku lub incydentu
morskiego, będącego przedmiotem raportu, Komisja zamieszcza na formularzu
udostępnionym w bazie danych EMCIP.
3. Przewodniczący Komisji przesyła Międzynarodowej Organizacji
Morskiej (IMO) kopię raportu końcowego z badania:
1) bardzo poważnego wypadku morskiego,
2) wypadku morskiego innego niż określony w pkt 1, lub
incydentu morskiego, w którym zawarte są informacje mogące
zapobiec lub zmniejszyć skutki wypadków lub incydentów
morskich w przyszłości

24