Rządowy projekt ustawy o Państwowej Komisji Badania Wypadków Morskich
Rządowy projekt ustawy o Państwowej Komisji Badania Wypadków Morskich
projekt mający na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej
- Kadencja sejmu: 7
- Nr druku: 454
- Data wpłynięcia: 2012-05-29
- Uchwalenie: Projekt uchwalony
- tytuł: Ustawa o Państwowej Komisji Badania Wypadków Morskich
- data uchwalenia: 2012-08-31
- adres publikacyjny: Dz.U. poz. 1068
454
z pozyskaniem i oceną informacji pochodzących z rejestra-
torów VDR lub S-VDR i innych urządzeń elektronicznych;
2) zapewnienia współpracy technicznej oraz wzajemnego dostępu
do wiedzy specjalistycznej koniecznej do wykonania poszcze-
gólnych zadań z zakresu badania wypadków i incydentów
morskich;
3) pozyskiwania i wzajemnego udostępniania informacji
potrzebnych do analizowania danych o wypadku lub incydencie
morskim oraz przygotowania stosownych zaleceń dotyczących
bezpieczeństwa na poziomie Unii Europejskiej;
4) przygotowania wspólnych zasad realizacji zaleceń dotyczących
bezpieczeństwa, o których mowa w art. 43, oraz
przystosowania metod badania wypadków i incydentów
morskich do zmian wynikających z postępu technicznego
i naukowego;
5) odpowiedniego korzystania z wczesnego alertu, o którym
mowa w art. 42;
6) ustalenia metod udostępniania dowodów, dokumentów,
zapisów i informacji, o których mowa w art. 32 ust. 1,
z uwzględnieniem odpowiednio przepisów państw
członkowskich Unii Europejskiej oraz państw trzecich
dotyczących ograniczonego dostępu do tych danych;
7) organizowania, w miarę potrzeb, odpowiednich szkoleń dla
osób prowadzących badania wypadków i incydentów morskich;
8) wspierania współpracy w zakresie badania wypadków lub
incydentów morskich z odpowiednimi organami państw
trzecich i organizacjami międzynarodowymi badającymi takie
wypadki lub incydenty morskie;
9) zapewnienia organom prowadzącym badanie niezbędnych
informacji.
10
Rozdział 3
Badanie wypadków i incydentów morskich
Art. 15. 1. Komisja bada wypadki i incydenty morskie:
1) w których uczestniczył:
a) statek o polskiej przynależności,
b) statek o obcej przynależności, jeżeli wypadek lub incydent
morski nastąpił na polskich morskich wodach wewnętrz-
nych lub polskim morzu terytorialnym,
c) prom pasażerski typu ro-ro lub szybki statek pasażerski,
jeżeli wypadek lub incydent morski nastąpił poza wodami
wewnętrznymi lub morzem terytorialnym państwa
członkowskiego Unii Europejskiej, w przypadku gdy
ostatnim portem zawinięcia statku był port
w Rzeczypospolitej Polskiej;
2) w stosunku do których Rzeczpospolita Polska jest państwem
istotnie zainteresowanym w rozumieniu art. 21 ust. 3.
2. Komisja nie bada wypadków i incydentów morskich:
1) w których uczestniczyły wyłącznie:
a) jednostki pływające Marynarki Wojennej, Straży
Granicznej lub Policji,
b) statki bez napędu mechanicznego lub statki drewniane
o prostej konstrukcji,
c) statki żeglugi śródlądowej, jeśli wypadek lub incydent miał
miejsce na wodach śródlądowych, określonych na
podstawie ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. – Prawo wodne
(Dz. U. z 2012 r. poz. 145);
2) w których uczestniczyły wyłącznie:
a) inne, niż określone w pkt 1 lit. a, statki pełniące wyłącznie
specjalną służbę państwową lub eksploatowane przez
państwo w celach niehandlowych,
11
b) statki rybackie o długości całkowitej do 15 m,
c) jachty rekreacyjne
– z
wyjątkiem bardzo poważnych wypadków;
3) na stałych platformach wiertniczych, w których nie
uczestniczyły statki morskie.
Art. 16. 1. Komisja nie rozstrzyga o winie lub o odpowiedzialności.
2. Komisja podejmuje rozstrzygnięcia w formie uchwały.
3. Członkowie Komisji, podejmując uchwałę kierują się zasadą
swobodnej oceny dowodów.
4. Komisja prowadzi badania niezależnie od prowadzonych w tym
samym czasie postępowań karnych lub innych postępowań mających na celu ustalenie
winy lub odpowiedzialności. Prowadzenie takich postępowań nie może uniemożliwiać
lub opó niać badania wypadku lub incydentu morskiego prowadzonego przez Komisję.
Art. 17. 1. Celem badania wypadku lub incydentu morskiego jest ustalenie
okoliczności i przyczyn jego wystąpienia dla zapobiegania wypadkom i incydentom
morskim w przyszłości oraz poprawy stanu bezpieczeństwa morskiego.
2. Badanie obejmuje zbieranie i analizowanie dowodów oraz
określenie czynników, które miały wpływ na zaistnienie wypadku lub incydentu
morskiego, a także gdy jest to wskazane, przygotowanie zaleceń dotyczących
bezpieczeństwa, o których mowa w art. 43 ust. 1.
3. Czynności badawcze, w ramach badania, prowadzi zespół
wyznaczony przez przewodniczącego Komisji, składający się z członków Komisji oraz,
w razie potrzeby, z ekspertów biorących udział w pracach Komisji.
4. Zespół prowadzący czynności badawcze składa się co najmniej
z dwóch osób, w tym co najmniej jednego członka Komisji.
Art. 18. 1. W pracach Komisji, w tym w pracach zespołu prowadzącego
czynności badawcze, nie może brać udziału członek Komisji lub ekspert, który podlega
wyłączeniu. Do wyłączenia stosuje się odpowiednio przepis art. 24 ustawy z dnia
12
14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98,
poz. 1071, z pó n. zm.7)).
2. Członka Komisji lub eksperta, który podlega wyłączeniu z prac
Komisji, w tym z prac zespołu prowadzącego czynności badawcze, wyłącza
przewodniczący Komisji. Przewodniczącego Komisji wyłącza Komisja.
3. W przypadku gdy przewodniczący Komisji, w trakcie badania,
powziął wiadomość, że w pracach Komisji, w tym w pracach zespołu prowadzącego
czynności badawcze, brał udział członek Komisji lub ekspert podlegający wyłączeniu,
przewodniczący Komisji:
1) zarządza weryfikację czynności przeprowadzonych przy
udziale tego członka Komisji lub eksperta;
2) wyznacza do prac zespołu innego członka Komisji lub eksperta.
4. Jeżeli w wyniku weryfikacji, o której mowa w ust. 3 pkt 1,
przewodniczący Komisji powziął wątpliwości co do bezstronności członka Komisji lub
eksperta, który brał udział w pracach Komisji, w tym w pracach zespołu prowadzącego
czynności badawcze:
1) składa do ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej
wniosek o cofnięcie wyznaczenia członkowi Komisji;
2) cofa wyznaczenie ekspertowi.
5. W przypadku gdy przewodniczący Komisji, po zakończeniu
badania lub po ogłoszeniu raportu, powziął wiadomość, że w pracach Komisji, w tym
w pracach zespołu prowadzącego czynności badawcze, brał udział członek Komisji lub
ekspert podlegający wyłączeniu, przewodniczący Komisji zarządza weryfikację
czynności przeprowadzonych przy udziale tego członka Komisji lub eksperta.
6. Jeżeli w wyniku weryfikacji, o której mowa w ust. 5,
przewodniczący Komisji powziął wątpliwości co do bezstronności członka Komisji lub
eksperta, który brał udział w pracach Komisji, w tym w pracach zespołu prowadzącego
czynności badawcze, zarządza przeprowadzenie ponownego badania oraz:
1) składa do ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej
wniosek o cofnięcie wyznaczenia członkowi Komisji;
2) cofa wyznaczenie ekspertowi.
13
Art. 19. 1. Komisja ustala, niezwłocznie po otrzymaniu zgłoszenia o wypadku
lub incydencie morskim, czy doszło do wypadku lub incydentu morskiego.
2. Komisja przystępuje do badania wypadku lub incydentu morskiego
niezwłocznie, nie pó niej jednak niż w terminie 2 miesięcy od dnia zaistnienia wypadku
lub incydentu morskiego.
3. Badanie wypadku lub incydentu morskiego przeprowadza się
w taki sposób, aby nie powodowało ono nieuzasadnionego przestoju statku w porcie.
4. W wyjątkowych przypadkach, w celu umożliwienia dokończenia
prowadzonego badania wypadku lub incydentu morskiego, Komisja może, w drodze
decyzji, zatrzymać statek w porcie na czas niezbędny do zakończenia badania,
nieprzekraczający 24 godzin.
5. O zatrzymaniu statku w porcie Komisja informuje niezwłocznie
kapitana portu, właściwego dla miejsca zatrzymania statku.
6. Od decyzji o zatrzymaniu statku w porcie przysługuje odwołanie
do ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej.
Art. 20. 1. Komisja bada każdy bardzo poważny wypadek i poważny
wypadek.
2. Po dokonaniu wstępnej oceny przyczyn zaistnienia poważnego
wypadku Komisja może rozstrzygnąć o odstąpieniu od prowadzonego badania.
3. W przypadku zaistnienia wypadku innego niż wypadek, o którym
mowa w ust. 1, lub incydentu morskiego, Komisja rozstrzyga o podjęciu albo
o odstąpieniu od badania.
4. Przy podejmowaniu rozstrzygnięcia, o którym mowa w ust. 2 i 3,
Komisja bierze pod uwagę powagę zaistniałego zdarzenia, typ statku lub ładunku oraz
czy wyniki badania przyczynią się do zapobiegania wypadkom i incydentom morskim
w przyszłości.
5. Przewodniczący Komisji powiadamia Komisję Europejską
o każdym wypadku lub incydencie morskim oraz o odstąpieniu od badania wypadku
lub incydentu morskiego, o którym mowa w ust. 2 i 3, umieszczając informacje na
formularzu udostępnionym w bazie danych EMCIP.
14
torów VDR lub S-VDR i innych urządzeń elektronicznych;
2) zapewnienia współpracy technicznej oraz wzajemnego dostępu
do wiedzy specjalistycznej koniecznej do wykonania poszcze-
gólnych zadań z zakresu badania wypadków i incydentów
morskich;
3) pozyskiwania i wzajemnego udostępniania informacji
potrzebnych do analizowania danych o wypadku lub incydencie
morskim oraz przygotowania stosownych zaleceń dotyczących
bezpieczeństwa na poziomie Unii Europejskiej;
4) przygotowania wspólnych zasad realizacji zaleceń dotyczących
bezpieczeństwa, o których mowa w art. 43, oraz
przystosowania metod badania wypadków i incydentów
morskich do zmian wynikających z postępu technicznego
i naukowego;
5) odpowiedniego korzystania z wczesnego alertu, o którym
mowa w art. 42;
6) ustalenia metod udostępniania dowodów, dokumentów,
zapisów i informacji, o których mowa w art. 32 ust. 1,
z uwzględnieniem odpowiednio przepisów państw
członkowskich Unii Europejskiej oraz państw trzecich
dotyczących ograniczonego dostępu do tych danych;
7) organizowania, w miarę potrzeb, odpowiednich szkoleń dla
osób prowadzących badania wypadków i incydentów morskich;
8) wspierania współpracy w zakresie badania wypadków lub
incydentów morskich z odpowiednimi organami państw
trzecich i organizacjami międzynarodowymi badającymi takie
wypadki lub incydenty morskie;
9) zapewnienia organom prowadzącym badanie niezbędnych
informacji.
10
Rozdział 3
Badanie wypadków i incydentów morskich
Art. 15. 1. Komisja bada wypadki i incydenty morskie:
1) w których uczestniczył:
a) statek o polskiej przynależności,
b) statek o obcej przynależności, jeżeli wypadek lub incydent
morski nastąpił na polskich morskich wodach wewnętrz-
nych lub polskim morzu terytorialnym,
c) prom pasażerski typu ro-ro lub szybki statek pasażerski,
jeżeli wypadek lub incydent morski nastąpił poza wodami
wewnętrznymi lub morzem terytorialnym państwa
członkowskiego Unii Europejskiej, w przypadku gdy
ostatnim portem zawinięcia statku był port
w Rzeczypospolitej Polskiej;
2) w stosunku do których Rzeczpospolita Polska jest państwem
istotnie zainteresowanym w rozumieniu art. 21 ust. 3.
2. Komisja nie bada wypadków i incydentów morskich:
1) w których uczestniczyły wyłącznie:
a) jednostki pływające Marynarki Wojennej, Straży
Granicznej lub Policji,
b) statki bez napędu mechanicznego lub statki drewniane
o prostej konstrukcji,
c) statki żeglugi śródlądowej, jeśli wypadek lub incydent miał
miejsce na wodach śródlądowych, określonych na
podstawie ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. – Prawo wodne
(Dz. U. z 2012 r. poz. 145);
2) w których uczestniczyły wyłącznie:
a) inne, niż określone w pkt 1 lit. a, statki pełniące wyłącznie
specjalną służbę państwową lub eksploatowane przez
państwo w celach niehandlowych,
11
b) statki rybackie o długości całkowitej do 15 m,
c) jachty rekreacyjne
– z
wyjątkiem bardzo poważnych wypadków;
3) na stałych platformach wiertniczych, w których nie
uczestniczyły statki morskie.
Art. 16. 1. Komisja nie rozstrzyga o winie lub o odpowiedzialności.
2. Komisja podejmuje rozstrzygnięcia w formie uchwały.
3. Członkowie Komisji, podejmując uchwałę kierują się zasadą
swobodnej oceny dowodów.
4. Komisja prowadzi badania niezależnie od prowadzonych w tym
samym czasie postępowań karnych lub innych postępowań mających na celu ustalenie
winy lub odpowiedzialności. Prowadzenie takich postępowań nie może uniemożliwiać
lub opó niać badania wypadku lub incydentu morskiego prowadzonego przez Komisję.
Art. 17. 1. Celem badania wypadku lub incydentu morskiego jest ustalenie
okoliczności i przyczyn jego wystąpienia dla zapobiegania wypadkom i incydentom
morskim w przyszłości oraz poprawy stanu bezpieczeństwa morskiego.
2. Badanie obejmuje zbieranie i analizowanie dowodów oraz
określenie czynników, które miały wpływ na zaistnienie wypadku lub incydentu
morskiego, a także gdy jest to wskazane, przygotowanie zaleceń dotyczących
bezpieczeństwa, o których mowa w art. 43 ust. 1.
3. Czynności badawcze, w ramach badania, prowadzi zespół
wyznaczony przez przewodniczącego Komisji, składający się z członków Komisji oraz,
w razie potrzeby, z ekspertów biorących udział w pracach Komisji.
4. Zespół prowadzący czynności badawcze składa się co najmniej
z dwóch osób, w tym co najmniej jednego członka Komisji.
Art. 18. 1. W pracach Komisji, w tym w pracach zespołu prowadzącego
czynności badawcze, nie może brać udziału członek Komisji lub ekspert, który podlega
wyłączeniu. Do wyłączenia stosuje się odpowiednio przepis art. 24 ustawy z dnia
12
14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98,
poz. 1071, z pó n. zm.7)).
2. Członka Komisji lub eksperta, który podlega wyłączeniu z prac
Komisji, w tym z prac zespołu prowadzącego czynności badawcze, wyłącza
przewodniczący Komisji. Przewodniczącego Komisji wyłącza Komisja.
3. W przypadku gdy przewodniczący Komisji, w trakcie badania,
powziął wiadomość, że w pracach Komisji, w tym w pracach zespołu prowadzącego
czynności badawcze, brał udział członek Komisji lub ekspert podlegający wyłączeniu,
przewodniczący Komisji:
1) zarządza weryfikację czynności przeprowadzonych przy
udziale tego członka Komisji lub eksperta;
2) wyznacza do prac zespołu innego członka Komisji lub eksperta.
4. Jeżeli w wyniku weryfikacji, o której mowa w ust. 3 pkt 1,
przewodniczący Komisji powziął wątpliwości co do bezstronności członka Komisji lub
eksperta, który brał udział w pracach Komisji, w tym w pracach zespołu prowadzącego
czynności badawcze:
1) składa do ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej
wniosek o cofnięcie wyznaczenia członkowi Komisji;
2) cofa wyznaczenie ekspertowi.
5. W przypadku gdy przewodniczący Komisji, po zakończeniu
badania lub po ogłoszeniu raportu, powziął wiadomość, że w pracach Komisji, w tym
w pracach zespołu prowadzącego czynności badawcze, brał udział członek Komisji lub
ekspert podlegający wyłączeniu, przewodniczący Komisji zarządza weryfikację
czynności przeprowadzonych przy udziale tego członka Komisji lub eksperta.
6. Jeżeli w wyniku weryfikacji, o której mowa w ust. 5,
przewodniczący Komisji powziął wątpliwości co do bezstronności członka Komisji lub
eksperta, który brał udział w pracach Komisji, w tym w pracach zespołu prowadzącego
czynności badawcze, zarządza przeprowadzenie ponownego badania oraz:
1) składa do ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej
wniosek o cofnięcie wyznaczenia członkowi Komisji;
2) cofa wyznaczenie ekspertowi.
13
Art. 19. 1. Komisja ustala, niezwłocznie po otrzymaniu zgłoszenia o wypadku
lub incydencie morskim, czy doszło do wypadku lub incydentu morskiego.
2. Komisja przystępuje do badania wypadku lub incydentu morskiego
niezwłocznie, nie pó niej jednak niż w terminie 2 miesięcy od dnia zaistnienia wypadku
lub incydentu morskiego.
3. Badanie wypadku lub incydentu morskiego przeprowadza się
w taki sposób, aby nie powodowało ono nieuzasadnionego przestoju statku w porcie.
4. W wyjątkowych przypadkach, w celu umożliwienia dokończenia
prowadzonego badania wypadku lub incydentu morskiego, Komisja może, w drodze
decyzji, zatrzymać statek w porcie na czas niezbędny do zakończenia badania,
nieprzekraczający 24 godzin.
5. O zatrzymaniu statku w porcie Komisja informuje niezwłocznie
kapitana portu, właściwego dla miejsca zatrzymania statku.
6. Od decyzji o zatrzymaniu statku w porcie przysługuje odwołanie
do ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej.
Art. 20. 1. Komisja bada każdy bardzo poważny wypadek i poważny
wypadek.
2. Po dokonaniu wstępnej oceny przyczyn zaistnienia poważnego
wypadku Komisja może rozstrzygnąć o odstąpieniu od prowadzonego badania.
3. W przypadku zaistnienia wypadku innego niż wypadek, o którym
mowa w ust. 1, lub incydentu morskiego, Komisja rozstrzyga o podjęciu albo
o odstąpieniu od badania.
4. Przy podejmowaniu rozstrzygnięcia, o którym mowa w ust. 2 i 3,
Komisja bierze pod uwagę powagę zaistniałego zdarzenia, typ statku lub ładunku oraz
czy wyniki badania przyczynią się do zapobiegania wypadkom i incydentom morskim
w przyszłości.
5. Przewodniczący Komisji powiadamia Komisję Europejską
o każdym wypadku lub incydencie morskim oraz o odstąpieniu od badania wypadku
lub incydentu morskiego, o którym mowa w ust. 2 i 3, umieszczając informacje na
formularzu udostępnionym w bazie danych EMCIP.
14
Dokumenty związane z tym projektem:
-
454
› Pobierz plik