Rządowy projekt ustawy o Państwowej Komisji Badania Wypadków Morskich

3. Organ dochodzeniowy państwa członkowskiego T 21
Art. 41. 1. O sporządzeniu raportu końcowego, tymczasowego lub
kierującego dochodzeniem przesyła Komisji kopię
uproszczonego przewodniczący Komisji informuje niezwłocznie
sprawozdania końcowego, uproszczonego lub
ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej.
tymczasowego. W celu poprawy jakości sprawozdania w
2. Kopię raportu, o którym mowa w ust. 1, przewodniczący Komisji
sposób najbardziej sprzyjający realizacji celu niniejszej
przesyła Komisji Europejskiej. Informacje dotyczące wypadku lub
dyrektywy organ dochodzeniowy uwzględnia w nim
incydentu morskiego, będącego przedmiotem raportu, Komisja
ewentualne uwagi techniczne Komisji dotyczące
zamieszcza na formularzu udostępnionym w bazie danych EMCIP.
sprawozdań końcowych, nie mające wpływu na istotę
ustaleń.
Artykuł 15
1. Państwa członkowskie zapewniają, aby zalecenia T 22,23
Art. 43. 1. Na podstawie informacji uzyskanych podczas badania
Zalecenia
dotyczące bezpieczeństwa wydawane przez organy
wypadku lub incydentu morskiego Komisja sporządza zalecenia
dotyczące
dochodzeniowe były należycie uwzględniane przez ich
dotyczące bezpieczeństwa, zwane dalej „zaleceniami”.
bezpieczeń adresatów oraz aby, w stosownych przypadkach,
2. Komisja może sporządzić zalecenia dotyczące bezpieczeństwa na
stwa
właściwe działania realizowane w ich następstwie były
podstawie analizy danych zbiorczych albo na podstawie ogólnych

zgodne z przepisami prawa wspólnotowego i
wyników przeprowadzonych badań wypadków lub incydentów
międzynarodowego.
morskich.
2. W stosownych przypadkach organ dochodzeniowy lub
3. Zalecenia nie mogą ustalać odpowiedzialności lub winy.
Komisja wydają zalecenia dotyczące bezpieczeństwa na
4. Zalecenia stanowią propozycje działań skierowanych do podmiotów,
podstawie analizy danych zbiorczych oraz na podstawie
które mogą przyczynić się do zapobiegania wypadkom lub incydentom
ogólnych wyników przeprowadzonych dochodzeń w
morskim, w tym armatorów statków, uznanych organizacji, organów
sprawie bezpieczeństwa.
administracji morskiej, Straży Granicznej, Policji, służb ustawowo
3. Zalecenia dotyczące bezpieczeństwa w żadnym
powołanych do niesienia pomocy oraz innych podmiotów uznanych
przypadku nie przypisują winy lub odpowiedzialności za
przez Komisję za właściwe.
wypadek.
Art. 44. Podmioty, o których mowa w art. 43 ust. 4, do których
skierowane są zalecenia, mają obowiązek powiadomić
przewodniczącego Komisji w terminie do 6 miesięcy od dnia
doręczenia raportu końcowego, o uwzględnieniu lub o przyczynach
nieuwzględnienia zaleceń wydanych przez Komisję.
Artykuł 16
Jeżeli na dowolnym etapie dochodzenia w sprawie T 22

Art. 42. 1. Na dowolnym etapie badania wypadku lub incydentu
System
bezpieczeństwa organ dochodzeniowy państwa
morskiego, Komisja, aby zapobiec ryzyku zaistnienia kolejnych
wczesnego członkowskiego uzna, że w celu zapobieżenia ryzyku
wypadków lub incydentów morskich, może skierować do podmiotów,
ostrzegani
kolejnych wypadków konieczne jest pilne podjęcie
których działanie może przyczynić się do zapobiegania wypadkom lub
a
działania na poziomie wspólnotowym, niezwłocznie
incydentom morskim w przyszłości, w tym armatorów statków,

powiadamia Komisję o konieczności wystosowania
organów administracji morskiej, służb ratowniczych oraz innych
wczesnego ostrzeżenia, bez uszczerbku dla prawa tego
podmiotów uznanych przez Komisję za właściwe, ostrzeżenie o
organu do wystosowania wczesnego ostrzeżenia. W razie
możliwym niebezpieczeństwie (wczesny alert).

potrzeby Komisja wystosowuje notę ostrzegawczą do
2. W przypadku, gdy w celu zapobieżenia ryzyku zaistnienia
wiadomości odpowiedzialnych organów we wszystkich
wypadków lub incydentów morskich konieczne jest podjęcie działań
pozostałych państwach członkowskich, do
przez inne niż Rzeczpospolita Polska państwa Unii Europejskiej
przedsiębiorstw żeglugowych i innych właściwych stron.
przewodniczący Komisji niezwłocznie powiadamia Komisję

21
Europejską o konieczności wydania takiego wczesnego alertu.
Artykuł 17
1.Dane dotyczące wypadków i incydentów morskich są T 13
Art. 20. 6. Przewodniczący Komisji powiadamia Komisję Europejską o
Europejsk
przechowywane i analizowane za pomocą europejskiej
każdym wypadku lub incydencie morskim oraz o odstąpieniu od
a baza
elektronicznej bazy danych, która zostanie utworzona
badania wypadku lub incydentu morskiego, o których mowa w ust. 2 i
danych o
przez Komisję, zwanej Europejską Platformą
3, Komisję Europejską, umieszczając, na formularzu udostępnionym w
wypadkac
Informacyjną w sprawie Wypadków Morskich (EMCIP).
bazie danych EMCIP.
h morskich 2.Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o

uprawnionych organach, które będą posiadały dostęp do
tej bazy danych.
3.Organy dochodzeniowe państw członkowskich
powiadamiają Komisję o wypadkach i incydentach
morskich zgodnie z wzorem zamieszczonym w
załączniku II. Organy te dostarczają Komisji także dane z
postępowań w sprawie bezpieczeństwa zgodnie ze
schematem bazy danych EMCIP.
4.Komisja i państwa członkowskie opracowują według
właściwego harmonogramu schemat bazy danych i
sposób powiadamiania o nich.
Artykuł 18
Państwa członkowskie uwzględniają zgodnie ze swoim T 8 Art. 13. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w
Sprawiedli prawem krajowym odpowiednie postanowienia
drodze zarządzenia, siedzibę Komisji oraz regulamin jej działania,
we trakto- wytycznych IMO dotyczące sprawiedliwego traktowania
uwzględniając charakter wykonywanych przez nią zadań oraz
wanie
marynarzy w sytuacji wypadku morskiego na wodach
uzgodnione w ramach Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO)
marynarzy znajdujących się pod ich jurysdykcją.
zalecane metody postępowania dotyczące sprawiedliwego traktowania
marynarzy w przypadku wypadku lub incydentu morskiego, wiążące
Rzeczpospolitą Polską.

Artykuł 19
1. Komisja jest wspierana przez Komitet ds.
N

Komitet
Bezpiecznych Mórz i Zapobiegania Zanieczyszczeniom

Morza przez Statki (COSS) ustanowiony na mocy
rozporządzenia (WE) nr 2099/2002 Parlamentu
Europejskiego i Rady. ( 1 )
2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje
się art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem
przepisów jej art. 8. Okres ustanowiony w art. 5 ust. 6
decyzji 1999/468/WE wynosi dwa miesiące.
3. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje
się art. 5a ust. 1–4 i art. 7 decyzji 1999/468/WE, z
uwzględnieniem przepisów jej art. 8.
Artykuł 20
Komisja może aktualizować definicje zawarte w N




22
Uprawnien niniejszej dyrektywie oraz odesłania do aktów Wspólnoty
ia do
i instrumentów IMO w celu dostosowania ich do
wprowadz
środków Wspólnoty lub IMO, które weszły w życie, i
ania zmian pod warunkiem przestrzegania ograniczeń nałożonych

niniejszą dyrektywą. rodki te, mające na celu zmianę
elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy,
między innymi poprzez jej uzupełnienie, przyjmowane są
zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o
której mowa w art. 19 ust. 3. Stanowiąc zgodnie z tą
samą procedurą, Komisja może również wprowadzać
zmiany w załącznikach. Zmiany w kodeksie dochodzeń
w sprawach wypadków i incydentów morskich IMO
mogą być wyłączone z zakresu zastosowania niniejszej
dyrektywy zgodnie z art. 5 rozporządzenia (WE) nr
2099/2002.
Artykuł 21
aden z przepisów niniejszej dyrektywy nie
T 12,19, Art. 19.3. Badanie wypadku lub incydentu morskiego przeprowadza się
rodki
uniemożliwia państwu członkowskiemu podejmowania
21,22 w taki sposób, aby nie powodowało ono nieuzasadnionego przestoju
dodatkowe dodatkowych środków w sprawie bezpieczeństwa
statku w porcie.
morskiego, które nie są w niej ujęte, pod warunkiem że
4. W wyjątkowych przypadkach, w celu umożliwienia dokończenia
takie środki nie naruszają niniejszej dyrektywy ani w
prowadzonego badania wypadku lub incydentu morskiego, Komisja
inny sposób nie wpływają niekorzystnie na osiągnięcie
może, w drodze decyzji administracyjnej, zatrzymać statek w porcie na
jej celu, ani też nie zagrażają osiągnięciu jej celów.
czas niezbędny do zakończenia badania, nieprzekraczający 24 godzin.
5. O zatrzymaniu statku w porcie Komisja informuje niezwłocznie
kapitanat portu właściwego dla miejsca zatrzymania statku.
6. Od decyzji o zatrzymaniu statku w porcie, przysługuje odwołanie do
ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej.
Art. 34. W przypadku gdy do badania wypadku lub incydentu
morskiego konieczne jest podjęcie przez Komisję współpracy z innym
działającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej organem
badającym wypadki lub incydenty morskie, w tym z Państwową
Komisją Badania Wypadków Lotniczych, zakres i tryb współpracy
uzgadniają przewodniczący tych organów.
Art. 41. 3. Przewodniczący Komisji przesyła Międzynarodowej
Organizacji Morskiej IMO kopię raportu końcowego z badania:
1) bardzo poważnego wypadku morskiego,
2) wypadku morskiego innego niż określony w pkt 1, lub
incydentu morskiego, w którym zawarte są informacje mogące
zapobiec lub zmniejszyć skutki wypadków lub incydentów
morskich w przyszłości

23
- za pośrednictwem wiatowego Zintegrowanego Systemu Informacji
eglugowej (GISIS), stanowiącego bazę informacji w zakresie
bezpieczeństwa, ochrony żeglugi i środowiska morskiego, prowadzoną
przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO).
Art.43. 2. Komisja może sporządzić zalecenia dotyczące
bezpieczeństwa na podstawie analizy danych zbiorczych albo na
podstawie ogólnych wyników przeprowadzonych badań wypadków lub
incydentów morskich. 5.
Komisja może informować o zaleceniach międzynarodowe organizacje
morskie i instytucje europejskie właściwe w sprawach zapobiegania
wypadkom lub incydentom morskim.
Artykuł 22
Państwa członkowskie ustanawiają przepisy dotyczące T 25
Rozdział 6

Sankcje
sankcji za naruszenia przepisów krajowych przyjętych
Kary pieniężne

zgodnie z niniejszą dyrektywą i przyjmują wszelkie

niezbędne środki w celu ich wdrożenia. Sankcje te muszą
Art. 51. 1. Kto:
być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.
1) będąc świadkiem wypadku lub incydentu morskiego nie
powiadomił najbliższego terenowego organu administracji
morskiej, Morskiej Służby Poszukiwania i Ratownictwa,
Marynarki Wojennej, Straży Granicznej, Policji, Państwowej
Straży Pożarnej lub innych służb ustawowo powołanych do
niesienia pomocy,
2) uniemożliwia członkom Komisji korzystanie z
przysługujących im uprawnień, o których mowa w art. 29 ust.
1,
3) uniemożliwia ekspertom biorącym udział w pracach Komisji i
przedstawicielom istotnie zainteresowanych państw
korzystanie z przyznanych im w upoważnieniu, o którym
mowa w art. 31 uprawnień.
4) nie udostępnia Komisji, na jej żądanie, środków, materiałów
lub śladów, o których mowa w art. 50,
5) będąc obowiązany do powiadomienia przewodniczącego
Komisji o uwzględnieniu lub o przyczynach nieuwzględnienia
zaleceń wydanych przez Komisję w terminie, o którym mowa
w art. 45 ust. 1, nie powiadomił tego organu
- podlega karze pieniężnej do wysokości nieprzekraczającej
dwudziestokrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w
gospodarce narodowej za rok poprzedzający, ogłaszanego przez
Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.
Art. 52. Kary pieniężne wymierza w pierwszej instancji, w drodze

24
decyzji, minister właściwy do spraw gospodarki morskiej.

Artykuł 23
Komisja co pięć lat przedstawia Parlament
N

Sprawozda Europejskiemu i Radzie sprawozdanie o wprowadzaniu
nie z
w życie i o zgodności z niniejszą dyrektywą oraz, w razie
wprowadz
konieczności, proponuje dalsze środki w świetle
ania w
określonych w nim zaleceń.
życie
Artykuł 24 1. Niniejszym skreśla się art. 12 dyrektywy 1999/35/WE. T

Zmiany w 2. Niniejszym skreśla się art. 11 dyrektywy 2002/59/WE.
obowiązuj

ących
aktach

Artykuł 25
1. Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy N 33
Art. 63. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia
Transpozy
ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do
ogłoszenia, z wyjątkiem przepisu art. 56 pkt 12, który wchodzi w
cja
wykonania niniejszej dyrektywy najpó niej do dnia 17
życie po upływie 12 miesięcy od dnia ogłoszenia.

czerwca 2011 r. Przepisy przyjęte przez państwa
członkowskie zawierają odesłanie do niniejszej
dyrektywy lub odesłanie takie towarzyszy ich urzędowej
publikacji. Sposób dokonania takiego odesłania ustalany
jest przez państwa członkowskie.
2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst
głównych przepisów prawa krajowego, które przyjmują
w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.
Artykuł 26
Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia N

Wejście w po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii
życie
Europejskiej.

Artykuł 27
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw N

Adresaci
członkowskich.




25