Rządowy projekt ustawy o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego

b) rozporządzenia (UE) nr 1305/2013, pod
warunkiem że więcej niż 50 % powierzchni
jednostki, o której mowa w akapicie drugim
niniejszego ustępu, jest pokrytych lasem, a
stosunek lasów do gruntów rolnych jest
wyższy niż 3:1.
Obszary pokryte lasem oraz stosunek
obszarów leśnych do gruntów rolnych ocenia
się na poziomie obszaru równoważnego
poziomowi LAU2 lub na poziomie innej
wyraźnie
wytyczonej
jednostki,
która
obejmuje jeden wyraźny ciągły obszar
geograficzny
o
podobnych
warunkach
rolnych.
Art. 46 8. Państwa członkowskie powiadamiają
N


Przepis rozporządzenia
ust. 8
Komisję o decyzjach, o których mowa w ust.
stosowany wprost – nie
2, do dnia 1 sierpnia 2014 r., a o wszelkich
wymaga wdrożenia
decyzjach, o których mowa w ust. 3, 5, 6 lub
7 – do dnia 1 sierpnia roku poprzedzającego
ich stosowanie.
132


Art. 46 9. Komisja jest uprawniona do przyjmowania
N


Przepis rozporządzenia
ust. 9
zgodnie z art. 70 aktów delegowanych:
stosowany wprost – nie
a) ustanawiających dalsze kryteria dla
wymaga wdrożenia
rodzajów obszarów, o których mowa w ust. 2
niniejszego artykułu, aby mogły
kwalifikować się jako obszary
proekologiczne;
b) dodających inne rodzaje obszarów niż te, o
których mowa w ust. 2, i które można brać
pod uwagę w celu wypełniania wielkości
procentowej, o której mowa w ust. 1;
c) dostosowujących załącznik X w celu
ustanowienia współczynników
przekształcenia i współczynników ważenia, o
których mowa w ust. 3, oraz w celu
uwzględnienia kryteriów lub rodzajów
obszarów, które mają zostać określone przez
Komisję na mocy lit. a) i b) niniejszego
ustępu;
d) określających zasady realizacji, o których
mowa w ust. 5 i 6, w tym minimalne wymogi
takiej realizacji;
e) ustanawiających ramy, w których państwa
członkowskie mają określić kryteria uznania
gospodarstw rolnych za znajdujące się w
bliskiej odległości do celów ust. 6;
f)
ustanawiających
metody
określania
wielkości
procentowej
całkowitej
powierzchni obszarów pokrytych lasem oraz
stosunku obszarów leśnych do gruntów
rolnych, o którym mowa w ust. 7.
133


Art. 47 1. Aby sfinansować płatność, o której mowa
N


Przepis rozporządzenia
ust. 1 i
w
niniejszym
rozdziale,
państwa
stosowany wprost – nie
2 akapit
członkowskie
wykorzystują
30%
wymaga wdrożenia
pierwsz
rocznego pułapu krajowego określonego
y
w załączniku II.
2. 2. Państwa członkowskie stosują płatność,
o której mowa w niniejszym rozdziale, na
poziomie krajowym.
Art. 47 Stosując art. 23, państwa członkowskie mogą
N


Nie będzie stosowany w
ust.
2 zadecydować o stosowaniu płatności na
Polsce
akapit
poziomie regionalnym. W takim przypadku
drugi
wykorzystują w każdym regionie część
pułapu ustalonego w ust. 3 niniejszego
artykułu. Dla każdego regionu część taką
oblicza
się
dzieląc
odpowiedni
pułap
regionalny ustalony zgodnie z art. 23 ust. 2
przez krajowy pułap ustalony zgodnie z art.
22 ust. 1, po zastosowaniu zmniejszenia
liniowego przewidzianego w art. 30 ust. 1 w
przypadku gdy nie stosuje się art. 30 ust. 2.
Art. 47 3. Komisja przyjmuje akty wykonawcze
N


Przepis rozporządzenia
ust. 3
ustalające co roku odpowiedni pułap dla
stosowany wprost – nie
płatności, o której mowa w niniejszym
wymaga wdrożenia
rozdziale. Te akty wykonawcze przyjmuje się
zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której
mowa w art. 71 ust. 2.
Art. 48 Przepisy ogólne
N


Nie będzie stosowany w
48.
1. Państwa
członkowskie
mogą
Polsce.
przyznawać płatność rolnikom, którzy są
uprawnieni do płatności w ramach systemu
płatności podstawowej lub systemu jednolitej
płatności obszarowej, o których mowa w
134


rozdziale 1, i których gospodarstwa rolne są
w całości lub częściowo położone na
wyznaczonych przez państwa członkowskie
zgodnie z art. 32 ust. 1 rozporządzenia (UE)
nr 1305/2013 obszarach o ograniczeniach
naturalnych („płatności z tytułu obszarów o
ograniczeniach naturalnych”).
2. Państwa członkowskie mogą podjąć
decyzję o przyznaniu płatności z tytułu
obszarów o ograniczeniach naturalnych w
odniesieniu
do
wszystkich
obszarów
objętych zakresem ust. 1 lub o ograniczeniu
płatności do niektórych takich obszarów na
podstawie
obiektywnych
i
niedyskryminacyjnych kryteriów.
3. Bez uszczerbku dla ust. 2 niniejszego
artykułu,
dla
stosowania
dyscypliny
finansowej, zmniejszania płatności zgodnie z
art. 11 i liniowego zmniejszenia zgodnie z
art. 7 niniejszego rozporządzenia, oraz
stosowania art. 63 rozporządzenia (UE)
nr 1306/2013 płatność z tytułu obszarów o
ograniczeniach naturalnych przyznaje się
rocznie na kwalifikujący się hektar położony
na obszarach, w odniesieniu do których
państwo członkowskie zadecydowało o
przyznaniu płatności zgodnie z ust. 2
niniejszego artykułu. Wypłaca się ją po
aktywacji
uprawnień
do
płatności
w
odniesieniu do tych hektarów posiadanych
przez danego rolnika lub – w państwach
członkowskich
stosujących
art.
36
135


niniejszego
rozporządzenia
–
po
zadeklarowaniu tych kwalifikujących się
hektarów przez danego rolnika.
4. Płatność
z
tytułu
obszarów
o
ograniczeniach
naturalnych,
na
hektar,
oblicza się dzieląc kwotę wynikającą ze
stosowania
art.
49
przez
liczbę
kwalifikujących
się
hektarów
zadeklarowanych zgodnie z art. 33 ust. 1 lub
art. 36 lit. 2, położonych na obszarach, w
odniesieniu
do
których
państwo
członkowskie zadecydowało o przyznaniu
płatności zgodnie z ust. 2 niniejszego
artykułu.
Państwa członkowskie mogą w oparciu o
obiektywne i niedyskryminacyjne kryteria
ustalić również maksymalną liczbę hektarów
na gospodarstwo rolne, w odniesieniu do
której można przyznać wsparcie na mocy
niniejszego rozdziału.
5. Państwa członkowskie mogą stosować
płatność z tytułu obszarów o ograniczeniach
naturalnych na poziomie regionalnym na
warunkach
określonych
w
niniejszym
ustępie, pod warunkiem że określiły odnośne
regiony
zgodnie
z
obiektywnymi
i
niedyskryminacyjnymi kryteriami, a w
szczególności
ich
cechy
w
zakresie
ograniczeń naturalnych, w tym dotkliwość
tych
ograniczeń,
i
ich
warunki
agronomiczne.
Państwa członkowskie dzielą pułap krajowy,
136