Rządowy projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej

– 15 –
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia,
wyrazić zgodę na zwiększenie wielkości wynagrodzeń o środki przyznane w ramach
programów realizowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3
ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, uwzględniając stan finansów
publicznych państwa, konieczność zapewnienia prawidłowej realizacji zadań publicznych
oraz źródło finansowania zwiększenia wielkości wynagrodzeń.
Art. 23. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze
rozporządzenia, wyrazić zgodę na zwiększenie wielkości wynagrodzeń bezosobowych
niezależnie od ograniczeń, o których mowa w art. 18, art. 19, art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1,
uwzględniając stan finansów publicznych państwa, konieczność zapewnienia prawidłowej
realizacji zadań publicznych oraz źródło finansowania zwiększenia wielkości wynagrodzeń.
Art. 24. 1. Przez wynagrodzenia, o których mowa w art. 16, art. 17, art. 18 ust. 7, art. 21
i art. 22, rozumie się wydatki pieniężne oraz wartość świadczeń w naturze, wypłacane
sędziom, prokuratorom, posłom, senatorom oraz pracownikom zatrudnionym na podstawie
stosunku pracy, z wyjątkiem osób kierujących w rozumieniu ustawy z dnia 3 marca 2000 r.
o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi, zaliczone – według
zasad statystyki zatrudnienia i wynagrodzeń określonych przez Główny Urząd Statystyczny –
do „wynagrodzeń bez wypłat z zysku”.
2. Przez wynagrodzenia bezosobowe, o których mowa w art. 18, art. 19, art. 21 i art. 22,
rozumie się w szczególności wynagrodzenia:
1)
wypłacane na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło;
2)
wypłacane na podstawie odrębnych przepisów osobom, które wykonują określone
czynności na polecenie właściwych organów, w szczególności biegłym w postępowaniu
przygotowawczym, sądowym i administracyjnym, wynagrodzenia za czynności
arbitrów, wynagrodzenia tłumaczy przysięgłych, wynagrodzenia kuratorów
zastępujących strony w postępowaniu;
3)
wypłacane osobom fizycznym za udział w komisjach, radach, zespołach, komitetach,
radach nadzorczych, zarządach spółek, jury w konkursach, radach naukowych
i naukowo-technicznych, niezależnie od sposobu ich powoływania;

poz. 235, Nr 73, poz. 390, Nr 81, poz. 440, Nr 106, poz. 622, Nr 112, poz. 654, Nr 113, poz. 657, Nr 122,
poz. 696, Nr 138, poz. 808, Nr 149, poz. 887, Nr 171, poz. 1016, Nr 205, poz. 1203 i Nr 232, poz. 1378,
z 2012 r. poz. 123, 1016, 1342 i 1548, z 2013 r. poz. 154, 879, 983, 1290, 1623, 1646 i 1650 oraz z 2014 r.
poz. 24, 295, 496, 567, 619, 773, 1004, 1136, 1138, 1146 i 1188.
– 16 –
4)
dodatkowe radców prawnych z tytułu zastępstwa w postępowaniu sądowym wypłacane
na podstawie umowy cywilnoprawnej;
5)
przysługujące członkom komisji wojewódzkiej do spraw służby zastępczej i członkom
komisji do spraw służby zastępczej za udział w pracach tych komisji;
6)
dla pozaetatowych członków samorządowych kolegiów odwoławczych za udział
w posiedzeniach;
7)
ryczałtowe dla pozaetatowych członków kolegiów regionalnych izb obrachunkowych;
8)
honoraria.
Art. 25. W roku 2015 specjalizacja, o której mowa w art. 70 ust. 1 ustawy zmienianej
w art. 10, jest dofinansowywana przez ministra właściwego do spraw zdrowia ze środków
Funduszu Pracy.
Art. 26. 1. Minister właściwy do spraw pracy na podstawie umowy zawartej
z ministrem właściwym do spraw zdrowia przekazuje w roku 2015, na wyodrębniony
rachunek bankowy urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw zdrowia, środki
Funduszu Pracy z przeznaczeniem w roku 2015 na:
1)
staże podyplomowe oraz szkolenia specjalizacyjne lekarzy i lekarzy dentystów,
o których mowa w przepisach o zawodach lekarza i lekarza dentysty;
2)
staże podyplomowe oraz specjalizacje pielęgniarek i położnych, o których mowa
w przepisach o zawodach pielęgniarki i położnej.
2. Umowa, o której mowa w ust. 1, powinna określać w szczególności tryb
przekazywania środków oraz ich rozliczenia.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia przekazuje na podstawie zawartych umów
środki, o których mowa w ust. 1:
1)
marszałkom województw;
2)
wojewodom;
3)
podmiotom prowadzącym szkolenie specjalizacyjne, o których mowa w art. 16h ust. 1
oraz art. 16k ust. 2 ustawy zmienianej w art. 3;
4)
organizatorom kształcenia, o których mowa w art. 70 ust. 3 ustawy zmienianej
w art. 10.
Art. 27. W roku 2015 dysponent Funduszu Pracy, o którym mowa w ustawie zmienianej
w art. 6, nie może dokonywać przesunięć, przewidzianych w planie Funduszu Pracy,
wydatków realizowanych w ramach środków Unii Europejskiej w celu ich przeniesienia na
– 17 –
zadania realizowane bez udziału środków europejskich, z tym że przesunięcia te mogą być
dokonywane za zgodą ministra właściwego do spraw finansów publicznych.
Art. 28. W roku 2015 fundusz socjalny, o którym mowa w), tworzy się z odpisu w wysokości 0,6% środków
zaplanowanych w ustawie budżetowej na rok 2011 z dnia 20 stycznia 2011 r. (Dz. U. Nr 29,
), tworzy się z odpisu w wysokości 0,5% środków
zaplanowanych w ustawie budżetowej na rok 2011 z dnia 20 stycznia 2011 r. na emerytury
i renty.
Art. 30. 1. W roku 2015 wydatki Funduszu Rozwoju Kultury Fizycznej, utworzonego
na podstawie ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201,
poz. 1540, z późn. zm.), mogą być przeznaczone także na dofinansowanie zadań
związanych z przygotowywaniem kadry narodowej do udziału w igrzyskach olimpijskich,
igrzyskach paraolimpijskich, igrzyskach głuchych, mistrzostwach świata lub mistrzostwach
Europy.
2. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe
warunki uzyskiwania dofinansowania realizacji zadań, o których mowa w ust. 1, tryb
składania wniosków oraz przekazywania środków, z uwzględnieniem racjonalności
i ciągłości finansowania zadań.

12) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 675, 1355, 1623
i 1717 oraz z 2014 r. poz. 502, 542 i 696.
13) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 675, 1623 i 1717
oraz z 2014 r. poz. 502 i 696.
14) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 127, poz. 857, z 2011 r. Nr 106,
poz. 622 i Nr 134, poz. 779, z 2013 r. poz. 1036 oraz z 2014 r. poz. 768.
– 18 –
Art. 31. 1. W roku 2015, w związku z wykonywaniem zadań organów administracji
rządowej, innych niż minister właściwy do spraw zagranicznych, realizowanych w ramach
służby zagranicznej przez przedstawicieli tych organów w placówkach zagranicznych
Rzeczypospolitej Polskiej, zwanych dalej „przedstawicielami” – współpraca między
właściwym organem administracji rządowej a ministrem właściwym do spraw zagranicznych
w zakresie kierowania do pracy, warunków zatrudnienia i nadzoru nad zadaniami
wykonywanymi przez przedstawicieli tych organów w placówkach zagranicznych
Rzeczypospolitej Polskiej odbywa się, z zastrzeżeniem ust. 3, na następujących zasadach:
1)
przedstawiciel jest wyznaczany oraz odwoływany przez dyrektora generalnego służby
zagranicznej, na wniosek właściwego organu administracji rządowej, spośród osób:
a)
spełniających warunki określone w art. 12 ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 27 lipca
2001 r. o służbie zagranicznej (Dz. U. Nr 128, poz. 1403, z późn. zm.),
b)
wykazujących się znajomością języka urzędowego państwa przyjmującego lub
języka obcego powszechnie używanego w państwie przyjmującym, potwierdzoną
dokumentem określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 12 ust. 3 pkt 2
ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej;
2)
dyrektor generalny służby zagranicznej:
a)
nadaje przedstawicielowi, na wniosek właściwego organu administracji rządowej,
stopień dyplomatyczny zgodnie z przyjętą pragmatyką służbową,
b)
podejmuje decyzje w sprawie warunków zatrudnienia oraz nadawania kolejnych
stopni dyplomatycznych, na wniosek kierownika placówki zagranicznej,
w porozumieniu z właściwym organem administracji rządowej;
3)
zakres obowiązków przedstawiciela określa szczegółowy opis stanowiska sporządzony
przez kierownika placówki zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej w porozumieniu
z właściwym organem administracji rządowej;
4)
nadzór merytoryczny nad wykonywaniem zadań realizowanych przez przedstawiciela
sprawuje właściwy organ administracji rządowej;
5)
ocena okresowa przedstawiciela, o której mowa w art. 81 ust. 1 ustawy z dnia
21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 2014 r. poz. 1111 i 1199), jest
dokonywana z uwzględnieniem opinii właściwego organu administracji rządowej.

15) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz. 2703, z 2006 r. Nr 170,
poz. 1217 i 1218 i Nr 220, poz. 1600, z 2008 r. Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 161, poz. 1277.
– 19 –
2. Zadania, o których mowa w ust. 1, są wykonywane na podstawie porozumienia
zawartego między organem administracji rządowej a ministrem właściwym do spraw
zagranicznych, określającego stanowiska realizujące te zadania oraz szczególne
uwarunkowania związane z realizacją tych zadań, wynikające ze specyfiki właściwego
organu administracji rządowej oraz statusu osób kierowanych do ich wykonywania.
3. Zadania z zakresu działu administracji rządowej sprawy wewnętrzne, realizowane
w placówkach zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej przez funkcjonariuszy
oddelegowanych do urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw zagranicznych
w charakterze oficerów łącznikowych Policji lub Straży Granicznej oraz przez osoby
zatrudnione na stanowiskach personelu pomocniczego lub obsługi, są wykonywane na
podstawie porozumienia zawartego między ministrem właściwym do spraw wewnętrznych
a ministrem właściwym do spraw zagranicznych. Wniosek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1,
właściwy organ Policji lub Straży Granicznej składa po uzyskaniu zgody ministra właściwego
do spraw wewnętrznych.
4. Zadania, o których mowa w ust. 1 i 3, są finansowane z części budżetowej, której
dysponentem jest minister właściwy do spraw zagranicznych.
5. W roku 2015 Prezes Rady Ministrów może, w drodze rozporządzenia, dokonywać
przeniesień planowanych wydatków budżetowych na finansowanie zadań, o których mowa
w ust. 1 i 3, w tym wynagrodzeń, między częściami lub działami budżetu państwa,
z zachowaniem przeznaczenia środków publicznych wynikającego z ustawy budżetowej,
uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowej realizacji tych zadań.
6. Wydatki zaplanowane na zadania, o których mowa w ust. 1 i 3, nie mogą być
przeznaczone na realizację innych zadań.
7. Do dnia 31 lipca 2015 r. minister właściwy do spraw zagranicznych przekaże
organowi administracji rządowej, z którym zawarł porozumienie, o którym mowa w ust. 2 i 3,
informację za pierwsze półrocze, w podziale na poszczególne miesiące, o rzeczywistych
kosztach realizacji przez przedstawicieli zadań, w podziale na wydatki rzeczowe i osobowe,
w tym wynagrodzenia poszczególnych przedstawicieli.
8. Przepisów ust. 1 i 2 oraz 4–7 nie stosuje się do zadań ministra właściwego do spraw
gospodarki, realizowanych w państwowych jednostkach budżetowych mających siedzibę
poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej nadzorowanych przez ministra właściwego do
spraw gospodarki oraz Ministra Obrony Narodowej realizowanych w placówkach
zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej.