Rządowy projekt ustawy - Prawo restrukturyzacyjne

– 35 –
Art. 94. 1. Sędzia-komisarz doręcza odpis sprzeciwu wierzyciela co do pominięcia jego
wierzytelności nadzorcy sądowemu albo zarządcy oraz dłużnikowi.
2. Sędzia-komisarz doręcza odpis sprzeciwu wierzyciela co do ujęcia wierzytelności
nadzorcy sądowemu albo zarządcy, dłużnikowi oraz wierzycielowi, którego wierzytelności
sprzeciw dotyczy.
3. Sędzia-komisarz doręcza odpis sprzeciwu dłużnika nadzorcy sądowemu albo
zarządcy oraz wierzycielowi, którego wierzytelności sprzeciw dotyczy.
4. Uczestnicy postępowania mają prawo wnieść odpowiedzi na sprzeciw w terminie
tygodniowym od dnia doręczenia odpisu sprzeciwu. Nadzorca sądowy albo zarządca jest
zobowiązany w tym samym terminie do złożenia odpowiedzi na sprzeciw.
5. Do odpowiedzi na sprzeciw stosuje się odpowiednio przepisy art. 92 ust. 1, 3 i 4.
Art. 95. 1. Sprzeciw rozpoznaje sędzia-komisarz na posiedzeniu niejawnym w terminie
dwóch miesięcy od jego wniesienia.
2. Jeżeli sędzia-komisarz uzna za potrzebne wyznaczenie rozprawy, zawiadamia o niej
nadzorcę sądowego albo zarządcę, dłużnika oraz wierzyciela, który złożył sprzeciw,
i wierzyciela, którego wierzytelności sprzeciw dotyczy.
3. Sędzia-komisarz może odstąpić od przeprowadzenia dowodu z zeznań świadka lub
opinii biegłego, jeżeli świadek złożył zeznania albo biegły sporządził opinię w innym
postępowaniu toczącym się na podstawie ustawy przed sądem lub organem administracji.
W takim przypadku dowodem są dokumenty obejmujące treść zeznań świadka lub opinii
biegłego.
4. W toku postępowania wywołanego wniesieniem sprzeciwu nadzorca sądowy albo
zarządca ma prawa i obowiązki uczestnika postępowania.
5. Na postanowienie w przedmiocie sprzeciwu przysługuje zażalenie dłużnikowi,
nadzorcy sądowemu albo zarządcy oraz każdemu wierzycielowi.
Art. 96. Wraz z uprawomocnieniem się postanowienia uwzględniającego sprzeciw
w spisie wierzytelności dokonuje się zmian w zakresie określonym w postanowieniu.
Art. 97. 1. W przyspieszonym postępowaniu układowym sędzia-komisarz zatwierdza
spis wierzytelności na zgromadzeniu wierzycieli.
2. Postanowienie sędziego-komisarza o zatwierdzeniu spisu wierzytelności podlega
obwieszczeniu.

– 36 –
Art. 98. 1. W postępowaniu układowym oraz sanacyjnym po upływie terminu do
wniesienia sprzeciwu, a w razie jego wniesienia po uprawomocnieniu się postanowienia
w przedmiocie sprzeciwu, sędzia-komisarz zatwierdza spis wierzytelności.
2. Przepis art. 97 ust. 2 stosuje się.
3. Sędzia-komisarz zatwierdza spis
wierzytelności w zakresie nieobjętym
nierozpoznanymi prawomocnie sprzeciwami, jeżeli suma wierzytelności uprawniających do
głosowania nad układem, których dotyczą sprzeciwy prawomocnie nierozpoznane, nie
przekracza 15% sumy wierzytelności uprawniających do głosowania nad układem.
Postępowania w przedmiocie tych sprzeciwów podlegają umorzeniu przez sąd albo sędziego-
-komisarza, jeżeli nie zostaną prawomocnie rozpoznane do czasu głosowania na
zgromadzeniu wierzycieli.
Art. 99. Sędzia-komisarz może z urzędu wykreślić wierzytelność ze spisu
wierzytelności w razie stwierdzenia, że w spisie umieszczono wierzytelność, która w całości
lub w części nie istnieje albo przysługuje innej osobie niż wskazana w spisie jako wierzyciel.
Postanowienie o wykreśleniu wierzytelności doręcza się wierzycielowi, którego dotyczy,
dłużnikowi oraz nadzorcy albo zarządcy. Osobom tym przysługuje zażalenie na
postanowienie.
Art. 100. 1. Jeżeli po złożeniu spisu wierzytelności zostanie ujawnione istnienie
wierzytelności, które nie zostały ujęte w spisie, nadzorca albo zarządca sporządza
uzupełniający spis wierzytelności, do którego stosuje się przepisy art. 85–91.
2. Zmiana imienia, nazwiska, nazwy wierzyciela oraz zmiana osoby wierzyciela, do
której doszło po złożeniu spisu wierzytelności sędziemu-komisarzowi, nie stanowi podstawy
do zmiany spisu. Nie pozbawia to wierzyciela prawa udziału w dalszym postępowaniu.
Art. 101. 1. Nieuwzględnienie wierzytelności w spisie wierzytelności nie stanowi
przeszkody do jej dochodzenia we właściwym trybie.
2. Sędzia-komisarz zmienia spis wierzytelności stosownie do przedstawionych mu
prawomocnych orzeczeń. Przepisy art. 89–91 stosuje się odpowiednio.
Art. 102. 1. Po prawomocnej odmowie zatwierdzenia układu lub prawomocnym
umorzeniu postępowania wyciąg z zatwierdzonego spisu wierzytelności, zawierający
oznaczenie wierzyciela i przysługującej mu wierzytelności, jest tytułem egzekucyjnym
przeciwko dłużnikowi.
– 37 –
2. Po prawomocnym zatwierdzeniu układu wyciąg ze spisu wierzytelności, łącznie
z wypisem prawomocnego postanowienia zatwierdzającego układ, stanowi tytuł egzekucyjny
w zakresie, jaki wynika z postanowień układu, przeciwko dłużnikowi oraz temu, kto udzielił
zabezpieczenia wykonania układu, jeżeli został w sądzie złożony dokument stwierdzający
udzielenie zabezpieczenia. Jeżeli układ przewiduje dopłaty między wierzycielami, jest także
tytułem egzekucyjnym przeciwko zobowiązanemu do dopłaty. W przypadku uchylenia
układu zastosowanie ma przepis ust. 1.
3. Dłużnik może żądać ustalenia, że wierzytelność objęta spisem wierzytelności nie
istnieje albo istnieje w mniejszym zakresie, jeżeli wniósł sprzeciw w postępowaniu
restrukturyzacyjnym i nie zapadło co do niej jeszcze prawomocne orzeczenie sądowe.
4. Po nadaniu wyciągowi ze spisu wierzytelności klauzuli wykonalności, zarzut, że
wierzytelność objęta spisem wierzytelności nie istnieje albo że istnieje w mniejszym zakresie,
dłużnik może podnieść w drodze powództwa o pozbawienie tytułu wykonawczego
wykonalności.
Art. 103. Wierzyciel może żądać zwrotu dokumentów złożonych w celu udowodnienia
wierzytelności. Na zarządzenie sędziego-komisarza sekretarz sądowy wydaje dokumenty
z zaznaczeniem na nich, w jakiej sumie wierzytelność została ujęta w spisie wierzytelności.
DZIAŁ III
Zgromadzenie wierzycieli
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 104. Zgromadzenie wierzycieli zwołuje sędzia-komisarz:
1)
w celu głosowania nad układem;
2)
jeżeli rada wierzycieli podejmie uchwałę o zwołaniu zgromadzenia;
3)
w innych przypadkach, gdy uzna to za potrzebne.
Art. 105. 1. Zgromadzenie wierzycieli zwołuje się przez obwieszczenie, w którym
wskazuje się termin, miejsce i przedmiot obrad.
2. Obwieszczenie powinno nastąpić przynajmniej na dwa tygodnie przed terminem
zgromadzenia.
– 38 –
3. Na termin zgromadzenia wzywa się dłużnika, nadzorcę sądowego albo zarządcę. Ich
niestawiennictwo, choćby usprawiedliwione, nie stanowi przeszkody do odbycia
zgromadzenia.
4. O terminie zgromadzenia zawiadamia się członków rady wierzycieli.
5. W razie odroczenia zgromadzenia wierzycieli sędzia-komisarz podaje obecnym do
wiadomości nowy termin i miejsce zgromadzenia; w takich przypadkach nie dokonuje się
ponownego obwieszczenia ani zawiadomień.
Art. 106. 1. Zgromadzeniu wierzycieli przewodniczy sędzia-komisarz.
2. Z przebiegu zgromadzenia wierzycieli sporządza się protokół.
3. Obecność wierzycieli sprawdza nadzorca sądowy albo zarządca pod nadzorem
sędziego-komisarza. Spis obecności obejmujący również wierzycieli, którzy oddali głosy na
piśmie, stanowi załącznik do protokołu. Jeżeli spis obecności został sporządzony w formie
elektronicznej i warunki techniczne to umożliwiają, składa się go również w formie
elektronicznej.
Art. 107. 1. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, na zgromadzeniu wierzycieli prawo głosu
mają wierzyciele, których wierzytelności zostały ujęte w spisie wierzytelności oraz
wierzyciele, którzy stawią się na zgromadzeniu wierzycieli i przedłożą sędziemu-
-komisarzowi tytuł egzekucyjny stwierdzający ich wierzytelność.
2. Wierzyciele głosują sumą wierzytelności umieszczoną w spisie lub tytule
egzekucyjnym.
3. Sędzia-komisarz na wniosek wierzyciela i po wysłuchaniu dłużnika może dopuścić do
udziału w zgromadzeniu wierzyciela, którego wierzytelność uzależniona jest od warunku
zawieszającego lub jest sporna i została uprawdopodobniona. Sumę, według której oblicza się
głos tego wierzyciela, oznacza sędzia-komisarz stosownie do okoliczności.
Art. 108. 1. Wierzyciele, którzy mają wierzytelność solidarną lub niepodzielną, głosują
przez wspólnego pełnomocnika. Pełnomocnikiem może być także jeden z wierzycieli.
2. Jeżeli wierzyciele nie dokonają wyboru pełnomocnika zgodnie z ust. 1, w imieniu
wierzycieli głosuje zarządca ustanowiony według przepisów ustawy z dnia 17 listopada
1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego o zarządzie związanym ze współwłasnością.
3. Niedokonanie przez wierzycieli, o których mowa w ust. 1, wyboru pełnomocnika lub
zarządcy nie stanowi przeszkody do wyznaczenia terminu i odbycia zgromadzenia
wierzycieli.
– 39 –
Art. 109. 1. Wierzyciel nie ma prawa głosu na podstawie wierzytelności, którą nabył
w drodze przelewu lub indosu po otwarciu postępowania restrukturyzacyjnego.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli przejście wierzytelności nastąpiło wskutek
spłacenia przez wierzyciela długu, za który odpowiadał osobiście albo określonymi
przedmiotami majątkowymi, ze stosunku prawnego powstałego przed otwarciem
postępowania restrukturyzacyjnego, albo nabycie wierzytelności nastąpiło po obwieszczeniu
w Centralnym Rejestrze Restrukturyzacji i Upadłości informacji o trybie i miejscu sprzedaży
wierzytelności, a zbycie nastąpiło na rzecz nabywcy, który zaoferował najwyższą kwotę.
3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w postępowaniu o zatwierdzenie układu.
Art. 110. 1. Głosowanie na zgromadzeniu wierzycieli odbywa się pisemnie, a wynik
głosowania wpisuje się do protokołu. Wierzyciel, który stawił się osobiście na zgromadzeniu
wierzycieli, może oddać ustnie głos do protokołu.
2. Głosowanie przeprowadza nadzorca sądowy albo zarządca pod nadzorem sędziego-
-komisarza. Spis głosów złożonych na piśmie oraz głosów oddanych ustnie na zgromadzeniu,
do którego stosuje się odpowiednio przepis art. 87 ust. 2, stanowi załącznik do protokołu.
Jeżeli oddano głos w cudzym imieniu, wskazuje się imię i nazwisko głosującego. Jeżeli spis
głosów został sporządzony w formie elektronicznej i warunki techniczne to umożliwiają,
składa się go również w formie elektronicznej.
3. Uczestnicy postępowania mogą głosować na zgromadzeniu wierzycieli także przez
pełnomocników. Pełnomocnikiem może być także jeden z wierzycieli.
4. Głos oddany na piśmie zawiera wskazanie imienia i nazwiska albo nazwy głosującego
oraz wskazanie, czy głosuje za, czy przeciw uchwale.
5. Wierzyciela, który wstrzymał się od głosu, uważa się za nieuczestniczącego
w głosowaniu.
6. Jeżeli istnieją możliwości techniczne, głosowanie na zgromadzeniu wierzycieli może
odbyć się z wykorzystaniem elektronicznych środków komunikacji, gdy sędzia-komisarz tak
postanowi. Głosowanie z wykorzystaniem elektronicznych środków komunikacji może
obejmować w szczególności transmisję zgromadzenia wierzycieli w czasie rzeczywistym,
w ramach której wierzyciele mogą wypowiadać się w toku zgromadzenia wierzycieli,
przebywając w miejscu innym niż miejsce zgromadzenia wierzycieli. Udział wierzycieli
w zgromadzeniu może podlegać jedynie wymogom i ograniczeniom, które są niezbędne do
identyfikacji wierzycieli i zapewnienia bezpieczeństwa komunikacji elektronicznej.