Rządowy projekt ustawy - Prawo restrukturyzacyjne

– 95 –
może w toku przyspieszonego postępowania układowego prowadzić egzekucję wyłącznie
z przedmiotu zabezpieczenia.
2. Sędzia-komisarz na wniosek dłużnika lub nadzorcy sądowego może zawiesić
postępowania egzekucyjne co do wierzytelności nieobjętych z mocy prawa układem, jeżeli
egzekucję skierowano do przedmiotu zabezpieczenia niezbędnego do prowadzenia
przedsiębiorstwa. Łączny czas zawieszenia postępowania egzekucyjnego nie może
przekroczyć trzech miesięcy. Zwolnienie zajętego przedmiotu spod zajęcia może nastąpić
zgodnie z przepisami ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego.
Postanowienie o zawieszeniu postępowania egzekucyjnego doręcza się również organowi
egzekucyjnemu. Na postanowienie to służy zażalenie wyłącznie wierzycielowi
prowadzącemu egzekucję. Na postanowienie oddalające wniosek służy zażalenie wyłącznie
dłużnikowi.
3. Przepisu ust. 1 i 2 nie stosuje się do egzekucji świadczeń alimentacyjnych oraz rent
z tytułu odpowiedzialności za uszkodzenie ciała lub utratę żywiciela albo rozstrój zdrowia
oraz z tytułu zamiany uprawnień objętych treścią prawa dożywocia na dożywotnią rentę.
DZIAŁ IV
Przebieg przyspieszonego postępowania układowego
Art. 255. W terminie dwóch tygodni od dnia otwarcia postępowania nadzorca sądowy
sporządza i składa sędziemu-komisarzowi:
1)
plan restrukturyzacyjny uwzględniający propozycje restrukturyzacji przedstawione
przez dłużnika;
2)
spis wierzytelności;
3)
spis wierzytelności spornych.
Art. 256. Jeżeli od dnia sporządzenia spisów zaszły zmiany lub jeżeli dłużnik zgłosił
zastrzeżenia, o których mowa w art. 90 ust. 1, na zgromadzeniu wierzycieli nadzorca sądowy
składa aktualny spis wierzytelności i spis wierzytelności spornych.
Art. 257. Niezwłocznie po złożeniu spisu wierzytelności, spisu wierzytelności spornych
oraz planu restrukturyzacyjnego sędzia-komisarz wyznacza termin zgromadzenia wierzycieli
w celu głosowania nad układem.
Art. 258. Jeżeli propozycje układowe przewidują, że dłużnikowi może zostać udzielone
wsparcie, o którym mowa w art. 140, przed wyznaczeniem terminu zgromadzenia
– 96 –
wierzycielowi, który ma udzielić wsparcia, doręcza się plan restrukturyzacyjny wraz
z dokumentami, o których mowa w art. 37 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu
w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2007 r. Nr 59, poz. 404, z 2008 r.
Nr 93, poz. 585, z 2010 r. Nr 18, poz. 99 oraz z 2011 r. Nr 233, poz. 1381). W takim
przypadku termin zgromadzenia wierzycieli może zostać wyznaczony dopiero po upływie
terminów, o których mowa w art. 201 i art. 202.
Art. 259. 1. O terminie zgromadzenia zwołanego w celu zawarcia układu sędzia-
-komisarz zawiadamia wszystkich wierzycieli ujętych w spisie wierzytelności, jednocześnie
doręczając im propozycje układowe, informację o podziale wierzycieli ujętych w spisie ze
względu na kategorie interesów, informację o sposobie głosowania na zgromadzeniu oraz
pouczenie o treści przepisów art. 107–110 i art. 115–119. Nie stosuje się przepisu art. 105
ust. 4.
2. Przepis ust. 1 stosuje się również do wierzycieli ujętych w spisie wierzytelności
spornych. Zawiadamiając wierzyciela ujętego w spisie wierzytelności spornych, sędzia-
-komisarz wskazuje, że może dopuścić go do udziału w zgromadzeniu, jeżeli
uprawdopodobni istnienie wierzytelności.
TYTUŁ III
Postępowanie układowe
DZIAŁ I
Postępowanie w przedmiocie otwarcia postępowania układowego
Rozdział 1
Wniosek o otwarcie postępowania układowego
Art. 260. O ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej, wniosek o otwarcie
postępowania układowego powinien odpowiadać wymogom formalnym określonym
w art. 223 ust. 1 pkt 1−3 i pkt 6−10 oraz ust. 2.
Art. 261. 1. We wniosku dłużnik powinien uprawdopodobnić zdolność do bieżącego
zaspokajania kosztów postępowania i zobowiązań powstałych po otwarciu postępowania
układowego.
2. Nie jest konieczne dołączanie do wniosku odpisów propozycji układowych.
3. Przepisy art. 224 i art. 225 stosuje się odpowiednio.
– 97 –
Art. 262. Sąd może żądać od dłużnika zaliczki na wydatki w postępowaniu
w przedmiocie otwarcia postępowania układowego pod rygorem pominięcia czynności,
z którą związane jest wezwanie do zaliczki, albo, w przypadku wezwania do uiszczenia
zaliczki na poczet wynagrodzenia tymczasowego nadzorcy sądowego, pod rygorem
umorzenia postępowania.
Rozdział 2
Postępowanie zabezpieczające
Art. 263. 1. W postępowaniu w przedmiocie otwarcia postępowania układowego sąd
może zabezpieczyć majątek dłużnika poprzez ustanowienie tymczasowego nadzorcy
sądowego.
2. Sąd może, na wniosek dłużnika lub tymczasowego nadzorcy sądowego, zawiesić
postępowania egzekucyjne prowadzone w celu dochodzenia należności objętych z mocy
prawa układem oraz uchylić zajęcia rachunków bankowych, jeżeli jest to niezbędne do
osiągnięcia celów postępowania układowego. Uchylając zajęcia rachunku bankowego, sąd
ustanawia tymczasowego nadzorcę sądowego, jeżeli wcześniej nie został ustanowiony.
3. Dyspozycje dłużnika dotyczące środków na rachunku bankowym, którego zajęcie
uchylono, wymagają zgody tymczasowego nadzorcy sądowego.
4. Postanowienie o zawieszeniu postępowania egzekucyjnego oraz uchyleniu zajęcia
rachunków bankowych doręcza się wierzycielowi prowadzącemu egzekucję oraz organowi
egzekucyjnemu. Na postanowienie to dłużnikowi oraz wierzycielowi prowadzącemu
egzekucję przysługuje zażalenie.
5. Do tymczasowego nadzorcy sądowego stosuje się odpowiednio przepisy o nadzorcy
sądowym z wyłączeniem przepisów art. 46–50.
6. Sąd ustala wynagrodzenie tymczasowego nadzorcy sądowego, biorąc pod uwagę
nakład pracy, zakres czynności podejmowanych w postępowaniu, stopień ich trudności oraz
czas pełnienia funkcji.
7. Wynagrodzenie tymczasowego nadzorcy sądowego ustala się w wysokości od jednej
czwartej przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat
nagród z zysku za ostatni kwartał, poprzedzający ustalenie wynagrodzenia, ogłoszone przez
Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego do jego dwukrotności.
8. W szczególnie uzasadnionych przypadkach można przyznać wyższe wynagrodzenie
w wysokości do czterokrotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, o którym mowa
– 98 –
w ust. 7, jeżeli jest to uzasadnione zwiększonym nakładem pracy tymczasowego nadzorcy
sądowego, wynikającym w szczególności ze stopnia skomplikowania postępowania i czasu
jego trwania.
9. O wynagrodzeniu tymczasowego nadzorcy sądowego orzeka sąd na jego wniosek
złożony w terminie tygodniowym od dnia powiadomienia o odwołaniu lub od dnia
wygaśnięcia funkcji.
Art. 264. W sprawach nieuregulowanych w ustawie do postępowania zabezpieczającego
stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania
cywilnego o postępowaniu zabezpieczającym.
Rozdział 3
Postanowienie o otwarciu postępowania układowego
Art. 265. 1. Sąd rozpoznaje wniosek o otwarcie postępowania układowego na
posiedzeniu niejawnym.
2. Wniosek o otwarcie postępowania układowego rozpoznaje się w terminie dwóch
tygodni od złożenia wniosku, chyba że istnieje konieczność wyznaczenia rozprawy – w takim
przypadku wniosek rozpoznaje się w terminie sześciu tygodni.
Art. 266. 1. O ile przepisy niniejszego artykułu nie stanowią inaczej, do postanowienia
o otwarciu postępowania układowego stosuje się odpowiednio przepisy art. 229−231.
2. Postanowienie w przedmiocie otwarcia postępowania układowego doręcza się także
tymczasowemu nadzorcy sądowemu, jeżeli był ustanowiony.
3. Postanowienie o otwarciu postępowania układowego wydane na rozprawie doręcza
się podmiotom określonym w art. 231 ust. 1 i 2 oraz tymczasowemu nadzorcy sądowemu,
jeżeli był ustanowiony, o ile podmioty te nie były o niej zawiadomione.
Art. 267. Do zażalenia na postanowienie w przedmiocie otwarcia postępowania
układowego stosuje się odpowiednio przepisy art. 232 i art. 233.
DZIAŁ II
Skutki otwarcia postępowania układowego
Rozdział 1
Skutki otwarcia postępowania układowego co do osoby, majątku i zobowiązań dłużnika
Art. 268. Po otwarciu postępowania układowego stosuje się odpowiednio przepisy
– 99 –
art. 234−250.
Art. 269. 1. W terminie jednego miesiąca od dnia otwarcia postępowania nadzorca
sądowy ustala skład masy układowej na podstawie wpisów w księgach dłużnika oraz
dokumentów bezspornych.
2. Sędzia-komisarz może postanowić, aby ustalenia składu masy dokonał dłużnik pod
nadzorem nadzorcy sądowego.
Art. 270. 1. Ustalenie składu masy układowej następuje przez sporządzenie spisu
inwentarza.
2. Wraz ze spisem inwentarza dokonuje się oszacowania mienia wchodzącego do masy
układowej.
3. Domniemywa się, że rzeczy znajdujące się w posiadaniu dłużnika w dniu otwarcia
postępowania układowego należą do masy układowej.
Rozdział 2
Wpływ otwarcia postępowania układowego na postępowania sądowe, administracyjne
i przed sądami polubownymi
Art. 271. Otwarcie postępowania układowego nie wyłącza możliwości wszczęcia przez
wierzyciela postępowań sądowych, administracyjnych i przed sądami polubownymi w celu
dochodzenia wierzytelności podlegających ujęciu w spisie wierzytelności. Koszty
postępowania obciążają wszczynającego postępowanie, jeżeli nie było przeszkód do ujęcia
wierzytelności w całości w spisie wierzytelności.
Art. 272. 1. Nadzorca sądowy wstępuje z mocy prawa do postępowań sądowych,
administracyjnych oraz przed sądami polubownymi, dotyczących masy układowej.
2. W sprawach cywilnych nadzorca sądowy ma uprawnienia interwenienta ubocznego
albo uczestnika postępowania, do którego stosuje się odpowiednio przepisy
o współuczestnictwie jednolitym.
3. W postępowaniach administracyjnych, sądowoadministracyjnych oraz przed sądami
polubownymi nadzorca sądowy ma prawa strony.
4. W sprawach, o których mowa w ust. 1, uznanie roszczenia, zrzeczenie się roszczenia,
zawarcie ugody lub przyznanie okoliczności istotnych dla sprawy przez dłużnika, bez zgody
nadzorcy sądowego, nie wywiera skutków prawnych.