Rządowy projekt ustawy - Prawo restrukturyzacyjne

– 100 –
Art. 273. 1. Postępowanie egzekucyjne dotyczące wierzytelności objętej z mocy prawa
układem, wszczęte przed otwarciem postępowania układowego, ulega zawieszeniu z mocy
prawa z dniem otwarcia postępowania. Na wniosek dłużnika lub nadzorcy sądowego sędzia-
-komisarz
postanowieniem stwierdza zawieszenie postępowania egzekucyjnego.
Postanowienie to doręcza się również organowi egzekucyjnemu.
2. Sumy uzyskane w zawieszonym postępowaniu, a jeszcze niewydane, przelewa się do
masy układowej niezwłocznie po wydaniu postanowienia o otwarciu postępowania
układowego.
3. Przepisy art. 253 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.
Art. 274. W postępowaniu układowym stosuje się odpowiednio przepis art. 254.
DZIAŁ III
Przebieg postępowania układowego
Art. 275. W terminie jednego miesiąca od dnia otwarcia postępowania nadzorca sądowy
sporządza i składa sędziemu-komisarzowi:
1)
plan restrukturyzacyjny uwzględniający propozycje restrukturyzacji przedstawione
przez dłużnika;
2)
spis wierzytelności.
Art. 276. Niezwłocznie po złożeniu planu restrukturyzacyjnego oraz zatwierdzeniu
spisu wierzytelności sędzia-komisarz, z zastrzeżeniem art. 258, wyznacza termin
zgromadzenia wierzycieli w celu głosowania nad układem.
Art. 277. 1. Przepis art. 259 ust. 1 stosuje się odpowiednio do zawiadamiania
wierzycieli o terminie zgromadzenia.
2. Przepisy art. 259 ust. 1 i ust. 2 zdanie drugie stosuje się również do wierzyciela,
którego dotyczy sprzeciw, jeżeli nie został on prawomocnie rozpoznany do dnia zwołania
zgromadzenia.
– 101 –
TYTUŁ IV
Postępowanie sanacyjne
DZIAŁ I
Postępowanie w przedmiocie otwarcia postępowania sanacyjnego
Rozdział 1
Wniosek o otwarcie postępowania sanacyjnego
Art. 278. Wniosek o otwarcie postępowania sanacyjnego w stosunku do osoby prawnej
wpisanej do Krajowego Rejestru Sądowego może zgłosić również kurator ustanowiony na
podstawie art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym.
Art. 279. 1. Wniosek o otwarcie postępowania sanacyjnego powinien zawierać:
1)
imię i nazwisko dłużnika, jego nazwę albo firmę oraz PESEL lub numer KRS dłużnika,
a w przypadku ich braku, inne dane umożliwiające jego jednoznaczną identyfikację,
miejsce zamieszkania albo siedzibę, adres, a gdy dłużnikiem jest spółka osobowa lub
osoba prawna albo inna jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej,
której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną – reprezentantów, w tym
likwidatorów, jeżeli są ustanowieni, a ponadto w przypadku spółki osobowej imiona
i nazwiska oraz miejsce zamieszkania wspólników odpowiadających za zobowiązania
spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem;
2)
wskazanie miejsc, w których znajduje się przedsiębiorstwo lub inny majątek dłużnika;
3)
wstępny plan restrukturyzacyjny wraz z uzasadnieniem wskazującym, że jego wdrożenie
przywróci dłużnikowi zdolność do wykonywania zobowiązań;
4)
uprawdopodobnienie zdolności dłużnika do bieżącego zaspokajania kosztów
postępowania i zobowiązań powstałych po otwarciu postępowania sanacyjnego;
5)
wykaz wierzycieli z podaniem imienia i nazwiska, nazwy oraz miejsca zamieszkania
albo siedziby, adresu i wysokości wierzytelności każdego z nich, terminów zapłaty,
określeniem, czy wierzytelność objęta jest układem z mocy prawa, czy może być objęta
układem po wyrażeniu zgody przez wierzyciela oraz czy wierzyciel posiada prawo do
głosowania nad układem, a jeżeli nie – z jakiego powodu;
6)
sumę wierzytelności z wyszczególnieniem sumy wierzytelności objętej układem z mocy
prawa oraz sumę wierzytelności, która może być objęta układem po wyrażeniu zgody
przez wierzyciela; w przypadku wierzytelności zabezpieczonych sumę tę oznacza się
– 102 –
według tej części wierzytelności, która prawdopodobnie będzie zaspokojona
z przedmiotu zabezpieczenia;
7)
wykaz wierzytelności spornych z podaniem imienia i nazwiska, nazwy wierzycieli,
miejsca zamieszkania albo siedziby, ich adresów i wysokości żądanej przez każdego
z nich wierzytelności, terminów zapłaty oraz zwięzłym przedstawieniem podstawy
sporu;
8)
informację, czy dłużnik jest uczestnikiem podlegającego prawu polskiemu lub prawu
innego państwa członkowskiego systemu płatności lub systemu rozrachunku papierów
wartościowych w rozumieniu ustawy o ostateczności rozrachunku lub niebędącym
uczestnikiem podmiotem prowadzącym system interoperacyjny w rozumieniu tej
ustawy.
2. Przepisy art. 224 i art. 225 stosuje się odpowiednio.
Art. 280. Sąd może żądać od dłużnika zaliczki na wydatki w postępowaniach
w przedmiocie otwarcia postępowania sanacyjnego pod rygorem pominięcia czynności,
z którą związane jest wezwanie do zaliczki, albo, w przypadku wezwania do uiszczenia
zaliczki na poczet wynagrodzenia tymczasowego nadzorcy sądowego, pod rygorem
umorzenia postępowania.
Rozdział 2
Postępowanie zabezpieczające
Art. 281. 1. W postępowaniu w przedmiocie otwarcia postępowania sanacyjnego sąd
może zabezpieczyć majątek dłużnika poprzez ustanowienie tymczasowego nadzorcy
sądowego, do którego stosuje się odpowiednio przepisy o nadzorcy sądowym z wyłączeniem
przepisów art. 38–42, albo poprzez ustanowienie tymczasowego zarządcy, do którego stosuje
się odpowiednio przepisy o zarządcy z wyłączeniem przepisów art. 50–54 oraz art. 56
i art. 57.
2. Przepisy art. 263 ust. 2–4 i 6–9 stosuje się odpowiednio również do zarządcy.
Art. 282. W sprawach nieuregulowanych w ustawie do postępowania zabezpieczającego
stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania
cywilnego o postępowaniu zabezpieczającym.
– 103 –
Rozdział 3
Postanowienie o otwarciu postępowania sanacyjnego
Art. 283. 1. Do rozpoznania wniosku o otwarcie postępowania sanacyjnego stosuje się
przepis art. 265.
2. Uwzględniając wniosek o otwarcie postępowania sanacyjnego, sąd wydaje
postanowienie o otwarciu postępowania sanacyjnego, do którego stosuje się odpowiednio
przepisy art. 229 i art. 230, przy czym sąd odbiera zarząd własny dłużnikowi i wyznacza
zarządcę.
3. Jeżeli skuteczne przeprowadzenie postępowania sanacyjnego wymaga osobistego
udziału dłużnika lub jego reprezentantów, a jednocześnie dają oni gwarancję należytego
sprawowania zarządu, sąd może zezwolić dłużnikowi na wykonywanie zarządu nad całością
lub częścią przedsiębiorstwa w zakresie nieprzekraczającym zakresu zwykłego zarządu. Sąd
cofa zezwolenie w razie zaistnienia przesłanek, o których mowa w art. 235 ust. 1.
Art. 284. 1. Do doręczenia postanowienia w przedmiocie otwarcia postępowania
sanacyjnego stosuje się odpowiednio przepis art. 231, o ile przepisy niniejszego artykułu nie
stanowią inaczej.
2. Postanowienie w przedmiocie otwarcia postępowania sanacyjnego doręcza się także
tymczasowemu nadzorcy sądowemu albo tymczasowemu zarządcy, jeżeli był ustanowiony.
3. Postanowienie o otwarciu postępowania sanacyjnego wydane na rozprawie doręcza
się podmiotom określonym w art. 231 ust. 1 i 2 oraz tymczasowemu nadzorcy sądowemu
albo tymczasowemu zarządcy, jeżeli był ustanowiony, o ile podmioty te nie były o niej
zawiadomione.
Art. 285. Do zażalenia na postanowienie w przedmiocie otwarcia postępowania
sanacyjnego stosuje się odpowiednio przepisy art. 232 i art. 233.
DZIAŁ II
Skutki otwarcia postępowania sanacyjnego
Rozdział 1
Skutki otwarcia postępowania sanacyjnego co do osoby dłużnika
Art. 286. 1. Po otwarciu postępowania sanacyjnego dłużnik, któremu nie udzielono
zezwolenia, o którym mowa w art. 283 ust. 3, jest obowiązany wskazać i wydać zarządcy
– 104 –
cały swój majątek, a także wydać wszystkie dokumenty dotyczące jego działalności, majątku
oraz rozliczeń, w szczególności księgi rachunkowe, inne ewidencje prowadzone dla celów
podatkowych i korespondencję. Wykonanie tego obowiązku dłużnik potwierdza w formie
oświadczenia na piśmie, które składa sędziemu-komisarzowi.
2. Dłużnik jest obowiązany udzielać sędziemu-komisarzowi i zarządcy wszelkich
potrzebnych wyjaśnień dotyczących swojego majątku i działalności.
Art. 287. W przypadku zezwolenia dłużnikowi na wykonywanie zarządu w zakresie
nieprzekraczającym zakresu zwykłego zarządu, jeżeli sąd nie nałoży na dłużnika dalej
idących obowiązków, dłużnik jest obowiązany udzielać sędziemu-komisarzowi i zarządcy
wszelkich potrzebnych wyjaśnień oraz udostępnić dokumenty dotyczące jego
przedsiębiorstwa i majątku, jak również umożliwić zarządcy zapoznanie się
z przedsiębiorstwem dłużnika, w szczególności z jego księgami rachunkowymi.
Art. 288. Otwarcie postępowania sanacyjnego powoduje wygaśnięcie prokury oraz
wszystkich innych pełnomocnictw udzielonych przez dłużnika. Zarządca może w toku
postępowania sanacyjnego udzielać prokury bądź pełnomocnictw.
Rozdział 2
Skutki otwarcia postępowania sanacyjnego co do majątku dłużnika
Art. 289. Z dniem otwarcia postępowania sanacyjnego mienie służące prowadzeniu
przedsiębiorstwa oraz mienie należące do dłużnika stają się masą sanacyjną.
Art. 290. W postępowaniu sanacyjnym stosuje się odpowiednio przepisy art. 237−241.
Art. 291. 1. Skład masy sanacyjnej ustala zarządca.
2. Do ustalenia składu masy sanacyjnej stosuje się odpowiednio przepisy art. 269 ust. 1
i art. 270.
Rozdział 3
Skutki otwarcia postępowania sanacyjnego co do zobowiązań dłużnika
Art. 292. W postępowaniu sanacyjnym odpowiednie zastosowanie mają przepisy
art. 242–250.
Art. 293. 1. Jeżeli świadczenie drugiej strony wynikające z umowy wzajemnej, która nie
została wykonana w całości lub w części przed dniem otwarcia postępowania sanacyjnego,