Rządowy projekt ustawy - Prawo restrukturyzacyjne

– 75 –
3. Na wniosek dłużnika lub wierzyciela, na ich koszt, obwieszczenie może być również
dokonane w sposób przez nich wskazany.
Art. 197. 1. Na postanowienia sądu i sędziego-komisarza zażalenie przysługuje
w przypadkach wskazanych w ustawie. Zażalenia na postanowienia sędziego-komisarza
rozpoznaje sąd restrukturyzacyjny jako sąd drugiej instancji.
2. Odpis zażalenia wniesionego przez wierzyciela doręcza się dłużnikowi, nadzorcy albo
zarządcy oraz osobom, których postanowienie dotyczy.
3. Odpis zażalenia wniesionego przez dłużnika doręcza się nadzorcy albo zarządcy oraz
osobom, których postanowienie dotyczy.
4. Jeżeli ustawa przewiduje, że zażalenie może wnieść osoba niebędąca uczestnikiem
postępowania restrukturyzacyjnego, odpis zażalenia doręcza się dłużnikowi, nadzorcy albo
zarządcy oraz osobom, których postanowienie dotyczy.
5. Nie doręcza się poszczególnym wierzycielom odpisu zażalenia na postanowienia
dotyczące ogółu wierzycieli.
6. Zażalenie rozpoznaje się w terminie miesiąca od dnia przedstawienia akt sądowi
drugiej instancji.
Art. 198. 1. Termin do wniesienia środka odwoławczego od postanowień zapadłych na
posiedzeniu niejawnym biegnie od dnia zamieszczenia postanowienia w Centralnym
Rejestrze Restrukturyzacji i Upadłości. Zażalenie wnosi się w terminie tygodniowym od dnia
zamieszczenia.
2. Jeżeli postanowienie wydane na posiedzeniu niejawnym podlega obwieszczeniu
termin do wniesienia środka odwoławczego biegnie od dnia obwieszczenia.
3. Dla osób, którym ustawa nakazuje doręczyć postanowienie wydane na posiedzeniu
niejawnym, termin do wniesienia środka odwoławczego biegnie od dnia doręczenia.
Zażalenie wnosi się w terminie tygodniowym od dnia doręczenia.
4. Jeżeli postanowienie, od którego przysługuje środek zaskarżenia, zostało ogłoszone
na posiedzeniu jawnym, osobom zawiadomionym o posiedzeniu w terminie tygodniowym od
dnia posiedzenia, a osobom, które nie zostały zawiadomione o posiedzeniu jawnym
– w terminie tygodniowym od dnia zamieszczenia postanowienia w Centralnym Rejestrze
Restrukturyzacji i Upadłości służy prawo złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia
i doręczenie postanowienia wraz z uzasadnieniem. Zażalenie wnosi się w terminie
tygodniowym od dnia doręczenia.
– 76 –
Art. 199. Skarga kasacyjna, skarga o wznowienie postępowania oraz skarga
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia w postępowaniu
restrukturyzacyjnym nie przysługuje.
Art. 200. 1. Jeżeli ustawa przewiduje złożenie przez dłużnika pisemnego oświadczenia,
że przedstawione informacje są prawdziwe i zupełne, oświadczenie to zawiera klauzulę
następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego
oświadczenia”.
2. Jeżeli ustawa przewiduje złożenie dokumentu w postaci elektronicznej, dokument
składa się za pośrednictwem Centralnego Rejestru Restrukturyzacji i Upadłości w jednym
z formatów wskazanych w przepisach o minimalnych wymaganiach dla systemów
teleinformatycznych i opatruje się go bezpiecznym podpisem elektronicznym
weryfikowanym przy pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu w rozumieniu art. 3
pkt 12 ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. z 2013 r.
poz. 262) albo podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP w rozumieniu art. 3
pkt 15 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących
zadania publiczne (Dz. U. z 2013 r. poz. 235 oraz z 2014 r. poz. 183).
Art. 201. 1. Jeżeli propozycje układowe przewidują, że dłużnikowi ma zostać udzielone
wsparcie, o którym mowa w art. 140, organ, który ma udzielić wsparcia, zawiadamia o tym
dłużnika, nadzorcę albo zarządcę oraz sędziego-komisarza w terminie dwóch tygodni od dnia
doręczenia planu restrukturyzacyjnego, składając jednocześnie opinię w sprawie.
2. W terminie tygodnia od dnia zawiadomienia dłużnik ma prawo złożyć zmienione
propozycje układowe pod rygorem umorzenia postępowania.
Art. 202. W terminie tygodniowym od dnia złożenia przez dłużnika zmienionych
propozycji układowych nadzorca sądowy albo zarządca składa zmieniony plan
restrukturyzacyjny. Przepisy art. 140 oraz art. 201 ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio, z tym że
kolejna zmiana propozycji układowych jest niedopuszczalna.
Art. 203. 1. Akta sądowe są dostępne w sekretariacie sądu dla uczestników
postępowania oraz dla każdego, kto potrzebę ich przejrzenia dostatecznie usprawiedliwi.
Osoby te mogą sporządzać i otrzymywać z akt odpisy i wyciągi oraz bez żadnych
dodatkowych opłat sporządzać we własnym zakresie fotokopie.
– 77 –
2. Wydruki dokumentów z Centralnego Rejestru Restrukturyzacji i Upadłości mają moc
dokumentów wydawanych przez sąd, jeżeli posiadają cechy umożliwiające ich weryfikację
z danymi zawartymi w rejestrze.
Art. 204. Koszty postępowania restrukturyzacyjnego obejmują opłaty i wydatki.
Art. 205. 1. Koszty postępowania restrukturyzacyjnego ponosi dłużnik. Koszty należne
od dłużnika pozbawionego prawa zarządu uiszcza, na wezwanie sądu albo sędziego-
-komisarza, zarządca pod rygorem egzekucji.
2. Każdy z uczestników ponosi koszty związane ze swoim udziałem w sprawie.
3. Koszty postępowania wywołanego wniesieniem sprzeciwu co do ujęcia
wierzytelności innego wierzyciela, zasądza się od dłużnika na rzecz wierzyciela, który wniósł
sprzeciw, jeżeli w wyniku sprzeciwu odmówiono ujęcia zaskarżonej wierzytelności, chyba że
dłużnik kwestionował ujęcie wierzytelności w spisie w oświadczeniu złożonym na podstawie
art. 87 ust. 2 pkt 9 lub wniósł sprzeciw.
Art. 206. W sprawach nieuregulowanych ustawą do postępowania restrukturyzacyjnego
stosuje się odpowiednio przepisy księgi pierwszej części pierwszej ustawy z dnia 17 listopada
1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego, z wyjątkiem przepisów o dowodzie z opinii
biegłego, zawieszeniu i wznowieniu postępowania.
CZĘŚĆ II
PRZEPISY SZCZEGÓLNE O POSTĘPOWANIACH RESTRUKTURYZACYJNYCH
I ICH SKUTKACH
TYTUŁ I
Postępowanie o zatwierdzenie układu
Art. 207. 1. W celu przygotowania propozycji układowych, przeprowadzenia
samodzielnego zbierania głosów i złożenia wniosku o zatwierdzenie układu dłużnik zawiera
umowę o sprawowanie nadzoru nad przebiegiem postępowania z osobą, o której mowa
w art. 25 (nadzorca układu).
2. Jeżeli umowa nie stanowi inaczej, nadzorca układu pełni swoją funkcję od dnia
zawarcia umowy.
3. Umowa może uzależniać wysokość wynagrodzenia nadzorcy układu, w szczególności
od poprawności sprawozdania nadzorcy układu, o którym mowa w art. 217 ust. 2.
– 78 –
Art. 208. 1. Niezwłocznie po rozpoczęciu przez nadzorcę układu pełnienia swojej
funkcji dłużnik dokonuje ustalenia dnia układowego. Według stanu z dnia układowego
określa się uprawnienie wierzycieli do głosowania nad układem oraz skutki zawartego
układu. Wierzytelności powstałe po dniu układowym nie są objęte układem.
2. Dzień układowy musi przypadać nie wcześniej niż trzy miesiące i nie później niż
jeden dzień przed dniem złożenia wniosku o zatwierdzenie układu.
Art. 209. Po ustaleniu dnia układowego dłużnik zbiera głosy na piśmie, przedstawiając
wierzycielom kartę do głosowania.
Art. 210. 1. Karta do głosowania zawiera:
1)
imię i nazwisko dłużnika, jego nazwę oraz PESEL lub numer KRS dłużnika,
a w przypadku ich braku, inne dane umożliwiające jego jednoznaczną identyfikację,
miejsce zamieszkania albo siedzibę, adres, a gdy dłużnikiem jest spółka osobowa lub
osoba prawna albo inna jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej,
której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną – reprezentantów, w tym
likwidatorów, jeżeli są ustanowieni, a ponadto w przypadku spółki osobowej imiona
i nazwiska oraz miejsce zamieszkania wspólników odpowiadających za zobowiązania
spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem;
2)
imię i nazwisko głosującego wierzyciela, jego nazwę oraz PESEL lub numer KRS
wierzyciela, a w przypadku ich braku, inne dane umożliwiające jego jednoznaczną
identyfikację, miejsce zamieszkania albo siedzibę, adres, a gdy wierzycielem jest spółka
osobowa lub osoba prawna albo inna jednostka organizacyjna nieposiadająca
osobowości prawnej, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną reprezentantów,
w tym likwidatorów, jeżeli są ustanowieni, a ponadto w przypadku spółki osobowej
imiona i nazwiska oraz miejsce zamieszkania wspólników odpowiadających za
zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem;
3)
kwotę wierzytelności głosującego wierzyciela;
4)
grupę obejmującą kategorię interesów, jeżeli zostały przewidziane, do której został
zaliczony głosujący wierzyciel;
5)
zgodę wierzyciela na objęcie wierzytelności układem, jeżeli jest ona wymagana zgodnie
z art. 151 ust. 2 i 3;
6)
sumę wierzytelności objętych układem;
7)
wskazanie dnia układowego;
– 79 –
8)
pełną treść propozycji układowych z jednoznacznym wskazaniem, które z propozycji
dotyczą głosującego wierzyciela;
9)
imię i nazwisko albo nazwę nadzorcy układu, jego adres do korespondencji, numer
telefonu oraz adres poczty elektronicznej;
10) treść głosu oddanego przez wierzyciela za albo przeciwko układowi;
11) datę oddania głosu;
12) podpis wierzyciela lub osób uprawnionych do jego reprezentowania albo podpis jego
pełnomocnika – w tym przypadku należy dołączyć pełnomocnictwo, przy czym
uprawnienie do podpisania głosu albo do udzielenia pełnomocnictwa powinno być
wykazane odpisem lub wydrukiem z odpowiedniego rejestru; jeżeli wierzyciel nie
dołączył odpisu lub wydruku, dłużnik może pozyskać odpis lub wydruk
z odpowiedniego rejestru.
2. Karta do głosowania niespełniająca wymogów określonych w ust. 1 jest nieważna.
3. Wzór karty do głosowania określi, w drodze rozporządzenia, Minister
Sprawiedliwości, mając na względzie zakres informacji, których umieszczenie na karcie do
głosowania jest niezbędne, oraz jej kompletność i czytelność.
Art. 211. Jeżeli propozycje układowe przewidują, że dłużnikowi ma zostać udzielona
pomoc publiczna, wierzycielowi, który ma udzielić pomocy, doręcza się, wraz z kartą do
głosowania, plan restrukturyzacyjny zawierający informacje, o których mowa w art. 140.
Art. 212. Głos wierzyciela zachowuje ważność, o ile wniosek dłużnika o zatwierdzenie
układu wpłynął do sądu przed upływem trzech miesięcy od daty oddania głosu.
Art. 213. 1. Nadzorca układu na żądanie wierzyciela udzieli mu informacji o sytuacji
majątkowej dłużnika i możliwości wykonania układu w zakresie, który jest potrzebny do
podjęcia racjonalnej ekonomicznie decyzji o głosowaniu za albo przeciwko układowi.
2. Wierzyciel jest uprawniony do złożenia nadzorcy układu pisemnych zastrzeżeń co do
zgodności z prawem przebiegu samodzielnego zbierania głosów lub wskazania innych
okoliczności, które mogą mieć wpływ na zatwierdzenie układu. Nadzorca układu jest
zobowiązany dołączyć zastrzeżenia wierzycieli do sprawozdania składanego do sądu wraz
z wnioskiem o zatwierdzenie układu.
Art. 214. 1. Układ uważa się za przyjęty, jeżeli za jego przyjęciem wypowie się
większość wierzycieli uprawnionych do głosowania nad układem, mających łącznie co
najmniej dwie trzecie sumy wierzytelności uprawniających do głosowania nad układem.