Rządowy projekt ustawy - Prawo restrukturyzacyjne

– 80 –
2. Jeżeli głosowanie nad układem odbywa się w grupach wierzycieli, obejmujących
poszczególne kategorie interesów, układ jest przyjęty, jeżeli w każdej grupie wypowie się za
nim większość uprawnionych do głosowania nad układem wierzycieli z tej grupy, mających
łącznie co najmniej dwie trzecie sumy wierzytelności przysługujących uprawnionym do
głosowania nad układem wierzycielom z tej grupy.
3. Układ jest przyjęty, chociażby nie uzyskał wymaganej większości w niektórych
z grup wierzycieli, jeżeli wierzyciele mający łącznie dwie trzecie sumy wierzytelności
przypadających wierzycielom uprawnionym do głosowania nad układem głosowali za
przyjęciem układu, a wierzyciele z grupy lub grup, które wypowiedziały się przeciwko
przyjęciu układu, zostaną zaspokojeni na podstawie układu w stopniu nie mniej korzystnym
niż w przypadku przeprowadzenia postępowania upadłościowego.
4. Zawarcie układu w wypadku, o którym mowa w ust. 3, stwierdza nadzorca układu.
Art. 215. 1. Nadzorca układu niezwłocznie po stwierdzeniu, że suma wierzytelności
spornych uprawniających do głosowania nad układem przekracza 15% sumy wierzytelności
uprawniających do głosowania nad układem, informuje dłużnika na piśmie o niemożności
zawarcia układu w trybie przewidzianym w niniejszym tytule.
2. Głosy na piśmie zebrane przez dłużnika, nie dawniej niż trzy miesiące przed dniem
złożenia wniosku o otwarcie postępowania układowego lub sanacyjnego, zachowują ważność
w głosowaniu na zgromadzeniu wierzycieli w otwartym postępowaniu układowym lub
sanacyjnym, jeżeli zostały złożone do akt wraz z wnioskiem o otwarcie postępowania,
niezależnie od daty, w jakiej odbędzie się zgromadzenie, o ile propozycje układowe
w postępowaniu układowym lub sanacyjnym są nie mniej korzystne dla wierzycieli niż
przedłożone im w trybie samodzielnego zbierania głosów przez dłużnika. Wierzyciel
zawiadamiany o zgromadzeniu wierzycieli w celu głosowania nad układem informowany
jest, że w aktach znajduje się oddany przez niego głos, który będzie uznany za ważny, jeżeli
wierzyciel nie złoży odmiennego oświadczenia.
Art. 216. Wniosek o zatwierdzenie układu powinien zawierać:
1)
imię i nazwisko dłużnika, jego nazwę albo firmę oraz PESEL lub numer KRS dłużnika,
a w przypadku ich braku, inne dane umożliwiające jego jednoznaczną identyfikację,
miejsce zamieszkania albo siedzibę, adres, a gdy dłużnikiem jest spółka osobowa lub
osoba prawna albo inna jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej,
której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną – reprezentantów, w tym
– 81 –
likwidatorów, jeżeli są ustanowieni, a ponadto w przypadku spółki osobowej imiona
i nazwiska oraz miejsce zamieszkania wspólników odpowiadających za zobowiązania
spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem;
2)
propozycje układowe;
3)
zebrane przez dłużnika karty do głosowania, wraz z odpisami z rejestru
i pełnomocnictwami koniecznymi dla wykazania uprawnienia do oddania głosu oraz
informacją, czy w stosunku do wierzyciela nie zachodzą okoliczności wskazane
w art. 116, uszeregowane zgodnie z kolejnością przyjętą w spisie wierzytelności
sporządzonym przez nadzorcę układu;
4)
dowód wysłania co najmniej na trzy tygodnie przed złożeniem wniosku o zatwierdzenie
układu kart do głosowania z propozycjami układowymi wierzycielom, którzy nie oddali
głosu, na adres wskazany w rejestrze, do którego jest wpisany wierzyciel, o ile
wierzyciel jest wpisany do rejestru, w przeciwnym wypadku na adres zamieszkania
wierzyciela znany dłużnikowi;
5)
wynik głosowania ze wskazaniem liczby wierzycieli i sumy wierzytelności
uprawniającej do głosowania oraz liczby wierzycieli i sumy wierzytelności
przypadającej wierzycielom głosującym za układem, a jeżeli propozycje układowe
przewidują podział wierzycieli na grupy – również liczbę wierzycieli i sumę
wierzytelności poszczególnych grup oraz liczbę wierzycieli i sumy wierzytelności
przypadających wierzycielom głosującym za układem w każdej grupie.
Art. 217. 1. Do wniosku dłużnik dołącza sprawozdanie nadzorcy układu.
2. Sprawozdanie nadzorcy układu zawiera:
1)
stwierdzenie przyjęcia układu;
2)
ocenę zgodności z prawem przebiegu samodzielnego zbierania głosów wraz ze
wskazaniem innych okoliczności, które mogą mieć wpływ na zatwierdzenie układu;
3)
zastrzeżenia wierzycieli, o których mowa w art. 213 ust. 2;
4)
ocenę możliwości wykonania układu;
5)
wskazanie miejsc, w których znajduje się przedsiębiorstwo lub inny majątek dłużnika;
6)
aktualny wykaz majątku z szacunkową wyceną jego składników;
7)
bilans sporządzony przez dłużnika dla celów postępowania o zatwierdzenie układu, na
dzień nie późniejszy niż trzydzieści dni przed dniem złożenia wniosku;
8)
spis wierzytelności, sporządzony przez nadzorcę układu, ze wskazaniem, czy wierzyciel
głosował za, czy przeciwko układowi;
– 82 –
9)
spis wierzytelności spornych, sporządzony przez nadzorcę układu;
10) wskazanie sumy wierzytelności z wyszczególnieniem, jaką część stanowią
wierzytelności sporne;
11) listę zabezpieczeń dokonanych przez wierzycieli na majątku dłużnika wraz z datami ich
ustanowienia;
12) spis podmiotów zobowiązanych majątkowo wobec dłużnika wraz z adresami,
z określeniem wierzytelności, daty ich powstania i terminów zapłaty;
13) wykaz tytułów egzekucyjnych oraz tytułów wykonawczych przeciwko dłużnikowi;
14) informację o postępowaniach dotyczących ustanowienia na majątku dłużnika hipotek,
zastawów, zastawów rejestrowych i zastawów skarbowych oraz innych obciążeń
podlegających wpisowi w księdze wieczystej lub w rejestrach, jak również
o prowadzonych innych postępowaniach sądowych lub administracyjnych dotyczących
majątku dłużnika;
15) dokument potwierdzający zawarcie umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej
nadzorcy układu, o którym mowa w art. 17a ust. 1 ustawy z dnia 15 czerwca 2007 r.
o licencji doradcy restrukturyzacyjnego;
16) plan restrukturyzacyjny, sporządzony przez nadzorcę układu, informacje, o których
mowa w art. 140, oraz kopię zawiadomienia i opinii organu, o których mowa w art. 201,
albo informację, że żaden organ takiego zawiadomienia lub opinii nie złożył.
Art. 218. 1. Do wniosku dłużnika o zatwierdzenie układu niespełniającego wymogów
określonych w art. 216 i art. 217 ust. 1 stosuje się odpowiednio przepis art. 130 ustawy z dnia
17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego.
2. Jeżeli sprawozdanie nadzorcy układu nie spełnia wymogów określonych w art. 217
ust. 2, przewodniczący wzywa nadzorcę do uzupełnienia braków formalnych sprawozdania
oraz do poprawienia lub uzupełnienia sprawozdania w terminie tygodniowym pod rygorem
zawiadomienia dłużnika.
3. Po bezskutecznym upływie terminu, o którym mowa w ust. 2, przewodniczący
informuje dłużnika, że nadzorca sądowy nie uzupełnił braków formalnych sprawozdania bądź
go nie poprawił lub nie uzupełnił. Dłużnik może zawrzeć nową umowę z innym nadzorcą
układu, który złoży poprawione lub uzupełnione sprawozdanie w terminie dwóch tygodni od
dnia poinformowania dłużnika pod rygorem zwrotu wniosku o zatwierdzenie układu.
– 83 –
Art. 219. W postępowaniu o zatwierdzenie układu zawartego w drodze samodzielnego
zbierania głosów nie stosuje się przepisów o zabezpieczeniu.
Art. 220. 1. O złożeniu wniosku o zatwierdzenie układu, który dotyczy przedsiębiorstwa
państwowego albo jednoosobowej spółki Skarbu Państwa sąd niezwłocznie zawiadamia, przy
zastosowaniu środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość, takich jak telefon,
faks, poczta elektroniczna, odpowiednio organ założycielski albo ministra właściwego do
spraw Skarbu Państwa, który może złożyć sądowi opinię w sprawie. Brak opinii nie
wstrzymuje rozpoznania sprawy.
2. Podmioty, o których mowa w ust. 1, mogą zgłosić się do udziału w sprawie
w charakterze uczestnika postępowania.
3. O złożeniu wniosku o zatwierdzenie układu obwieszcza się.
Art. 221. 1. Sąd wydaje postanowienie w przedmiocie zatwierdzenia układu w terminie
czternastu dni od dnia złożenia wniosku. Postanowienie podlega obwieszczeniu. Na
postanowienie służy zażalenie.
2. W postanowieniu o zatwierdzeniu układu sąd wskazuje podstawę jurysdykcji sądów
polskich. Jeżeli zastosowanie ma rozporządzenie Rady (WE) nr 1346/2000 z dnia 29 maja
2000 r. w sprawie postępowania upadłościowego (Dz. Urz. WE L 160 z 30.06.2000, str. 1;
Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 19, t. 1, str. 191, z późn. zm.),
w postanowieniu sąd określa również, czy postępowanie ma charakter główny, czy uboczny.
3. Dla wierzyciela, którego siedziba lub miejsce zwykłego pobytu w chwili wydania
postępowania znajdowała się za granicą (wierzyciel zagraniczny), termin do wniesienia
zażalenia na postanowienie o zatwierdzeniu układu w części dotyczącej jurysdykcji sądów
polskich wynosi jeden miesiąc od dnia obwieszczenia informacji o zatwierdzeniu układu
w Centralnym Rejestrze Restrukturyzacji i Upadłości.
Art. 222. 1. Od momentu wydania postanowienia w przedmiocie zatwierdzenia układu
do jego uprawomocnienia nadzorca układu wykonuje uprawnienia nadzorcy sądowego.
Przepis art. 43 stosuje się odpowiednio. Przepisów art. 46–53 nie stosuje się.
2. Nieważne są postanowienia umowy zastrzegające na wypadek złożenia wniosku
o zatwierdzenie układu lub zatwierdzenia układu zmianę lub rozwiązanie stosunku prawnego,
którego stroną jest dłużnik.
– 84 –
TYTUŁ II
Przyspieszone postępowanie układowe
DZIAŁ I
Wniosek o otwarcie przyspieszonego postępowania układowego
Art. 223. 1. Wniosek o otwarcie przyspieszonego postępowania układowego powinien
zawierać:
1)
imię i nazwisko dłużnika, jego nazwę albo firmę oraz PESEL lub numer KRS dłużnika,
a w przypadku ich braku, inne dane umożliwiające jego jednoznaczną identyfikację,
miejsce zamieszkania albo siedzibę, adres, a gdy dłużnikiem jest spółka osobowa lub
osoba prawna albo inna jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej,
której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną – reprezentantów, w tym
likwidatorów, jeżeli są ustanowieni, a ponadto w przypadku spółki osobowej imiona
i nazwiska oraz miejsce zamieszkania wspólników odpowiadających za zobowiązania
spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem;
2)
propozycje układowe wraz ze wstępnym planem restrukturyzacyjnym oraz odpisami
propozycji układowych w liczbie wystarczającej do doręczenia wszystkim
wierzycielom;
3)
oznaczenie miejsc, w których znajduje się przedsiębiorstwo lub inny majątek dłużnika;
4)
aktualny wykaz majątku z szacunkową wyceną jego składników;
5)
bilans sporządzony dla celów tego postępowania, na dzień nie dalszy niż trzydzieści dni
przed dniem złożenia wniosku;
6)
wykaz wierzycieli z podaniem imienia i nazwiska, nazwy oraz miejsca zamieszkania
albo siedziby, adresu i wysokości wierzytelności każdego z nich, terminów zapłaty,
z określeniem, czy wierzytelność objęta jest układem z mocy prawa, czy może być
objęta układem po wyrażeniu zgody przez wierzyciela oraz czy wierzyciel posiada
prawo do głosowania nad układem, a jeżeli nie – z jakiego powodu;
7)
sumę wierzytelności z wyszczególnieniem sumy wierzytelności objętej układem z mocy
prawa oraz sumy wierzytelności, która może być objęta układem po wyrażeniu zgody
przez wierzyciela; w przypadku wierzytelności zabezpieczonych sumę tą oznacza się
według tej części wierzytelności, która prawdopodobnie będzie zaspokojona
z przedmiotu zabezpieczenia;