Rządowy projekt ustawy - Prawo restrukturyzacyjne

– 55 –
o których mowa w art. 3 ust. 1 załącznika I do rozporządzenia Komisji Europejskiej
(UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za
zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i art. 108 Traktatu;
2)
przedsiębiorca nabył aktywa za wartość godziwą w rozumieniu art. 28 ust. 6 ustawy
z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330 i 613 oraz
z 2014 r. poz. 768 i 1100);
3)
zbycie aktywów, w tym w toku postępowania upadłościowego przedsiębiorcy, który
zbył aktywa, nie zostało dokonane wyłącznie w celu wykazania, że nabywca aktywów
nie kontynuuje działalności gospodarczej zbywcy.
Art. 144. 1. Pomoc publiczna na restrukturyzację może stanowić jedynie uzupełnienie
środków:
1)
własnych przedsiębiorcy,
2)
pochodzących od akcjonariuszy lub udziałowców przedsiębiorcy lub innych
przedsiębiorców należących do tej samej grupy kapitałowej co przedsiębiorca,
3)
pochodzących od wierzycieli przedsiębiorcy
– w zakresie niezbędnym do osiągnięcia celu, o którym mowa w art. 142 ust. 1 pkt 1.
2. Udział środków, o których mowa w ust. 1, w kosztach restrukturyzacji wynosi
co najmniej:
1)
25% – w przypadku małego przedsiębiorcy;
2)
40% – w przypadku średniego przedsiębiorcy;
3)
50% – w przypadku przedsiębiorcy innego niż określony w pkt 1 lub 2.
3. W przypadku wystąpienia wyjątkowych okoliczności lub szczególnych trudności,
udział środków, o których mowa w ust. 1, w kosztach restrukturyzacji może być niższy niż
wskazany w ust. 2.
4. Pomoc udzielana jako rekompensata z tytułu usług świadczonych w ogólnym
interesie gospodarczym nie jest uwzględniana w obliczeniu udziału środków, o których mowa
w ust. 1, w kosztach restrukturyzacji.
5. Przez koszty restrukturyzacji rozumie się koszty, o których mowa w art. 9 ust. 2 pkt 4,
oraz koszty środków restrukturyzacyjnych, poniesione przez przedsiębiorcę przed otwarciem
postępowania restrukturyzacyjnego w ramach tego samego procesu restrukturyzacji.
– 56 –
Art. 145. 1. Pomoc publiczna na restrukturyzację może być udzielona, o ile
przedsiębiorca zastosuje środki wyrównujące zakłócenia konkurencji na rynku, do których
należą środki strukturalne, polegające w szczególności na:
1)
zbyciu aktywów, o ile to możliwe, w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa;
2)
ograniczeniu zdolności produkcyjnych;
3)
ograniczeniu udziału przedsiębiorcy w rynku.
2. Środki strukturalne stosuje się bez zbędnej zwłoki, w trakcie postępowania
restrukturyzacyjnego, na rynku, na którym przedsiębiorca będzie miał znaczącą pozycję po
zakończeniu restrukturyzacji.
3. Możliwe jest zastosowanie środków innych niż środki strukturalne, do których należą:
1)
środki behawioralne, polegające w szczególności na:
a)
nienabywaniu akcji lub udziałów w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego
i wykonywania układu, z wyjątkiem gdy jest to niezbędne do osiągnięcia celu,
o którym mowa w art. 142 ust. 1 pkt 1,
b)
nierozpowszechnianiu informacji wskazujących, że produkty lub usługi
przedsiębiorcy mają przewagę konkurencyjną nad innymi produktami lub usługami
ze względu na udzieloną pomoc publiczną na restrukturyzację,
c)
niepodejmowaniu działań zmierzających do zdobywania nowych rynków
produktowych lub geograficznych;
2)
środki otwarcia rynku, polegające w szczególności na ułatwianiu wejścia na rynek
innym przedsiębiorcom.
4. Środki, o których mowa w ust. 3 pkt 1 lit. c, mogą być wymagane tylko w sytuacji,
w której przedsiębiorca w wyniku otrzymania pomocy publicznej na restrukturyzację może
oferować produkty lub usługi na warunkach nieosiągalnych dla innych przedsiębiorców,
którzy pomocy nie otrzymali, i nie jest możliwe zastosowanie innych środków
wyrównujących zakłócenia konkurencji na rynku.
5. Rodzaj i zakres środków wyrównujących zakłócenia konkurencji na rynku zależą od:
1)
wielkości, formy i warunków udzielenia pomocy publicznej na restrukturyzację, przy
czym pomoc w celu pokrycia kosztów restrukturyzacji zatrudnienia nie jest brana pod
uwagę;
2)
wielkości, formy i warunków udostępnienia środków:
a)
własnych przedsiębiorcy,
b)
pochodzących od akcjonariuszy lub udziałowców przedsiębiorcy,
– 57 –
c)
pochodzących od innych przedsiębiorców należących do tej samej grupy
kapitałowej co przedsiębiorca,
d)
pochodzących od wierzycieli przedsiębiorcy, w tym ewentualnego wkładu
w koszty restrukturyzacji poniesionego przez wierzycieli posiadających
wierzytelności zabezpieczone hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym,
zastawem skarbowym lub hipoteką morską;
3)
wielkości przedsiębiorcy, jego udziału w rynku oraz świadczenia przez przedsiębiorcę
usług w ogólnym interesie gospodarczym;
4)
charakterystyki rynku, na którym działa przedsiębiorca;
5)
oceny wpływu środków wyrównujących zakłócenia konkurencji na rynku na
funkcjonowanie rynku wewnętrznego.
6. Środki wyrównujące zakłócenia konkurencji na rynku, w szczególności środki
strukturalne, nie mogą zagrażać rentowności przedsiębiorcy ani powodować zagrożeń dla
struktury rynku, na którym działa przedsiębiorca, lub interesów konsumentów.
7. Nie stanowią środków wyrównujących zakłócenia konkurencji na rynku działania
polegające na likwidacji lub ograniczeniu działalności przedsiębiorcy, które są konieczne dla
osiągnięcia celu, o którym mowa w art. 142 ust. 1 pkt 1.
8. Przepisów ust. 1–7 nie stosuje się do małego przedsiębiorcy, który jednakże w trakcie
realizacji planu restrukturyzacyjnego nie może zwiększać zdolności produkcyjnych.
Art. 146. Pomoc publiczna na restrukturyzację może zostać udzielona przedsiębiorcy
świadczącemu usługi w ogólnym interesie gospodarczym, nawet jeżeli nie są spełnione
warunki określone w art. 141–145, w przypadku gdy jest to niezbędne do zachowania
ciągłości tych usług, nie dłużej jednak niż do momentu przekazania obowiązku świadczenia
tych usług kolejnemu przedsiębiorcy.
Art. 147. 1. Zmiana wielkości pomocy publicznej na restrukturyzację jest możliwa pod
warunkiem, że zwiększenie kwoty pomocy publicznej na restrukturyzację wiąże się
z rozszerzeniem środków wyrównujących zakłócenia konkurencji na rynku, o których mowa
w art. 145 ust. 1 lub 3.
2. Ograniczenie środków wyrównujących zakłócenia konkurencji na rynku, o których
mowa w art. 145 ust. 1 lub 3, lub opóźnienie we wdrożeniu tych środków, które następuje
z przyczyn niezależnych od przedsiębiorcy, jest możliwe pod warunkiem, że wiąże się ze
zmniejszeniem kwoty pomocy.
– 58 –
3. Zwiększenie kosztów restrukturyzacji jest możliwe pod warunkiem, że wiąże się ze
zwiększeniem udziału środków, o których mowa w art. 144 ust. 1. Przepis art. 144 ust. 5
stosuje się.
Art. 148. 1. Pomoc publiczna na restrukturyzację nie podlega notyfikacji Komisji
Europejskiej, jeżeli:
1)
jest udzielana zgodnie z warunkami określonymi w art. 141–147;
2)
przedsiębiorca jest małym lub średnim przedsiębiorcą;
3)
całkowita wielkość udzielonej i wnioskowanej pomocy publicznej na restrukturyzację
wraz z pomocą publiczną na ratowanie lub tymczasową pomocą publiczną na
restrukturyzację, udzieloną w ramach tego samego procesu restrukturyzacji, nie
przekracza równowartości 10 000 000 euro według średniego kursu walut obcych
w Narodowym Banku Polskim z dnia złożenia planu restrukturyzacyjnego.
2. W przypadku gdy całkowita wielkość udzielonej i wnioskowanej pomocy publicznej
na restrukturyzację wraz z pomocą publiczną na ratowanie lub tymczasową pomocą
publiczną na restrukturyzację, udzieloną małemu lub średniemu przedsiębiorcy w ramach
tego samego procesu restrukturyzacji, przekracza równowartość 10 000 000 euro według
średniego kursu walut obcych w Narodowym Banku Polskim z dnia złożenia planu
restrukturyzacyjnego, pomoc ta jest udzielana na warunkach określonych dla przedsiębiorców
innych niż mali lub średni.
3. Notyfikacji nie podlegają także działania, o których mowa w art. 147, jeżeli pomoc
publiczna na restrukturyzację dotyczy małego lub średniego przedsiębiorcy.
Art. 149. Pomoc publiczna na restrukturyzację, która nie podlega notyfikacji Komisji
Europejskiej, może być udzielana w okresie wskazanym w decyzji Komisji Europejskiej
wydanej na podstawie art. 4 ust. 3 albo art. 7 ust. 3 lub 4 rozporządzenia Rady (WE)
nr 659/1999 z dnia 22 marca 1999 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania
art. 108 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE L 83 z dnia 27.03.1999,
str. 1, z późn. zm.).
– 59 –
TYTUŁ VI
Układ
DZIAŁ I
Przepisy ogólne
Art. 150. 1. Układ obejmuje:
1)
wierzytelności osobiste powstałe przed dniem otwarcia postępowania
restrukturyzacyjnego, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej;
2)
odsetki za okres od dnia otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego;
3)
wierzytelności zależne od warunku, jeżeli warunek ziścił się w czasie wykonywania
układu.
2. Wierzytelności wobec dłużnika wynikające z umowy wzajemnej, która nie została
wykonana w całości lub w części przed dniem otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego,
są objęte układem, tylko jeżeli świadczenie drugiej strony jest świadczeniem podzielnym
i tylko w zakresie, w jakim druga strona spełniła świadczenie przed otwarciem postępowania
restrukturyzacyjnego i nie otrzymała świadczenia wzajemnego.
Art. 151. 1. Układ nie obejmuje:
1)
wierzytelności alimentacyjnych oraz rent z tytułu odszkodowania za wywołanie
choroby, niezdolności do pracy, kalectwa lub śmierci oraz z tytułu zamiany uprawnień
objętych treścią prawa dożywocia na dożywotnią rentę;
2)
roszczeń o wydanie mienia i zaniechanie naruszania praw;
3)
wierzytelności, za które dłużnik odpowiada w związku z nabyciem spadku po otwarciu
postępowania restrukturyzacyjnego, po wejściu spadku do masy;
4)
wierzytelności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez
ubezpieczonego, których płatnikiem jest dłużnik.
2. Układ nie obejmuje wierzytelności ze stosunku pracy oraz wierzytelności
zabezpieczonej na mieniu dłużnika hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem
skarbowym lub hipoteką morską, w części znajdującej pokrycie w wartości przedmiotu
zabezpieczenia, chyba że wierzyciel wyraził zgodę na jej objęcie układem. Zgoda na objęcie
wierzytelności układem powinna być wyrażona w sposób bezwarunkowy i nieodwołalny,
najpóźniej przed przystąpieniem do głosowania nad układem. Zgoda może być wyrażona
ustnie do protokołu zgromadzenia wierzycieli.