Rządowy projekt ustawy - Prawo restrukturyzacyjne

– 60 –
3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do wierzytelności zabezpieczonych
przeniesieniem na wierzyciela własności rzeczy, wierzytelności lub innego prawa.
Art. 152. Przepisy dotyczące wierzytelności ze stosunku pracy stosuje się odpowiednio
do wierzytelności Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych o zwrot z masy
świadczeń wypłaconych przez Fundusz pracownikom dłużnika.
DZIAŁ II
Propozycje układowe
Art. 153. 1. Propozycje układowe składa dłużnik. Propozycje układowe może również
złożyć rada wierzycieli lub nadzorca sądowy albo zarządca, jeżeli żądają tego wierzyciele
i uprawdopodobnione jest przyjęcie tych propozycji przez ogół wierzycieli oraz
uprawdopodobnione jest wykonanie proponowanego układu przez dłużnika.
2. Propozycje układowe określają sposób restrukturyzacji zobowiązań dłużnika.
Art. 154. 1. Restrukturyzacja zobowiązań dłużnika obejmuje w szczególności:
1)
odroczenie wykonania;
2)
rozłożenie spłaty na raty;
3)
zmniejszenie wysokości;
4)
konwersję wierzytelności na udziały lub akcje;
5)
zmianę, zamianę lub uchylenie prawa zabezpieczającego określoną wierzytelność.
2. Propozycje układowe mogą wskazywać jeden lub więcej sposobów restrukturyzacji.
3. Restrukturyzacja należności stanowiąca pomoc publiczną może polegać wyłącznie na
odroczeniu terminu płatności lub rozłożeniu na raty następujących należności:
1)
z tytułu podatków;
2)
z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez dłużnika jako
pracodawcę;
3)
z tytułu składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych;
4)
z tytułu składek na Fundusz Pracy;
5)
z tytułu składek na Fundusz Emerytur Pomostowych;
6)
z tytułu składek na własne ubezpieczenia społeczne dłużnika;
7)
z tytułu składek ma własne ubezpieczenie zdrowotne dłużnika;
8)
odsetki za zwłokę od należności wymienionych w pkt 2–7;
9)
koszty egzekucyjne, koszty upomnienia;
– 61 –
10) dodatkowa opłata, o której mowa w art. 24 ust. 1a ustawy z dnia 13 października 1998 r.
o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1442, z późn. zm.);
11) z tytułu wypłaconych ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń
Pracowniczych świadczeń pracowniczych, w przypadku wystąpienia niewypłacalności
pracodawcy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń
pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz. U. z 2014 r. poz. 272 i 598);
12) z tytułu gwarancji i poręczeń udzielonych przez Skarb Państwa i jednostki samorządu
terytorialnego.
4. Restrukturyzacja zobowiązań dłużnika nie może nastąpić w przypadku, gdy dotyczy
wierzytelności stanowiących kwoty pomocy publicznej, w stosunku do których Komisja
Europejska wydała decyzję nakazującą ich zwrot.
5. Propozycje układowe przewidujące konwersję wierzytelności na udziały lub akcje
zawierają:
1)
sumę, o jaką kapitał zakładowy ma być podwyższony;
2)
liczbę oraz wartość nominalną nowo ustanowionych udziałów lub akcji lub też wartość,
o którą następuje podwyższenie wartości nominalnej udziałów lub akcji już istniejących;
3)
określenie, że objęcie udziałów lub akcji następuje z wyłączeniem prawa pierwszeństwa
lub poboru, przy czym wyłączenie prawa pierwszeństwa lub poboru następuje nawet
wówczas, jeśli takiej możliwości nie przewiduje umowa spółki lub statut;
4)
oznaczenie, czy akcje nowej emisji są na okaziciela, czy imienne;
5)
cenę emisyjną nowych akcji;
6)
datę, od której nowe akcje mają uczestniczyć w dywidendzie.
6. Do propozycji układowych przewidujących konwersję wierzytelności na akcje
w sposób określony w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej
i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu
oraz o spółkach publicznych nie stosuje się art. 7 ust. 1 tej ustawy oraz art. 19 ust. 1 pkt 2
ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2014 r. poz. 94
i 586).
Art. 155. Jeżeli propozycje układowe przewidują spłatę wierzytelności z zysku
przedsiębiorstwa dłużnika, mogą one określać, jaka część zysku przeznaczona będzie na
spłatę wierzytelności.

3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 1623, 1650 i 1717
oraz z 2014 r. 567 i 598.
– 62 –
Art. 156. Jeżeli plan restrukturyzacyjny przewiduje udzielenie kredytu lub pożyczki
dłużnikowi lub zmianę treści stosunków prawnych lub praw lub ustanowienie zabezpieczenia
wierzytelności, należy do propozycji układowych dołączyć w formie prawem przewidzianej
oświadczenie osób, które zobowiązały się udzielić kredytu lub pożyczki, wyrazić zgodę na
zmianę stosunku prawnego lub prawa bądź ustanowienie lub zmianę zabezpieczenia
wierzytelności.
Art. 157. 1. Propozycje układowe mogą przewidywać również zaspokojenie wierzycieli
poprzez likwidację majątku dłużnika (układ likwidacyjny).
2. Sprzedaż dokonana w wykonaniu układu likwidacyjnego nie ma skutków sprzedaży
egzekucyjnej.
3. Jeżeli układ przewiduje likwidację majątku dłużnika przez przejęcie majątku przez
wierzyciela lub wierzycieli, można określić w układzie wzajemne dopłaty lub spłaty.
Art. 158. 1. Restrukturyzacja zobowiązań z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne
w części finansowanej przez dłużnika jako pracodawcę, z tytułu składek na Fundusz Pracy,
Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Fundusz Emerytur Pomostowych,
z tytułu składek na własne ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne dłużnika oraz
innych zobowiązań dłużnika wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, w tym
w szczególności odsetek za zwłokę od wyżej wymienionych składek, kosztów
egzekucyjnych, kosztów upomnienia i dodatkowej opłaty, może obejmować wyłącznie
rozłożenie na raty lub odroczenie terminu płatności.
2. Jeżeli układ przewiduje przejęcie całości majątku przez osobę trzecią lub wierzyciela,
dopłaty lub spłaty pomiędzy wierzycielami, w układzie musi zostać wskazany wierzyciel lub
osoba trzecia, którzy przejmą na siebie obowiązek wykonania zobowiązań wobec Zakładu
Ubezpieczeń Społecznych. Przejęcie obowiązku nie zmienia charakteru wierzytelności
Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i możliwości ich przymusowego dochodzenia
z uwzględnieniem
uprzywilejowania wynikającego z odrębnych przepisów. Po
prawomocnym zatwierdzeniu układu wyciąg ze spisu wierzytelności, o którym mowa
w art. 102 ust. 2, stanowi tytuł egzekucyjny przeciwko osobie, która przejęła obowiązek
wykonania zobowiązań wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wykonalny bez nadawania
klauzuli wykonalności. Należności objęte tytułem mogą być dochodzone również w drodze
egzekucji administracyjnej.
– 63 –
3. Restrukturyzacja zobowiązań wobec Funduszu Gwarantowanych Świadczeń
Pracowniczych może obejmować wyłącznie rozłożenie na raty lub odroczenie płatności,
chyba że dysponent Funduszu wyrazi zgodę na inny sposób restrukturyzacji. Nie jest
dopuszczalna restrukturyzacja, w wyniku której nastąpi zmniejszenie wysokości zobowiązań.
4. Do restrukturyzacji zobowiązań wobec Funduszu Gwarantowanych Świadczeń
Pracowniczych stosuje się odpowiednio przepis ust. 2.
Art. 159. 1. Propozycje układowe mogą przewidywać podział wierzycieli na grupy
obejmujące poszczególne kategorie interesów. Kategorie te mogą obejmować
w szczególności:
1)
wierzycieli, którym przysługują wierzytelności ze stosunków pracy i którzy wyrazili
zgodę na ich objęcie układem;
2)
rolników, którym przysługują wierzytelności z tytułu umów o dostarczenie produktów
z własnego gospodarstwa rolnego;
3)
wierzycieli, których wierzytelności są zabezpieczone na składnikach majątku dłużnika
hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym lub hipoteką
morską, a także przez przeniesienie na wierzyciela własności rzeczy, wierzytelności lub
innego prawa, i którzy wyrazili zgodę na ich objęcie układem;
4)
wierzycieli będących wspólnikami lub akcjonariuszami dłużnika będącego spółką
kapitałową, posiadających udziały lub akcje spółki zapewniające co najmniej 5%
głosów na zgromadzeniu wspólników albo walnym zgromadzeniu akcjonariuszy,
chociażby przysługiwały im wierzytelności wymienione w pkt 1–3;
5)
pozostałych wierzycieli.
2. Listy przyporządkowujące poszczególnych wierzycieli do grup sporządza nadzorca
sądowy albo zarządca po zatwierdzeniu spisu wierzytelności, jeżeli podziału na grupy nie
dokonano w spisie albo dokonany podział jest niezgodny z aktualnymi propozycjami
układowymi. W postępowaniu o zatwierdzenie układu listy wierzycieli sporządza nadzorca
układu.
Art. 160. Warunki restrukturyzacji zobowiązań dłużnika powinny być jednakowe dla
wszystkich wierzycieli, a jeżeli głosowanie nad układem odbywa się w grupach wierzycieli,
jednakowe dla wierzycieli zaliczonych do tej samej grupy, chyba że wierzyciel wyraźnie
zgodzi się na warunki mniej korzystne.
– 64 –
Art. 161. 1. Warunki restrukturyzacji zobowiązań ze stosunku pracy nie mogą
pozbawiać pracowników minimalnego wynagrodzenia za pracę.
2. Restrukturyzacja powinna w równym stopniu dotyczyć zobowiązań pieniężnych
i niepieniężnych. Jeżeli jednak wierzyciel w terminie jednego tygodnia od dnia otrzymania
zawiadomienia o terminie zgromadzenia wierzycieli z odpisem propozycji układowych
sprzeciwił się restrukturyzacji swojej wierzytelności jako wierzytelności niepieniężnej,
składając oświadczenie nadzorcy albo zarządcy albo ze względu na charakter wierzytelności
niepieniężnej restrukturyzacja nie jest możliwa, wierzytelność ta zmienia się w wierzytelność
pieniężną. Skutek ten powstaje z dniem otwarcia postępowania.
3. Warunki restrukturyzacji wierzytelności, o których mowa w art. 159 ust. 1 pkt 3,
mogą być zróżnicowane stosownie do przysługującego im pierwszeństwa.
DZIAŁ III
Zatwierdzenie układu
Art. 162. 1. Układ przyjęty przez zgromadzenie wierzycieli zatwierdza sąd, wskazując
w sentencji postanowienia treść układu.
2. Rozprawa wyznaczona w celu zatwierdzenia układu odbywa się nie wcześniej niż po
upływie tygodnia od zgromadzenia wierzycieli, na którym przyjęto układ.
3. Uczestnicy postępowania mogą pisemnie zgłaszać zastrzeżenia przeciwko układowi.
Sąd nie bierze pod uwagę zastrzeżeń zgłoszonych po upływie tygodnia od dnia przyjęcia
układu lub niespełniających wymogów formalnych pisma procesowego.
4. O terminie rozprawy wyznaczonej w celu zatwierdzenia układu zawiadamia się przez
obwieszczenie, chyba że sędzia-komisarz zawiadomił o tym na zgromadzeniu wierzycieli.
5. Postanowienie o zatwierdzeniu układu podlega obwieszczeniu.
Art. 163. 1. Sąd odmawia zatwierdzenia układu, jeżeli narusza on prawo,
w szczególności, jeżeli przewiduje udzielenie pomocy publicznej niezgodnie z odrębnymi
przepisami, albo jeżeli jest oczywiste, że układ nie będzie wykonany. Domniemywa się, że
jest oczywiste, że układ nie będzie wykonany, jeżeli dłużnik nie wykonuje zobowiązań
powstałych po otwarciu postępowania.
2. Sąd może odmówić zatwierdzenia układu, jeżeli jego warunki są rażąco krzywdzące
dla wierzycieli, którzy głosowali przeciwko układowi i zgłosili zastrzeżenia.
3. Sąd odmawia zatwierdzenia układu w postępowaniu o zatwierdzenie układu albo
w przyspieszonym postępowaniu układowym, gdy suma spornych wierzytelności