Rządowy projekt ustawy budżetowej na rok 2015
projekt ustawy dotyczy określenia rocznego planu dochodów i wydatków oraz przychodów i rozchodów państwa
- Kadencja sejmu: 7
- Nr druku: 2772
- Data wpłynięcia: 2014-09-29
- Uchwalenie: Projekt uchwalony
- tytuł: Ustawa budżetowa na rok 2015
- data uchwalenia: 2015-01-15
- adres publikacyjny: Dz.U. poz. 153
2772-strategia
i kosztów jego obsługi na zmiany kursu walutowego, co jest konsekwencją obowiązującego
w Polsce płynnego kursu walutowego. Aprecjacja lub deprecjacja złotego wobec danej waluty
obcej powoduje proporcjonalny spadek lub wzrost wyrażonych w złotych: zadłużenia w tej
walucie i kosztów jego obsługi.
Ryzyko operacyjne – ryzyko wynikające z niebezpieczeństwa, że koszty związane
z zarządzaniem długiem lub poziom pozostałych rodzajów ryzyka ulegną zwiększeniu w wyniku
nieadekwatnej do zakresu zadań infrastruktury oraz organizacji i kontroli zarządzania długiem.
Ryzyko operacyjne jest najtrudniej mierzalnym spośród rodzajów ryzyka.
Ograniczaniu ryzyka operacyjnego sprzyja integracja zarządzania długiem publicznym w jednej
jednostce organizacyjnej, której struktura, infrastruktura i procedury dostosowane są do
sprawnego działania zarówno w administracji państwowej, jak i na rynku finansowym.
Ryzyko płynności budżetu państwa – ryzyko utraty przez budżet państwa zdolności do
regulowania bieżących zobowiązań oraz terminowej realizacji wydatków budżetowych.
Ograniczanie tego ryzyka wymaga, aby budżet państwa miał dostęp do odpowiednio dużego
zasobu płynnych środków finansowych, pozwalających na uniezależnienie od przejściowych
zjawisk kryzysowych, uniemożliwiających lub utrudniających pozyskiwanie środków
pożyczkowych z rynku finansowego po racjonalnym koszcie.
Zarządzanie tym ryzykiem polega z jednej strony na dążeniu do utrzymywania bezpiecznej
rezerwy na możliwie najmniejszym poziomie (poprzez doskonalenie procesu planowania
i monitorowania płynności budżetu państwa), z drugiej strony na zarządzaniu płynnymi
aktywami tak, aby generowały one dochody budżetowe rekompensujące w jak największym
stopniu koszty związane z utrzymywaniem określonego, bezpiecznego poziomu płynności.
Ryzyko stopy procentowej – ryzyko zmiany wielkości płatności z tytułu obsługi długu,
wynikające ze zmian wysokości stóp procentowych. Jego źródłem jest konieczność
refinansowania zapadającego w przyszłości długu po nieznanych stopach procentowych oraz
zmienność wysokości płatności kuponowych od długu o oprocentowaniu zmiennym.
Ryzyko refinansowania – wiąże się z emisją długu w celu sfinansowania potrzeb pożyczkowych
państwa związanych z wykupem istniejącego zadłużenia. Ryzyko dotyczy zarówno samej
zdolności wykupu zapadającego długu, jak i warunków, na których jest on refinansowany
(w tym w szczególności kosztów obsługi generowanych przez nowo emitowany dług). Im
wyższa jest płatność z tytułu wykupu zapadającego długu i im bliższy jest jej termin, tym
większe ryzyko związane z jego refinansowaniem. Na wielkość ryzyka refinansowania wpływa
wielkość długu publicznego oraz jego struktura zapadalności. Do ograniczenia ryzyka
refinansowania przyczynia się wydłużenie okresu zapadalności długu oraz równomierne
rozłożenie wykupów w czasie.
Spread – różnica występująca pomiędzy rentownościami dwóch instrumentów dłużnych.
W węższym znaczeniu spread kredytowy (inaczej marża kredytowa) to różnica pomiędzy
rentownościami dwóch instrumentów o identycznych lub bardzo zbliżonych parametrach, w tym
w szczególności terminie zapadalności, wyemitowanych przez różnych emitentów. Spread jest
często rozumiany jako różnica pomiędzy rentownością instrumentu obarczonego ryzykiem
kredytowym i instrumentu uznawanego za wolny od ryzyka kredytowego lub o najniższym
ryzyku w danej klasie.
Swap – wymiana strumieni płatności o z góry ustalonym sposobie ustalania ich wartości,
następująca między stronami umowy. Swap jest instrumentem finansowym należącym do
instrumentów pochodnych. Swap może być samodzielnym instrumentem finansowym lub
towarzyszyć innym instrumentom.
Średnia zapadalność (także ATM od ang. average time to maturity) – miara ryzyka
refinansowania długu publicznego. Średnia zapadalność to wyrażona w latach średnia długość
okresu, po którym wyemitowany dług zostanie wykupiony. Im odleglejsze są terminy wykupu
46
długu, tym niższe jest ryzyko jego refinansowania i tym wyższa średnia zapadalność. Średnia
zapadalność długu SP liczona jest wg wzoru:
∑tN It0
∈
ATM = ∑tT
N I
t
0
∈
t T
gdzie:
t – termin zapadalności,
T – zbiór wszystkich terminów zapadalności (tj. płatności nominału),
Nt – wyrażony w złotych nominał płatny w chwili t,
I0 – bieżący wskaźnik indeksacji nominału (dla długu innego niż obligacje indeksowane I0 =1).
47
Aneks 2. Regulacje prawne dotyczące długu publicznego w Polsce i UE
Tabela 1. Dług publiczny – podstawowe regulacje prawne
Regulacje polskie
Regulacje UE
1. Konstytucja RP
1. Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej
nie wolno zaciągać pożyczek lub udzielać gwarancji
poziom długu publicznego, obok ograniczeń dotyczących
i poręczeń finansowych, w następstwie których państwowy
deficytu, stanowi kryterium, na podstawie którego Komisja
dług publiczny przekroczy 3/5 wartości rocznego PKB
bada przestrzeganie dyscypliny budżetowej w państwach
(art. 216 ust. 5);
członkowskich (art. 126) – określa tzw. procedurę
nadmiernego deficytu (Excessive Deficit Procedure – EDP);
2. Ustawa o finansach publicznych
2. Protokół w sprawie procedury stosowanej w przypadku
regulacje dotyczące państwowego długu publicznego:
nadmiernego deficytu, stanowiący załącznik do Traktatu o Unii
definicje, podstawowe zasady zaciągania państwowego
Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej
długu publicznego i zarządzania długiem oraz procedury
definicja długu oraz dopuszczalna wartość relacji długu
ostrożnościowe i sanacyjne dotyczące limitów zadłużenia;
publicznego do PKB określona na poziomie 60%;
definicja sektora finansów publicznych.
3. Rozporządzenie o stosowaniu Protokołu w sprawie procedury
dotyczącej nadmiernego deficytu, stanowiącego załącznik do
Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską
definicja długu publicznego, z wyszczególnieniem tytułów
dłużnych;
4. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE)
nr 549/2013 z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie europejskiego
systemu rachunków narodowych i regionalnych w Unii
Europejskiej (ESA2010)
definicja poszczególnych kategorii zobowiązań
finansowych;
definicja sektora general government.
Tabela 2. Limity określone w ustawie o finansach publicznych dotyczące zaciągania długu publicznego
Ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych
I.
Procedury dotyczące limitów na relację państwowego długu publicznego do PKB
1) jeśli relacja w roku x jest większa od 55%, a mniejsza od 60%:
a) przyjmuje się brak deficytu lub poziom różnicy dochodów i wydatków budżetu państwa w uchwalanym przez Radę
Ministrów projekcie ustawy budżetowej na rok x+2 zapewniający spadek relacji długu Skarbu Państwa do PKB
w stosunku do relacji ogłoszonej dla roku x;
b) deficyt budżetowy JST pomniejszony o nadwyżkę budżetową z lat ubiegłych oraz wolne środki w uchwale budżetowej na
rok x+2 może wynikać jedynie z wydatków związanych z realizacją zadań współfinansowanych ze środków pochodzących
z budżetu UE oraz niepodlegających zwrotowi z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie EFTA;
c) w uchwalanym przez Radę Ministrów projekcie ustawy budżetowej na rok x+2:
nie przewiduje się wzrostu wynagrodzeń pracowników państwowej sfery budżetowej,
waloryzacja rent i emerytur nie może przekroczyć wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w roku budżetowym
x+1,
wprowadzony jest zakaz udzielania nowych pożyczek i kredytów z budżetu państwa,
wzrost wydatków Kancelarii Sejmu, Kancelarii Senatu, Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Trybunału
Konstytucyjnego, Najwyższej Izby Kontroli, Sądu Najwyższego, Naczelnego Sądu Administracyjnego, Krajowej Rady
Sądownictwa, sądownictwa powszechnego oraz wojewódzkich sądów administracyjnych, Rzecznika Praw
Obywatelskich, Rzecznika Praw Dziecka, Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, Generalnego Inspektora Ochrony
Danych Osobowych, Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu,
Krajowego Biura Wyborczego, Państwowej Inspekcji Pracy nie może być wyższy niż w administracji rządowej;
d) Rada Ministrów przeprowadza przegląd:
wydatków budżetu państwa finansowanych środkami pochodzącymi z kredytów zagranicznych,
programów wieloletnich;
e) Rada Ministrów przedstawia program sanacyjny, mający zapewnić spadek relacji państwowego długu publicznego do
PKB;
f) Rada Ministrów dokonuje przeglądu obowiązujących przepisów w celu przedstawienia propozycji rozwiązań prawnych
mających wpływ ma poziom dochodów budżetu państwa, w tym dotyczących stosowania stawek podatku od towarów
i usług;
g) Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych otrzymuje dotację celową z budżetu państwa na realizację
zadania dofinansowania do wynagrodzenia pracowników niepełnosprawnych w wysokości do 30% środków
48
Ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych
zaplanowanych na realizację tego zadania na dany rok;
h) organy administracji rządowej mogą zaciągać nowe zobowiązania na przygotowanie inwestycji, jeżeli mają zapewnione
finansowanie z udziałem środków pochodzących z budżetu UE oraz niepodlegających zwrotowi z pomocy udzielanej
przez państwa członkowskie EFTA, na maksymalnym dopuszczalnym poziomie określonym w przepisach lub
procedurach dotyczących danego rodzaju inwestycji, nie mniejszym niż 50% całości kosztów, z tym że ograniczenia te
nie dotyczą odbudowy lub przebudowy dróg krajowych w celu usunięcia zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym,
inwestycji w infrastrukturę przeciwpowodziową, systemu elektronicznego poboru opłat za korzystanie z dróg publicznych
oraz odszkodowań za nieruchomości przejęte w związku przygotowaniem i realizacją inwestycji w zakresie dróg
publicznych;
2) jeśli relacja w roku x jest równa lub większa od 60%:
a) obowiązują procedury przewidziane w pkt 2 lit. a, c, d, f, g, h dla relacji większej od 55%, a nie większej od 60% PKB;
b) uchwalane na rok x+2 budżety JST muszą być przynajmniej zrównoważone;
c) wprowadzany jest zakaz udzielania nowych poręczeń i gwarancji przez podmioty sektora finansów publicznych;
d) Rada Ministrów przedstawia Sejmowi program sanacyjny mający na celu ograniczenie relacji państwowego długu
publicznego do PKB do poziomu poniżej 60%.
Procedur, o których mowa w pkt 1, nie stosuje się, jeżeli relacja do PKB kwoty ustalonej w wyniku przeliczenia kwoty
państwowego długu publicznego na walutę polską z zastosowaniem dla zobowiązań wyrażonych w walutach obcych średniej
arytmetycznej średnich kursów każdej z walut obcych ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski i obowiązujących w dni
robocze roku budżetowego, za który ogłaszana jest relacja pomniejszonej o kwotę wolnych środków służących finansowaniu
potrzeb pożyczkowych budżetu państwa w kolejnym roku budżetowym nie przekracza 55%.
II.
Zasady i limity zaciągania zobowiązań przez JST
a) planowane i wykonane wydatki bieżące nie mogą być wyższe niż planowane i wykonane dochody bieżące powiększone
o nadwyżkę budżetową z lat ubiegłych i wolne środki;
b) wykonane wydatki bieżące mogą być wyższe niż wykonane dochody bieżące powiększone o nadwyżkę budżetową z lat
ubiegłych i wolne środki jedynie o kwotę związaną z realizacją zadań bieżących ze środków pochodzących z budżetu UE
oraz niepodlegających zwrotowi z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie EFTA w przypadku, gdy środki te nie
zostały przekazane w danym roku budżetowym;
c) JST mogą zaciągać kredyty i pożyczki oraz emitować papiery wartościowe na:
spłatę wcześniej zaciągniętych zobowiązań z tytułu emisji papierów wartościowych oraz zaciągniętych pożyczek
i kredytów,
pokrycie występującego w ciągu roku przejściowego deficytu budżetu JST,
finansowanie planowanego deficytu budżetu JST,
wyprzedzające finansowanie zadań finansowych ze środków pochodzących z budżetu UE;
d) zaciągnięte kredyty i pożyczki oraz wyemitowane papiery wartościowe na pokrycie deficytu przejściowego budżetu JST
podlegają spłacie lub wykupowi w tym samym roku, w którym zostały zaciągnięte lub wyemitowane;
e) JST mogą zaciągać jedynie takie zobowiązania finansowe, których koszty obsługi są ponoszone co najmniej raz do roku,
przy czym:
dyskonto od emitowanych przez JST papierów wartościowych nie może przekraczać 5% wartości nominalnej,
kapitalizacja odsetek jest niedopuszczalna;
f) relacja łącznych kwot z tytułu:
spłat rat kredytów i pożyczek wraz z należnymi w danym roku odsetkami od kredytów i pożyczek,
wykupów papierów wartościowych emitowanych przez JST wraz z należnymi odsetkami i dyskontem,
potencjalnych spłat kwot wynikających z udzielonych przez JST poręczeń oraz gwarancji,
do planowanych dochodów ogółem budżetu JST nie może przekroczyć w danym roku budżetowym oraz w jakimkolwiek
roku następującym po roku budżetowym średniej arytmetycznej z obliczonych dla ostatnich trzech lat relacji jej
dochodów bieżących powiększonych o dochody ze sprzedaży majątku oraz pomniejszonych o wydatki bieżące do
dochodów ogółem budżetu JST;
g) ograniczeń dotyczących spłat długu JST nie stosuje się do:
spłat rat kredytów i pożyczek zaciągniętych w związku z umową zawartą na realizację programu, projektu lub zadania
finansowanego z udziałem środków UE, wraz z należnymi odsetkami,
wykupów papierów wartościowych emitowanych w związku z umową zawartą na realizację programu, projektu lub
zadania finansowanego z udziałem środków UE, wraz z należnymi odsetkami i dyskontem
– w terminie nie dłuższym niż 90 dni po zakończeniu programu, projektu lub zadania i otrzymaniu refundacji z tych
środków; termin ten nie ma zastosowania do odsetek i dyskonta od zobowiązań zaciągniętych na wkład krajowy,
wykupów papierów wartościowych, spłat rat kredytów i pożyczek wraz z należnymi odsetkami i dyskontem,
odpowiednio emitowanych lub zaciągniętych w związku z umową zawartą na realizację programu, projektu lub zadania
finansowanego w co najmniej 60% ze środków UE, w części odpowiadającej wydatkom na wkład krajowy finansowanych
tymi zobowiązaniami.
49
Tabela 3. Mechanizm korygujący stabilizującej reguły wydatkowej
Ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych
Wielkość korekty kwoty wydatków spójnej ze stabilizującą regułą wydatkową, zgodnie z art. 112aa, wynosi:
1) minus dwa punkty procentowe, jeżeli:
wartość relacji wyniku nominalnego, powiększonego o koszty reformy emerytalnej, do produktu krajowego brutto jest w roku
x-2 mniejsza od -3%, albo jeżeli
wartość relacji państwowego długu publicznego pomniejszonego o kwotę wolnych środków do produktu krajowego brutto
jest w roku x-2 większa od 48%;
2) minus półtora punktu procentowego, jeżeli:
wartość relacji wyniku nominalnego powiększonego o koszty reformy emerytalnej do produktu krajowego brutto jest w roku
x-2 nie mniejsza niż -3% oraz
wartość relacji państwowego długu publicznego pomniejszonego o kwotę wolnych środków do produktu krajowego brutto
jest w roku x-2 większa od 43%, a nie większa od 48% oraz
prognozowana w projekcie ustawy budżetowej na rok x przedłożonym Sejmowi dynamika wartości produktu krajowego
brutto w cenach stałych w roku x nie jest mniejsza o więcej niż dwa punkty procentowe od wskaźnika średniookresowej
dynamiki wartości produktu krajowego brutto w cenach stałych;
wartość relacji wyniku nominalnego powiększonego o koszty reformy emerytalnej do produktu krajowego brutto jest w roku
x-2 nie mniejsza niż -3% oraz
wartość relacji państwowego długu publicznego pomniejszonego o kwotę wolnych środków do produktu krajowego brutto
jest w roku x-2 nie większa niż 43% oraz
suma corocznych różnic między wartością relacji wyniku nominalnego do produktu krajowego brutto oraz poziomem
średniookresowego celu budżetowego jest w roku x-2 mniejsza od -6% oraz
prognozowana w projekcie ustawy budżetowej na rok x przedłożonym Sejmowi dynamika wartości produktu krajowego
brutto w cenach stałych w roku x nie jest mniejsza o więcej niż dwa punkty procentowe od wskaźnika średniookresowej
dynamiki wartości produktu krajowego brutto w cenach stałych;
3) plus półtora punktu procentowego, jeżeli:
wartość relacji wyniku nominalnego powiększonego o koszty reformy emerytalnej do produktu krajowego brutto jest w roku
x-2 nie mniejsza niż -3% oraz
wartość relacji państwowego długu publicznego pomniejszonego o kwotę wolnych środków jest w roku x-2 nie większa niż
43% oraz
suma corocznych różnic między wartością relacji wyniku nominalnego do produktu krajowego brutto oraz poziomem
średniookresowego celu budżetowego jest w roku x-2 większa od 6% oraz
prognozowana w projekcie ustawy budżetowej na rok x przedłożonym Sejmowi dynamika wartości produktu krajowego
brutto w cenach stałych w roku x nie jest większa o więcej niż dwa punkty procentowe od wskaźnika średniookresowej
dynamiki wartości produktu krajowego brutto w cenach stałych;
4) zero punktu procentowego – w pozostałych przypadkach.
50
w Polsce płynnego kursu walutowego. Aprecjacja lub deprecjacja złotego wobec danej waluty
obcej powoduje proporcjonalny spadek lub wzrost wyrażonych w złotych: zadłużenia w tej
walucie i kosztów jego obsługi.
Ryzyko operacyjne – ryzyko wynikające z niebezpieczeństwa, że koszty związane
z zarządzaniem długiem lub poziom pozostałych rodzajów ryzyka ulegną zwiększeniu w wyniku
nieadekwatnej do zakresu zadań infrastruktury oraz organizacji i kontroli zarządzania długiem.
Ryzyko operacyjne jest najtrudniej mierzalnym spośród rodzajów ryzyka.
Ograniczaniu ryzyka operacyjnego sprzyja integracja zarządzania długiem publicznym w jednej
jednostce organizacyjnej, której struktura, infrastruktura i procedury dostosowane są do
sprawnego działania zarówno w administracji państwowej, jak i na rynku finansowym.
Ryzyko płynności budżetu państwa – ryzyko utraty przez budżet państwa zdolności do
regulowania bieżących zobowiązań oraz terminowej realizacji wydatków budżetowych.
Ograniczanie tego ryzyka wymaga, aby budżet państwa miał dostęp do odpowiednio dużego
zasobu płynnych środków finansowych, pozwalających na uniezależnienie od przejściowych
zjawisk kryzysowych, uniemożliwiających lub utrudniających pozyskiwanie środków
pożyczkowych z rynku finansowego po racjonalnym koszcie.
Zarządzanie tym ryzykiem polega z jednej strony na dążeniu do utrzymywania bezpiecznej
rezerwy na możliwie najmniejszym poziomie (poprzez doskonalenie procesu planowania
i monitorowania płynności budżetu państwa), z drugiej strony na zarządzaniu płynnymi
aktywami tak, aby generowały one dochody budżetowe rekompensujące w jak największym
stopniu koszty związane z utrzymywaniem określonego, bezpiecznego poziomu płynności.
Ryzyko stopy procentowej – ryzyko zmiany wielkości płatności z tytułu obsługi długu,
wynikające ze zmian wysokości stóp procentowych. Jego źródłem jest konieczność
refinansowania zapadającego w przyszłości długu po nieznanych stopach procentowych oraz
zmienność wysokości płatności kuponowych od długu o oprocentowaniu zmiennym.
Ryzyko refinansowania – wiąże się z emisją długu w celu sfinansowania potrzeb pożyczkowych
państwa związanych z wykupem istniejącego zadłużenia. Ryzyko dotyczy zarówno samej
zdolności wykupu zapadającego długu, jak i warunków, na których jest on refinansowany
(w tym w szczególności kosztów obsługi generowanych przez nowo emitowany dług). Im
wyższa jest płatność z tytułu wykupu zapadającego długu i im bliższy jest jej termin, tym
większe ryzyko związane z jego refinansowaniem. Na wielkość ryzyka refinansowania wpływa
wielkość długu publicznego oraz jego struktura zapadalności. Do ograniczenia ryzyka
refinansowania przyczynia się wydłużenie okresu zapadalności długu oraz równomierne
rozłożenie wykupów w czasie.
Spread – różnica występująca pomiędzy rentownościami dwóch instrumentów dłużnych.
W węższym znaczeniu spread kredytowy (inaczej marża kredytowa) to różnica pomiędzy
rentownościami dwóch instrumentów o identycznych lub bardzo zbliżonych parametrach, w tym
w szczególności terminie zapadalności, wyemitowanych przez różnych emitentów. Spread jest
często rozumiany jako różnica pomiędzy rentownością instrumentu obarczonego ryzykiem
kredytowym i instrumentu uznawanego za wolny od ryzyka kredytowego lub o najniższym
ryzyku w danej klasie.
Swap – wymiana strumieni płatności o z góry ustalonym sposobie ustalania ich wartości,
następująca między stronami umowy. Swap jest instrumentem finansowym należącym do
instrumentów pochodnych. Swap może być samodzielnym instrumentem finansowym lub
towarzyszyć innym instrumentom.
Średnia zapadalność (także ATM od ang. average time to maturity) – miara ryzyka
refinansowania długu publicznego. Średnia zapadalność to wyrażona w latach średnia długość
okresu, po którym wyemitowany dług zostanie wykupiony. Im odleglejsze są terminy wykupu
46
długu, tym niższe jest ryzyko jego refinansowania i tym wyższa średnia zapadalność. Średnia
zapadalność długu SP liczona jest wg wzoru:
∑tN It0
∈
ATM = ∑tT
N I
t
0
∈
t T
gdzie:
t – termin zapadalności,
T – zbiór wszystkich terminów zapadalności (tj. płatności nominału),
Nt – wyrażony w złotych nominał płatny w chwili t,
I0 – bieżący wskaźnik indeksacji nominału (dla długu innego niż obligacje indeksowane I0 =1).
47
Aneks 2. Regulacje prawne dotyczące długu publicznego w Polsce i UE
Tabela 1. Dług publiczny – podstawowe regulacje prawne
Regulacje polskie
Regulacje UE
1. Konstytucja RP
1. Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej
nie wolno zaciągać pożyczek lub udzielać gwarancji
poziom długu publicznego, obok ograniczeń dotyczących
i poręczeń finansowych, w następstwie których państwowy
deficytu, stanowi kryterium, na podstawie którego Komisja
dług publiczny przekroczy 3/5 wartości rocznego PKB
bada przestrzeganie dyscypliny budżetowej w państwach
(art. 216 ust. 5);
członkowskich (art. 126) – określa tzw. procedurę
nadmiernego deficytu (Excessive Deficit Procedure – EDP);
2. Ustawa o finansach publicznych
2. Protokół w sprawie procedury stosowanej w przypadku
regulacje dotyczące państwowego długu publicznego:
nadmiernego deficytu, stanowiący załącznik do Traktatu o Unii
definicje, podstawowe zasady zaciągania państwowego
Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej
długu publicznego i zarządzania długiem oraz procedury
definicja długu oraz dopuszczalna wartość relacji długu
ostrożnościowe i sanacyjne dotyczące limitów zadłużenia;
publicznego do PKB określona na poziomie 60%;
definicja sektora finansów publicznych.
3. Rozporządzenie o stosowaniu Protokołu w sprawie procedury
dotyczącej nadmiernego deficytu, stanowiącego załącznik do
Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską
definicja długu publicznego, z wyszczególnieniem tytułów
dłużnych;
4. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE)
nr 549/2013 z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie europejskiego
systemu rachunków narodowych i regionalnych w Unii
Europejskiej (ESA2010)
definicja poszczególnych kategorii zobowiązań
finansowych;
definicja sektora general government.
Tabela 2. Limity określone w ustawie o finansach publicznych dotyczące zaciągania długu publicznego
Ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych
I.
Procedury dotyczące limitów na relację państwowego długu publicznego do PKB
1) jeśli relacja w roku x jest większa od 55%, a mniejsza od 60%:
a) przyjmuje się brak deficytu lub poziom różnicy dochodów i wydatków budżetu państwa w uchwalanym przez Radę
Ministrów projekcie ustawy budżetowej na rok x+2 zapewniający spadek relacji długu Skarbu Państwa do PKB
w stosunku do relacji ogłoszonej dla roku x;
b) deficyt budżetowy JST pomniejszony o nadwyżkę budżetową z lat ubiegłych oraz wolne środki w uchwale budżetowej na
rok x+2 może wynikać jedynie z wydatków związanych z realizacją zadań współfinansowanych ze środków pochodzących
z budżetu UE oraz niepodlegających zwrotowi z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie EFTA;
c) w uchwalanym przez Radę Ministrów projekcie ustawy budżetowej na rok x+2:
nie przewiduje się wzrostu wynagrodzeń pracowników państwowej sfery budżetowej,
waloryzacja rent i emerytur nie może przekroczyć wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w roku budżetowym
x+1,
wprowadzony jest zakaz udzielania nowych pożyczek i kredytów z budżetu państwa,
wzrost wydatków Kancelarii Sejmu, Kancelarii Senatu, Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Trybunału
Konstytucyjnego, Najwyższej Izby Kontroli, Sądu Najwyższego, Naczelnego Sądu Administracyjnego, Krajowej Rady
Sądownictwa, sądownictwa powszechnego oraz wojewódzkich sądów administracyjnych, Rzecznika Praw
Obywatelskich, Rzecznika Praw Dziecka, Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, Generalnego Inspektora Ochrony
Danych Osobowych, Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu,
Krajowego Biura Wyborczego, Państwowej Inspekcji Pracy nie może być wyższy niż w administracji rządowej;
d) Rada Ministrów przeprowadza przegląd:
wydatków budżetu państwa finansowanych środkami pochodzącymi z kredytów zagranicznych,
programów wieloletnich;
e) Rada Ministrów przedstawia program sanacyjny, mający zapewnić spadek relacji państwowego długu publicznego do
PKB;
f) Rada Ministrów dokonuje przeglądu obowiązujących przepisów w celu przedstawienia propozycji rozwiązań prawnych
mających wpływ ma poziom dochodów budżetu państwa, w tym dotyczących stosowania stawek podatku od towarów
i usług;
g) Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych otrzymuje dotację celową z budżetu państwa na realizację
zadania dofinansowania do wynagrodzenia pracowników niepełnosprawnych w wysokości do 30% środków
48
Ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych
zaplanowanych na realizację tego zadania na dany rok;
h) organy administracji rządowej mogą zaciągać nowe zobowiązania na przygotowanie inwestycji, jeżeli mają zapewnione
finansowanie z udziałem środków pochodzących z budżetu UE oraz niepodlegających zwrotowi z pomocy udzielanej
przez państwa członkowskie EFTA, na maksymalnym dopuszczalnym poziomie określonym w przepisach lub
procedurach dotyczących danego rodzaju inwestycji, nie mniejszym niż 50% całości kosztów, z tym że ograniczenia te
nie dotyczą odbudowy lub przebudowy dróg krajowych w celu usunięcia zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym,
inwestycji w infrastrukturę przeciwpowodziową, systemu elektronicznego poboru opłat za korzystanie z dróg publicznych
oraz odszkodowań za nieruchomości przejęte w związku przygotowaniem i realizacją inwestycji w zakresie dróg
publicznych;
2) jeśli relacja w roku x jest równa lub większa od 60%:
a) obowiązują procedury przewidziane w pkt 2 lit. a, c, d, f, g, h dla relacji większej od 55%, a nie większej od 60% PKB;
b) uchwalane na rok x+2 budżety JST muszą być przynajmniej zrównoważone;
c) wprowadzany jest zakaz udzielania nowych poręczeń i gwarancji przez podmioty sektora finansów publicznych;
d) Rada Ministrów przedstawia Sejmowi program sanacyjny mający na celu ograniczenie relacji państwowego długu
publicznego do PKB do poziomu poniżej 60%.
Procedur, o których mowa w pkt 1, nie stosuje się, jeżeli relacja do PKB kwoty ustalonej w wyniku przeliczenia kwoty
państwowego długu publicznego na walutę polską z zastosowaniem dla zobowiązań wyrażonych w walutach obcych średniej
arytmetycznej średnich kursów każdej z walut obcych ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski i obowiązujących w dni
robocze roku budżetowego, za który ogłaszana jest relacja pomniejszonej o kwotę wolnych środków służących finansowaniu
potrzeb pożyczkowych budżetu państwa w kolejnym roku budżetowym nie przekracza 55%.
II.
Zasady i limity zaciągania zobowiązań przez JST
a) planowane i wykonane wydatki bieżące nie mogą być wyższe niż planowane i wykonane dochody bieżące powiększone
o nadwyżkę budżetową z lat ubiegłych i wolne środki;
b) wykonane wydatki bieżące mogą być wyższe niż wykonane dochody bieżące powiększone o nadwyżkę budżetową z lat
ubiegłych i wolne środki jedynie o kwotę związaną z realizacją zadań bieżących ze środków pochodzących z budżetu UE
oraz niepodlegających zwrotowi z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie EFTA w przypadku, gdy środki te nie
zostały przekazane w danym roku budżetowym;
c) JST mogą zaciągać kredyty i pożyczki oraz emitować papiery wartościowe na:
spłatę wcześniej zaciągniętych zobowiązań z tytułu emisji papierów wartościowych oraz zaciągniętych pożyczek
i kredytów,
pokrycie występującego w ciągu roku przejściowego deficytu budżetu JST,
finansowanie planowanego deficytu budżetu JST,
wyprzedzające finansowanie zadań finansowych ze środków pochodzących z budżetu UE;
d) zaciągnięte kredyty i pożyczki oraz wyemitowane papiery wartościowe na pokrycie deficytu przejściowego budżetu JST
podlegają spłacie lub wykupowi w tym samym roku, w którym zostały zaciągnięte lub wyemitowane;
e) JST mogą zaciągać jedynie takie zobowiązania finansowe, których koszty obsługi są ponoszone co najmniej raz do roku,
przy czym:
dyskonto od emitowanych przez JST papierów wartościowych nie może przekraczać 5% wartości nominalnej,
kapitalizacja odsetek jest niedopuszczalna;
f) relacja łącznych kwot z tytułu:
spłat rat kredytów i pożyczek wraz z należnymi w danym roku odsetkami od kredytów i pożyczek,
wykupów papierów wartościowych emitowanych przez JST wraz z należnymi odsetkami i dyskontem,
potencjalnych spłat kwot wynikających z udzielonych przez JST poręczeń oraz gwarancji,
do planowanych dochodów ogółem budżetu JST nie może przekroczyć w danym roku budżetowym oraz w jakimkolwiek
roku następującym po roku budżetowym średniej arytmetycznej z obliczonych dla ostatnich trzech lat relacji jej
dochodów bieżących powiększonych o dochody ze sprzedaży majątku oraz pomniejszonych o wydatki bieżące do
dochodów ogółem budżetu JST;
g) ograniczeń dotyczących spłat długu JST nie stosuje się do:
spłat rat kredytów i pożyczek zaciągniętych w związku z umową zawartą na realizację programu, projektu lub zadania
finansowanego z udziałem środków UE, wraz z należnymi odsetkami,
wykupów papierów wartościowych emitowanych w związku z umową zawartą na realizację programu, projektu lub
zadania finansowanego z udziałem środków UE, wraz z należnymi odsetkami i dyskontem
– w terminie nie dłuższym niż 90 dni po zakończeniu programu, projektu lub zadania i otrzymaniu refundacji z tych
środków; termin ten nie ma zastosowania do odsetek i dyskonta od zobowiązań zaciągniętych na wkład krajowy,
wykupów papierów wartościowych, spłat rat kredytów i pożyczek wraz z należnymi odsetkami i dyskontem,
odpowiednio emitowanych lub zaciągniętych w związku z umową zawartą na realizację programu, projektu lub zadania
finansowanego w co najmniej 60% ze środków UE, w części odpowiadającej wydatkom na wkład krajowy finansowanych
tymi zobowiązaniami.
49
Tabela 3. Mechanizm korygujący stabilizującej reguły wydatkowej
Ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych
Wielkość korekty kwoty wydatków spójnej ze stabilizującą regułą wydatkową, zgodnie z art. 112aa, wynosi:
1) minus dwa punkty procentowe, jeżeli:
wartość relacji wyniku nominalnego, powiększonego o koszty reformy emerytalnej, do produktu krajowego brutto jest w roku
x-2 mniejsza od -3%, albo jeżeli
wartość relacji państwowego długu publicznego pomniejszonego o kwotę wolnych środków do produktu krajowego brutto
jest w roku x-2 większa od 48%;
2) minus półtora punktu procentowego, jeżeli:
wartość relacji wyniku nominalnego powiększonego o koszty reformy emerytalnej do produktu krajowego brutto jest w roku
x-2 nie mniejsza niż -3% oraz
wartość relacji państwowego długu publicznego pomniejszonego o kwotę wolnych środków do produktu krajowego brutto
jest w roku x-2 większa od 43%, a nie większa od 48% oraz
prognozowana w projekcie ustawy budżetowej na rok x przedłożonym Sejmowi dynamika wartości produktu krajowego
brutto w cenach stałych w roku x nie jest mniejsza o więcej niż dwa punkty procentowe od wskaźnika średniookresowej
dynamiki wartości produktu krajowego brutto w cenach stałych;
wartość relacji wyniku nominalnego powiększonego o koszty reformy emerytalnej do produktu krajowego brutto jest w roku
x-2 nie mniejsza niż -3% oraz
wartość relacji państwowego długu publicznego pomniejszonego o kwotę wolnych środków do produktu krajowego brutto
jest w roku x-2 nie większa niż 43% oraz
suma corocznych różnic między wartością relacji wyniku nominalnego do produktu krajowego brutto oraz poziomem
średniookresowego celu budżetowego jest w roku x-2 mniejsza od -6% oraz
prognozowana w projekcie ustawy budżetowej na rok x przedłożonym Sejmowi dynamika wartości produktu krajowego
brutto w cenach stałych w roku x nie jest mniejsza o więcej niż dwa punkty procentowe od wskaźnika średniookresowej
dynamiki wartości produktu krajowego brutto w cenach stałych;
3) plus półtora punktu procentowego, jeżeli:
wartość relacji wyniku nominalnego powiększonego o koszty reformy emerytalnej do produktu krajowego brutto jest w roku
x-2 nie mniejsza niż -3% oraz
wartość relacji państwowego długu publicznego pomniejszonego o kwotę wolnych środków jest w roku x-2 nie większa niż
43% oraz
suma corocznych różnic między wartością relacji wyniku nominalnego do produktu krajowego brutto oraz poziomem
średniookresowego celu budżetowego jest w roku x-2 większa od 6% oraz
prognozowana w projekcie ustawy budżetowej na rok x przedłożonym Sejmowi dynamika wartości produktu krajowego
brutto w cenach stałych w roku x nie jest większa o więcej niż dwa punkty procentowe od wskaźnika średniookresowej
dynamiki wartości produktu krajowego brutto w cenach stałych;
4) zero punktu procentowego – w pozostałych przypadkach.
50
Dokumenty związane z tym projektem:
- 2772-uzasadnienie › Pobierz plik
- 2772-zalaczniki-do-ustawy › Pobierz plik
- 2772-trzyletni-plan-limitu-mianowan › Pobierz plik
- 2772-uklad-zadaniowy › Pobierz plik
- 2772-strategia › Pobierz plik
- 2772-ustawa › Pobierz plik