Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks cywilny, ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw

Przewiduje się, że obwieszczenie będzie dostępne nie tylko po zalogowaniu się na
koncie w systemie teleinformatycznym, ale również – na stronie internetowej Ministerstwa
Sprawiedliwości oraz w sposób adekwatny dla obwieszczeń o licytacji tradycyjnej (budynek
sądu, pismo poczytne i strona Krajowej Rady Komorniczej).
W projektowanych regulacjach określono również tryb samego udziału w przetargu.
Udział ten rozpoczyna się od złożenia przez użytkownika wniosku o przystąpienie do
przetargu i uiszczenia rękojmi. Po dopełnieniu tych czynności licytant może zgłaszać
postąpienia za pośrednictwem systemu teleinformatycznego. Postąpienie zgłasza się po
uwierzytelnieniu się na koncie użytkownika, przez utworzenie oświadczenia o postąpieniu
i podpisanie pisma podpisem elektronicznym. W toku licytacji system teleinformatyczny
ujawnia te postąpienia innym licytantom w ten sposób, że wskazuje kwoty i identyfikator
licytanta. Dane osobowe licytanta przed zakończeniem licytacji są ujawniane są wyłącznie
komornikowi sądowemu.
Zasadnicza różnica między licytacją ustną, a licytacją elektroniczną polega na tym, że
w przypadku tej ostatniej komornik nie wzywa do składania kolejnych postąpień.
W obwieszczeniu o przetargu komornik informuje o chwili zakończenia przetargu,
a przybicie jest udzielane temu licytantowi, który w tej chwili zaofiarował najwyższą cenę
(mechanizm stosowany w tzw. aukcjach internetowych). Zakończenie licytacji elektronicznej
nastąpi zatem automatycznie w chwili wyznaczonej przez komornika sądowego. W tym
momencie następuje automatyczne ustalenie licytanta, który zaofiarował najwyższą cenę.
W tej samej chwili następuje ujawnienie danych licytantów biorących udział w licytacji oraz
wysokość oferowanej przez nich ceny.
Kolejne przepisy normują kwestie dotyczące uiszczenia ceny na rachunek bankowy
komornika, z zastrzeżeniem, że według k.p.c., cena może być uiszczona za pośrednictwem
systemu obsługującego licytację elektroniczną. Przepisy dopuszczają też możliwość
wniesienia skargi na przybicie za pośrednictwem tego systemy teleinformatycznego.
Z przepisów k.p.c. wynika zresztą, że poza wymienionymi wyżej czynnościami, licytant może
też składać w ten sposób inne wnioski i oświadczenia (np. oświadczenie o zrzeczeniu się
nabycia ruchomości).
Proponowany jest też przepis dotyczący możliwości wykorzystywania systemu
teleinformatycznego
obsługującego
licytację
elektroniczną
do
innych
(tzw. pozalicytacyjnych) form sprzedaży zajętych ruchomości. W tych przypadkach,
czynności dokonywane za pośrednictwem systemu będą zazwyczaj polegały na
zamieszczeniu ogłoszenia o sprzedaży zajętych ruchomości, w celu zgłoszenia się podmiotu,
9

który wyrazi wolę nabycia tych ruchomości (np. z wolnej ręki) albo pośredniczenia
w sprzedaży tych ruchomości (np. w razie tzw. sprzedaży komisowej).





















14/07/ep
10

Projekt
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI
z dnia
w sprawie określenia przypadków, w których zajęte przedmioty składa się do depozytu
sądowego lub oddaje na przechowanie określonym instytucjom

Na podstawie art. 855 § 3 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania
cywilnego (Dz. U. z 2014 r. poz. 101, z późn. zm.)) zarządza się, co następuje:
§ 1. Komornik składa do depozytu sądowego zajęte papiery wartościowe i inne dokumenty,
przedmioty ze złota, platyny i srebra oraz inne kosztowności.
§ 2. Złożenie przedmiotów do depozytu następuje najpóźniej w dniu roboczym następującym
po zajęciu.
§ 3. Przepisu § 1 nie stosuje się, jeżeli zajęty przedmiot podlega wydaniu w ciągu siedmiu dni
od zajęcia, a jego wartość nie przekracza 1000 złotych.
§ 4. 1. Zajęte przedmioty o wartości artystycznej, historycznej lub naukowej oddaje się na
przechowanie muzeum, archiwum lub bibliotece.
2. Komornik zawiadamia właściwego wojewódzkiego konserwatora zabytków o oddaniu na
przechowanie przedmiotów o wartości historycznej oraz o miejscu ich przechowywania.
§ 5. 1. Zajętą broń i amunicję, substancje psychotropowe i środki odurzające oddaje się na
przechowanie właściwej miejscowo komendzie Policji.
2. Materiały wybuchowe i łatwopalne oddaje się na przechowanie Wojskowemu Instytutowi
Technicznemu Uzbrojenia lub Wojskowemu Instytutowi Techniki Inżynieryjnej.
3. Substancje trujące, duszące i parzące oddaje się na przechowanie Wojskowemu Instytutowi
Chemii i Radiometrii.

1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 293, 379, 435, 567
i 616.
4. Materiały radioaktywne oddaje się na przechowanie Państwowej Agencji Atomistyki.
§ 6. Inne przedmioty i substancje niewymienione w paragrafach poprzedzających, których
właściwości wykluczają możliwość oddania ich pod dozór, oddaje się na przechowanie
instytucji dysponującej odpowiednimi warunkami do ich przechowywania.

MINISTER SPRAWIEDLIWOŚCI







2

UZASADNIENIE


Potrzeba wydania nowego rozporządzenia w sprawie określenia przypadków,
w których zajęte przedmioty składa się do depozytu sądowego lub oddaje na przechowanie
określonym instytucjom, wynikła ze zmiany przepisu art. 855 § 2 k.p.c. dokonanej ustawą
z dnia … o zmianie ustawy – Kodeks cywilny, ustawy – Kodeks postępowania cywilnego
oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. …). W wyniku nowelizacji, przepis zawierający
upoważnienie ustawowe został dostosowany do standardów konstytucyjnych przez
wprowadzenie tzw. wytycznych. Aktualnie przepis ten upoważnia Ministra Sprawiedliwości
do wydania rozporządzenia w celu określenia przypadków, w których zajęte przedmioty
należy złożyć do depozytu sądowego lub na przechowanie określonym instytucjom, mając na
względzie ochronę praw stron, sprawność postępowania i skuteczność egzekucji.

Przepisy projektowanego rozporządzenia rozróżniają cztery kategorie przedmiotów,
które są oddawane na przechowanie. Pierwsza z nich obejmuje przedmioty wartościowe
(papiery wartościowe, inne dokumenty, klejnoty, przedmioty ze złota, platyny i srebra oraz
inne kosztowności). Do drugiej grupy należą przedmioty o wartości artystycznej, historycznej
lub naukowej. Trzecia grupa to przedmioty i substancje, których posiadanie podlega
koncesjonowaniu (np. broń i amunicja, substancje psychotropowe i środki odurzające). Do
czwartej grupy należą inne ruchomości (substancje i przedmioty), które mogą być oddane na
przechowanie właściwej instytucji, co do której są spełnione dwa wymogi. Pierwszy z nich
polega na tym, że instytucja ta dysponuje warunkami umożliwiającymi przechowanie tych
ruchomości w stanie niepogorszonym, a drugi - że instytucja ta daje rękojmię, iż nie dojdzie
do zakłócenia przebiegu postępowania egzekucyjnego (np. gwarantuje, że powierzone jej
przedmioty zostaną wydane na żądanie komornika). Projektowany przepis § 6 znajdzie
zastosowanie zwłaszcza wtedy, gdy ustanowienie dozoru jest niemożliwe lub byłoby
niewystarczające dla zachowania zajętych ruchomości w stanie niepogorszonym.

Materia objęta projektowanym rozporządzeniem nie stanowi przedmiotu regulacji
prawa Unii Europejskiej.
Projekt rozporządzenia nie zawiera przepisów technicznych i w związku z tym nie
wymaga notyfikacji, zgodnie z trybem przewidzianym w rozporządzeniu Rady Ministrów
z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji
norm i aktów prawnych (Dz. U. Nr 239, poz. 2039, z późn. zm.).
Projekt rozporządzenia zostanie zamieszczony na stronie internetowej Biuletynu
Informacji Publicznej Ministerstwa Sprawiedliwości, zgodnie z ustawą z dnia 7 lipca 2005 r.
3