Rządowy projekt ustawy o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020

– 40 –
5. Jeżeli projekt otrzymał ocenę negatywną, o której mowa w art. 53 ust. 2, informacja,
o której mowa w ust. 3, zawiera pouczenie o możliwości wniesienia protestu, na zasadach
i w trybie, o których mowa w art. 53 i art. 54, określające:
1)
termin na wniesienie protestu;
2)
instytucję, do której należy wnieść protest;
3)
wymogi formalne protestu, o których mowa w art. 54 ust. 2.
Art. 47. 1. Instytucja zarządzająca do dnia 30 listopada każdego roku zamieszcza na
swojej stronie internetowej oraz na portalu, harmonogram naborów wniosków
o dofinansowanie projektu w trybie konkursowym, których przeprowadzenie jest planowane
na kolejny rok kalendarzowy.
2. W przypadku aktualizacji harmonogramu, o którym mowa w ust. 1, instytucja
zarządzająca niezwłocznie zamieszcza zaktualizowany harmonogram na swojej stronie
internetowej oraz na portalu.
3. Aktualizacja nie może dotyczyć naboru wniosków o dofinansowanie projektu
w trybie konkursowym, którego przeprowadzenie zaplanowano w terminie nie dłuższym niż
trzy miesiące od dnia aktualizacji.
Art. 48. 1. W trybie pozakonkursowym wniosek o dofinansowanie projektu jest
składany na wezwanie właściwej instytucji w terminie przez nią wyznaczonym.
2. Wezwanie może dotyczyć wyłącznie projektów wcześniej zidentyfikowanych.
3. Właściwa instytucja dokonuje identyfikacji, wskazując projekt:
1)
zgodny z celami programu operacyjnego;
2)
spełniający warunki, o których mowa w art. 38 ust. 2 i 3;
3)
możliwy do realizacji w ramach kwoty przeznaczonej na dofinansowanie projektów;
4)
wykonalny.
4. Instytucja zarządzająca zamieszcza w szczegółowym opisie osi priorytetowych
programu operacyjnego informację o projekcie, o którym mowa w ust. 2, oraz o podmiocie,
który będzie jego wnioskodawcą.
5. Właściwa instytucja wybiera do dofinansowania projekt, który spełnił kryteria
wyboru projektów albo spełnił kryteria wyboru projektów i uzyskał wymaganą liczbę
punktów.
6. Właściwa instytucja zamieszcza na swojej stronie internetowej oraz na portalu,
informację o projekcie wybranym do dofinansowania.
– 41 –
Art. 49. 1. Właściwa instytucja może wyznaczyć ekspertów do udziału w wyborze
projektów do dofinansowania.
2. Właściwa instytucja określa rolę eksperta w wyborze projektów do dofinansowania.
3. Właściwa instytucja wyznacza eksperta spośród kandydatów na ekspertów, którzy:
1)
korzystają z pełni praw publicznych;
2)
mają pełną zdolność do czynności prawnych;
3)
nie zostali skazani prawomocnym wyrokiem za przestępstwo umyślne lub za umyślne
przestępstwo skarbowe;
4)
posiadają wiedzę, umiejętności, doświadczenie lub wymagane uprawnienia w dziedzinie
objętej programem operacyjnym, w ramach której jest dokonywany wybór projektu;
5)
posiadają wiedzę w zakresie celów i sposobu realizacji danego programu operacyjnego.
4. Kandydat na eksperta składa oświadczenie o spełnianiu przesłanek, o których mowa
w ust. 3 pkt 1–3. Oświadczenie jest składane pod rygorem odpowiedzialności karnej za
składanie fałszywych zeznań, o czym należy składającego pouczyć przed złożeniem
oświadczenia.
5. Kandydat na eksperta informuje niezwłocznie właściwą instytucję o wszelkich
okolicznościach, które powodują zaprzestanie spełniania przesłanek, o których mowa w ust. 3
pkt 1–3.
6. Właściwa instytucja zawiera z kandydatem na eksperta umowę dotyczącą udziału
w wyborze projektów.
7. Do eksperta stosuje się odpowiednio przepisy art. 24 § 1 i 2 ustawy z dnia 14 czerwca
1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.
8. Ekspert składa właściwej instytucji oświadczenie, że nie zachodzi żadna
z okoliczności powodujących wyłączenie go z udziału w wyborze projektów, ustalonych
zgodnie z ust. 7. Oświadczenie jest składane pod rygorem odpowiedzialności karnej za
składanie fałszywych zeznań, o czym należy pouczyć składającego przed złożeniem
oświadczenia.
9. Jeżeli zostanie uprawdopodobnione istnienie innych okoliczności niż ustalone
zgodnie z ust. 7, które mogą wywołać wątpliwości co do bezstronności eksperta, właściwa
instytucja wyłącza eksperta z udziału w wyborze projektów albo je ujawnia.
10. Właściwa instytucja prowadzi wykaz kandydatów na ekspertów, który jest
zamieszczany co najmniej na jej stronie internetowej.
– 42 –
11. Wykaz, o którym mowa w ust. 10, zawiera:
1)
imię i nazwisko kandydata na eksperta;
2)
adres poczty elektronicznej kandydata na eksperta;
3)
numer telefonu kandydata na eksperta;
4)
dziedzinę objętą danym programem operacyjnym, w której kandydat na eksperta
posiada wiedzę, umiejętności, doświadczenie lub wymagane uprawnienia.
Art. 50. Do postępowania w zakresie ubiegania się oraz udzielania dofinansowania na
podstawie ustawy nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks
postępowania administracyjnego, z wyjątkiem przepisów dotyczących wyłączenia
pracowników organu, doręczeń i sposobu obliczania terminów.
Art. 51. Przepisów rozdziału nie stosuje się do programów EWT.
Rozdział 14
Umowa o dofinansowanie projektu i decyzja o dofinansowaniu projektu
Art. 52. 1. Podstawę dofinansowania projektu stanowi umowa o dofinansowanie
projektu albo decyzja o dofinansowaniu projektu.
2. Na dzień podpisania umowy o dofinansowanie projektu albo podjęcia decyzji
o dofinansowaniu projektu, projekt musi spełniać wszystkie kryteria, na podstawie których
został wybrany do dofinansowania.
3. W przypadku projektu partnerskiego umowa o dofinansowanie jest zawierana
z partnerem wiodącym, o którym mowa w art. 33 ust. 5 pkt 4, będącym beneficjentem,
odpowiedzialnym za przygotowanie i realizację projektu.
Rozdział 15
Procedura odwoławcza
Art. 53. 1. Wnioskodawcy, w przypadku negatywnej oceny jego projektu, wybieranego
w trybie konkursowym, przysługuje prawo wniesienia protestu w celu ponownego
sprawdzenia złożonego wniosku w zakresie spełniania kryteriów wyboru projektów.
2. Negatywną oceną jest ocena w zakresie spełniania przez projekt kryteriów wyboru
projektów, w ramach której:
1)
projekt nie uzyskał wymaganej liczby punktów lub nie spełnił kryteriów wyboru
projektów, na skutek czego nie może być wybrany do dofinansowania albo skierowany
do kolejnego etapu oceny;
– 43 –
2)
projekt uzyskał wymaganą liczbę punktów lub spełnił kryteria wyboru projektów,
jednak kwota przeznaczona na dofinansowanie projektów w konkursie nie wystarcza na
wybranie go do dofinansowania.
3. W przypadku gdy kwota przeznaczona na dofinansowanie projektów w konkursie nie
wystarcza na wybranie projektu do dofinansowania, okoliczność ta nie może stanowić
wyłącznej przesłanki wniesienia protestu.
Art. 54. 1. Wnioskodawca może wnieść protest w terminie 14 dni od dnia doręczenia
informacji, o której mowa w art. 46 ust. 3.
2. Protest jest wnoszony w formie pisemnej i zawiera:
1)
oznaczenie instytucji właściwej do rozpatrzenia protestu;
2)
oznaczenie wnioskodawcy;
3)
numer wniosku o dofinansowanie projektu;
4)
wskazanie wszystkich kryteriów wyboru projektów, z których oceną wnioskodawca się
nie zgadza, wraz z uzasadnieniem;
5)
wskazanie zarzutów o charakterze proceduralnym w zakresie przeprowadzonej oceny,
jeżeli zdaniem wnioskodawcy naruszenia takie miały miejsce, wraz z uzasadnieniem;
6)
podpis wnioskodawcy lub osoby upoważnionej do jego reprezentowania, z załączeniem
oryginału lub kopii dokumentu poświadczającego umocowanie takiej osoby do
reprezentowania wnioskodawcy.
3. W przypadku wniesienia protestu niespełniającego wymogów formalnych, o których
mowa w ust. 2, lub zawierającego oczywiste omyłki, właściwa instytucja wzywa
wnioskodawcę do jego uzupełnienia lub poprawienia oczywistych omyłek, w terminie 7 dni
od dnia otrzymania wezwania, pod rygorem pozostawienia protestu bez rozpatrzenia.
4. Uzupełnienie protestu, o którym mowa w ust. 3, może nastąpić wyłącznie
w odniesieniu do wymogów formalnych, o których mowa w ust. 2 pkt 1–3 i 6.
5. Wezwanie, o którym mowa w ust. 3, wstrzymuje bieg terminu, o którym mowa
w art. 56 ust. 2 i art. 57.
Art. 55. Protest jest rozpatrywany przez instytucję:
1)
zarządzającą albo
2)
pośredniczącą – jeżeli została ustanowiona dla danego programu operacyjnego
i instytucja zarządzająca powierzyła jej zadania w tym zakresie na podstawie
porozumienia albo umowy, o których mowa w art. 10 ust. 1.
– 44 –
Art. 56. 1. Protest jest wnoszony za pośrednictwem instytucji, o której mowa w art. 39
ust. 1, zgodnie z pouczeniem, o którym mowa w art. 46 ust. 5.
2. Instytucja, o której mowa w art. 39 ust. 1, w terminie 21 dni od dnia otrzymania
protestu weryfikuje wyniki dokonanej przez siebie oceny projektu w zakresie kryteriów
i zarzutów, o których mowa w art. 54 ust. 2 pkt 4 i 5, i:
1)
dokonuje zmiany podjętego rozstrzygnięcia, co skutkuje skierowaniem projektu
odpowiednio do właściwego etapu oceny albo umieszczeniem go na liście projektów
wybranych do dofinansowania w wyniku przeprowadzenia procedury odwoławczej,
informując o tym wnioskodawcę, albo
2)
kieruje protest wraz z otrzymaną od wnioskodawcy dokumentacją do właściwej
instytucji, o której mowa w art. 55, załączając do niego stanowisko dotyczące braku
podstaw do zmiany podjętego rozstrzygnięcia, oraz informuje wnioskodawcę na piśmie
o przekazaniu protestu.
3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli instytucją właściwą do rozpatrzenia protestu
jest instytucja, o której mowa w art. 39 ust. 1. W takim przypadku protest jest wnoszony
bezpośrednio do tej instytucji, zgodnie z pouczeniem, o którym mowa w art. 46 ust. 5.
Art. 57. Właściwa instytucja, o której mowa w art. 55, rozpatruje protest, weryfikując
prawidłowość oceny projektu w zakresie kryteriów i zarzutów, o których mowa w art. 54
ust. 2 pkt 4 i 5, w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia jego otrzymania.
W uzasadnionych przypadkach, w szczególności gdy w trakcie rozpatrywania protestu
konieczne jest skorzystanie z pomocy ekspertów, termin rozpatrzenia protestu może być
przedłużony, o czym właściwa instytucja informuje na piśmie wnioskodawcę. Termin
rozpatrzenia protestu nie może przekroczyć łącznie 60 dni od dnia jego otrzymania.
Art. 58. 1. Właściwa instytucja, o której mowa w art. 55, informuje wnioskodawcę na
piśmie o wyniku rozpatrzenia jego protestu. Informacja ta zawiera w szczególności:
1)
treść rozstrzygnięcia polegającego na uwzględnieniu albo nieuwzględnieniu protestu,
wraz z uzasadnieniem;
2)
w przypadku nieuwzględnienia protestu – pouczenie o możliwości wniesienia skargi
bezpośrednio do wojewódzkiego sądu administracyjnego, na zasadach określonych
w art. 61.