Rządowy projekt ustawy o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020

– 30 –
2. Podmiotem wdrażającym instrument finansowy lub fundusz funduszy, o którym
mowa w art. 2 pkt 27 rozporządzenia ogólnego, może być podmiot wskazany w art. 38 ust. 4
lit. a i b rozporządzenia ogólnego, w tym w szczególności Bank Gospodarstwa Krajowego,
Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz Polska Agencja
Rozwoju Przedsiębiorczości.
3. Tryb wyboru pośredników finansowych przez podmiot wdrażający fundusz funduszy
określa się w umowie o finansowanie, o której mowa w art. 38 ust. 7 lit. a rozporządzenia
ogólnego.
Art. 29. 1. Środki finansowe zwrócone do instrumentów finansowych, przypisane do
wkładu z programu operacyjnego są ponownie wykorzystywane:
1)
w okresie kwalifikowalności – na realizację celów określonych w art. 44 ust. 1
rozporządzenia ogólnego;
2)
po okresie kwalifikowalności – na realizację celów określonych zgodnie z art. 45
rozporządzenia ogólnego.
2. W celu ponownego wykorzystania środków, o którym mowa w ust. 1, instytucja
zarządzająca otwiera w Banku Gospodarstwa Krajowego rachunek do obsługi instrumentów
finansowych.
3. Obsługa finansowa rachunku, o którym mowa w ust. 2, jest prowadzona przez Bank
Gospodarstwa Krajowego zgodnie z umową podpisaną między instytucją zarządzającą
a Bankiem Gospodarstwa Krajowego.
4. Wyłącznym dysponentem środków finansowych zgromadzonych na rachunku,
o którym mowa w ust. 2, jest:
1)
minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego – w odniesieniu do środków
pochodzących z krajowego programu operacyjnego;
2)
zarząd województwa – w odniesieniu do środków pochodzących z regionalnego
programu operacyjnego.
5. Środki finansowe zgromadzone na rachunku, o którym mowa w ust. 2, są
uruchamiane przez Bank Gospodarstwa Krajowego na wniosek instytucji zarządzającej
w celu ich ponownego wykorzystania zgodnie z ust. 1.
6. Po zakończeniu okresu kwalifikowalności zadania instytucji zarządzającej określone
w niniejszym rozdziale wykonuje:
1)
minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego – w odniesieniu do środków
pochodzących z krajowego programu operacyjnego;
– 31 –
2)
zarząd województwa – w odniesieniu do środków pochodzących z regionalnego
programu operacyjnego.
Rozdział 11
Szczególne instrumenty realizacji programów operacyjnych
Art. 30. 1. Zintegrowane Inwestycje Terytorialne, zwane dalej „ZIT”, są instrumentem
rozwoju terytorialnego, o którym mowa w art. 36 rozporządzenia ogólnego oraz w art. 7
rozporządzenia EFRR.
2. W ramach regionalnego programu operacyjnego, ZIT:
1)
są realizowane na terenie miast będących siedzibą władz samorządu województwa lub
wojewody i obszarów powiązanych z nimi funkcjonalnie;
2)
mogą być realizowane na terenie innych miast i obszarów powiązanych z nimi
funkcjonalnie
– wyznaczonych zgodnie z warunkami określonymi w umowie partnerstwa.
3. ZIT są realizowane przez wyodrębnione działania lub poddziałania w ramach co
najmniej dwóch osi priorytetowych regionalnego programu operacyjnego finansowanych
z dwóch funduszy strukturalnych.
4. ZIT są zarządzane przez związek ZIT, utworzony w formach współpracy jednostek
samorządu terytorialnego, o których mowa w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie
gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594, 645 i 1318 oraz z 2014 r. poz. 379) albo przez jednostki
samorządu terytorialnego na podstawie umowy lub porozumienia o współpracy w celu
wspólnej realizacji ZIT, zawartych pomiędzy jednostkami samorządu terytorialnego
położonymi na obszarze realizacji ZIT.
5. Warunkami realizacji ZIT są:
1)
powołanie związku ZIT albo zawarcie umowy lub porozumienia, o których mowa
w ust. 4, pomiędzy jednostkami samorządu terytorialnego położonymi na obszarze
realizacji ZIT, określonym przez zarząd województwa w regionalnym programie
operacyjnym;
2)
opracowanie przez podmioty, o których mowa w ust. 4, strategii ZIT, o której mowa
w art. 7 rozporządzenia EFRR i art. 12 rozporządzenia EFS oraz jej pozytywne
zaopiniowanie w terminie 60 dni od dnia jej otrzymania przez:
a)
instytucję zarządzającą regionalnym programem operacyjnym – w zakresie
możliwości finansowania ZIT w ramach tego programu,
– 32 –
b)
ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego wykonującego zadania
państwa członkowskiego – w zakresie zgodności z umową partnerstwa oraz
możliwości finansowania projektów, o których mowa w ust. 7, z krajowych
programów operacyjnych, jeżeli strategia ZIT to przewiduje;
3)
zawarcie porozumienia lub umowy dotyczących realizacji ZIT pomiędzy podmiotami,
o których mowa w ust. 4, a właściwą instytucją zarządzającą, zawierających
w szczególności zakres powierzonych zadań, obejmujących co najmniej udział
podmiotów, o których mowa w ust. 4, w wyborze projektów do dofinansowania przez
właściwą instytucję zarządzającą regionalnym programem operacyjnym oraz
współpracę z tą instytucją przy przygotowaniu kryteriów wyboru projektów dla
wyodrębnionych działań lub poddziałań służących realizacji ZIT.
6. Strategia ZIT oraz jej zmiany są przygotowywane przez podmioty, o których mowa
w ust. 4, we współpracy z właściwą instytucją zarządzającą regionalnym programem
operacyjnym oraz przyjmowane w formie uchwały przez podmioty, o których mowa w ust. 4.
7. Strategia ZIT może być realizowana również przez projekty wybierane w ramach
krajowych programów operacyjnych.
8. Strategia ZIT określa w szczególności:
1)
diagnozę obszaru realizacji ZIT wraz z analizą problemów rozwojowych;
2)
cele, jakie mają być zrealizowane w ramach ZIT, oczekiwane rezultaty i wskaźniki
rezultatu i produktu powiązane z realizacją regionalnego programu operacyjnego;
3)
propozycje kryteriów wyboru projektów w trybie konkursowym;
4)
wstępną listę projektów wybieranych w trybie pozakonkursowym wraz z informacją na
temat sposobu ich identyfikacji oraz powiązania z innymi projektami, w tym projektami
wybieranymi w trybie pozakonkursowym pozytywnie zaopiniowanymi przez właściwą
instytucję zarządzającą krajowym programem operacyjnym;
5)
źródła jej finansowania;
6)
warunki i procedury obowiązujące w realizacji strategii ZIT.
9. Do strategii ZIT nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach
prowadzenia polityki rozwoju.
– 33 –
Rozdział 12
Projekty
Art. 31. Cele programu operacyjnego są osiągane przez realizację projektów objętych
dofinansowaniem.
Art. 32. 1. W celu zapewnienia spójności realizowanych projektów właściwe instytucje
mogą wybierać do dofinansowania projekty zintegrowane.
2. Projekt zintegrowany to co najmniej dwa projekty powiązane ze sobą tematycznie
w ramach wspólnego celu, jaki ma zostać osiągnięty dzięki ich realizacji, których wybór do
dofinansowania lub realizacja jest koordynowana przez właściwe instytucje. Koordynacja
polega w szczególności na określeniu wzajemnych relacji między projektami w zakresie
warunków ich wyboru i oceny lub postanowień umów o dofinansowanie projektu lub decyzji
o dofinansowaniu projektu.
Art. 33. 1. W celu wspólnej realizacji projektu, w zakresie określonym przez instytucję
zarządzającą krajowym programem operacyjnym albo instytucję zarządzającą regionalnym
programem operacyjnym, może zostać utworzone partnerstwo, przez podmioty wnoszące do
projektu zasoby ludzkie, organizacyjne, techniczne lub finansowe, realizujące wspólnie
projekt, zwany dalej „projektem partnerskim”, na warunkach określonych w porozumieniu
albo umowie o partnerstwie.
2. Podmiot, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo
zamówień publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907, z późn. zm.)), dokonuje wyboru
partnerów spoza sektora finansów publicznych z zachowaniem zasady przejrzystości
i równego traktowania podmiotów, w szczególności jest obowiązany do:
1)
ogłoszenia otwartego naboru partnerów na swojej stronie internetowej wraz ze
wskazaniem co najmniej 21-dniowego terminu na zgłaszanie się partnerów;
2)
uwzględnienia przy wyborze partnerów: zgodności działania potencjalnego partnera
z celami partnerstwa, deklarowanego wkładu potencjalnego partnera w realizację celu
partnerstwa, doświadczenia w realizacji projektów o podobnym charakterze;
3)
podania do publicznej wiadomości na swojej stronie internetowej informacji
o podmiotach wybranych do pełnienia funkcji partnera.

9) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 984, 1047 i 1473
oraz z 2014 r. poz. 423.
– 34 –
3. Wybór partnerów spoza sektora finansów publicznych jest dokonywany przed
złożeniem wniosku o dofinansowanie projektu partnerskiego.
4. Do wyboru partnerów z innych niż Rzeczpospolita Polska państw w ramach
współpracy ponadnarodowej, o której mowa w art. 10 rozporządzenia EFS, nie stosuje się
przepisów ust. 2 pkt 1 i ust. 3.
5. Porozumienie oraz umowa o partnerstwie określają w szczególności:
1)
przedmiot porozumienia albo umowy;
2)
prawa i obowiązki stron;
3)
zakres i formę udziału poszczególnych partnerów w projekcie;
4)
partnera wiodącego uprawnionego do reprezentowania pozostałych partnerów projektu;
5)
sposób przekazywania dofinansowania na pokrycie kosztów ponoszonych przez
poszczególnych partnerów projektu, umożliwiający określenie kwoty dofinansowania
udzielonego każdemu z partnerów;
6)
sposób postępowania w przypadku naruszenia lub niewywiązania się stron
z porozumienia lub umowy.
6. Porozumienie lub umowa o partnerstwie nie mogą być zawarte pomiędzy podmiotami
powiązanymi w rozumieniu Załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia
6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem
w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych)
(Dz. Urz. UE L 214 z 09.08.2008, str. 3, z późn. zm.).
7. Stroną porozumienia oraz umowy o partnerstwie nie może być podmiot wykluczony
z możliwości otrzymania dofinansowania.
8. Przepisów ust. 1–7 nie stosuje się do projektu hybrydowego, o którym mowa
w art. 34 ust. 1, oraz w przypadku gdy odrębne przepisy przewidują inny sposób określania
podmiotów wspólnie realizujących projekt.
Art. 34. 1. Projekt hybrydowy polega na wspólnej realizacji projektu przez partnerstwo
publiczno-prywatne w rozumieniu art. 2 pkt 24 rozporządzenia ogólnego, utworzone w celu
realizacji inwestycji infrastrukturalnej.
2. Inwestycją infrastrukturalną jest budowa, przebudowa lub remont obiektu
budowlanego lub wyposażenie składnika majątkowego w urządzenia podwyższające jego
wartość lub użyteczność, połączone z utrzymaniem lub zarządzaniem przedmiotem tej
inwestycji za wynagrodzeniem.