Rządowy projekt ustawy o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020

– 10 –
4. W przypadku stwierdzenia niezgodności projektu wytycznych programowych
z wytycznymi horyzontalnymi, instytucja zarządzająca może przedstawić ministrowi
właściwemu do spraw rozwoju regionalnego wykonującemu zadania państwa
członkowskiego projekt wytycznych uwzględniający zastrzeżenia przez niego zgłoszone albo
odstępuje od wydania wytycznych.
5. Instytucja pośrednicząca i instytucja wdrażająca przekazują swoje opinie w terminie
wyznaczonym przez instytucję zarządzającą, nie krótszym niż 14 dni od dnia otrzymania
projektu wytycznych programowych. Nieprzedstawienie opinii w terminie oznacza
rezygnację z prawa jej wyrażenia.
6. Wytyczne programowe nie mogą dotyczyć zagadnień z zakresu wykorzystania
środków pomocy technicznej, które zostały zawarte w wytycznych horyzontalnych.
7. Przepisy ust. 2–6 stosuje się odpowiednio w przypadku zmian wytycznych
programowych, w tym wynikających z konieczności dostosowania treści wytycznych
programowych do treści wytycznych horyzontalnych.
Art. 8. Instytucja zarządzająca:
1)
podaje do publicznej wiadomości, w szczególności na swojej stronie internetowej oraz
na portalu, treść szczegółowego opisu osi priorytetowych programu operacyjnego oraz
wytycznych programowych, a także informację o ich zmianach oraz termin, od którego
szczegółowy opis osi priorytetowych programu operacyjnego oraz wytyczne
programowe lub ich zmiany są stosowane;
2)
ogłasza komunikat o:
a)
adresie strony internetowej oraz portalu, na których zostanie zamieszczona treść
szczegółowego opisu osi priorytetowych programu operacyjnego oraz wytycznych
programowych lub ich zmian, a także o terminie, od którego szczegółowy opis osi
priorytetowych programu operacyjnego oraz wytyczne programowe lub ich zmiany
są stosowane,
b)
nowym adresie strony internetowej lub portalu, o których mowa w lit. a,
w przypadku zmiany tego adresu
– w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” – w przypadku
krajowego programu operacyjnego albo programu EWT albo w wojewódzkim dzienniku
urzędowym – w przypadku regionalnego programu operacyjnego.
– 11 –
Rozdział 4
System instytucjonalny
Art. 9. 1. Instytucją zarządzającą, odpowiedzialną za realizację programu operacyjnego,
jest:
1)
minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego – w przypadku krajowego programu
operacyjnego oraz w przypadku programu EWT, jeżeli instytucja zarządzająca została
ustanowiona na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2)
zarząd województwa – w przypadku regionalnego programu operacyjnego.
2. Do zadań instytucji zarządzającej należy w szczególności:
1)
przygotowanie propozycji kryteriów wyboru projektów, spełniających warunki
określone w art. 125 ust. 3 lit. a rozporządzenia ogólnego;
2)
wybór projektów do dofinansowania – w przypadku krajowego albo regionalnego
programu operacyjnego;
3)
zawieranie z wnioskodawcami umów o dofinansowanie projektu lub podejmowanie
decyzji o dofinansowaniu projektu;
4)
zlecanie płatności, o których mowa w art. 188 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r.
o finansach publicznych oraz zlecanie wypłaty współfinansowania krajowego z budżetu
państwa w ramach krajowego lub regionalnego programu operacyjnego na rzecz
beneficjentów albo, w przypadku programu EWT, dokonywanie płatności na rzecz
beneficjentów;
5)
zapewnienie aktualności i poprawności danych służących do monitorowania programu
operacyjnego;
6)
pełnienie funkcji instytucji certyfikującej, o której mowa w art. 123 ust. 2
rozporządzenia ogólnego;
7)
prowadzenie kontroli realizacji programu operacyjnego, w tym weryfikacja
prawidłowości wydatków ponoszonych przez beneficjentów – w przypadku krajowego
albo regionalnego programu operacyjnego;
8)
nakładanie korekt finansowych;
9)
odzyskiwanie kwot podlegających zwrotowi, w szczególności kwot związanych
z nałożeniem korekt finansowych, na zasadach określonych w ustawie z dnia 27 sierpnia
2009 r. o finansach publicznych albo w umowie o dofinansowanie projektu, albo
w decyzji o dofinansowaniu projektu, w tym:
– 12 –
a)
wydawanie decyzji o zwrocie środków przeznaczonych na realizację programów,
projektów lub zadań oraz decyzji o zapłacie odsetek, o których mowa odpowiednio
w art. 207 ust. 9 i art. 189 ust. 3b ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach
publicznych,
b)
wydawanie decyzji o umorzeniu w całości albo w części oraz o odroczeniu albo
rozłożeniu na raty spłaty należności wynikających z obowiązku zwrotu środków
przeznaczonych na realizację programów, projektów lub zadań, o których mowa
w art. 61 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych,
c)
rozpatrywanie odwołań od decyzji, o których mowa w lit. a i b, wydawanych
w pierwszej instancji przez instytucję pośredniczącą albo instytucję wdrażającą;
10) prowadzenie ewaluacji programu operacyjnego;
11) monitorowanie postępów realizacji programu operacyjnego;
12) zapewnienie informacji i promocji programu operacyjnego.
Art. 10. 1. Instytucja zarządzająca może powierzyć instytucji pośredniczącej, w drodze
porozumienia albo umowy, zadania związane z realizacją krajowego albo regionalnego
programu operacyjnego, z zastrzeżeniem ust. 6, w tym:
1)
wydawanie decyzji o zwrocie środków przeznaczonych na realizację programów,
projektów lub zadań oraz decyzji o zapłacie odsetek, o których mowa odpowiednio
w art. 207 ust. 9 i art. 189 ust. 3b ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach
publicznych;
2)
wydawanie decyzji o umorzeniu w całości albo w części oraz o odroczeniu albo
rozłożeniu na raty spłaty należności wynikających z obowiązku zwrotu środków
przeznaczonych na realizację programów, projektów lub zadań, o których mowa
w art. 61 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych;
3)
rozpatrywanie odwołań od decyzji, o których mowa w pkt 1 i 2, wydawanych
w pierwszej instancji przez instytucję wdrażającą.
2. Za zgodą instytucji zarządzającej, instytucja pośrednicząca może powierzyć instytucji
wdrażającej, w drodze porozumienia albo umowy, zadania związane z realizacją krajowego
albo regionalnego programu operacyjnego, w tym:
1)
wydawanie decyzji o zwrocie środków przeznaczonych na realizację programów,
projektów lub zadań oraz decyzji o zapłacie odsetek, o których mowa odpowiednio
w art. 207 ust. 9 i art. 189 ust. 3b ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach
publicznych,
– 13 –
2)
wydawanie decyzji o umorzeniu w całości albo w części oraz o odroczeniu albo
rozłożeniu na raty spłaty należności wynikających z obowiązku zwrotu środków
przeznaczonych na realizację programów, projektów lub zadań, o których mowa
w art. 61 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.
3. Porozumienie albo umowa, o których mowa w ust. 1 i 2, zawierają w szczególności
zobowiązanie do stosowania wytycznych przez instytucję, której powierzono zadania.
4. Powierzenie instytucji wdrażającej zadań, o których mowa w ust. 2, nie wyłącza
odpowiedzialności instytucji pośredniczącej za ich realizację.
5. Instytucja zarządzająca lub, za jej zgodą, instytucja pośrednicząca lub instytucja
wdrażająca może zlecać usługi związane z realizacją swoich zadań innym podmiotom,
z wyłączeniem usług polegających na prowadzeniu kontroli systemowych.
6. Instytucja zarządzająca nie może powierzyć zadań, o których mowa w art. 126
rozporządzenia ogólnego, ani zlecać usług polegających na realizacji tych zadań.
7. Powierzenie zadań lub zlecenie usług związanych z realizacją programu operacyjnego
nie wyłącza odpowiedzialności instytucji zarządzającej za ich realizację.
Art. 11. 1. W przypadkach nieprawidłowej realizacji przez instytucję pośredniczącą lub
instytucję wdrażającą zadań powierzonych zgodnie z art. 10 ust. 1 lub 2, nieprzestrzegania
przez te instytucje przepisów prawa lub działania niezgodnie z systemem realizacji programu
operacyjnego, a także zaistnienia okoliczności, o których mowa w art. 144 ust. 1
rozporządzenia ogólnego, zwanych dalej „uchybieniami”, instytucja powierzająca zadania lub
instytucja zarządzająca może:
1)
wydać rekomendacje instytucji, której powierzono zadania, wskazujące uchybienia,
które powinny zostać usunięte oraz termin na ich usunięcie;
2)
zobowiązać instytucję, której powierzono zadania, do podjęcia określonych działań
naprawczych oraz wskazać termin ich wykonania;
3)
wstrzymać albo wycofać część albo całość dofinansowania z pomocy technicznej dla
instytucji, która dopuściła się uchybień, nie usunęła ich w terminie lub nie wykonała
działań naprawczych;
4)
wystąpić do ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego o zawieszenie tej
instytucji desygnacji.
2. W przypadku, o którym mowa w art. 24 ust. 12 pkt 1, anulowanie części albo całości
dofinansowania w wyniku nałożenia korekty finansowej, nie zwalnia instytucji, która
– 14 –
dopuściła się uchybień lub instytucji zobowiązanej do wypłaty dofinansowania, z obowiązku
wypłaty równowartości dofinansowania należnego beneficjentowi.
3. W przypadku, o którym mowa w art. 24 ust. 12 pkt 1, instytucja, która dopuściła się
uchybień, jest obowiązana do zapewnienia środków na wypłatę równowartości
dofinansowania należnego beneficjentowi lub zwrotu kwoty równej kwocie dofinansowania
już wypłaconego beneficjentowi.
4. Zasady odpowiedzialności finansowej instytucji pośredniczącej oraz instytucji
wdrażającej określa porozumienie albo umowa, o których mowa w art. 10 ust. 1 albo 2.
Art. 12. 1. Koordynatorem Europejskiej Współpracy Terytorialnej jest minister
właściwy do spraw rozwoju regionalnego wykonujący na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej zadania państwa członkowskiego związane z realizacją programu EWT, określone
w rozporządzeniu ogólnym lub rozporządzeniu EWT, zwany dalej „koordynatorem EWT”.
2. Koordynator EWT może powierzyć krajowemu kontrolerowi, w drodze porozumienia
albo umowy, zadania związane z realizacją programu EWT, w szczególności:
1)
kontrole, o których mowa w art. 125 ust. 4 lit. a rozporządzenia ogólnego i art. 23 ust. 4
rozporządzenia EWT;
2)
nakładanie korekt finansowych.
3. Instytucja zarządzająca może powierzyć, w drodze porozumienia albo umowy,
zadania związane z realizacją programu EWT wspólnemu sekretariatowi.
4. Przepisy art. 10 ust. 3–7 oraz art. 11 stosuje się odpowiednio.
Art. 13. Instytucją audytową jest Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej. Instytucja
audytowa pełni również funkcję niezależnego podmiotu audytowego, o którym mowa
w rozporządzeniu ogólnym.
Art. 14. 1. Realizacja programu operacyjnego podlega monitorowaniu przez komitet
monitorujący, o którym mowa w art. 47 rozporządzenia ogólnego.
2. Komitet monitorujący powołuje instytucja zarządzająca:
1)
w drodze zarządzenia – w przypadku krajowego programu operacyjnego albo
2)
w drodze uchwały – w przypadku regionalnego programu operacyjnego.
3. Komitetowi monitorującemu przewodniczy przedstawiciel instytucji zarządzającej.
4. Instytucja zarządzająca zwraca się pisemnie do:
1)
ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego,
2)
ministrów właściwych ze względu na zakres programu operacyjnego,