Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy

państw członkowskich i jednym lub
większą liczbą państw trzecich.
Art. 4 ust. 2
2. Niniejsza dyrektywa nie narusza
N
Nie
wymaga


wdro enia
żadnych przepisów dorobku
Wspólnoty w dziedzinie polityki
imigracyjnej i azylowej, które mogą
być korzystniejsze dla obywatela
państwa trzeciego.
Art. 4 ust. 3
3. Niniejsza dyrektywa nie narusza
N
Korzystamy  z  tej  regulacji.  Nie 
prawa państw członkowskich do
wprowadzamy  dwóch  przesłanek 
przyjęcia lub zachowania przepisów
wydalenia.  Następujące  przesłanki 
korzystniejszych dla osób objętych jej
zakresem zastosowania, o ile przepisy
nie będą stosowane: 
te są zgodne z niniejszą dyrektywą.
- dalszy pobyt cudzoziemca będzie
stanowił zagrożenie dla zdrowia
publicznego, co zostało potwierdzone
badaniem lekarskim, lub stosunków
międzynarodowych państwa
członkowskiego Unii Europejskiej;
- cel i warunki pobytu cudzoziemca na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej są
niezgodne z deklarowanymi.
Art. 4 ust. 4
4. W odniesieniu do obywateli państw
N
Nie
wymaga


wdro enia
trzecich wyłączonych
z zakresu zastosowania niniejszej
dyrektywy zgodnie z art. 2 ust. 2 lit. a)
państwa członkowskie:
a) zapewniają, by ich traktowanie oraz
poziom ochrony były nie mniej
korzystne, niż przewidziano w art. 8
ust. 4 i 5 (ograniczenia
w stosowaniu środków przymusu), art.
9 ust. 2 lit. a (wstrzymanie wydalenia),
art. 14 ust. 1 lit. b) i d) (opieka
zdrowotna w nagłych wypadkach i
uwzględnianie potrzeb osób
wymagających szczególnego
traktowania) oraz w art. 16 i 17
(warunki pobytu w ośrodku
detencyjnym), oraz
b) przestrzegają zasady non-
refoulement.

Art.
5
Zasada non-refoulement, dobro

T
Ar

t.
89,

5.
dziecka,
ycie rodzinne i stan
94 i 97
Art. 89. 1. Decyzji o wydaleniu
zdrowia
ust. 2
cudzoziemca nie wydaje się, a wydanej
Wprowadzając w życie niniejszą
ustawy
nie wykonuje, jeżeli:
dyrektywę, państwa członkowskie
o
1) zachodzą przesłanki do udzielenia
należycie uwzględniają
cudzozi
zgody na pobyt tolerowany;
a) dobro dziecka;
emcach
2) cudzoziemiec jest małżonkiem
b) życie rodzinne;

obywatela polskiego albo
c) stan zdrowia danego obywatela

cudzoziemca posiadającego
państwa trzeciego i przestrzegają

zezwolenie na osiedlenie się lub
zasady non-refoulement.

zezwolenie na pobyt rezydenta

długoterminowego WE i jego

dalszy pobyt nie stanowi

zagrożenia dla obronności lub

bezpieczeństwa państwa lub

bezpieczeństwa i porządku

publicznego, chyba że związek

małżeński został zawarty w celu

uniknięcia wydalenia;

3) cudzoziemiec przebywa na

terytorium Rzeczypospolitej

Polskiej na podstawie wizy

Schengen upoważniającej tylko do

wjazdu i pobytu na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej w celu, o

którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt

26, lub zezwolenia na zamieszkanie

na czas oznaczony udzielonego na

podstawie art. 53a ust. 2;

4) jeżeli cudzoziemiec posiada ważne

zezwolenie pobytowe lub inne

zezwolenie uprawniające do

pobytu, wydane przez inne państwo

obszaru Schengen i jego dalszy

pobyt nie stanowi zagrożenia dla

obronności lub bezpieczeństwa

państwa lub bezpieczeństwa i

porządku publicznego, chyba że

nie udał się niezwłocznie na

terytorium tego państwa

członkowskiego Unii Europejskiej,

po pouczeniu go przez organ

właściwy do wydania decyzji o

wydaleniu.

2. Decyzji o wydaleniu ze względu

na okoliczności, o których mowa w art.

88 ust. 1 pkt 1 lub 6, nie wydaje się

cudzoziemcowi czasowo

oddelegowanemu w celu świadczenia

usług na terytorium Rzeczypospolitej

Polskiej przez pracodawcę mającego

siedzibę na terytorium państwa

członkowskiego Unii Europejskiej,

państwa członkowskiego Europejskiego

Porozumienia o Wolnym Handlu

(EFTA) - strony umowy o Europejskim

Obszarze Gospodarczym lub

Konfederacji Szwajcarskiej,

uprawnionemu do przebywania i

zatrudnienia na terytorium tego państwa.

3. Do postępowania w sprawie

wydalenia cudzoziemca, o którym mowa

w ust. 1 pkt 2, stosuje się odpowiednio

art. 55.


Art. 94. 1. Decyzja o wydaleniu

cudzoziemca małoletniego do kraju jego

pochodzenia lub do innego państwa jest

wykonywana tylko wtedy, gdy małoletni

będzie miał tam zapewnioną opiekę

rodziców, innych osób pełnoletnich lub

instytucji opiekuńczych, zgodnie ze

standardami określonymi przez

Konwencję o prawach dziecka, przyjętą

przez Zgromadzenie Ogólne Narodów

Zjednoczonych dnia 20 listopada 1989 r.

(Dz. U. z 1991 r. Nr 120, poz. 526 oraz z

2000 r. Nr 2, poz. 11).

2. Cudzoziemca małoletniego

można wydalić tylko pod opieką

przedstawiciela ustawowego, chyba że

decyzja o wydaleniu jest wykonywana w

taki sposób, że małoletniego przekazuje

się przedstawicielowi ustawowemu albo

przedstawicielowi właściwych władz

państwa, do którego następuje

wydalenie.


Art. 97.

2. Decyzji o zobowiązaniu

cudzoziemca do opuszczenia terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej nie wydaje się

cudzoziemcowi:

1) małżonkowi obywatela polskiego

albo cudzoziemca posiadającego

zezwolenie na osiedlenie się lub

zezwolenie na pobyt rezydenta

długoterminowego WE;

2) przebywającemu na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej na

podstawie wizy Schengen

upoważniającej tylko do wjazdu i

pobytu na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej w celu, o

którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt

26, lub zezwolenia na zamieszkanie

na czas oznaczony udzielonego na

podstawie art. 53a ust. 2;

3) czasowo oddelegowanemu w celu

świadczenia usług na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej przez

pracodawcę mającego siedzibę na

terytorium państwa

członkowskiego Unii Europejskiej,

państwa członkowskiego

Europejskiego Porozumienia o

Wolnym Handlu (EFTA) - strony

umowy o Europejskim Obszarze

Gospodarczym lub Konfederacji

Szwajcarskiej, uprawnionemu do

przebywania i zatrudnienia na

terytorium tego państwa - ze

względu na okoliczności, o których

mowa w art. 88 ust. 1 pkt 1 lub 6;

4) jeżeli cudzoziemiec posiada ważne

zezwolenie pobytowe lub inne

zezwolenie uprawniające do

pobytu, wydane przez inne państwo

obszaru Schengen i jego dalszy

pobyt nie stanowi zagrożenia dla

obronności lub bezpieczeństwa

państwa lub bezpieczeństwa i

porządku publicznego, chyba że

cudzoziemiec nie udał się

niezwłocznie na terytorium tego

państwa członkowskiego Unii

Europejskiej, po pouczeniu go

przez organ właściwy do wydania

tej decyzji.













Art. 33. 1. Wszczęcie
Art. 33
postępowania w sprawie nadania statusu
i art. 97
uchodźcy powoduje z mocy prawa: