Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych, ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz o zmianie niektórych innych ustaw

– 10 –
drogi elektronicznej dla uczestników postępowania oraz zabezpieczenia danych
zgromadzonych w systemie, w tym danych osobowych kandydatów.
Art. 57ah. § 1. Prezes sądu, któremu złożono kartę zgłoszenia, po stwierdzeniu
spełniania przez kandydata warunków oraz wymogów formalnych zgłoszenia, zarządza
w terminie nie dłuższym niż tygodniowy od dnia zgłoszenia, dokonanie oceny
kwalifikacji kandydata przez wyznaczonego sędziego.
§ 2. W razie potrzeby prezes sądu może zlecić dokonanie oceny kwalifikacji więcej
niż jednemu sędziemu.
§ 3. Oceny kwalifikacji kandydatów nie może dokonywać sędzia, będący
małżonkiem, krewnym albo powinowatym chociażby jednego z kandydatów lub
pozostający chociażby z jednym z kandydatów w takim stosunku prawnym lub
faktycznym, że może to budzić uzasadnione wątpliwości co do bezstronności sędziego.
§ 4. Prezes właściwego sądu zapoznaje kandydata z oceną kwalifikacji,
zamieszczając ją w systemie teleinformatycznym. Kandydat ma prawo do złożenia
prezesowi sądu uwag do oceny kwalifikacji w terminie tygodnia od daty zamieszczenia
oceny kwalifikacji w systemie teleinformatycznym.
§ 5. Prezes sądu apelacyjnego przedstawia kandydaturę na wolne stanowisko
sędziego sądu apelacyjnego wraz z oceną kwalifikacji oraz ewentualnymi uwagami
kandydata do zaopiniowania kolegium sądu apelacyjnego, a następnie zebraniu sędziów
sądu apelacyjnego, które będzie opiniowało kandydaturę. Prezes sądu okręgowego
przedstawia kandydaturę na wolne stanowisko sędziego sądu okręgowego albo sędziego
sądu rejonowego wraz z oceną kwalifikacji oraz ewentualnymi uwagami kandydata do
zaopiniowania kolegium sądu okręgowego, a następnie zgromadzeniu ogólnemu
sędziów okręgu, które będzie opiniowało kandydaturę.”;
9)
w art. 57b § 2 i 3 otrzymują brzmienie:
„§ 2. Ocena kwalifikacji, o której mowa w § 1, jest dokonywana na podstawie
badania co najmniej dwudziestu akt spraw różnych kategorii, wybranych losowo
spośród wymienionych w wykazie, o którym mowa w art. 57a § 1, a ponadto co
najmniej dziesięciu innych spraw różnych kategorii spoza wykazu, wybranych przez
sędziego dokonującego oceny, jak również na podstawie danych ewidencjonowanych
w sądach, w tym na potrzeby statystyki sądowej.
§ 3. Sędzia dokonujący oceny kwalifikacji kandydata, o którym mowa w § 1,
z urzędu obejmuje badaniem także nieujęte w wykazie akta dziesięciu spraw
– 11 –
niezakończonych, przydzielonych kandydatowi do rozpoznania, w których od momentu
pierwszej rejestracji upłynął najdłuższy okres, a także akta wszystkich spraw, których
referentem był kandydat, w których w okresie ostatnich trzech lat poprzedzających
zgłoszenie na wolne stanowisko sędziowskie zmieniono lub uchylono orzeczenie
i przekazano sprawę do ponownego rozpoznania oraz w których stwierdzono
przewlekłość postępowania lub niezgodność z prawem prawomocnego orzeczenia.”;
10) w art. 57e § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Ocena kwalifikacji kandydata zajmującego stanowisko prokuratora albo
asesora prokuratorskiego jest dokonywana pod względem prawidłowości i poziomu
merytorycznego, jak również efektywności wykonywania powierzonych obowiązków
służbowych, z uwzględnieniem stopnia obciążenia wykonywanymi zadaniami i ich
złożoności, a także podnoszenia kwalifikacji zawodowych i kultury urzędowania,
obejmującej kulturę osobistą oraz sposób zachowania wobec uczestników postępowania
i współpracowników. Przepisy art. 57b § 2 i 4 stosuje się odpowiednio. Sędzia
dokonujący oceny kwalifikacji może objąć badaniem także akta spraw nieujęte
w wykazie oraz zwracać się do prezesów sądów lub jednostek organizacyjnych
prokuratury o wskazanie sygnatur i przedstawienie akt takich spraw.”;
11) w art. 57f § 2 i 3 otrzymują brzmienie:
„§ 2. Ocena kwalifikacji kandydata wykonującego zawód adwokata lub radcy
prawnego albo zajmującego stanowisko starszego radcy lub radcy Prokuratorii
Generalnej Skarbu Państwa jest dokonywana w oparciu o badanie co najmniej
pięćdziesięciu akt spraw różnych kategorii lub opinii prawnych i innych dokumentów
sporządzonych w związku ze stosowaniem lub tworzeniem prawa, wybranych losowo
spośród wymienionych w wykazie, o którym mowa w art. 57a § 3. Przepis art. 57b § 4
stosuje się odpowiednio. Sędzia dokonujący oceny kwalifikacji może z urzędu objąć
badaniem także akta spraw sądowych, w których kandydat występował w charakterze
zastępcy procesowego, a których nie ujęto w wykazie, oraz zwracać się do prezesów
sądów o wskazanie sygnatur i przedstawienie akt takich spraw.
§ 3. Ocena kwalifikacji kandydata wykonującego zawód notariusza jest
dokonywana w oparciu o badanie co najmniej pięćdziesięciu aktów notarialnych,
obejmujących różne kategorie spraw, wybranych losowo spośród wymienionych
w wykazie, o którym mowa w art. 57a § 4. Przepis art. 57b § 4 stosuje się odpowiednio.
Sędzia dokonujący oceny kwalifikacji może z urzędu objąć badaniem także nieujęte
– 12 –
w wykazie akty notarialne lub akta spraw sądowych, w których rozpoznano środki
odwoławcze na odmowę dokonania wpisu lub odmowę dokonania czynności, oraz
zwracać się do prezesów sądów o wskazanie sygnatur i przedstawienie akt takich
spraw.”;
12) w art. 57i § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. Prezes właściwego sądu zwraca się do organów sprawujących nadzór
administracyjny nad sądami, Prokuratora Generalnego, Prezesa Prokuratorii Generalnej
Skarbu Państwa, organów sprawujących nadzór nad działalnością notariuszy, organów
samorządów zawodowych adwokatów i radców prawnych, a w przypadku kandydata
mającego tytuł naukowy profesora lub stopień naukowy doktora habilitowanego nauk
prawnych do kierownika danej polskiej szkoły wyższej, Polskiej Akademii Nauk,
instytutu badawczego lub innej placówki naukowej, o udzielenie informacji lub
nadsyłanie dokumentów niezbędnych do przeprowadzenia oceny kandydata.”;
13) w art. 58:
a)
§ 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„§ 1. Jeżeli na wolne stanowisko sędziowskie zostanie zgłoszona więcej niż
jedna kandydatura, rozpatrzenie wszystkich kandydatur odbywa się na tym samym
posiedzeniu zgromadzenia lub zebrania.
§ 2. Zebranie sędziów sądu apelacyjnego albo zgromadzenie ogólne sędziów
okręgu opiniuje zgłoszonych kandydatów w drodze głosowania i przekazuje
prezesowi odpowiednio sądu apelacyjnego albo sądu okręgowego wszystkie
zgłoszone kandydatury ze wskazaniem liczby uzyskanych głosów.”,
b)
po § 2 dodaje się § 2a w brzmieniu:
„§ 2a. W opiniowaniu kandydatów w kolegium, zgromadzeniu ogólnym lub
zebraniu nie może brać udziału osoba będąca małżonkiem, krewnym albo
powinowatym chociażby jednego z kandydatów lub pozostająca chociażby
z jednym z kandydatów w takim stosunku prawnym lub faktycznym, że może to
budzić uzasadnione wątpliwości co do bezstronności członka kolegium,
zgromadzenia ogólnego lub zebrania.”,
c)
§ 4 i § 4a otrzymują brzmienie:
„§ 4. Prezes właściwego sądu przedstawia Krajowej Radzie Sądownictwa, za
pośrednictwem systemu teleinformatycznego, kandydatury zaopiniowane w sposób
określony w § 2, wraz z oceną kwalifikacji i opinią właściwego kolegium sądu oraz
– 13 –
informację uzyskaną od komendanta wojewódzkiego Policji albo Komendanta
Stołecznego Policji, o której mowa w § 3, jak również inne dokumenty dotyczące
danego postępowania w sprawie powołania do pełnienia urzędu na stanowisku
sędziowskim zgromadzone w systemie teleinformatycznym.
§ 4a. Dołączanie informacji i zaświadczeń, o których mowa w art. 57 § 7, nie
dotyczy kandydatów zajmujących stanowisko sędziego sądu powszechnego,
sędziego sądu administracyjnego, sędziego sądu wojskowego albo stanowisko
prokuratora.”,
d)
po § 4a dodaje się § 4b w brzmieniu:
„§ 4b. Na żądanie Krajowej Rady Sądownictwa, przesłane za pośrednictwem
systemu teleinformatycznego, prezes właściwego sądu niezwłocznie przesyła
oryginały dokumentów, o których mowa w art. 57aa § 2 i 3.”,
e)
§ 6 otrzymuje brzmienie:
„§ 6. O treści informacji uzyskanej od komendanta wojewódzkiego Policji
albo Komendanta Stołecznego Policji prezes sądu zawiadamia kandydata za
pośrednictwem systemu teleinformatycznego nie później niż w terminie
przedstawienia kandydatury Krajowej Radzie Sądownictwa. Przepis art. 57ad § 2
stosuje się odpowiednio.”.
Art. 2. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. – Prawo o ustroju sądów wojskowych (Dz.
U. z 2012 r. poz. 952 i 637 oraz z 2013 r. poz. 448) w art. 70 § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Do sądów wojskowych, asystentów sędziów oraz ławników stosuje się
odpowiednio przepisy art. 4, art. 5, art. 8, art. 22b § 2, art. 37 § 8, art. 37e § 1 i 3, art. 40,
art. 41a–41d, art. 42, art. 44–52, art. 53 § 1–3, art. 54, art. 56, art. 57 § 1 i § 7 zdanie
pierwsze i drugie, art. 58 § 1 i § 3–4a oraz § 5–6, art. 60, art. 65, art. 66, art. 69 § 1–2a,
art. 70, art. 71, art. 73–75, art. 77 § 2–2b, § 3a, § 4 i § 6–7, art. 78 § 1–4, art. 78a § 1–3
i § 6, art. 79, art. 80 § 2d–2h i § 4, art. 82a, art. 83, art. 84 § 3, art. 85, art. 86, art. 89,
art. 90, art. 91 § 1, § 1c–2, § 6, § 7 i § 9–12, art. 91a, art. 92, art. 93, art. 94 § 1, § 3 i 4,
art. 95, art. 98 § 1 i 2, art. 99, art. 100 § 1–4, art. 101 § 2–4, art. 102,
art. 104–106d, art. 106f, art. 106g, art. 108, art. 111, art. 114 § 5–7, art. 115–118,
art. 120–122, art. 125–128, art. 130, art. 131, art. 133, art. 147 § 3, art. 156, art. 159 § 1
pkt 5 i 6, art. 167, art. 169, art. 170 § 3 i art. 171–174 ustawy, o której mowa w art. 32a
§ 1, oraz przepisy wydane na podstawie art. 41 § 2, art. 41e, art. 57 § 9, art. 58 § 7,
art. 78 § 5, art. 78a § 7, art. 91 § 8, art. 106e i art. 148 § 3 tejże ustawy, z tym, że:
– 14 –
1)
określone w przepisach czynności i uprawnienia Ministra Sprawiedliwości,
zgromadzenia ogólnego sędziów, kolegium sądu, prezesów sądów rejonowych,
okręgowych i apelacyjnych oraz prezesa sądu dyscyplinarnego wykonują
odpowiednio: Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony
Narodowej, Zgromadzenie Sędziów Sądów Wojskowych, kolegium wojskowego
sądu okręgowego, prezesi sądów wojskowych i prezes sądu dyscyplinarnego,
a czynności i uprawnienia prezesa sądu apelacyjnego w zakresie nadzoru
administracyjnego – Minister Sprawiedliwości;
2)
uprawnienia określone w art. 92 § 1 powołanej ustawy przysługują, jeżeli sędzia
wojskowy nie nabył wcześniej prawa do urlopu dodatkowego określonego
w przepisach ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy
zawodowych (Dz. U. z 2010 r. Nr 90, poz. 593, z późn. zm.);
3)
oceny pracy sędziów wojskowych dokonują sędziowie wizytatorzy, powoływani
przez Ministra Sprawiedliwości spośród sędziów wojskowego sadu okręgowego,
po zasięgnięciu opinii kolegium wojskowego sądu okręgowego; negatywna opinia
kolegium jest dla Ministra Sprawiedliwości wiążąca; kandydatów do sprawowania
funkcji wizytatora zgłasza prezes wojskowego sądu okręgowego;
4)
przepisów art. 131 powołanej ustawy nie stosuje się w przypadkach określonych
w art. 15 niniejszej ustawy;
5)
uprawnienia określone w art. 172–174 powołanej ustawy przysługują w przypadku
określonym w art. 61 niniejszej ustawy;
6)
uprawnienia określone w art. 172 § 3 i art. 173 powołanej ustawy nie przysługują
ławnikom w czynnej służbie wojskowej;
7)
obsada wolnych stanowisk sędziowskich, o których mowa w art. 56 § 1 i 2
powołanej ustawy, następuje z uwzględnieniem potrzeb kadrowych sądownictwa
wojskowego;
8)
zgłoszenia kandydatury na wolne stanowisko sędziowskie dokonuje się poprzez
złożenie karty zgłoszenia w dwóch egzemplarzach; nie ma zastosowania system
teleinformatyczny obsługujący postępowanie w sprawie powołania do pełnienia
urzędu na stanowisku sędziego sądu powszechnego.”.

4) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 107, poz. 679,
Nr 113, poz. 745, Nr 171, poz. 1016 i Nr 236, poz. 1396.