Rządowy projekt ustawy o cudzoziemcach

– 55 –
b)
zeznał on nieprawdę lub zataił prawdę albo podrobił lub przerobił dokument w celu
użycia go jako autentyczny lub takiego dokumentu używał jako autentycznego, lub
6)
zalega z uiszczeniem podatków lub opłat, z wyjątkiem przypadków gdy uzyskał
przewidziane prawem zwolnienie, odroczenie, rozłożenie na raty zaległych płatności lub
wstrzymanie w całości wykonania decyzji właściwego organu, lub
7)
nie zwrócił kosztów związanych z wydaniem i wykonaniem decyzji o zobowiązaniu
cudzoziemca do powrotu, które zostały pokryte z budżetu państwa, lub
8)
podlegając obowiązkowi leczenia na podstawie art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia
2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi,
cudzoziemiec nie wyraża zgody na to leczenie, lub
9)
złożył wniosek podczas nielegalnego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
lub przebywa na tym terytorium wbrew przepisom.
2. Cudzoziemcowi można odmówić udzielenia kolejnego zezwolenia na pobyt czasowy
w przypadku niewykonania obowiązku, o którym mowa w art. 113, jeżeli wniosek
o udzielenie kolejnego zezwolenia na pobyt czasowy złożył przed upływem roku od upływu
okresu ważności poprzedniego zezwolenia.
Art. 101. Zezwolenie na pobyt czasowy cofa się cudzoziemcowi, gdy:
1)
ustał cel pobytu, który był powodem udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy, lub
2)
przestał on spełniać wymogi udzielenia mu zezwolenia na pobyt czasowy ze względu na
deklarowany cel pobytu, lub
3)
wystąpiła przynajmniej jedna z okoliczności, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 2,
4–8, lub
4)
opuścił on terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na okres przekraczający 10 miesięcy.
Art. 102. Zezwolenie na pobyt czasowy wygasa z mocy prawa z dniem uzyskania przez
cudzoziemca kolejnego zezwolenia na pobyt czasowy, zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia
na pobyt rezydenta długoterminowego UE lub obywatelstwa polskiego.
Art. 103. W postępowaniu w sprawie udzielenia cudzoziemcowi lub cofnięcia mu
zezwolenia na pobyt czasowy, przy wykonywaniu czynności mających na celu ustalenie
okoliczności, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 5, nie stosuje się przepisu art. 79 Kodeksu
postępowania administracyjnego.
Art. 104. 1. Zezwolenia na pobyt czasowy udziela, odmawia jego udzielenia albo cofa
je wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca w drodze decyzji.
– 56 –
2. W przypadku gdy cudzoziemiec opuścił na okres przekraczający 10 miesięcy
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wojewoda, który udzielił zezwolenia na pobyt czasowy,
cofa to zezwolenie w drodze decyzji.
Art. 105. 1. Cudzoziemiec składa wniosek o udzielenie mu zezwolenia na pobyt
czasowy osobiście, nie później niż w ostatnim dniu jego legalnego pobytu na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Jeżeli wniosek o udzielenie cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt czasowy nie został
złożony przez cudzoziemca osobiście, wojewoda wzywa go do osobistego stawiennictwa w
terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
3. W przypadku cudzoziemca będącego:
1)
osobą małoletnią – wniosek o udzielenie mu zezwolenia na pobyt czasowy składają
rodzice lub ustanowieni przez sąd opiekunowie albo jedno z rodziców lub jeden
z ustanowionych przez sąd opiekunów, z pisemną zgodą drugiego z rodziców lub
ustanowionego przez sąd opiekuna;
2)
osobą ubezwłasnowolnioną całkowicie – wniosek o udzielenie mu zezwolenia na pobyt
czasowy składa opiekun ustanowiony przez sąd;
3)
osobą małoletnią bez opieki − wniosek o udzielenie mu zezwolenia na pobyt czasowy
składa kurator.
4. Przy składaniu wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy cudzoziemcowi
będącemu osobą małoletnią, która ukończyła 6. rok życia, jest wymagana jego obecność.
Art. 106. 1. Wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy cudzoziemiec składa na
formularzu zawierającym:
1)
dane cudzoziemca lub informacje, o których mowa w art. 13;
2)
następujące dane dotyczące dokumentu podróży:
a)
seria i numer,
b)
data wydania i data upływu ważności,
c)
nazwa organu wydającego,
d)
liczba osób wpisanych do dokumentu podróży;
3)
następujące informacje dotyczące podmiotu powierzającego wykonywanie pracy
cudzoziemcowi i pracodawcy użytkownika w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy z dnia
– 57 –
9 lipca 2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych (Dz. U. Nr 166, poz. 1608,
z późn. zm., zwanego dalej „pracodawcą użytkownikiem”:
a)
nazwa lub imię i nazwisko,
b) adres siedziby lub miejsce zamieszkania,
c)
podstawa prawna działalności, nazwa rejestru i numer wpisu w rejestrze,
a w przypadku osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej –
nazwa dokumentu tożsamości, seria i numer,
d)
numer NIP,
e)
numer PESEL,
f)
numer REGON;
4)
następujące dane osoby upoważnionej do kontaktu w sprawie wniosku przez podmiot
powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi:
a)
imię i nazwisko oraz stanowisko,
b)
numer telefonu,
c)
numer faksu,
d)
adres poczty elektronicznej;
5)
informacje na temat pracy, która ma być powierzona cudzoziemcowi:
a)
stanowisko lub rodzaj pracy,
b)
miejsce wykonywania pracy,
c)
podstawa prawna wykonywania pracy,
d)
wymiar czasu pracy,
e)
wysokość wynagrodzenia,
f)
zakres podstawowych obowiązków na stanowisku pracy,
g)
wymogi dotyczące posiadania wyższych kwalifikacji zawodowych;
6)
imię, nazwisko, datę urodzenia oraz informacje o płci, obywatelstwie i miejscu
zamieszkania członków rodziny cudzoziemca zamieszkałych na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, z określeniem stopnia pokrewieństwa, a także informację
o ubieganiu się przez nich o zezwolenie na pobyt czasowy oraz o tym, czy pozostają na
utrzymaniu cudzoziemca;
7)
informację o poprzednich pobytach oraz aktualnym pobycie cudzoziemca na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej;

16) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 96, poz. 956, z 2007 r. Nr 89, poz. 589
oraz z 2009 r. Nr 6, poz. 33 i Nr 221, poz. 1737.
– 58 –
8)
informację o podróżach i pobytach zagranicznych cudzoziemca w okresie ostatnich
5 lat;
9)
informację o zamieszkiwaniu przez cudzoziemca w innym państwie członkowskim Unii
Europejskiej przez okres co najmniej 18 miesięcy na podstawie wydanego przez to
państwo dokumentu pobytowego z adnotacją „Niebieska Karta UE”;
10) informację o środkach finansowych na pokrycie kosztów utrzymania cudzoziemca;
11) informację o posiadanym przez cudzoziemca ubezpieczeniu zdrowotnym;
12) informację o deklarowanym celu pobytu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej;
13) informację o zatrzymaniu cudzoziemca, umieszczeniu go w strzeżonym ośrodku lub
w areszcie dla cudzoziemców, zakazie opuszczania przez niego kraju, odbywaniu kary
pozbawienia wolności lub jego tymczasowym aresztowaniu;
14) informację o zobowiązaniach cudzoziemca wynikających z orzeczeń sądowych,
postanowień i decyzji administracyjnych, w tym o zobowiązaniach alimentacyjnych na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub poza tym terytorium;
15) wzór podpisu cudzoziemca.
2. Składając wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy, cudzoziemiec
uzasadnia ten wniosek, składa pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie
fałszywych zeznań pisemne oświadczenie, że dane zawarte we wniosku są prawdziwe, oraz
przedstawia ważny dokument podróży i dołącza do niego:
1)
aktualną fotografię;
2)
dokumenty niezbędne do potwierdzenia danych zawartych we wniosku i okoliczności
uzasadniających ubieganie się o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy.
3. W szczególnie uzasadnionym przypadku, gdy cudzoziemiec nie posiada ważnego
dokumentu podróży i nie ma możliwości jego uzyskania, może przedstawić inny dokument
potwierdzający tożsamość.
4. Od cudzoziemca ubiegającego się o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy pobiera
się odciski linii papilarnych.
Art. 107. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1)
wzór formularza wniosku o udzielenie cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt czasowy;
– 59 –
2)
liczbę fotografii dołączanych do wniosku o udzielenie cudzoziemcowi zezwolenia na
pobyt czasowy i szczegółowe wymogi techniczne dotyczące fotografii dołączanych do
wniosku;
3)
wzór stempla potwierdzającego złożenie wniosku o udzielenie cudzoziemcowi
zezwolenia na pobyt czasowy;
4)
sposób pobierania odcisków linii papilarnych w celu wydania karty pobytu i sposób ich
umieszczania w tej karcie.
2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw
wewnętrznych uwzględni potrzebę zapewnienia sprawności postępowania w sprawie
udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt czasowy i możliwości skutecznej weryfikacji
przesłanek udzielenia tego zezwolenia.
Art. 108. 1. Jeżeli termin na złożenie wniosku o udzielenie cudzoziemcowi zezwolenia
na pobyt czasowy został zachowany i wniosek nie zawiera braków formalnych lub braki
formalne zostały uzupełnione w terminie:
1)
wojewoda umieszcza w dokumencie podróży cudzoziemca odcisk stempla
potwierdzającego złożenie wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy;
2)
pobyt cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się za legalny od
dnia złożenia wniosku do dnia, w którym decyzja w sprawie udzielenia zezwolenia na
pobyt czasowy stanie się ostateczna.
2. Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się w razie zawieszenia postępowania w sprawie
udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt czasowy na wniosek strony.
Art. 109. 1. Przed wydaniem decyzji o udzieleniu cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt
czasowy wojewoda zwraca się do komendanta oddziału Straży Granicznej, komendanta
wojewódzkiego Policji, Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, a w razie potrzeby
także do konsula właściwego ze względu na ostatnie miejsce zamieszkania cudzoziemca za
granicą lub do innych organów, z wnioskiem o przekazanie informacji, czy wjazd na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i pobyt na tym terytorium mogą stanowić zagrożenie dla
obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego.
2. Komendanci, o których mowa w ust. 1, Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego
lub konsul przekazują informację, o której mowa w ust. 1, w terminie 21 dni od dnia
otrzymania wniosku.