Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw

55


dłuższy niż sześć miesięcy. Delegowanie asystenta sędziego bez jego zgody może być
powtórzone nie wcześniej niż po upływie trzech lat.
§ 4. W okresie delegowania, w przypadkach wskazanych w § 1 – 3, asystent sędziego ma prawo
do wynagrodzenia zasadniczego, przysługującego na jego stanowisku, oraz dodatku za
wieloletnią pracę; przepisy art. 77 § 4 i 6 oraz art. 78 § 1 i 3 stosuje się odpowiednio.
W razie delegowania asystenta sędziego do innego sądu bez jego zgody lub na okres
dłuższy niż sześć miesięcy, asystentowi sędziego przysługuje dodatek w wysokości 10 %
wynagrodzenia zasadniczego. W razie delegowania do Ministerstwa Sprawiedliwości lub
innej jednostki organizacyjnej podległej Ministrowi Sprawiedliwości albo przez niego
nadzorowanej asystentowi sędziego przysługuje dodatek funkcyjny. Do ustalania wysokości
dodatku funkcyjnego stosuje się przepisy o dodatkach funkcyjnych przysługujących
pracownikom sądów i prokuratury.
§ 5. Minister Sprawiedliwości może delegować asystenta sędziego, za zgodą asystenta i zgodnie
z jego kwalifikacjami, do pełnienia obowiązków lub funkcji poza granicami państwa,
w ramach działań podejmowanych przez organizacje międzynarodowe lub ponadnarodowe
oraz zespoły międzynarodowe, działające na podstawie umów międzynarodowych, w tym
umów konstytuujących organizacje międzynarodowe, ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą
Polską, na czas określony, nie dłuższy niż cztery lata. Delegowanie może zostać
powtórzone na kolejny okres, nieprzekraczający czterech lat. Przepisy art. 78a stosuje się
odpowiednio.”;
73) w art. 177 § 4 otrzymuje brzmienie:
„§ 4. W zakresie, o którym mowa w § 2, dyrektor sądu apelacyjnego podlega bezpośrednio
Ministrowi Sprawiedliwości, a dyrektorzy sądów okręgowych i rejonowych – dyrektorowi
przełożonego sądu apelacyjnego.”;
74) w art. 178 § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Projekty planów finansowych oraz plany finansowe dla sądów na obszarze apelacji
opracowują dyrektorzy sądów apelacyjnych na podstawie projektów przygotowanych przez
dyrektorów sądów okręgowych i dyrektorów sądów rejonowych, według zasad określonych
w przepisach o finansach publicznych, uwzględniając zakres realizowanych przez sądy
zadań, o których mowa w art. 1 § 2 i 3.”;
75) w art. 179:
a) § 1 otrzymuje brzmienie:

56


„§ 1. Organem kierującym gospodarką finansową sądu jest dyrektor sądu.”,
b) uchyla się § 2,
c) § 3 i 4 otrzymują brzmienie:
„§ 3. Działalność inwestycyjną sądu prowadzą:
1) dla sądu apelacyjnego i sądów rejonowych działających na obszarze apelacji,
w których powołano dyrektora sądu – dyrektor sądu apelacyjnego,
2) dla sądu okręgowego oraz sądów rejonowych działających w okręgu sądowym,
w których nie powołano dyrektora sądu – dyrektor sądu okręgowego.
§ 4. Dyrektor sądu apelacyjnego może przekazać dyrektorowi jednego sądu okręgowego
wykonywanie zadań inwestycyjnych innego sądu okręgowego lub sądów rejonowych.”.

Art. 2.
W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 2008 r. Nr 7, poz. 39, z późn. zm.5))
wprowadza się następujące zmiany:

1)
w art. 8 po ust. 7b dodaje się ust. 7c i 7d w brzmieniu:
„7c. Odpis prawomocnego wytknięcia uchybienia, w trybie określonym w ust. 7, dołącza się do
akt osobowych prokuratora, któremu wytknięto uchybienie.
7d. Po upływie trzech lat od dnia uprawomocnienia się wytknięcia uchybienia, prokurator
przełożony, na wniosek prokuratora, któremu wytknięto uchybienie, zarządza usunięcie
odpisu wytknięcia uchybienia z akt osobowych, jeżeli w tym okresie nie wytknięto
prokuratorowi innego uchybienia.”;

2)
w art. 14 w ust. 3 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3)
adwokatów, radców prawnych oraz prezesa, wiceprezesa, starszych radców lub radców
Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa, którzy wykonywali ten zawód lub zajmowali takie
stanowisko przez co najmniej trzy lata.”;
3)
w art. 14a ust. 1 – 3 otrzymują brzmienie:
„1. Na stanowisko prokuratora Prokuratury Generalnej może być powołany ten, kto, spełniając
warunki do objęcia stanowiska prokuratora prokuratury powszechnej, ma co najmniej
dziesięcioletni staż na stanowisku prokuratora lub sędziego, w tym nie mniej niż sześcioletni
okres pracy na stanowisku prokuratora Prokuratury Krajowej, prokuratury apelacyjnej lub

57


okręgowej, Naczelnej Prokuratury Wojskowej, prokuratora wojskowej prokuratury okręgowej
lub prokuratora Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji cigania Zbrodni przeciwko
Narodowi Polskiemu, sędziego sądu apelacyjnego lub okręgowego bądź wojskowego sądu
okręgowego albo co najmniej przez okres dwunastu lat przed powołaniem wykonywał zawód
adwokata, radcy prawnego, notariusza lub zajmował stanowisko prezesa, wiceprezesa,
starszego radcy lub radcy Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa.
2. Na stanowisko prokuratora prokuratury apelacyjnej może być powołany ten, kto, spełniając
warunki do objęcia stanowiska prokuratora prokuratury powszechnej, ma co najmniej
sześcioletni okres pracy na stanowisku prokuratora lub sędziego, w tym co najmniej trzyletni
okres pracy na stanowisku prokuratora prokuratury okręgowej, prokuratora wojskowej
prokuratury okręgowej lub prokuratora Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji cigania
Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, sędziego sądu okręgowego lub wojskowego sądu
okręgowego albo co najmniej przez okres ośmiu lat przed powołaniem wykonywał zawód
adwokata, radcy prawnego, notariusza lub zajmował stanowisko prezesa, wiceprezesa,
starszego radcy lub radcy Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa.
3. Na stanowisko prokuratora prokuratury okręgowej może być powołany ten, kto, spełniając
warunki do objęcia stanowiska prokuratora prokuratury powszechnej, ma co najmniej
czteroletni okres pracy na stanowisku prokuratora prokuratury rejonowej, prokuratora
wojskowej prokuratury garnizonowej, prokuratora Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji
cigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, sędziego sądu powszechnego lub
wojskowego albo co najmniej przez okres sześciu lat przed powołaniem wykonywał zawód
adwokata, radcy prawnego, notariusza lub zajmował stanowisko prezesa, wiceprezesa,
starszego radcy lub radcy Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa.”;
4)
w art. 50a ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Wydatki związane z delegacją prokuratorów wojskowych jednostek organizacyjnych
prokuratury są pokrywane z wyodrębnionych środków budżetowych Ministerstwa Obrony
Narodowej.”;
5)
w art. 58 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Prokuratorowi może być przyznana, jako pożyczka, pomoc finansowa na zaspokojenie jego
potrzeb mieszkaniowych.”;
6)
w art. 62:
a) ust. 1ee otrzymuje brzmienie:

58


„1ee. Okres pracy, o którym mowa w ust. 1eb, ulega wydłużeniu o trzy lata w razie ukarania
prokuratora w tym czasie karą dyscyplinarną, dwukrotnego wytknięcia uchybienia,
o którym mowa w art. 8 ust. 7, albo uzyskania negatywnej okresowej oceny pracy.”,
b) po ust. 1k dodaje się ust. 1ka w brzmieniu:
„1ka. Składki, o której mowa w ust. 1, nie przekazuje się, jeżeli prokurator zrzekł się urzędu
w związku z powołaniem na stanowisko sędziowskie. Jeżeli stosunek służbowy sędziego
ulega następnie rozwiązaniu lub wygaśnięciu w sposób, o którym mowa w art. 68 ustawy
wskazanej w art. 62a, składkę należną za okres służby na stanowisku prokuratorskim
przekazuje się na zasadach określonych w ust. 1i – 1k.”;
7)
po art. 62d dodaje się art. 62e – 62l w brzmieniu:
„Art. 62e. 1. Prokuratorzy powszechnych i wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury
oraz prokuratorzy Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji cigania Zbrodni przeciwko
Narodowi Polskiemu podlegają okresowej ocenie pracy prokuratora.
2. Nie podlega okresowej ocenie praca prokuratora w okresie delegowania do pełnienia czynności
administracyjnych w Ministerstwie Sprawiedliwości lub w Krajowej Szkole Sądownictwa
i Prokuratury, a także do prowadzenia zajęć szkoleniowych w Krajowej Szkole Sądownictwa
i Prokuratury. Ocenie tej nie podlega również praca zastępców Prokuratora Generalnego oraz
dyrektora Biura Lustracyjnego Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji cigania Zbrodni
przeciwko Narodowi Polskiemu.
3. Przedmiotem okresowej oceny pracy prokuratora jest prawidłowość, poziom i efektywność
wykonywania powierzonych obowiązków służbowych, z uwzględnieniem stopnia obciążenia
wykonywanymi zadaniami i ich złożoności, a także podnoszenie kwalifikacji zawodowych
i kultura urzędowania, obejmująca kulturę osobistą i sposób zachowania wobec uczestników
postępowania i
współpracowników, a w odniesieniu do kierowników jednostek
organizacyjnych – ponadto sprawność i efektywność kierowania jednostką.
4. Okresowa ocena pracy prokuratora ma na celu potwierdzenie przydatności prokuratora do
zajmowania stanowiska służbowego lub do pełnienia danej funkcji, kwalifikacji do objęcia
wyższego stanowiska służbowego lub powołania do pełnienia określonej funkcji albo
powierzenia innego zakresu zadań w tej samej jednostce.
Art. 62f. 1. Podstawą okresowej oceny pracy prokuratora są:
1) pisemna opinia prokuratora bezpośrednio przełożonego;
2) pisemna opinia wizytatora z jednostki organizacyjnej prokuratury bezpośrednio wyższego

59


stopnia wobec jednostki, w której pełni czynności prokurator podlegający ocenie, wydana
w oparciu o badanie akt prowadzonych lub nadzorowanych postępowań
przygotowawczych, akt spraw dotyczących udziału prokuratora w postępowaniu
sądowym, administracyjnym i innych postępowaniach, akt spraw nadzoru instancyjnego
i służbowego, akt spraw zarejestrowanych w systemie bezdziennikowym oraz hospitację
rozpraw i posiedzeń z udziałem prokuratora, którego dotyczy okresowa ocena pracy
prokuratora.
2. Podstawą okresowej oceny pracy prokuratora apelacyjnego, okręgowego, rejonowego i ich
zastępców, wojskowego prokuratora okręgowego, wojskowego prokuratora garnizonowego
i ich zastępców, naczelnika wydziału, kierownika samodzielnego działu, kierownika działu,
kierownika ośrodka zamiejscowego, wizytatora, a także naczelnika oddziałowej komisji
ścigania zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu i naczelnika oddziałowego biura
lustracyjnego są:
1) pisemna opinia prokuratora bezpośrednio przełożonego;
2) pisemna opinia z ustaleń dokonanych w toku wizytacji jednostki, w której pełni funkcję,
przeprowadzanej nie rzadziej niż co 5 lat.
3. Podstawą okresowej oceny pracy prokuratora pełniącego czynności w Prokuraturze Generalnej
jest pisemna opinia dyrektora departamentu lub biura Prokuratury Generalnej, a w Naczelnej
Prokuraturze Wojskowej pisemna opinia szefa komórki organizacyjnej Naczelnej Prokuratury
Wojskowej, zaś w stosunku do dyrektora departamentu lub biura, jego zastępcy i naczelnika
wydziału Prokuratury Generalnej oraz zastępcy Naczelnego Prokuratora Wojskowego i szefa
komórki organizacyjnej Naczelnej Prokuratury Wojskowej – pisemna opinia zastępcy
Prokuratora Generalnego.
4. Podstawą okresowej oceny pracy prokuratora pełniącego czynności w Głównej Komisji
cigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu jest pisemna opinia prokuratora bezpośrednio
przełożonego.
5. Podstawą okresowej oceny pracy prokuratora pełniącego czynności w Biurze Lustracyjnym
Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji cigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu jest
pisemna opinia prokuratora przełożonego.
6. Przepisy ust. 1 – 5 stosuje się także do prokuratorów delegowanych do pełnienia obowiązków
w jednostce organizacyjnej prokuratury wyższego lub niższego stopnia.
Art. 62g. Okresowa ocena pracy prokuratora może być: