Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw

34

transportu, a przeładowane wyroby akcyzowe w całości są przemieszczane do jednego
miejsca odbioru wskazanego w e-AD (a nie jak dotychczas w papierowym administracyjnym
dokumencie towarzyszącym).
Art. 49 ust. 11 – zmiana jest konsekwencją podziału art. 2 na ustępy i polega na zmianie
odwołania (było „art. 2 pkt 1”, jest „art. 2 ust. 1 pkt 1”).
Art. 51 ust. 1 (implementacja) – zmiana wynika z wprowadzenia Systemu do obsługi
przemieszczania wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru
akcyzy i polega na uzupełnieniu regulacji o wskazanie, iż podmiot prowadzący skład
podatkowy jest obowiązany umieszczać numer akcyzowy składu podatkowego, z którego są
wyprowadzane wyroby akcyzowe, w e-AD albo w dokumencie zastępującym e-AD.
Art. 53 ust. 1 – 4b i 8 (implementacja) – uchylenie przepisów stanowi konsekwencję
wprowadzenia do ustawy regulacji dotyczących Systemu, z jednoczesnym określeniem zasad
jego stosowania (dodane art. 41a – 41h ).
Art. 54 ust. 1 – przepis wprowadza dodatkowy warunek uzyskania zezwolenia wyprowa-
dzenia (określony w art. 48 ust. 1 pkt 5), jakim jest złożenie zabezpieczenia akcyzowego.
Warunek ten został wprowadzony w celu zagwarantowania zapłaty podatku akcyzowego
przez podmiot posiadający zezwolenie wyprowadzenia.
Art. 54 ust. 3 – stanowi konsekwencję zmiany art. 54 ust. 1.
Art. 54 ust. 9 – zmiana jest konsekwencją podziału art. 2 na ustępy i polega na zmianie
odwołania (było „art. 2 pkt 1”, jest „art. 2 ust. 1 pkt 1”).
Art. 54 ust. 10 pkt 1 – w związku z wprowadzeniem w art. 63 ust. 1 pkt 4 obowiązku złożenia
zabezpieczenia akcyzowego przez podmiot posiadający zezwolenie wyprowadzenia, roz-
szerzono w przedmiotowym przepisie przypadki, w których właściwy naczelnik urzędu
celnego odmawia wydania zezwolenia wyprowadzenia o przypadek, w którym podmiot
ubiegający się o to zezwolenie nie złożył zabezpieczenia akcyzowego.
Art. 54 ust. 11 pkt 3 – w związku z wprowadzeniem w art. 63 ust. 1 pkt 4 obowiązku złożenia
zabezpieczenia akcyzowego przez podmiot posiadający zezwolenie wyprowadzenia,
rozszerzono w przedmiotowym przepisie przypadki, w których właściwy naczelnik urzędu
celnego cofa zezwolenie wyprowadzenia o przypadek naruszenia obowiązku złożenia
zabezpieczenia akcyzowego przez podmiot posiadający zezwolenie wyprowadzenia.


35

Art. 54 ust. 16 – zgodnie z art. 54 ust. 14 podmiot działający w ramach zezwolenia wypro-
wadzenia ma obowiązek przekazać kopię tego zezwolenia podmiotowi prowadzącemu skład
podatkowy, z którego wyprowadza wyroby akcyzowe poza procedurą zawieszenia poboru
akcyzy. W celu uniknięcia sytuacji, w której wyroby akcyzowe byłyby wyprowadzane ze
składu podatkowego przez ich właściciela pomimo utraty ważności zezwolenia wypro-
wadzenia, zobowiązano właściwego naczelnika urzędu celnego do doręczenia podmiotowi
prowadzącemu skład podatkowy, który jest wskazany w zezwoleniu, wyprowadzenia kopii
decyzji o zmianie lub cofnięciu zezwolenia wyprowadzenia.
Art. 56 ust. 10 – zmiana jest konsekwencją podziału art. 2 na ustępy i polega na zmianie
odwołania (było „art. 2 pkt 1”, jest „art. 2 ust. 1 pkt 1”).
Tytuł rozdziału 4 w dziale III (implementacja) – zmiana tytułu rozdziału wynika z zastąpienia
dotychczasowych instytucji zarejestrowanego i niezarejestrowanego handlowca instytucją
zarejestrowanego odbiorcy.
Art. 57 – 59 (implementacja) – w celu dostosowania krajowych regulacji z zakresu podatku
akcyzowego do przepisów dyrektywy 2008/118/WE, które nie rozróżniają pojęć za-
rejestrowanego handlowca i niezarejestrowanego handlowca, zastąpiono te instytucje jedną
instytucją zarejestrowanego odbiorcy. Wprowadzone zmiany polegają na zastosowaniu innej
terminologii niż dotychczasowa oraz połączeniu w jednym rozdziale dotyczącym za-
rejestrowanych odbiorców regulacji dotyczących przypadków, w których wydawane jest
zezwolenie na wielokrotne nabywanie wewnatrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych z zasto-
sowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy (na czas oznaczony lub nieoznaczony)
z
przypadkami, gdy wydawane jest zezwolenie na jednorazowe nabycie wewnątrz-
wspólnotowe wyrobów akcyzowych z zastosowaniem tej procedury. Regulacje zawarte
w art. 57 ust. 2, 3 i 5 stanowią implementację postanowień art. 19 ust. 3 dyrektywy
2008/118/WE, zgodnie z którym w przypadku zarejestrowanego odbiorcy otrzymującego
wyroby akcyzowe sporadycznie uprawnienie, o którym mowa w art. 4 pkt 9 tej dyrektywy
(tj. uprawnienie do odbioru wyrobów akcyzowych przemieszczanych w procedurze zawie-
szenia poboru akcyzy z innego państwa członkowskiego), ogranicza się do określonej ilości
wyrobów akcyzowych, jednego wysyłającego i określonego czasu. W myśl postanowień
art. 57 ust. 3 wniosek o wydanie zezwolenia na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych
jako zarejestrowany odbiorca powinien zawierać m. in. dane na temat: rodzaju i ilości
wyrobów akcyzowych, które zostaną nabyte wewnątrzwspólnotowo, oraz podmiotu, od
którego wyroby te zostaną nabyte. Zgodnie z art. 57 ust. 5 (zd. drugie) zezwolenie na


36

jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca powinno zostać
wykorzystane jednorazowo w terminie 3 miesięcy od daty jego wydania. Wprowadzenie
przedmiotowego terminu wynika z potrzeby kontroli obrotu wyrobami akcyzowymi
i jednocześnie daje pewność, że zezwolenie zostanie wykorzystane we wskazanym terminie.
W obecnych warunkach gospodarczych termin trzymiesięczny powinien być wystarczającym
terminem do wykorzystania przedmiotowego zezwolenia.
Jednocześnie w stosunku do zarejestrowanego odbiorcy uprawnionego do jednorazowego
nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury
zawieszenia poboru akcyzy wyłączono stosowanie regulacji odnoszących się do przypadków,
w których działalność nie ma jedynie jednorazowego charakteru, ale jest wykonywana
w sposób powtarzalny. Regulacje te dotyczą: obowiązku posiadania tytułu prawnego do
miejsca odbioru wyrobów akcyzowych i planu tego miejsca oraz warunków, jakie to miejsce
powinno spełniać, zasad dotyczących powiadamiania właściwego naczelnika urzędu celnego
o zmianach danych zawartych we wniosku o wydanie zezwolenia oraz wydanym zezwoleniu,
prowadzenia ewidencji nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobów akcyzowych oraz
możliwości nabywania wyrobów akcyzowych na rzecz innych podmiotów.
Tytuł rozdziału 5 w dziale III (implementacja) – zmiana tytułu rozdziału wynika z rezygnacji
z dotychczasowej instytucji niezarejestrowanego handlowca i wprowadzenia nowej instytucji
zarejestrowanego wysyłającego.
Art. 60 – 62 (implementacja) – przepisy zawierają regulacje dotyczące podmiotów posiada-
jących status zarejestrowanych wysyłających. Przedmiotowe regulacje są konsekwencją
wprowadzenia do krajowych przepisów instytucji zarejestrowanego wysyłającego, w ślad za
postanowieniami dyrektywy 2008/118/WE – patrz uzasadnienie do art. 2 ust. 1 pkt 14.
W art. 60 określone zostały zasady i warunki wydawania zezwolenia na wysyłanie impor-
towanych wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy,
w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zwanego „zezwoleniem na wysyłanie
wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany wysyłający”. W dotychczasowych przepisach
jedynym podmiotem uprawnionym do wysyłania wyrobów akcyzowych z zastosowaniem
procedury zawieszenia poboru akcyzy był podmiot prowadzący skład podatkowy. Z uwagi na
fakt, iż zarejestrowany wysyłający, podobnie jak w dotychczasowych przepisach podmiot
prowadzący skład podatkowy, uprawniony będzie do wysyłania importowanych wyrobów
akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy – zasady i warunki
wydawania zezwolenia na wysyłanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany wysyłający


37

zostały określone podobnie jak w przypadku zezwolenia na prowadzenie składu
podatkowego. W przypadku zezwolenia na wysyłanie wyrobów akcyzowych jako
zarejestrowany wysyłający zrezygnowano jednak z określania we wniosku o wydanie
przedmiotowego zezwolenia, jak również w treści samego zezwoleniu, miejsca (miejsc)
importu. Wynika to z przyjęcia na gruncie art. 2 ust. 1 pkt 25 projektu, iż miejscem importu
jest miejsce, w którym znajdują się importowane wyroby akcyzowe w momencie
dopuszczenia do obrotu, w rozumieniu przepisów prawa celnego. Miejscem importu może
być więc każdy urząd celny, w którym importowane wyroby akcyzowe zostały dopuszczone
do obrotu. Podkreślić przy tym należy, że w ramach jednego zezwolenia zarejestrowany
wysyłający będzie uprawniony do dokonywania przemieszczeń importowanych wyrobów
akcyzowych objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy z każdego miejsca importu
znajdującego się na terytorium kraju.
W celu umożliwienia identyfikacji podmiotu w bazie SEED, wydając przedmiotowe
zezwolenie, właściwy naczelnik urzędu celnego nada zarejestrowanemu wysyłającemu numer
akcyzowy zarejestrowanego wysyłającego (art. 61 ust. 1). Wydanie podmiotowi nowego
zezwolenia na wysyłanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany wysyłający (np. w sy-
tuacji, gdy podmiot będzie zamierzał wysyłać wyroby należące do innej niż będąca
przedmiotem dotychczasowej działalności grupy wyrobów akcyzowych wymienionej w art. 2
ust. 1 pkt 1 ustawy), będzie skutkowało koniecznością nadania temu podmiotowi nowego
numeru akcyzowego. Z uwagi na fakt, iż zarejestrowany wysyłający jest podmiotem
uprawnionym jedynie do wysyłania importowanych wyrobów akcyzowych z zastosowaniem
procedury zawieszenia poboru akcyzy, w art. 62 zastrzeżono, iż nie może on magazynować
tych wyrobów akcyzowych z zastosowaniem przedmiotowej procedury. W konsekwencji
zarejestrowany wysyłający powinien wysyłać importowane wyroby akcyzowe z zasto-
sowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy od razu po dopuszczeniu ich do obrotu.
Dodatkowo w celu zapewnienia właściwej kontroli oraz prawidłowego dokumentowania
ilości wyrobów akcyzowych i określania kwot akcyzy, w art. 62 zobowiązano
zarejestrowanego wysyłającego do prowadzenia ewidencji wyrobów akcyzowych wysyłanych
w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. Ewidencja ta, podobnie jak pozostałe ewidencje
wyrobów akcyzowych prowadzone przez podmioty prowadzące działalność w zakresie
wyrobów akcyzowych, może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej oraz
powinna być przechowywana do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku
kalendarzowego, w którym została sporządzona. Szczegółowy zakres danych, które powinny


38

znajdować się w ewidencji wyrobów akcyzowych prowadzonej przez zarejestrowanego
wysyłającego oraz sposób jej prowadzenia zostanie określony w rozporządzeniu
wykonawczym.
Art. 63 ust. 1 (implementacja) – do katalogu podmiotów obowiązanych do złożenia zabezpie-
czenia akcyzowego dodano „zarejestrowanego wysyłającego” (w związku z wprowadzeniem
do ustawy podmiotu o takim statusie, zgodnie z dyrektywą 2008/118/WE) oraz podatnika
posiadającego zezwolenie wyprowadzenia, o którym mowa w art. 13 ust. 3 (w związku
z wprowadzeniem warunku złożenia zabezpieczenia akcyzowego przez podmiot ubiegający
się o takie zezwolenie). Zgodnie z art. 54 ust. 1 i art. 60 ust. 1 warunkiem uzyskania
zezwolenia wyprowadzenia oraz zezwolenia na wysyłanie wyrobów akcyzowych jako
zarejestrowany wysyłający będzie złożenie zabezpieczenia akcyzowego. Jednocześnie
w katalogu podmiotów obowiązanych do złożenia zabezpieczenia akcyzowego, w miejsce
zarejestrowanego i niezarejestrowanego handlowca, wskazano zarejestrowanego odbiorcę.
Art. 63 ust. 2 – doprecyzowano, że zabezpieczenie akcyzowe może zostać złożone dla zagwa-
rantowania pokrycia jednego zobowiązania podatkowego (np. zabezpieczenie składane przez
zarejestrowanego odbiorcę, któremu wydano zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów
akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, podmiot, o którym
mowa w art. 78 ust. 1, lub przedstawiciela podatkowego) lub wielu zobowiązań podatkowych
(jako zabezpieczenie generalne lub ryczałtowe) składane np. przez podmiot prowadzący skład
podatkowy, zarejestrowanego odbiorcę, któremu wydano zezwolenie na nabywanie wyrobów
akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, zarejestrowanego
wysyłającego, podatnika, o którym mowa w art. 13 ust. 3, lub podmiot pośredniczący.
Art. 63 ust. 3 – dotychczasowe niezdefiniowane określenie „osoba trzecia” (która może
złożyć zabezpieczenie akcyzowe zamiast podmiotu do tego zobowiązanego) zastąpiono
precyzyjnym katalogiem podmiotów uprawnionych do złożenia zabezpieczenia akcyzowego
zamiast podmiotu do tego zobowiązanego. Zaznaczyć w tym miejscu należy, iż podmioty te
są bezpośrednio związane z obrotem wyrobami akcyzowymi (właściciel wyrobów
akcyzowych, odbiorca wyrobów akcyzowych, a także, w określonych przypadkach – prze-
woźnik lub spedytor). Możliwość taką przewiduje art. 18 dyrektywy 2008/118/WE
nakładający obowiązek złożenia zabezpieczenia na podmiot prowadzący skład podatkowy
i zarejestrowanego wysyłającego (ust. 1 tego artykułu) i jednocześnie przewidujący
możliwość złożenia zabezpieczenia „zastępczego” przez określone podmioty (ust. 2 tego
artykułu). W pozostałych przypadkach ww. dyrektywa nie wprowadza podobnych