Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw

14

w fakturze lub w tym dokumencie – do 25. dnia miesiąca, który następuje po miesiącu,
w którym wystawiono fakturę lub ten dokument – w przypadku sprzedaży energii elek-
trycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju.
Art. 24 ust. 2 – w przepisie tym uregulowano sytuację, w której wytwórca energii elektrycznej
nie będzie musiał składać deklaracji podatkowej, jeżeli nie będzie posiadał żadnych
zobowiązań podatkowych, a jego działalność będzie ograniczała się tylko do energii
elektrycznej zwolnionej od akcyzy.
Art. 25 – w związku z nowym brzmieniem art. 24 regulacje dotyczące wpłat miesięcznych
wynikające z obecnego brzmienia art. 25 nie będą miały zastosowania, skoro podatnicy będą
uiszczać podatek na podstawie blankietów lub faktur prognozowych, które wystawiane są
z częstotliwością jedno-, dwu- lub trzymiesięczną. W związku z powyższym art. 25 został
uchylony.
Art. 26 ust. 2 pkt 2 – zmiana jest konsekwencją zmian wprowadzonych w art. 24 i polega na
zastąpieniu odesłania do art. 24 odesłaniem do art. 24 ust. 1.
Art. 30 ust. 3 (implementacja) – zmiana wprowadzona w tym przepisie wynika bezpośrednio
ze zmiany art. 8 ust. 3. W celu implementacji art. 7 ust. 4 dyrektywy 2008/118/WE
zachowano dotychczasową konstrukcję zwolnienia od akcyzy. Oznacza to, że zakres
zwolnienia obejmuje ubytki lub całkowite zniszczenie wyrobów akcyzowych powstałe
wskutek zdarzenia losowego lub siły wyższej, pod warunkiem że podatnik wykaże zaistnienie
okoliczności uprawniających do zwolnienia. Zwolnienie dotyczy, analogicznie jak w art. 8
ust. 3, wyrobów akcyzowych, określonych w art. 2 ust. 1 pkt 20.
Art. 30 ust. 5 (implementacja) – w związku ze zwolnieniem od akcyzy, obok ubytków
wyrobów akcyzowych, również ich całkowitego zniszczenia, zasadnym stało się zastosowanie
jednakowych kryteriów, w których przedmiotowe zwolnienia nie mają zastosowania. Dotyczy
to np. sytuacji, gdy ubytki lub całkowite zniszczenie wyrobów akcyzowych wynikają
z popełnienia przestępstwa przeciwko mieniu.
Dyrektywa Rady 2008/118/WE jednakowo reguluje kwestie dotyczące całkowitego
zniszczenia i nieodwracalnej utraty (w celu zachowania zgodności z dotychczasową,
utrwaloną w przepisach akcyzowych i praktyce nomenklaturą ustawa posługuje się terminem
„ubytki wyrobów akcyzowych”) wynikające z właściwości fizykochemicznych,
nieprzewidzianych okoliczności, działania siły wyższej lub zezwolenia udzielonego przez
organy państwa.


15

Należy jednak wskazać, iż przepis art. 7 ust. 5 ww. dyrektywy pozostawia państwom
członkowskim swobodę ustanowienia własnych zasad i warunków ustalania całkowitego
zniszczenia i nieodwracalnej utraty wyrobów akcyzowych.
Art. 30 ust. 7 – z dotychczasowej treści przepisu wykreślone zostały wyrazy „w elektro-
ciepłowniach”. Zmiana wynika z faktu, że ustawa nie zawiera definicji legalnej słowa
elektrociepłownia. Powyższa zmiana pozwala także ujednolicić nazewnictwo dotyczące
procesu produkcji ciepła i energii w skojarzeniu z ustawą – Prawo energetyczne. W praktyce
produkcji energii elektrycznej zawsze towarzyszy wytwarzanie ciepła, bez względu na to, czy
energia produkowana jest w elektrociepłowni, czy elektrowni. Wprowadzona zmiana ma celu
wyeliminowanie wątpliwości dotyczących zwolnienia od akcyzy zużycia energii elektrycznej
w procesie produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu. Zwolnienie od akcyzy dla
energii elektrycznej zużywanej w procesach produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu
nie będzie wymagało rozpatrywania, czy zużycie nastąpiło w elektrowni, czy elektrociepłowni.
Art. 30 ust. 9 pkt 1 i 1a – zmiana ma na celu doprecyzowanie regulacji dotyczącej zwolnienia
całkowicie skażonego alkoholu etylowego. Jest to zwolnienie obligatoryjne wynikające
z przepisów wspólnotowych. Art. 27 dyrektywy Rady 92/83/EWG z dnia 19 października
1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów
alkoholowych przewiduje zwolnienie alkoholu etylowego całkowicie denaturowanego
zgodnie z wymogami każdego państwa członkowskiego, przy czym wymogi takie muszą być
należycie podane do wiadomości i zaakceptowane zgodnie z ust. 3 i 4 tego artykułu.
Zwolnienie to uzależnione jest od stosowania przepisów dyrektywy 92/12/EWG, dotyczących
handlowego przemieszczania alkoholu etylowego całkowicie denaturowanego. Publikacja
wykazu skażalników, zaakceptowanych przez inne państwa członkowskie i Komisję
Europejską, używanych do całkowitego skażenia alkoholu etylowego, dopuszczonych do
stosowania przez jakiekolwiek państwo Unii Europejskiej, następuje w rozporządzeniu
Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania
procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku
akcyzowego, które stanowi, co następuje: „(…) na podstawie art. 27 ust. l lit. a dyrektywy
92/83/EWG Państwa Członkowskie są zobowiązane zwolnić z podatku akcyzowego alkohole,
które zostały całkowicie skażone zgodnie z wymaganiami jakiegokolwiek
Państwa
Członkowskiego, pod warunkiem, że wymagania te zostały należycie zgłoszone i zaak-
ceptowane zgodnie z warunkami ustanowionymi w ust. 3 i 4 tego artykułu; (...)”. Zgodnie
z
art. l ww. rozporządzenia 3199/93 substancje skażające, które są wykorzystawa-


16

ne w każdym państwie członkowskim do celów całkowitego skażenia alkoholi, zgodnie z art.
27 ust. l lit. a) dyrektywy 92/83/EWG, są takie jak określone w załączniku do tego
rozporządzenia.
Analiza art. 27 ust. l dyrektywy 92/83/EWG oraz rozporządzenia 3199/93 prowadzi do
następujących wniosków:
l. Państwa członkowskie obowiązane są zwalniać z podatku akcyzowego (na warunkach przez
nie określonych, zgodnie z prawem europejskim) alkohol skażany zgodnie z wymogami
jakiegokolwiek państwa członkowskiego, pod warunkiem że skażalniki są notyfikowane
i zaakceptowane zgodnie z odpowiednią procedurą wspólnotową.
2. Państwo członkowskie notyfikuje swój krajowy sposób denaturacji alkoholu Komisji
Europejskiej – skażalniki wskazane przez dane państwo umieszczane są następnie w za-
łączniku do rozporządzenia 3199/93.
3. Regulacja wspólnotowa ma na celu doprowadzenie do zwolnienia od akcyzy na rynku
wewnętrznym alkoholu denaturowanego w krajach członkowskich, pod warunkiem że
alkohol ten został skażony w państwie członkowskim, zgodnie z przekazaną Komisji
Europejskiej przez to państwo informacją o środkach stosowanych na jego terytorium do
denaturacji alkoholu, pod warunkiem akceptacji (w odpowiedniej procedurze) przez Komisję
i państwa członkowskie danego sposobu skażania.
4. Państwo członkowskie obowiązane jest na swoim terytorium stosować w procesie
produkcji alkoholu etylowego wyłącznie sposób skażenia zgłoszony przez to państwo
Komisji Europejskiej i zaakceptowany zgodnie z procedurą określoną w art. 27 dyrektywy
92/83/EWG; ujawniony następnie w załączniku do rozporządzenia 3199/93.
Mając powyższe na uwadze, w zmienionym art. 30 ust. 9 rozróżniono dwa przypadki
zwolnienia alkoholu etylowego całkowicie skażonego: zwolnienie alkoholu etylowego
produkowanego w kraju wyłącznie, gdy jest skażony przy użyciu skażalników dopuszczonych
przez Polskę (art. 30 ust. 9 pkt 1a), oraz alkoholu etylowego importowanego albo
nabywanego wewnątrzwspólnotowo, gdy jest skażony przy pomocy skażalników
dopuszczonych przez inne, obojętnie które państwo członkowskie (art. 30 ust. 9 pkt 1).
Art. 31 ust. 1 – 4 i 6 pkt 1 (implementacja) – zmiany proponowane w art. 31 mają przede
wszystkim charakter redakcyjny i dostosowują treść tego przepisu do terminologii
zastosowanej w dyrektywie 2008/118/WE. Art. 12 dyrektywy 2008/118/WE jest
powtórzeniem treści art. 23 dyrektywy 92/12/EWG. Zmieniona treść art. 31 reguluje ten sam


17

zakres spraw jak dotychczas, doprecyzowując jednocześnie, że zwolnienie dla organizacji
międzynarodowych wynikające z ust. 1 pkt 3 tego artykułu dotyczy organizacji
międzynarodowych uznanych przez właściwe organy na terytorium kraju, a zwolnienie
wynikające z ust. 1 pkt 5 tego artykułu uwarunkowane jest zwolnieniem wyrobów z podatku
od towarów i usług. Należy podkreślić, iż warunki i granice zakresu zwolnień dla organizacji
międzynarodowych w tym np. ewentualny wymóg posiadania przedstawicielstwa na
terytorium kraju określają konwencje międzynarodowe.
Art. 32 w ust. 1 pkt 1 – zmiana przepisu stanowi konsekwencję zmiany definicji podmiotu
zużywającego (art. 2 ust. 1 pkt 22). Warunek posiadania statku powietrznego zastąpiony
został warunkiem dostarczania nabytych wyrobów akcyzowych bezpośrednio do zbiornika na
stałe zamontowanego na statku powietrznym oraz warunkiem zidentyfikowania w doku-
mencie dostawy statku powietrznego, na który będą dostarczane nabyte wyroby akcyzowe
korzystające z przedmiotowego zwolnienia. Warunki te wynikają z prowadzenia działalności
jako podmiot zużywający.
Art. 32 ust. 1 pkt 2 – zmiana polega na rozszerzeniu zwolnienia od akcyzy paliw żeglu-
gowych poprzez objęcie tym zwolnieniem wszystkich wyrobów energetycznych
wykorzystywanych do celów żeglugowych, a nie jak dotychczas tylko ograniczonego
katalogu wyrobów (tj. olejów smarowych oznaczonych kodem CN 2710 19 81, olejów
napędowych i opałowych). Zmiana dostosowuje przepisy krajowe do postanowień art. 14
ust. 1 lit. c) dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie res-
trukturyzacji przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych
i
energii elektrycznej, na mocy którego poza przepisami ogólnymi wymienionymi
w dyrektywie 92/12/EWG w sprawie zwolnionych zastosowań produktów podlegających
opodatkowaniu, i bez uszczerbku dla innych przepisów wspólnotowych, państwa człon-
kowskie zwalniają od podatku na warunkach, które ustanawiają do celów zapewnienia
prawidłowego i prostego stosowania takich zwolnień oraz zapobieżenia jakimkolwiek
oszustwom podatkowym, unikaniu lub nadużyciom, produkty energetyczne dostarczane
w celu zastosowania jako paliwo do celów żeglugi na wodach terytorialnych Wspólnoty
(włącznie z połowami), z wyłączeniem prywatnej żeglugi niehandlowej i energii elektrycznej
produkowanej na pokładzie statku. Ponadto dokonano zmiany przepisu w związku ze zmianą
definicji podmiotu zużywającego, na podstawie której dla zastosowania przedmiotowego
zwolnienia podmiot zużywający nie będzie zobligowany do posiadania jednostki pływającej.
Warunek posiadania jednostki pływającej zastąpiony został warunkiem dostarczania nabytych


18

wyrobów bezpośrednio do zbiornika na stałe zamontowanego na jednostce pływającej oraz
warunkiem zidentyfikowania w dokumencie dostawy jednostki pływającej, na którą będą
dostarczane nabyte wyroby korzystające z przedmiotowego zwolnienia. Warunki te wynikają
z prowadzenia działalności jako podmiot zużywający.
Art. 32 ust. 1a – określone w przedmiotowym przepisie zwolnienie stanowi implementację
art. 15 lit. j dyrektywy Rady 2003/96/WE w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych
przepisów ramowych dotyczących opodatkowania podatków energetycznych i energii
elektrycznej. Zgodnie z przedmiotowym przepisem bez uszczerbku dla innych przepisów
wspólnotowych, państwa członkowskie mogą przyznać, pod kontrolą fiskalną, całkowite lub
częściowe zwolnienie lub obniżki w zakresie poziomu opodatkowania wobec paliw
silnikowych wykorzystywanych w dziedzinie wytwarzania, rozwoju, badania i konserwacji
statków powietrznych i statków. Zwolnienie to wprowadzone zostało na wniosek H. Cegielski
– Poznań, jedynego producenta w kraju silników do napędu morskich jednostek pływających,
który w trakcie prac legislacyjnych nad zmianą ustawy o podatku akcyzowym wniósł
o zmianę rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie zwolnień od
podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 32, poz. 228), poprzez wprowadzenie zwolnienia dla oleju
opałowego wykorzystywanego do prowadzenia prób zdawczych u producenta silników dla
morskich jednostek pływających. Z uzyskanych od producenta silników informacji wynika, iż
do prowadzenia prób zdawczych wykorzystywany jest olej opałowy z normalnej destylacji do
temperatury 350ºC max do 29 % i o gęstości w temperaturze 15ºC powyżej 890 kg/m³.
Art. 32 ust. 3 pkt 4 i 5 oraz ust. 5 pkt 1 i 3 (implementacja) – zmiany stanowią konsekwencję
wprowadzenia w ustawie terminologii zastosowanej w dyrektywie 2008/118/WE i polega na
zastąpieniu pojęć „zarejestrowanego handlowca” i „niezarejestrowanego handlowca” nowym
pojęciem „zarejestrowanego odbiorcy”.
Art. 32 ust. 3 pkt 9 – w związku ze zmianą definicji podmiotu pośredniczącego w art. 2 ust. 1
pkt 23 i przyjęciem, iż podmiotem pośredniczącym będzie mógł być również podmiot
prowadzący skład podatkowy (w tym zużywający wyroby akcyzowe zwolnione od akcyzy ze
względu na przeznaczenie), dodano nowy przypadek stosowania zwolnienia, uwzględniający
sytuacje, w których zużycia wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na
przeznaczenie dokonuje podmiot pośredniczący występujący w danym stanie faktycznym
jako podmiot zużywający.
Art. 32 ust. 4 pkt 1 – zmiana konsumuje postanowienia art. 14 ust. 1 lit. a dyrektywy Rady
2003/96/WE w sprawie restrukturyzacji przepisów ramowych dotyczących opodatkowania