Rządowy projekt ustawy o ratyfikacji Traktatu z Lizbony zmieniającego Traktat o Unii Europejskiej i Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, sporządzonego w Lizbonie dnia 13 grudnia 2007 r.

Sekcja 3
Wejście decyzji w życie

Artykuł 7

Niniejsza decyzja wchodzi w życie w dniu wejścia w życie Traktatu z Lizbony.


8. Deklaracja
odnosząca się do praktycznych środków, jakie należy podjąć w momencie
wejścia w życie Traktatu z Lizbony, w odniesieniu do prezydencji Rady Europejskiej i Rady do
Spraw Zagranicznych

W przypadku gdyby Traktat z Lizbony wszedł w życie po 1 stycznia 2009 r., Konferencja zachęca
właściwe organy Państwa Członkowskiego sprawującego wówczas półroczną prezydencję Rady, a
także osobę, która zostanie wybrana przewodniczącym Rady Europejskiej, i osobę, która zostanie
mianowana wysokim przedstawicielem Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, do
podjęcia, w porozumieniu z państwem mającym jako następne sprawować półroczną prezydencję,
konkretnych koniecznych środków umożliwiających w okresie przejściowym skuteczne
sprawowanie prezydencji Rady Europejskiej i prezydencji Rady do Spraw Zagranicznych pod
względem merytorycznym i organizacyjnym.


9. Deklaracja
odnosząca się do artykułu 9c ustęp 9 Traktatu o Unii Europejskiej dotycząca
decyzji Rady Europejskiej w sprawie sprawowania prezydencji Rady

Konferencja oświadcza, że niezwłocznie po podpisaniu Traktatu z Lizbony Rada powinna
rozpocząć prace nad decyzją ustalającą procedury wykonania decyzji w sprawie sprawowania
prezydencji Rady i udzielić jej politycznej akceptacji w ciągu sześciu miesięcy. Projekt decyzji
Rady Europejskiej, który zostanie przyjęty w dniu wejścia w życie wyżej wymienionego Traktatu,
przedstawiony jest poniżej:


Projekt decyzji Rady Europejskiej
w sprawie sprawowania prezydencji Rady

Artykuł 1

1. Prezydencję Rady, z wyjątkiem Rady do Spraw Zagranicznych, sprawują uprzednio
ustalone grupy trzech Państw Członkowskich przez okres 18 miesięcy. Grupy te tworzone są na
zasadzie równej rotacji między Państwami Członkowskimi, przy uwzględnieniu ich różnorodności
i równowagi geograficznej w ramach Unii.

AF/TL/DC/pl 5
2. Każdy członek grupy kolejno przewodniczy przez okres sześciu miesięcy wszystkim
składom Rady, z wyjątkiem Rady do Spraw Zagranicznych. Pozostali członkowie grupy wspierają
kraj przewodniczący we wszystkich jego obowiązkach na podstawie wspólnego programu.
Członkowie grupy mogą przyjąć inne ustalenia między sobą.

Artykuł 2

Komitetowi Stałych Przedstawicieli Rządów Państw Członkowskich przewodniczy przedstawiciel
Państwa Członkowskiego, które przewodniczy Radzie do Spraw Ogólnych.

Przewodniczącym Komitetu Politycznego i Bezpieczeństwa jest przedstawiciel wysokiego
przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa.

Przewodniczącym w organach przygotowawczych różnych składów Rady, z wyjątkiem Rady do
Spraw Zagranicznych, jest członek grupy, która przewodniczy danemu składowi, chyba że
postanowiono inaczej zgodnie z artykułem 4.

Artykuł 3

Rada do Spraw Ogólnych we współpracy z Komisją zapewnia spójność i ciągłość prac różnych
składów Rady w ramach wieloletniego programowania. Państwa Członkowskie sprawujące
prezydencję podejmują, przy wsparciu Sekretariatu Generalnego Rady, wszelkie niezbędne kroki w
celu zapewnienia organizacji i płynnego przebiegu prac Rady.

Artykuł 4

Rada przyjmuje decyzję ustanawiającą środki w celu wykonania niniejszej decyzji.

AF/TL/DC/pl 6
10. Deklaracja
odnosząca się do artykułu 9d Traktatu o Unii Europejskiej

Konferencja uważa, że jeżeli w skład Komisji nie będą już wchodzić obywatele wszystkich Państw
Członkowskich, Komisja powinna zwracać szczególną uwagę na potrzebę zapewnienia pełnej
przejrzystości w stosunkach ze wszystkimi Państwami Członkowskimi. W związku z tym Komisja
powinna ściśle współdziałać ze wszystkimi Państwami Członkowskimi, niezależnie od tego, czy ich
obywatel jest członkiem Komisji, i w tym kontekście zwracać szczególną uwagę na potrzebę
dzielenia się informacjami i prowadzenia konsultacji ze wszystkimi Państwami Członkowskimi.

Konferencja uważa również, że Komisja powinna przedsięwziąć wszelkie niezbędne środki w celu
zagwarantowania, że uwarunkowania sytuacji politycznej, społecznej i gospodarczej wszystkich
Państw Członkowskich, łącznie z tymi, których obywatele nie są członkami Komisji, są w pełni
uwzględniane. rodki te powinny między innymi obejmować gwarancję uwzględnienia stanowisk
tych Państw Członkowskich poprzez przyjęcie odpowiednich ustaleń organizacyjnych.


11. Deklaracja
odnosząca się do artykułu 9d ustępy 6 i 7 Traktatu o Unii Europejskiej

Konferencja uważa, że zgodnie z postanowieniami Traktatów Parlament Europejski i Rada
Europejska wspólnie ponoszą odpowiedzialność za sprawny przebieg procesu wyboru
przewodniczącego Komisji Europejskiej. Przed podjęciem decyzji przez Radę Europejską,
przedstawiciele Parlamentu Europejskiego i Rady Europejskiej przeprowadzą niezbędne
konsultacje w ramach procedury uznanej za najbardziej odpowiednią. Konsultacje te będą
koncentrowały się na kwalifikacjach kandydatów na urząd przewodniczącego Komisji, z
uwzględnieniem wyborów do Parlamentu Europejskiego, zgodnie z artykułem 9d ustęp 7 akapit
pierwszy. Sposób przeprowadzania takich konsultacji może zostać określony w odpowiednim
czasie za wspólnym porozumieniem Parlamentu Europejskiego i Rady Europejskiej.


12. Deklaracja
odnosząca się do artykułu 9e Traktatu o Unii Europejskiej


1. Konferencja
oświadcza, że odpowiednie kontakty z Parlamentem Europejskim zostaną
nawiązane w trakcie prac przygotowawczych poprzedzających mianowanie wysokiego
przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, które ma nastąpić w dniu
wejścia w życie Traktatu z Lizbony, zgodnie z artykułem 9e Traktatu o Unii Europejskiej i
artykułem 5 Protokołu w sprawie postanowień przejściowych; kadencja wysokiego przedstawiciela
Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa rozpocznie się tego samego dnia, a
zakończy w dniu wygaśnięcia kadencji urzędującej w tym czasie Komisji.

AF/TL/DC/pl 7
2.
Konferencja przypomina również, że wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i
polityki bezpieczeństwa, którego kadencja rozpocznie się w listopadzie 2009 roku w tym samym
czasie i na taki sam okres jak kadencja kolejnej Komisji, zostanie mianowany zgodnie
z postanowieniami artykułów 9d i 9e Traktatu o Unii Europejskiej.


13.
Deklaracja w sprawie wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa

Konferencja podkreśla, że postanowienia Traktatu o Unii Europejskiej dotyczące wspólnej polityki
zagranicznej i bezpieczeństwa, w tym utworzenia urzędu wysokiego przedstawiciela Unii do spraw
zagranicznych i polityki bezpieczeństwa oraz Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych, nie
naruszają obecnej odpowiedzialności Państw Członkowskich za kształtowanie i prowadzenie
własnej polityki zagranicznej ani sposobu w jaki są one reprezentowane w państwach trzecich i
organizacjach międzynarodowych.

Konferencja przypomina również, że postanowienia regulujące wspólną politykę bezpieczeństwa
i obrony nie naruszają szczególnego charakteru polityki bezpieczeństwa i obrony Państw
Członkowskich.

Konferencja podkreśla, że Unia Europejska i jej Państwa Członkowskie pozostaną związane
postanowieniami Karty Narodów Zjednoczonych, a w szczególności podstawową
odpowiedzialnością Rady Bezpieczeństwa i jej członków za utrzymanie międzynarodowego pokoju
i bezpieczeństwa.


14.
Deklaracja w sprawie wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa

W uzupełnieniu szczególnych zasad i procedur, o których mowa w artykule 11 ustęp 1 Traktatu
o Unii Europejskiej, Konferencja podkreśla, że postanowienia dotyczące wspólnej polityki
zagranicznej i bezpieczeństwa, w tym dotyczące wysokiego przedstawiciela Unii do spraw
zagranicznych i polityki bezpieczeństwa oraz Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych, nie będą
miały wpływu na obowiązującą podstawę prawną, odpowiedzialność ani uprawnienia każdego
Państwa Członkowskiego w zakresie kształtowania i prowadzenia własnej polityki zagranicznej,
krajowej służby dyplomatycznej, stosunków z państwami trzecimi oraz uczestnictwa w
organizacjach międzynarodowych, w tym na członkostwo Państwa Członkowskiego w Radzie
Bezpieczeństwa ONZ.

Konferencja odnotowuje również, że postanowienia dotyczące wspólnej polityki zagranicznej
i bezpieczeństwa nie przyznają Komisji nowych uprawnień do inicjowania decyzji ani nie
zwiększają roli Parlamentu Europejskiego.

AF/TL/DC/pl 8
Konferencja przypomina również, że postanowienia regulujące wspólną europejską politykę
bezpieczeństwa i obrony nie naruszają szczególnego charakteru polityki bezpieczeństwa i obrony
Państw Członkowskich.


15. Deklaracja
odnosząca się do artykułu 13a Traktatu o Unii Europejskiej

Konferencja oświadcza, że niezwłocznie po podpisaniu Traktatu z Lizbony, sekretarz generalny
Rady, wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, Komisja oraz
Państwa Członkowskie powinni rozpocząć prace przygotowawcze dotyczące Europejskiej Służby
Działań Zewnętrznych.


16. Deklaracja
odnosząca się do artykułu 53 ustęp 2 Traktatu o Unii Europejskiej

Konferencja uważa, że możliwość sporządzenia tłumaczeń urzędowych Traktatów na języki,
o których mowa w artykule 53 ustęp 2, przyczynia się do realizacji celu określonego w artykule 2
ustęp 3 akapit czwarty, który przewiduje, że Unia szanuje swoją bogatą różnorodność kulturową
i językową. W tym kontekście Konferencja potwierdza przywiązanie Unii do różnorodności
kulturowej Europy oraz podkreśla, że będzie nadal poświęcać szczególną uwagę tym i innym
językom.

Konferencja zaleca, aby Państwa Członkowskie, które pragną skorzystać z możliwości, o której
mowa w artykule 53 ustęp 2, poinformowały Radę w ciągu sześciu miesięcy od daty podpisania
Traktatu z Lizbony, o języku lub językach, w jakich sporządzone zostanie tłumaczenie Traktatów.


17. Deklaracja
odnosząca się do pierwszeństwa

Konferencja przypomina, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości
Unii Europejskiej Traktaty i prawo przyjęte przez Unię na podstawie Traktatów mają
pierwszeństwo przed prawem Państw Członkowskich na warunkach ustanowionych przez
wspomniane orzecznictwo.

Ponadto Konferencja postanowiła, że do niniejszego Aktu końcowego Konferencji zostanie
załączona opinia Służby Prawnej Rady dotycząca pierwszeństwa, w wersji zawartej w dokumencie
11197/07 (JUR 260):

AF/TL/DC/pl 9