Rządowy projekt ustawy o Służbie Więziennej

2) przesłuchanie poszkodowanego, świadków wypadku oraz innych osób, których
zeznania mogą mieć znaczenie dla ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku,
z uprzedzeniem, z wyjątkiem poszkodowanego, o odpowiedzialności karnej za
składanie fałszywych zeznań;
3) zasięganie opinii specjalistów lub biegłych;
4) przeglądanie akt postępowania karnego i innych postępowań oraz innych dokumentów
dotyczących wypadku i jego następstw, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających
z odrębnych przepisów;
5) zapoznanie się z posiadaną przez poszkodowanego dokumentacją medyczną;
6) zebranie innych dowodów dotyczących wypadku.
2. Z dokonania czynności, o których mowa w ust. 1, Komisja sporządza stosowną
dokumentację oraz wypełnia protokoły.
§ 6. Ustalenie okoliczności i przyczyn wypadku, któremu uległ poszkodowany w czasie
wykonywania czynności służbowych poza stałym miejscem pełnienia służby, prowadzi
komisja powypadkowa jednostki (komórki) organizacyjnej, w której nastąpił wypadek,
a uzyskaną w toku postępowania dokumentację przesyła właściwemu kierownikowi
jednostki organizacyjnej, w której poszkodowany pełni służbę.
§ 7. 1. Komisja powypadkowa powinna zakończyć postępowanie najpóźniej w terminie 14
dni od dnia uzyskania zawiadomienia o wypadku i sporządzić protokół powypadkowy.
2. W przypadku gdy postępowanie powypadkowe nie może być zakończone w terminie
określonym w ust. 1, przyczyny opóźnienia podaje się w protokole powypadkowym.
3. Protokół powypadkowy sporządza się w 5 egzemplarzach. Podpisują go wszyscy
członkowie komisji.
4. Dane dotyczące doznanych przez poszkodowanego obrażeń ciała wpisuje się do
protokołu na podstawie dokumentacji medycznej lub opinii lekarza, który udzielił mu
pierwszej pomocy.
§ 8. 1. W razie ustalenia, że wyłączną przyczyną wypadku było umyślne lub rażąco
niedbałe działanie albo zaniechanie poszkodowanego, naruszające obowiązujące przepisy
lub rozkazy, należy to szczegółowo uzasadnić oraz wskazać:
1) przepis lub rozkaz, który został przez poszkodowanego naruszony;
2) czy i w jaki sposób przełożeni poszkodowanego zapewnili warunki odpowiadające tym
przepisom i czy sprawowali właściwy nadzór nad ich przestrzeganiem, a także czy
3
poszkodowany był przeszkolony w zakresie znajomości tych przepisów;
3) czy poszkodowany posiadał umiejętności niezbędne do wykonywania czynności
związanych z wypadkiem.
2. W razie ustalenia, że wyłączną przyczyną wypadku było zachowanie poszkodowanego
spowodowane jego stanem po spożyciu alkoholu, środków odurzających, substancji
psychotropowych lub innych substancji o podobnym działaniu albo, że uraz lub śmierć
poszkodowanego zostały spowodowane przez niego rozmyślnie, należy to szczegółowo
uzasadnić.
3. Nieuznanie przez komisję powypadkową zdarzenia za wypadek pozostający w związku
z pełnieniem służby w Służbie Więziennej, wymaga wydania szczegółowego
uzasadnienia.
§ 9. 1. W razie niezgodności stanowisk członków komisji powypadkowej co do
okoliczności lub przyczyn wypadku w protokole powypadkowym zamieszcza się
stanowisko większości członków komisji; przy równej liczbie głosów decyduje głos
przewodniczącego.
2. Członek komisji powypadkowej, który nie zgadza się ze stanowiskiem większości, ma
prawo złożenia na piśmie do protokołu powypadkowego zdania odrębnego
z uzasadnieniem własnego stanowiska. W takim przypadku w protokole powypadkowym
czyni się wzmiankę o zdaniu odrębnym.
§ 10. Jeżeli w związku z wypadkiem powstała szkoda wskutek utraty, całkowitego
zniszczenia lub uszkodzenia przedmiotów osobistego użytku lub przedmiotów służących
do wykonywania czynności służbowych, komisja powypadkowa ustala i wpisuje do
protokołu powypadkowego, jakie to były przedmioty, w jakich okolicznościach zostały
utracone lub zniszczone oraz ich przybliżoną wartość.
§ 11. Do protokołu powypadkowego dołącza się całość materiałów zebranych w toku
postępowania powypadkowego, w szczególności: protokoły przesłuchań, opinie lekarza,
specjalistów, biegłych, szkice, fotografie, protokół oględzin oraz inne dokumenty
wskazujące okoliczności i przyczyny wypadku, a także zdanie odrębne złożone przez
członka komisji powypadkowej oraz uwagi i zastrzeżenia, jeżeli zostały złożone przez
poszkodowanego albo członków jego rodziny.
§ 12. 1. Protokół powypadkowy komisja powypadkowa przedstawia niezwłocznie
kierownikowi jednostki organizacyjnej, który:
4
1) w terminie 3 dni ma obowiązek ustosunkować się do ustaleń zawartych w protokole,
zamieszczając w nim swoje stanowisko, oraz zatwierdza ten protokół albo
2) może zlecić dokonanie dodatkowych ustaleń, gdy uzna, że okoliczności i przyczyny
wypadku nie zostały dostatecznie wyjaśnione.
2. W przypadku gdy w toku dodatkowych ustaleń wyjdą na jaw istotne dla sprawy nowe
okoliczności, sporządza się nowy protokół powypadkowy, który komisja przedstawia
kierownikowi jednostki organizacyjnej SW do zatwierdzenia w terminie określonym w ust.
1 pkt 1. Poprzedni protokół powypadkowy włącza się do materiałów postępowania
powypadkowego.
§ 13. Jeżeli w sprawie wypadku, któremu uległ poszkodowany, jest prowadzone
postępowanie karne lub inne postępowanie, a wynik tego postępowania może mieć wpływ
na uprawnienia poszkodowanego lub członka jego rodziny do odszkodowania, kierownik
jednostki organizacyjnej, który powołał komisję powypadkową, może przedłużyć czas
prowadzenia postępowania powypadkowego lub zawiesić to postępowanie do chwili
zakończenia właściwego postępowania prowadzonego przez te organy.
§ 14. 1. Poszkodowany albo członkowie jego rodziny mają prawo zgłaszania uwag
i zastrzeżeń do ustaleń zawartych w protokole powypadkowym w terminie 7 dni od dnia
jego doręczenia, o czym komisja powypadkowa jest obowiązana ich pouczyć.
2. Osoby, o których mowa w ust. 1, mają prawo wglądu w akta sprawy na każdym etapie
postępowania oraz sporządzania z nich notatek i odpisów.
§ 15. Jeżeli do treści protokołu powypadkowego zostały zgłoszone uwagi i zastrzeżenia
przez poszkodowanego lub członków jego rodziny, kierownik jednostki organizacyjnej SW
zwraca protokół w celu wyjaśnienia i uzupełnienia go przez komisję powypadkową.
§ 16. Uwagi i zastrzeżenia zgłoszone do protokołu powypadkowego kierownik jednostki
organizacyjnej prowadzący postępowanie powypadkowe rozpatruje w terminie 7 dni od
dnia ich zgłoszenia.
§ 17. 1. Zatwierdzony protokół powypadkowy przekazuje się po jednym egzemplarzu:
1) poszkodowanemu, a jeżeli poszkodowany poniósł śmierć w wypadku - członkowi jego
rodziny, za pisemnym potwierdzeniem odbioru;
2) właściwej miejscowo i rzeczowo komisji lekarskiej podległej ministrowi właściwemu do
spraw wewnętrznych i administracji;
5
3) kierownikowi jednostki organizacyjnej;
4) właściwej komórce kadrowej.
2. Jeżeli w protokole zawarte są dane stanowiące tajemnicę państwową lub służbową,
poszkodowanemu lub osobie uprawnionej doręcza się wyciąg z protokołu z pominięciem
tych danych.
§ 18. Protokół powypadkowy dotyczący wypadku ze skutkiem śmiertelnym lub z udziałem
co najmniej dwóch osób przekazuje się niezwłocznie po zatwierdzeniu przez kierownika
jednostki organizacyjnej do zespołu medycyny pracy i bezpieczeństwa i higieny pracy
w Centralnym Zarządzie Służby Więziennej.
§ 19. Do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie
rozporządzenia przepisy niniejszego rozporządzenia stosuje się odpowiednio.
§ 20. 1. Przełożony funkcjonariusza lub funkcjonariusz, u którego istnieje podejrzenie
występowania choroby, o której mowa w art. 117 ust 10 ustawy o Służbie Więziennej ma
obowiązek dokonać zgłoszenia do właściwej jednostki organizacyjnej służby medycyny
pracy Służby Więziennej.
2. Po przeprowadzeniu badania lekarz medycyny pracy podejmuje decyzję o zasadności
skierowania funkcjonariusza, o którym mowa w § 20. ust 1 na komisję lekarska MSWiA
i sporządza zaświadczenie.
§ 21. O rozpoznaniu i stwierdzeniu choroby, o której mowa w art. 117 ust 10 ustawy
o Służbie Więziennej decydują właściwe komisje lekarskie MSW iA.
§ 22. Rejestr oraz dokumentowanie chorób i ich skutków prowadzą właściwe komisje
MSWiA wg wzorów określonych w odrębnych przepisach.

§ 23. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.


Minister Sprawiedliwości



6
UZASADNIENIE



W rozdziale 13 projektu ustawy o Służbie Więziennej określono zagadnienia
związane ze zdrowiem i bezpieczeństwem funkcjonariuszy w
służbie. Projekt
rozporządzenia stanowi wypełnienie delegacji art. 117 ust. 10 projektu ww. ustawy
i określa szczegółowy tryb ustalania okoliczności i
przyczyn wypadków i chorób,
pozostających w
związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby,
przełożonych właściwych do ustalania okoliczności i przyczyn wypadków oraz
szczegółowe obowiązki przełożonego i funkcjonariusza, który uległ wypadkowi.
W projekcie w sposób szczególny określono mi in:
1) sposób powoływania, skład i tryb postępowania, a także zadania i właściwości
komisji powypadkowych;
2) tryb zgłaszania i rozpatrywania zastrzeżeń do ustaleń komisji powypadkowej oraz
zatwierdzania tych ustaleń;
3) wzory: rejestru wypadków, protokołu powypadkowego, protokołu oględzin miejsca
wypadku, przesłuchania poszkodowanego i świadka oraz zaświadczenia
lekarskiego;
4) sposób postępowania w przypadku podejrzenia wystąpienia choroby pozostającej
w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby;
5) organy właściwe do rozpoznawania i stwierdzania występowania choroby;
6) sposób dokumentowania chorób i ich skutków oraz prowadzenia ich rejestru.

W projekcie rozporządzenia określono również obowiązki kierownika jednostki
organizacyjnej właściwej ze względu na miejsce wypadku po otrzymaniu zawiadomienia o
wypadku. Do jego obowiązków należy: zabezpieczenie miejsca wypadku w zakresie
niezbędnym dla przeprowadzenia oględzin lub przed ewentualnymi dalszymi
następstwami zdarzenia; udzielenie niezwłocznie pomocy poszkodowanym lub osobom,
którym zagraża niebezpieczeństwo; powołanie komisji powypadkowej; udostępnienie
informacje i materiałów niezbędnych do ustalenia okoliczności i przyczyny wypadku oraz
udzielenie wszechstronnej pomocy komisji powypadkowej.

Obecnie problematyka przedstawiona w projekcie jest uregulowana w zarządzeniu
Ministra Sprawiedliwości z dnia 1 października 1997 r. w sprawie trybu ustalenia
7