Rządowy projekt ustawy o Służbie Więziennej

na strzelnicy i określono zadania dla organizatora szkoleń. Podczas prowadzenia
szkolenia strzeleckiego, z użyciem materiałów wybuchowych, zapalających
i dymotwórczych, w zakresie stosowania środków przymusu bezpośredniego i technik
samoobrony, szkolenia drużyn przeciwpożarowych, doskonalącego technikę jazdy oraz
zajęć wychowania fizycznego, jego organizator ma obowiązek zapewnić fachową obsługę
uzbrojenia, wyposażenia oraz innego sprzętu ochronnego; bezpieczną realizację
poszczególnych elementów ćwiczeń; sprzęt ratunkowy i przeciwpożarowy; zabezpieczenie
medyczne, a także zabezpieczenie terenu ćwiczeń przed dostępem osób postronnych.
Każde ćwiczenie powinno być prowadzone na podstawie zatwierdzonego konspektu
opracowanego na podstawie obowiązującego programu oraz pod nadzorem przełożonego
lub instruktora posiadającego stosowne uprawnienia i przez taką ich liczbę, która pozwala
na sprawowanie bezpośredniego nadzoru nad ćwiczącymi. Przed przystąpieniem do
ćwiczeń organizator szkolenia, przełożony lub instruktor mają obowiązek sprawdzić
miejsce prowadzenia ćwiczenia, stan uzbrojenia, wyposażenie i inny sprzęt ochronny
używany do ćwiczeń, a także sprzęt pożarniczy i urządzenia przeciwpożarowe oraz
przeprowadzić instruktaż. Ćwiczenia o większym stopniu trudności i skomplikowania
należy wprowadzać do szkolenia, stosując zasadę stopniowania trudności.
Obowiązkiem funkcjonariusza uczestniczącego w szkoleniu strzeleckim jest niezwłocznie
zgłosić instruktorowi, przełożonemu i organizatorowi szkolenia ewentualnie odniesione
kontuzje, urazy i obrażenia.
Warunkiem dopuszczenia funkcjonariusza do pełnienia służby, po trwającej dłużej niż 30
dni niezdolności do służby spowodowanej chorobą, jest poddanie się przez tego
funkcjonariusza kontrolnym badaniom lekarskim w celu potwierdzenia faktu jego powrotu
do zdrowia.
Funkcjonariusz ma obowiązek przestrzegania przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny
służby, obowiązujących na zajmowanym stanowisku służbowym, a w szczególności znać
przepisy oraz zasady bezpiecznego wykonywania czynności i zadań służbowych
i wykonywać te czynności w sposób zgodny z tymi przepisami i zasadami; znać przepisy
oraz zasady posługiwania się przydzielonym uzbrojeniem, wyposażeniem oraz innym
sprzętem ochronnym; dbać o należyty stan użytkowanego uzbrojenia i wyposażenia,
maszyn, urządzeń, narzędzi i sprzętu oraz dbać o porządek i ład w miejscu pełnienia
służby; używać środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego zgodnie
z ich przeznaczeniem; poddawać się wymaganym badaniom lekarskim oraz innym,
zarządzonym przez właściwe organy i stosować się do ich zaleceń; brać udział
w szkoleniach z zakresu przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy; zawiadomić

13
niezwłocznie przełożonego o zauważonym w jednostce wypadku zaistniałym podczas
pełnienia służby lub o zaistniałym zagrożeniu dla życia lub zdrowia ludzkiego.
Kolejne zadania kierownika wynikają z działań podejmowanych podczas wykonywaniu
czynności związanych z przywracaniem porządku i bezpieczeństwa w jednostce
organizacyjnej, podczas których może wystąpić zagrożenie dla zdrowia lub życia ludzi.
Kierownik ma obowiązek opracować szczegółowy plan działania podległych
funkcjonariuszy, rozpoznać zagrożenia, poinformować podwładnych funkcjonariuszy
o
zakresie ich występowania oraz wydawać polecenia dotyczące właściwego
zabezpieczenia ludzi przed ich następstwami, zapewnić odpowiednie wyposażenie
w sprzęt ochronny, ustalić sygnały i środki alarmowe oraz odwód niezbędny do udzielenia
wsparcia i pomocy, zapewnić zabezpieczenie medyczne, kontrolować i nadzorować pracę
podległych funkcjonariuszy, w razie wystąpienia wypadku lub nagłego i bezpośredniego
zagrożenia życia natychmiast przystąpić do ratowania poszkodowanych i zagrożonych.
Podczas długotrwałego wykonywania czynności związanych z przywracaniem porządku,
prowadzonych w niskich lub wysokich temperaturach albo w obecności czynników
szkodliwych dla zdrowia, kierownik ma obowiązek zapewnić odpowiednio częstą wymianę
funkcjonariuszy, możliwość ogrzania się, niezbędne posiłki i napoje oraz odpowiedni
sprzęt i wyposażenie.
W czasie wykonywania czynności służbowych, w okolicznościach uzasadnionych stanem
wyższej konieczności, funkcjonariusz może odstąpić od zasad bezpieczeństwa i higieny
pracy, z zachowaniem wszelkich dostępnych w danych warunkach zabezpieczeń, jeżeli
w jego ocenie dokonanej w miejscu i czasie wykonywania czynności służbowych istnieje
prawdopodobieństwo uratowania życia ludzkiego lub odwrócenia zagrożenia godzącego w
bezpieczeństwo państwa, w szczególności gdy z powodu braku specjalistycznego
uzbrojenia, wyposażenia lub innego sprzętu zachodzi konieczność zastosowania środka
zastępczego; fizyczne warunki i umiejętności funkcjonariusza mogą zastąpić brak
możliwości użycia właściwego uzbrojenia, wyposażenia lub innego sprzętu; funkcjonariusz
podejmie wykonanie określonej czynności dobrowolnie.
Uznano, że w zakresie nieuregulowanym rozporządzeniem stosuje się odpowiednio
przepisy w zakresie nie uregulowanym ustawą o Służbie Więziennej lub innymi przepisami
wykonawczymi stosuje się odpowiednio art. 208, art. 211-227, art. 232-236 i art. 2373-
23711 działu dziesiątego ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998
r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.1) oraz wydane na ich podstawie przepisy bezpieczeństwa i
higieny pracy; przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy wydane na podstawie art. 23715
Kodeksu pracy, jeżeli funkcjonariusz w czasie wykonywania zadań służbowych wykonuje

14
prace, których te przepisy dotyczą.

Ocena skutków regulacji

I. Podmioty, na które oddziałuje rozporządzenie
Projekt
rozporządzenia oddziałuje na funkcjonariuszy Służby Więziennej.
II. Wyniki konsultacji społecznych

Przedmiotowy projekt zostanie przekazany do opiniowania przez Zarząd Główny
Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Funkcjonariuszy i Pracowników
Więziennictwa.
III. Wpływ na sektor finansów publicznych, w tym budżet państwa i budżety
samorządu terytorialnego, rynek pracy oraz na konkurencyjność gospodarki
przedsiębiorczość, w tym funkcjonowanie przedsiębiorstw
Projektowane
rozporządzenie nie wpłynie na sektor finansów publicznych, w tym
budżet państwa i budżety samorządu terytorialnego, rynek pracy oraz na konkurencyjność
gospodarki przedsiębiorczość, w tym funkcjonowanie przedsiębiorstw.
IV. Zainteresowanie pracami nad projektem ustawy
Projekt
rozporządzenia zostanie udostępniony w Biuletynie Informacji Publicznej
z chwilą przekazania projektów do uzgodnień z członkami Rady Ministrów, zgodnie z art. 5
ustawy z 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa (Dz. U.
Nr 169, poz. 1414).
V. Zgodność z prawem Unii Europejskiej
Przedmiot projektowanej regulacji nie jest objęty zakresem prawa Unii Europejskiej.


23/05/BS

15
Projekt



ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI
z dnia 2009 r.

w sprawie szczegółowego trybu ustalania okoliczności i przyczyn wypadków i chorób,
pozostających w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby,
przełożonych właściwych do ustalania okoliczności i przyczyn wypadków oraz
szczegółowe obowiązki przełożonego i funkcjonariusza, który uległ wypadkowi,
uwzględniając w szczególności:


Na podstawie art. 117 ust. 10 ustawy z dnia ………….. r. o Służbie Więziennej zarządza
się, co następuje:
§ 1. Rozporządzenie określa w szczególności:
1) sposób powoływania, skład i tryb postępowania, a także właściwość komisji
powypadkowych;
2) tryb zgłaszania i rozpatrywania zastrzeżeń do ustaleń komisji powypadkowej
oraz zatwierdzania tych ustaleń;
3) wzory rejestru wypadków, protokołu powypadkowego oraz innych dokumentów
sporządzanych w toku postępowania;
4) sposób postępowania w przypadku podejrzenia, rozpoznania i stwierdzenia
choroby, wzory dokumentów stosowanych w postępowaniu oraz podmioty
właściwe w tych sprawach;
5) sposób dokumentowania chorób i ich skutków oraz prowadzenia ich rejestru.
§ 2. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej właściwej ze względu na miejsce wypadku po
otrzymaniu zawiadomienia o wypadku podejmuje następujące działania:
1) zabezpiecza miejsce wypadku w zakresie niezbędnym dla przeprowadzenia oględzin
lub przed ewentualnymi dalszymi następstwami zdarzenia;
2) udziela niezwłocznie pomocy poszkodowanym lub osobom, którym zagraża
niebezpieczeństwo;
3) powołuje komisję powypadkową;
1
4) udostępnia informacje i materiały niezbędne do ustalenia okoliczności i przyczyny
wypadku oraz udziela wszechstronnej pomocy komisji powypadkowej.
2.
W uzasadnionym przypadku, jeżeli okoliczności wypadku to uzasadniają,
poszkodowany, którego stan zdrowia na to pozwala, powinien być poddany badaniu
trzeźwości lub badaniu na wykrycie środków odurzających, substancji psychotropowych
lub innych substancji o podobnym działaniu.
§ 3. 1. O wypadkach ze skutkiem śmiertelnym lub z udziałem co najmniej dwóch osób
kierownik jednostki organizacyjnej niezwłocznie zawiadamia na piśmie kierownika zespołu
komórki właściwej do spraw medycyny pracy i bezpieczeństwa i higieny pracy
w Centralnym Zarządzie Służby Więziennej.
2.
Kierownik jednostki organizacyjnej wszczyna postępowanie w sprawie ustalenia
okoliczności i przyczyn wypadku z urzędu lub na wniosek poszkodowanego, powołując
komisję powypadkową w celu ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku.
§ 4. 1. W skład komisji powypadkowej wchodzą co najmniej trzy osoby, w tym:
1) jako przewodniczący - zastępca kierownika jednostki organizacyjnej lub inny
wyznaczony funkcjonariusz lub pracownik;
2) jako członkowie – funkcjonariusz lub pracownik wyznaczony do wykonywania zadań
z zakresu bezpieczeństwa i higieny służby oraz przedstawiciel służby merytorycznie
właściwy do oceny okoliczności i przyczyny wypadku.
2. W komisji powypadkowej może brać udział przedstawiciel Centralnego Zespołu Służby
Więziennej, dyrektora okręgowego oraz związku zawodowego funkcjonariuszy
i pracowników Służby Więziennej.
3. Jeżeli wypadkowi uległ kierownik jednostki organizacyjnej, komisję powypadkową
powołuje jego bezpośredni przełożony.
4. W skład komisji powypadkowej nie mogą wchodzić osoby zainteresowane wynikiem
działania komisji powypadkowej, zwłaszcza gdy może mieć to wpływ na ich
odpowiedzialność oraz osoby będące świadkami wypadku.
§ 5. 1. Do zadań komisji powypadkowej należy w szczególności:
1) dokonanie oględzin miejsca wypadku i stanu technicznego maszyn i urządzeń oraz
zbadanie warunków pełnienia służby, a także innych okoliczności, które mogły mieć
wpływ na powstanie wypadku lub mają z nim związek oraz sporządzać szkice
i wykonywać zdjęcia tego miejsca;
2