Rządowy projekt ustawy o Służbie Więziennej

2. Funkcjonariuszowi w służbie stałej przeniesionemu z urzędu do pełnienia służby
w innej miejscowości przysługuje równoważnik pieniężny, o którym mowa w ust. 1, jeżeli
w nowej miejscowości pełnienia służby:
1) nie przyznano mu pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego;
2) nie przydzielono mu lokalu mieszkalnego lub kwatery tymczasowej.

Art. 178. 1. Wysokość równoważnika pieniężnego, o którym mowa w art. 177 ust. 1,
wynosi 8 zł dziennie.
2. Wysokość równoważnika pieniężnego, o której mowa w ust. 1, podlega corocznej
waloryzacji o prognozowany w ustawie budżetowej na dany rok średnioroczny wskaźnik
wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych. Podstawę waloryzacji stanowi kwota
równoważnika pieniężnego obowiązująca w roku poprzedzającym rok, w którym waloryzacja
następuje.

Art. 179. 1. Funkcjonariusz jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić przełożonego
o każdej zmianie mającej wpływ na uprawnienie do otrzymywania równoważnika z tytułu
braku mieszkania.
2. Równoważnik pieniężny z tytułu braku mieszkania przysługuje w okresie od dnia
powstania uprawnienia do jego pobierania do dnia, w którym nastąpiła utrata tego
uprawnienia.

Art. 180. 1. W przypadku pobrania nienależnego równoważnika pieniężnego, o którym
mowa w art. 177 ust. 1, wydaje się decyzję o jego zwrocie.
2. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb wypłaty
równoważnika, o którym mowa w art. 177 ust. 1, oraz sposób zwrotu nienależnie pobranego
równoważnika pieniężnego, uwzględniając sprawność postępowania w tym zakresie oraz
konieczność realizacji uprawnień funkcjonariusza.

Art. 181. 1. Funkcjonariuszowi przysługuje corocznie równoważnik pieniężny za remont
lokalu mieszkalnego lub domu, zajmowanego na podstawie przysługującego mu lub jego
małżonkowi tytułu prawnego.

80
2. W przypadku funkcjonariuszy będących małżonkami uprawnionymi do równoważnika
pieniężnego za remont albo do równoważnika z tytułu braku mieszkania, świadczenie to
przysługuje tylko jednemu z nich; nie dotyczy to funkcjonariuszy przeniesionych z urzędu do
pełnienia służby w innej miejscowości niebędącej miejscowością pobliską.
3. Równoważnik za remont nie przysługuje w razie zajmowania części lokalu
mieszkalnego lub domu, o których mowa w ust. 1.
4. Wysokość równoważnika pieniężnego, o którym mowa w ust. 1, w roku 2009 wynosi
336,43 zł.
5. Wysokość równoważnika pieniężnego, o której mowa w ust. 4, podlega corocznej
waloryzacji o ustalony w ustawie budżetowej na dany rok średnioroczny wskaźnik cen
towarów i usług konsumpcyjnych. Podstawę waloryzacji stanowi kwota stawki
równoważnika pieniężnego w roku poprzedzającym rok, w którym waloryzacja następuje.
6. W przypadku pobrania nienależnego równoważnika pieniężnego, o którym mowa
w ust. 1, wydaje się decyzję o jego zwrocie.
7. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów
publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb przyznawania i wypłaty
równoważnika, o którym mowa w ust. 1, oraz sposób zwrotu nienależnie pobranego
równoważnika pieniężnego, uwzględniając sprawność postępowania w tym zakresie oraz
konieczność realizacji uprawnień funkcjonariusza.

Art. 182. 1. Funkcjonariuszowi, który zajmuje lokal mieszkalny w miejscowości
pobliskiej miejsca pełnienia służby, przysługuje zwrot kosztów dojazdu do miejsca pełnienia
służby i z powrotem w wysokości ceny biletów za przejazd koleją lub autobusami.
2. Zwrot kosztów dojazdu, o których mowa w ust. 1, przysługuje w wysokości ceny:
1) miesięcznego biletu imiennego na przejazd w klasie drugiej pociągu osobowego lub
miesięcznego biletu imiennego na przejazd autobusem, o ile z miejscowości pobliskiej
nie ma połączenia kolejowego;
2) albo biletów jednorazowych na przejazd środkiem publicznego transportu zbiorowego,
stosownie do liczby dni pełnienia służby, do wysokości nie wyższej niż cena biletów,
o których mowa w pkt 1.
3. Jeżeli funkcjonariusz dojeżdża do miejscowości, w której pełni służbę, prywatnym
pojazdem mechanicznym, zwrotu kosztów dokonuje się w wysokości ceny kolejowego biletu
jednorazowego na przejazd w klasie drugiej pociągu osobowego, przewidzianej dla odległości

81
drogowej między miejscowością, w której funkcjonariusz zamieszkuje, a miejscowością,
w której pełni służbę, stosownie do liczby dni pełnienia służby, do wysokości nie wyższej niż
cena biletów, o których mowa w ust. 2 pkt 1.
4. Wysokość zwrotu kosztów dojazdu w przypadku funkcjonariusza, o którym mowa
w ust. 3, ustala się na podstawie obowiązujących w danym województwie cen za przejazdy
koleją.
5. W przypadku przejazdu funkcjonariusza do miejsca pełnienia służby i z powrotem
pojazdami służbowymi Służby Więziennej na zasadach odpłatności, zwrot kosztów dojazdu
przysługuje w wysokości obowiązującej stawki odpłatności za ten dowóz.
6. Zwrot kosztów, o których mowa w ust. 1, 3 i 5, nie przysługuje za rok kalendarzowy,
w którym wykupiono uprawnienia do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu
zbiorowego, w wysokości co najmniej 50 %.
7.
Zwrotowi nie podlegają koszty dojazdu w granicach miejscowości, w której
funkcjonariusz zamieszkuje, oraz miejscowości, w której pełni służbę.
8. Zwrotu kosztów dojazdu dokonuje się na wniosek funkcjonariusza.
9. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, tryb oraz terminy zwrotu
kosztów, o których mowa w ust. 1, wzory wymaganych dokumentów, a także sposób
dokumentowania poniesionych kosztów, uwzględniając w szczególności sprawność
postępowania w celu realizacji uprawnienia funkcjonariusza.

Art. 183. 1. Funkcjonariuszowi w służbie stałej, który spełnia warunki do przydziału
lokalu mieszkalnego, a który lokalu tego nie otrzymał na podstawie decyzji administracyjnej
o przydziale, przysługuje pomoc finansowa na uzyskanie lokalu mieszkalnego w spółdzielni
mieszkaniowej albo domu jednorodzinnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną
nieruchomość, położonych w miejscowości pełnienia służby lub miejscowości pobliskiej.
2. W razie zbiegu uprawnień do pomocy finansowej z tytułu służby obojga małżonków
świadczenie to przysługuje tylko jednemu z nich.

Art. 184. 1. Pomoc finansową przyznaje się funkcjonariuszowi w wysokości 25 %
wartości lokalu mieszkalnego o powierzchni użytkowej 50 m².
2. Wartość lokalu mieszkalnego, na podstawie której oblicza się wysokość pomocy
finansowej, stanowi iloczyn 50 m² powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego i ceny metra

82
kwadratowego powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego, publikowanej przez Prezesa
Głównego Urzędu Statystycznego, służącej wyliczaniu premii gwarancyjnej od wkładów
oszczędnościowych na budownictwo mieszkaniowe dla posiadaczy oszczędnościowych
książeczek mieszkaniowych.
3. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb postępowania
w zakresie przyznawania, wypłaty oraz zwrotu pomocy finansowej, o której mowa w art. 183
ust. 1, a także rodzaje dokumentów wymaganych przy ubieganiu się o przyznanie tej pomocy,
uwzględniając sprawność postępowania w tym zakresie oraz konieczność realizacji
uprawnień funkcjonariusza.

Art. 185. 1. Pomoc finansowa podlega zwrotowi w przypadku zwolnienia
funkcjonariusza ze służby przed upływem 15 lat służby w Służbie Więziennej, z wyjątkiem
funkcjonariusza, który przed upływem tego okresu nabył prawo do renty inwalidzkiej Służby
Więziennej.
2. Do ustalenia kwoty pomocy finansowej podlegającej zwrotowi przyjmuje się kwotę
przyznanego świadczenia waloryzowanego corocznie o średnioroczny wskaźnik cen towarów
i usług konsumpcyjnych, określony w ustawie budżetowej, w przypadku gdy obowiązek
zwrotu powstał w latach następujących po roku przyznania pomocy finansowej.
3. Na pisemny wniosek funkcjonariusza zwrot pomocy finansowej może nastąpić
w ratach.

Art. 186. Lokalu mieszkalnego na podstawie decyzji administracyjnej nie przydziela się
funkcjonariuszowi:
1) w razie otrzymania pomocy finansowej, o której mowa w art. 183 ust. 1;
2) posiadającemu w miejscowości, w której pełni służbę, lub w miejscowości pobliskiej
lokal mieszkalny w spółdzielni mieszkaniowej albo dom jednorodzinny lub dom
mieszkalno-pensjonatowy albo lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość,
odpowiadający co najmniej przysługującej mu powierzchni mieszkalnej;
3) którego małżonek posiada lokal mieszkalny lub dom określony w pkt 2;
4) w razie zbycia przez niego lub jego małżonka lokalu mieszkalnego lub domu,
o którym mowa w pkt 2.


83

Art 187. 1. Decyzję o opróżnieniu lokalu mieszkalnego, o którym mowa w art. 176,
wydaje się, jeżeli funkcjonariusz:
1) podnajmuje albo oddaje do bezpłatnego używania przydzielony lokal lub jego część;
2) używa lokal mieszkalny w sposób sprzeczny z umową najmu lub niezgodnie
z przeznaczeniem, zaniedbuje obowiązki, dopuszczając do powstania szkód, albo
niszczy urządzenia przeznaczone do wspólnego korzystania przez mieszkańców;
3) wykracza w sposób rażący lub uporczywy przeciwko porządkowi domowemu, czyniąc
uciążliwym korzystanie z innych lokali;
4) jest w zwłoce z zapłatą czynszu lub opłat za świadczenia związane z eksploatacją
lokalu przez okres co najmniej dwóch pełnych okresów płatności, pomimo
uprzedzenia na piśmie o zamiarze wydania decyzji o opróżnieniu lokalu i wyznaczenia
dodatkowego, miesięcznego terminu zapłaty zaległych i bieżących należności;
5) otrzymał pomoc finansową, o której mowa w art. 183 ust. 1;
6) został przeniesiony do pełnienia służby w innej miejscowości i przydzielono mu w tej
lub pobliskiej miejscowości następny lokal mieszkalny;
7) zrzekł się uprawnień do zajmowanego lokalu mieszkalnego;
8) został skazany prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne lub
przestępstwo skarbowe umyślne, ścigane z oskarżenia publicznego, popełnione
w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych i w celu osiągnięcia korzyści
majątkowej lub osobistej, albo za przestępstwo określone w art. 258 Kodeksu karnego
lub wobec którego orzeczono prawomocnie środek karny pozbawienia praw
publicznych za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe.
2. Decyzję o opróżnieniu lokalu mieszkalnego wydaje się także:
1) jeżeli funkcjonariuszowi lub jego małżonkowi przysługuje tytuł prawny do innego
lokalu mieszkalnego, o którym mowa w art. 176; w takim przypadku osobom tym
przysługuje prawo wyboru jednego z zajmowanych lokali;
2) w przypadku zajmowania lokalu mieszkalnego, o którym mowa w art. 176, przez
funkcjonariusza lub członków jego rodziny albo inne osoby – bez tytułu prawnego.
3. Decyzję o opróżnieniu lokalu wydaje się w stosunku do wszystkich osób
zamieszkałych w tym lokalu.



84