Rządowy projekt ustawy o podatku akcyzowym

50
2) inne niż określone w art. 62 ust. 8 przypadki, w których może być złożone zabezpieczenie
ryczałtowe,
3) przypadki, w których stosuje się dla niektórych wyrobów akcyzowych niższy poziom
zabezpieczenia akcyzowego niż określony w ustawie, oraz określić ten poziom,
4) przypadki, w których naczelnik urzędu celnego nie ustala stanu wykorzystania
zabezpieczenia generalnego przed jego zastosowaniem
– uwzględniając konieczność właściwego zabezpieczenia należności akcyzowych,
zapewnienia sprawnego stosowania zabezpieczeń akcyzowych, a także uproszczenia obrotu
wyrobami akcyzowymi.

Art. 64. 1. Zabezpieczenie akcyzowe może zostać złożone w formie:
1) depozytu w gotówce;
2) gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej;
3) czeku potwierdzonego przez krajowy bank wystawcy czeku;
4) innego dokumentu mającego wartość płatniczą.
2. W przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej i nabycia wewnątrzwspólnotowego
zabezpieczenie akcyzowe powinno obowiązywać na terytorium Wspólnoty Europejskiej.
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:
1) sposób i miejsce składania zabezpieczenia akcyzowego,
2) rodzaje innych dokumentów mających wartość płatniczą, które mogą być przyjmowane
jako zabezpieczenie akcyzowe,
3) sposób dokonania potwierdzenia przyjęcia zabezpieczenia akcyzowego,
4) wzory druków służących do potwierdzenia przyjęcia zabezpieczenia akcyzowego
– uwzględniając konieczność właściwego zabezpieczenia wykonania zobowiązań
podatkowych w akcyzie.

Art. 65. Depozyt w gotówce składa się w walucie polskiej, chyba że przepis szczególny
stanowi inaczej.

Art. 66. 1. Gwarant powinien zobowiązać się na piśmie do zapłacenia, solidarnie z
podatnikiem, jego następcami prawnymi lub osobą trzecią, bezwarunkowo i nieodwołalnie,
na każde wezwanie właściwego naczelnika urzędu celnego, zabezpieczonej kwoty
zobowiązania podatkowego wraz z odsetkami za zwłokę, jeżeli jej zapłacenie stanie się
wymagalne.
2. Gwarant odpowiada całym swoim majątkiem, solidarnie z podatnikiem, jego
następcami prawnymi lub osobą trzecią, za zobowiązanie podatkowe objęte gwarancją wraz z
odsetkami za zwłokę – do wysokości kwoty gwarancji i w terminie wskazanym w gwarancji.
3. Gwarantem może być jedynie osoba prawna mająca siedzibę na terytorium Wspólnoty
Europejskiej lub terytorium państwa członkowskiego Europejskiego Stowarzyszenia
Wolnego Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, oddział
banku zagranicznego oraz główny oddział zakładu ubezpieczeń, które prowadzą na terytorium
kraju działalność bankową lub ubezpieczeniową, w rozumieniu przepisów, odpowiednio,
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665, z późn.
zm.8)) lub ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. Nr 124,
poz. 1151, z późn. zm.9)), oraz:

51
1) posiadają na podstawie tych przepisów uprawnienie do udzielania gwarancji bankowych
lub ubezpieczeniowych na całym terytorium kraju;
2) złożą do ministra właściwego do spraw finansów publicznych pisemne zawiadomienie o
zamiarze udzielania gwarancji bankowych lub ubezpieczeniowych, składanych jako
zabezpieczenie akcyzowe.
4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych po uzgodnieniu z organem
właściwym w sprawach nadzoru nad rynkiem finansowym ogłasza, w drodze obwieszczenia,
wykaz gwarantów, o których mowa w ust. 3.
5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze
rozporządzenia, wzory treści gwarancji bankowych i ubezpieczeniowych składanych jako
zabezpieczenie akcyzowe, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowej realizacji
przez gwaranta zobowiązania, o którym mowa w ust. 1.

Art. 67. 1. Podmioty zobowiązane do złożenia zabezpieczenia akcyzowego mogą wybrać
formę zabezpieczenia spośród form określonych w art. 64 ust. 1.
2. Zabezpieczenie akcyzowe może być złożone w kilku formach określonych w art. 64
ust. 1, pod warunkiem że łącznie pokryją całą wymaganą kwotę zabezpieczenia akcyzowego.

Art. 68. 1. Właściwy naczelnik urzędu celnego odmawia przyjęcia zabezpieczenia
akcyzowego, jeżeli stwierdzi, że nie zapewni ono pokrycia w należnej wysokości kwoty
zobowiązania podatkowego.
2. Właściwy naczelnik urzędu celnego odmawia przyjęcia zabezpieczenia akcyzowego z
określonym terminem ważności, jeżeli nie zabezpiecza ono w sposób skuteczny pokrycia w
terminie kwoty zobowiązania podatkowego.

Art. 69. 1. Jeżeli właściwy naczelnik urzędu celnego stwierdzi, że złożone zabezpieczenie
akcyzowe nie zapewnia pokrycia w należnej wysokości lub w terminie kwoty zobowiązania
podatkowego, jest obowiązany zażądać przedłużenia zabezpieczenia, złożenia dodatkowego
lub nowego zabezpieczenia akcyzowego.
2. Podmiot, który złożył zabezpieczenie akcyzowe na czas oznaczony, jest obowiązany
najpóźniej na miesiąc przed upływem tego terminu udokumentować przedłużenie jego
ważności lub złożyć nowe zabezpieczenie akcyzowe.

Art. 70. 1. Jeżeli określona lub zadeklarowana kwota akcyzy nie została zapłacona w
terminie, organ podatkowy pokrywa ją ze złożonego zabezpieczenia akcyzowego.
2. Jeżeli w celu pokrycia kwoty akcyzy niezapłaconej w terminie wymagana jest sprzedaż,
w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16,
poz. 93, z późn. zm.10)), praw z dokumentów mających wartość płatniczą złożonych jako
zabezpieczenie akcyzowe, do sprzedaży stosuje się przepisy ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r.
o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954, z późn.
zm.11)).
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, należne odsetki za zwłokę od zaległości
podatkowej są naliczane do dnia pokrycia kwoty akcyzy.

Art. 71. 1. Zabezpieczenie akcyzowe nie może zostać zwrócone, dopóki zobowiązanie
podatkowe nie wygaśnie lub nie będzie mogło już powstać.

52
2. Do celów związanych z rozliczaniem zabezpieczenia akcyzowego właściwy naczelnik
urzędu celnego stwierdza, że zobowiązanie podatkowe wygasło lub nie będzie mogło już
powstać, również na podstawie administracyjnego dokumentu towarzyszącego w formie
elektronicznej z potwierdzeniem odbioru wyrobów akcyzowych przemieszczanych na
terytorium kraju, przesłanego w ramach systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art.
44 ust. 1, w szczególności jeżeli przesłany w tej formie administracyjny dokument
towarzyszący nie budzi wątpliwości.
3. Jeżeli zobowiązanie podatkowe wygaśnie częściowo lub nie będzie mogło już powstać
do części zabezpieczonej kwoty, złożone zabezpieczenie zostaje niezwłocznie częściowo
zwrócone podmiotowi, który je złożył, na jego wniosek.
4. Jeżeli zobowiązanie podatkowe wygaśnie lub nie może już powstać, zabezpieczenie
akcyzowe zostaje zwrócone na wniosek podmiotu, który je złożył, w terminie 7 dni.
5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe warunki i tryb zwrotu zabezpieczenia akcyzowego, uwzględniając konieczność
zabezpieczenia wykonania zobowiązań podatkowych w akcyzie.

Art. 72. Od kwoty zwracanego zabezpieczenia akcyzowego nie przysługują odsetki.

Rozdział 6
Wyroby akcyzowe z zapłaconą akcyzą

Art. 73. 1. Dostawa wewnątrzwspólnotowa lub nabycie wewnątrzwspólnotowe, na
potrzeby wykonywanej działalności gospodarczej na terytorium kraju, wyrobów akcyzowych,
od których została zapłacona akcyza, są dokonywane na podstawie uproszczonego
dokumentu towarzyszącego, z zastrzeżeniem art. 45 ust. 6.
2. Uproszczony dokument towarzyszący może być zastąpiony przez dokument handlowy
w przypadku, gdy dokument ten zawiera takie same dane, jakie są wymagane dla
uproszczonego dokumentu towarzyszącego. Do dokumentu handlowego zastępującego
uproszczony dokument towarzyszący stosuje się odpowiednio przepisy o uproszczonym
dokumencie towarzyszącym.
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze
rozporządzenia, wzór oraz sposób obiegu kart uproszczonego dokumentu towarzyszącego, a
także warunki, na jakich dokument handlowy może zastąpić uproszczony dokument
towarzyszący, uwzględniając konieczność zapewnienia informacji dotyczących ilości
nabywanych wyrobów akcyzowych oraz kwot akcyzy przypadającej do zapłaty.

Art. 74. 1. W przypadku gdy podatnik nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby akcyzowe
z akcyzą zapłaconą na terytorium państwa członkowskiego na potrzeby wykonywanej
działalności gospodarczej na terytorium kraju, jest obowiązany:
1) przed wprowadzeniem wyrobów akcyzowych na terytorium kraju dokonać zgłoszenia o
planowanym nabyciu wewnątrzwspólnotowym do właściwego naczelnika urzędu celnego
i złożyć zabezpieczenie akcyzowe;
2) potwierdzić odbiór wyrobów akcyzowych na uproszczonym dokumencie towarzyszącym
oraz wystawić i dołączyć do zwracanego uproszczonego dokumentu towarzyszącego
dokument potwierdzenia złożenia zabezpieczenia akcyzowego lub zapłaty akcyzy na
terytorium kraju;

53
3) bez wezwania organu podatkowego, złożyć, do właściwego urzędu celnego, deklarację
uproszczoną, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć akcyzę i dokonać jej zapłaty na
terytorium kraju, na rachunek właściwej izby celnej, w terminie 10 dni, licząc od dnia
powstania obowiązku podatkowego;
4) prowadzić ewidencję nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobów akcyzowych.
2. Do dokumentu potwierdzenia złożenia zabezpieczenia akcyzowego lub zapłaty akcyzy
na terytorium kraju stosuje się odpowiednio wzór określony w przepisach wydanych na
podstawie art. 59 ust. 5.
3. Podatnik, o którym mowa w ust. 1, przed dołączeniem do zwracanego uproszczonego
dokumentu towarzyszącego, dokumentu potwierdzenia złożenia zabezpieczenia akcyzowego
lub zapłaty akcyzy na terytorium kraju, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, jest obowiązany
uzyskać na tym dokumencie potwierdzenie przez właściwego naczelnika urzędu celnego
złożenia zabezpieczenia akcyzowego lub zapłaty akcyzy.
4. Do deklaracji, o której mowa w ust. 1 pkt 3, stosuje się odpowiednio wzór deklaracji
uproszczonej, określony w przepisach wydanych na podstawie art. 59 ust. 4.
5. Przepisy ust. 1 pkt 1, 3 i 4 oraz ust. 4 stosuje się odpowiednio do przypadków nabycia
wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych niewymienionych w załączniku nr 2 do
ustawy, które są objęte na terytorium kraju stawką akcyzy inną niż stawka zerowa.
6. Przepisy ust. 1 pkt 1 i 3 oraz ust. 4 stosuje się odpowiednio w przypadku nabycia
wewnątrzwspólnotowego przez osobę fizyczną wyrobów akcyzowych przeznaczonych na
cele handlowe w rozumieniu art. 33.
7. Ewidencja, o której mowa w ust. 1 pkt 4, może być prowadzona w formie papierowej
lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu
celnego o formie jej prowadzenia.
8. Ewidencja, o której mowa w ust. 1 pkt 4, powinna zawierać w szczególności informacje
dotyczące wyrobów akcyzowych nabywanych wewnątrzwspólnotowo, uproszczonego
dokumentu towarzyszącego, podmiotu wysyłającego wyroby akcyzowe. Ewidencja powinna
być przechowywana do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku
kalendarzowego, w którym została sporządzona.
9. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowy zakres danych, które powinny znajdować się w ewidencji nabywanych wyrobów
akcyzowych, o której mowa w ust. 1 pkt 4, oraz sposób jej prowadzenia, uwzględniając
konieczność zapewnienia informacji dotyczących ilości nabywanych wyrobów akcyzowych
oraz kwot akcyzy przypadającej do zapłaty.
10. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia,
wzór zgłoszenia o planowanym nabyciu wewnątrzwspólnotowym, o którym mowa w ust. 1
pkt 1, uwzględniając konieczność zapewnienia informacji dotyczących ilości nabywanych
wyrobów akcyzowych oraz kwoty akcyzy przypadającej do zapłaty.

Art. 75. 1. Jeżeli osoba fizyczna zamierza nabyć wewnątrzwspólnotowo, nie w celach
prowadzonej działalności gospodarczej, wyroby akcyzowe z akcyzą zapłaconą na terytorium
państwa członkowskiego i wyroby te mają być jej dostarczane na terytorium kraju, to takie
nabycie może być dokonane wyłącznie za pośrednictwem przedstawiciela podatkowego. W
sytuacji tej przyjmuje się, iż nabycia wewnątrzwspólnotowego nie dokonuje ta osoba fizyczna
lecz przedstawiciel podatkowy.
2. Przedstawiciela podatkowego na terytorium kraju wyznacza sprzedawca.

54

Art. 76. 1. Przedstawicielem podatkowym może być wyłącznie podmiot, spełniający
łącznie warunki, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2–6, któremu właściwy naczelnik urzędu
celnego wydał zezwolenie na wykonywanie czynności w charakterze przedstawiciela
podatkowego.
2. Przedstawiciel podatkowy jest obowiązany:
1) obliczać akcyzę i dokonywać zapłaty akcyzy przypadającej do zapłaty;
2) składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe;
3) prowadzić ewidencję wyrobów akcyzowych dostarczanych na terytorium kraju przez
sprzedawcę, którego jest przedstawicielem.
3. Ewidencja, o której mowa w ust. 2 pkt 3, może być prowadzona w formie papierowej
lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu
celnego o formie jej prowadzenia.
4. Ewidencja, o której mowa w ust. 2 pkt 3, powinna zawierać w szczególności informacje
dotyczące wyrobów akcyzowych nabywanych wewnątrzwspólnotowo, podmiotu
wysyłającego wyroby akcyzowe, podmiotu, na rzecz którego wyroby akcyzowe są nabywane
wewnątrzwspólnotowo przez przedstawiciela podatkowego. Ewidencja powinna być
przechowywana do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w
którym została sporządzona.
5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowy zakres danych, które powinny znajdować się w ewidencji określonej w ust. 2
pkt 3 oraz sposób jej prowadzenia, uwzględniając konieczność zapewnienia informacji
dotyczących ilości nabywanych za pośrednictwem przedstawiciela podatkowego wyrobów
akcyzowych oraz kwot akcyzy przypadającej do zapłaty.

Art. 77.
1.
Zezwolenie na wykonywanie czynności w charakterze przedstawiciela
podatkowego wydawane jest na czas oznaczony, nie dłuższy niż trzy lata, albo na czas
nieoznaczony, przez właściwego naczelnika urzędu celnego, na wniosek sprzedawcy.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera dane dotyczące sprzedawcy i prowadzonej
przez niego działalności gospodarczej, w szczególności imię i nazwisko lub nazwę
sprzedawcy, adres jego siedziby lub zamieszkania, określenie rodzaju prowadzonej
działalności gospodarczej, dane identyfikacyjne przedstawiciela podatkowego, w
szczególności imię i nazwisko lub nazwę przedstawiciela podatkowego, adres jego siedziby
lub zamieszkania, numer w Krajowym Rejestrze Sądowym lub ewidencji działalności
gospodarczej, numer identyfikacyjny REGON oraz numer identyfikacji podatkowej (NIP),
adres poczty elektronicznej, a także rodzaj wyrobów akcyzowych, które będą nabywane
wewnątrzwspólnotowo. Do wniosku sprzedawca jest obowiązany załączyć oświadczenie o
wyrażeniu zgody przez przedstawiciela podatkowego na wykonywanie przez niego czynności
w tym charakterze oraz dokumenty potwierdzające spełnienie przez przedstawiciela
podatkowego warunków, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2-6.
3. Zezwolenie na wykonywanie czynności w charakterze przedstawiciela podatkowego
określa w szczególności:
1) adres siedziby lub zamieszkania przedstawiciela podatkowego;
2) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby lub zamieszkania sprzedawcy;
3) rodzaj wyrobów akcyzowych nabywanych wewnątrzwspólnotowo.