Rządowy projekt ustawy o podatku akcyzowym

45

Art. 55. 1. Właściwy naczelnik urzędu celnego, wydając zezwolenie na nabywanie
wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany handlowiec, nadaje podmiotowi numer akcyzowy
zarejestrowanego handlowca związany z miejscem odbioru wyrobów akcyzowych.
2. Zezwolenie na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany handlowiec
określa w szczególności:
1) numer akcyzowy zarejestrowanego handlowca związany z miejscem odbioru wyrobów
akcyzowych;
2) adres siedziby lub miejsca zamieszkania zarejestrowanego handlowca;
3) adres, pod którym zlokalizowane jest miejsce odbioru wyrobów akcyzowych;
4) rodzaj nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobów akcyzowych;
5) formę i termin obowiązywania zabezpieczenia akcyzowego.

Art. 56. 1. Zarejestrowany handlowiec nie może magazynować ani wysyłać wyrobów
akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy.
2. Zarejestrowany handlowiec jest obowiązany:
1) potwierdzić odbiór wyrobów akcyzowych na administracyjnym dokumencie
towarzyszącym i przedstawić go właściwemu naczelnikowi urzędu celnego w celu
opieczętowania urzędowymi pieczęciami;
2) prowadzić ewidencję nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobów akcyzowych.
3. Zarejestrowany handlowiec może dokonywać nabycia wewnątrzwspólnotowego
wyrobów akcyzowych na rzecz innych podmiotów.
4. Ewidencja, o której mowa w ust. 2 pkt 2, może być prowadzona w formie papierowej
lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu
celnego o formie jej prowadzenia.
5. Ewidencja, o której mowa w ust. 2 pkt 2, powinna zawierać w szczególności informacje
dotyczące wyrobów akcyzowych nabywanych wewnątrzwspólnotowo, administracyjnego
dokumentu towarzyszącego, podmiotu wysyłającego wyroby akcyzowe, podmiotu na rzecz
którego wyroby akcyzowe są nabywane wewnątrzwspólnotowo przez zarejestrowanego
handlowca. Ewidencja powinna być przechowywana do celów kontroli przez okres 5 lat,
licząc od końca roku kalendarzowego, w którym została sporządzona.
6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:
1) warunki dotyczące miejsca odbioru wyrobów akcyzowych nabywanych
wewnątrzwspólnotowo przez zarejestrowanego handlowca,
2) szczegółowy zakres danych, które powinny znajdować się w ewidencji nabywanych
wewnątrzwspólnotowo wyrobów akcyzowych, oraz sposób jej prowadzenia
– uwzględniając konieczność zapewnienia właściwej kontroli oraz prawidłowego
dokumentowania ilości wyrobów akcyzowych i określenia kwot akcyzy.

Rozdział 4
Niezarejestrowani handlowcy

Art. 57. 1. Właściwy naczelnik urzędu celnego na pisemny wniosek podmiotu
spełniającego warunki wymienione w art. 46 ust. 1 pkt 2–6 wydaje zezwolenie na
jednorazowe nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych wysłanych z
zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, w ramach prowadzonej działalności

46
gospodarczej, zwane dalej „zezwoleniem na nabycie wyrobów akcyzowych jako
niezarejestrowany handlowiec”.
2. Wniosek zawiera dane dotyczące podmiotu oraz prowadzonej przez niego działalności
gospodarczej, w szczególności imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres jego siedziby lub
zamieszkania, numer w Krajowym Rejestrze Sądowym lub ewidencji działalności
gospodarczej, numer identyfikacyjny REGON, numer identyfikacji podatkowej (NIP),
informację o rodzaju i ilości wyrobów akcyzowych, które zostaną nabyte
wewnątrzwspólnotowo, oraz o kwocie akcyzy przypadającej do zapłaty, a także adres
miejsca, w którym wyroby akcyzowe zostaną odebrane i proponowane zabezpieczenie
akcyzowe.
3. Do wniosku załącza się dokumenty potwierdzające spełnienie warunków określonych
w art. 46 ust. 1 pkt 2–6.
4. Do odmowy wydania i cofnięcia zezwolenia na nabycie wyrobów akcyzowych jako
niezarejestrowany handlowiec stosuje się odpowiednio art. 50.

Art. 58. Zezwolenie na nabycie wyrobów akcyzowych jako niezarejestrowany
handlowiec określa w szczególności:
1) rodzaj wyrobów akcyzowych;
2) adres miejsca, w którym wyroby akcyzowe zostaną odebrane;
3) wysokość zabezpieczenia akcyzowego.


Art. 59. 1. Niezarejestrowany handlowiec nie może magazynować ani wysyłać wyrobów
akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy.
2. Niezarejestrowany handlowiec jest obowiązany:
1) przed wprowadzeniem wyrobów akcyzowych na terytorium kraju wystawić i przesłać
podmiotowi wysyłającemu wyroby akcyzowe dokument potwierdzenia złożenia
zabezpieczenia akcyzowego lub zapłaty akcyzy na terytorium kraju, w zakresie złożenia
zabezpieczenia akcyzowego;
2) potwierdzić odbiór wyrobów akcyzowych na administracyjnym dokumencie
towarzyszącym i przedstawić go właściwemu naczelnikowi urzędu celnego w celu
opieczętowania urzędowymi pieczęciami;
3) bez wezwania organu podatkowego, złożyć, we właściwym urzędzie celnym, deklarację
uproszczoną, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć akcyzę i dokonać jej zapłaty na
rachunek właściwej izby celnej, w terminie 3 dni, licząc od dnia powstania obowiązku
podatkowego.
3. Niezarejestrowany handlowiec przed wysłaniem dokumentu, o którym mowa w ust. 2
pkt 1, jest obowiązany uzyskać na tym dokumencie potwierdzenie przez właściwego
naczelnika urzędu celnego złożenia zabezpieczenia akcyzowego.
4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia,
wzór deklaracji uproszczonej, zamieszczając objaśnienia co do sposobu prawidłowego
złożenia tej deklaracji, informacji o terminie i miejscu jej złożenia, pouczenie podatnika, że
deklaracja ta stanowi podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego, jak również
zapewniając możliwość prawidłowego obliczenia wysokości akcyzy.
5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia,
wzór dokumentu potwierdzenia złożenia zabezpieczenia akcyzowego lub zapłaty akcyzy na
terytorium kraju, uwzględniając konieczność zapewnienia informacji o złożonym
zabezpieczeniu akcyzowym lub o zapłaconej kwocie akcyzy.

47
Rozdział 5
Zabezpieczenie akcyzowe

Art. 60.
1. Podmiot prowadzący skład podatkowy, zarejestrowany handlowiec,
niezarejestrowany handlowiec, podatnik, o którym mowa w art. 74 ust. 1, podmiot
pośredniczący oraz przedstawiciel podatkowy są obowiązani do złożenia zabezpieczenia
akcyzowego w kwocie pokrywającej, powstałe albo mogące powstać, zobowiązanie
podatkowe.
2. Zabezpieczenie akcyzowe może być złożone na czas oznaczony albo nieoznaczony.
3. Na wniosek podmiotów, o których mowa w ust. 1, właściwy naczelnik urzędu celnego
przyjmuje zabezpieczenie akcyzowe złożone przez osobę trzecią w formach określonych w
art. 64 ust. 1 pkt 1–3.
4. W przypadku przemieszczania na terytorium kraju wyrobów akcyzowych ze składu
podatkowego prowadzonego przez podmiot obowiązany do złożenia zabezpieczenia
akcyzowego do składu podatkowego prowadzonego przez osobę trzecią, zobowiązanie
podatkowe podmiotu prowadzącego skład podatkowy, może być na jego wniosek objęte
zabezpieczeniem generalnym tej osoby trzeciej, złożonym na terytorium kraju w formach
określonych w art. 64 ust. 1 pkt 1–3, za zgodą tej osoby.
5. Osoba trzecia, o której mowa w ust. 3 i 4, odpowiada całym swym majątkiem za
zobowiązanie podatkowe podmiotu obowiązanego do złożenia zabezpieczenia akcyzowego,
solidarnie z tym podmiotem do wysokości kwoty zobowiązania podatkowego będącego
przedmiotem zabezpieczenia.

Art. 61. 1. Właściwy naczelnik urzędu celnego zwalnia podmiot prowadzący skład
podatkowy z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego, jeżeli podmiot ten spełnia
następujące warunki:
1) ma swoją siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju;
2) stosuje procedurę zawieszenia poboru akcyzy co najmniej od roku;
3) jego sytuacja finansowa i posiadany majątek zapewniają wywiązywanie się z zobowiązań
podatkowych;
4) nie posiada zaległości z tytułu cła i podatków stanowiących dochód budżetu państwa oraz
składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne;
5) zobowiązał się do zapłacenia, na pierwsze pisemne żądanie właściwego naczelnika urzędu
celnego, kwoty akcyzy przypadającej do zapłaty z tytułu powstania zobowiązania
podatkowego.
2. Przepisy ust. 1 pkt 2 i 3 nie mają zastosowania do rolników prowadzących skład
podatkowy, w którym są wykonywane, zgodnie z ustawą z dnia 25 czerwca 2006 r. o
biokomponentach i biopaliwach ciekłych, wyłącznie czynności polegające na wytwarzaniu na
własny użytek estru lub czystego oleju roślinnego, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 11 lit. c
tej ustawy.
3. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, jest udzielane na czas oznaczony, nie dłuższy niż
dwa lata, w drodze decyzji, na pisemny wniosek podmiotu. Na pisemny wniosek zwolnionego
podmiotu zwolnienie może być przedłużone, w drodze decyzji, na kolejne okresy nie dłuższe
niż dwa lata.
4. Wnioski, o których mowa w ust. 3, powinny zawierać dane dotyczące podmiotu i
prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w szczególności imię i nazwisko lub
nazwę, adres zamieszkania lub siedziby podmiotu, określenie przewidywanej maksymalnej

48
kwoty zobowiązania podatkowego podlegającego zabezpieczeniu akcyzowemu oraz terminu,
na jaki zwolnienie ma być udzielone lub przedłużone. Wniosek o udzielenie zwolnienia
zawiera ponadto określenie rodzaju działalności prowadzonej przez podmiot w składzie
podatkowym.
5. Do wniosków, o których mowa w ust. 3, załącza się dokumenty potwierdzające
spełnienie warunków określonych w ust. 1.
6. Zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się w przypadku przemieszczania
wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy lub objętych zwolnieniem
od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie.
7. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, może być stosowane w przypadku
przemieszczania rurociągiem ropopochodnych wyrobów akcyzowych pomiędzy składami
podatkowymi prowadzonymi przez ten sam podmiot na terytorium kraju.
8. Podmiot zwolniony z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego jest obowiązany
do powiadamiania właściwego naczelnika urzędu celnego o zmianach danych zawartych we
wniosku o zwolnienie z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego lub we wniosku o
przedłużenie zwolnienia, w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana.
9. Właściwy naczelnik urzędu celnego cofa zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, w
przypadku gdy podmiot prowadzący skład podatkowy naruszy którykolwiek z warunków
określonych w ust. 1 pkt 1, 3 lub 4, z zastrzeżeniem ust. 2.
10. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia,
sposób dokumentowania spełnienia warunków określonych w ust. 1, w tym rodzaj
dokumentów potwierdzających ich spełnienie, wzór wniosków, o których mowa w ust. 3, a
także szczegółowy sposób udzielania, przedłużania i cofania zwolnienia, o którym mowa w
ust. 1, uwzględniając konieczność właściwego zabezpieczenia zobowiązań podatkowych oraz
konieczność zapewnienia przepływu informacji o zwolnieniach z obowiązku złożenia
zabezpieczenia akcyzowego.

Art. 62. 1. Dla zagwarantowania pokrycia zobowiązań podatkowych:
1) podmiotu prowadzącego skład podatkowy,
2) zarejestrowanego handlowca,
3) podmiotu pośredniczącego, a także
4) podatnika, o którym mowa w art. 74 ust. 1, lub przedstawiciela podatkowego – na ich
pisemny wniosek
– składa się zabezpieczenie generalne, z zastrzeżeniem ust. 8.
2. Właściwy naczelnik urzędu celnego ustala wysokość zabezpieczenia generalnego, z
uwzględnieniem ust. 3, na poziomie równym:
1) wysokości zobowiązań podatkowych, gdy kwota ta może zostać dokładnie obliczona przy
przyjmowaniu zabezpieczenia;
2) szacunkowej kwocie maksymalnej wynikającej z mogących powstać zobowiązań
podatkowych.
3. Wysokość zabezpieczenia generalnego składanego przez podmiot pośredniczący ustala
się w kwocie równej wysokości maksymalnej kwoty miesięcznego zobowiązania
podatkowego mogącego powstać w przypadku naruszenia warunków zwolnienia od akcyzy
wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 27.

49
4. Dla ustalenia wysokości zabezpieczenia akcyzowego stosuje się stawki akcyzy
obowiązujące w dniu powstania obowiązku podatkowego, a w przypadku gdy tego dnia nie
można ustalić – w dniu złożenia zabezpieczenia; jeżeli jednak stawki akcyzy ulegną zmianie
w trakcie trwania procedury zawieszenia poboru akcyzy, właściwy naczelnik urzędu celnego
koryguje wysokość zabezpieczenia akcyzowego i powiadamia o tym podmiot, który złożył
zabezpieczenie.
5. W przypadku gdy jest przyjmowane zabezpieczenie generalne zobowiązań
podatkowych, których wysokość może ulec zmianie z upływem czasu, podmioty, o których
mowa w ust. 1, są obowiązane wstępnie oszacować wysokość takiego zabezpieczenia na
poziomie pozwalającym na pokrycie w każdym czasie tych zobowiązań podatkowych.
6. Podmiot pośredniczący jest obowiązany aktualizować wysokość zabezpieczenia
generalnego w sposób zapewniający pokrycie mogących powstać w każdym czasie jego
zobowiązań podatkowych.
7. Przed zastosowaniem zabezpieczenia generalnego, w przypadkach określonych w ust. 1
pkt 1, 2 i 4, właściwy naczelnik urzędu celnego ustala stan jego wykorzystania.
8. Na wniosek podmiotu prowadzącego skład podatkowy, który spełnia warunki określone
w art. 61 ust. 1 pkt 1, 3 i 4, właściwy naczelnik urzędu celnego wyraża zgodę na złożenie
zabezpieczenia ryczałtowego dla zabezpieczenia wykonania zobowiązań podatkowych z
tytułu produkcji wyrobów akcyzowych w składzie podatkowym i wprowadzenia wyrobów
akcyzowych do składu podatkowego. Przepisy art. 61 ust. 3–5, 8 i 9 oraz przepisy wydane na
podstawie art. 61 ust. 10 dotyczące sposobu dokumentowania spełnienia warunków
określonych w art. 61 ust. 1, w tym rodzaju dokumentów potwierdzających ich spełnienie,
stosuje się odpowiednio.
9. Właściwy naczelnik urzędu celnego ustala wysokość zabezpieczenia ryczałtowego na
poziomie 30% wysokości zabezpieczenia generalnego, do którego złożenia jest obowiązany
podmiot prowadzący skład podatkowy, składający wniosek o złożenie zabezpieczenia
ryczałtowego.
10. Właściwy naczelnik urzędu celnego ustala ponownie wysokość zabezpieczenia
ryczałtowego co 6 miesięcy, począwszy od dnia złożenia wniosku o wyrażenie zgody na jego
złożenie. Właściwy naczelnik urzędu celnego może dokonać pierwszego ponownego
ustalenia wysokości zabezpieczenia ryczałtowego przed upływem 6 miesięcy od dnia złożenia
wniosku.

Art. 63. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowy sposób ustalania wysokości zabezpieczenia generalnego i
ryczałtowego, szczegółowy sposób stosowania zabezpieczenia generalnego i ryczałtowego,
szczegółowy sposób objęcia zabezpieczeniem akcyzowym wyrobów akcyzowych
zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, o którym mowa w art. 27 ust. 5 pkt
1, oraz sposób i częstotliwość aktualizacji zabezpieczenia generalnego, o której mowa w art.
62 ust. 6, uwzględniając konieczność właściwego zabezpieczenia należności akcyzowych.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze
rozporządzenia:
1) inne niż określone w art. 60 ust. 4 przypadki, w których zobowiązania podatkowe
podmiotów, o których mowa w art. 60 ust. 1, mogą być na ich wniosek objęte
zabezpieczeniem generalnym osoby trzeciej, za zgodą tej osoby,